|
I.
1.
Haec eo anno - ut praetereamus negotiorum minutias - agebantur. Iulianus vero
iam ter consul, adscito in collegium trabeae Sallustio praefecto per Gallias,
quater ipse amplissimum inierat magistratum: et videbatur novum adiunctum esse
Augusto privatum, quod post Diocletianum et Aristobulum nullus meminerat
gestum.
2.
et licet accidentium varietatem sollicita mente praecipiens multiplicatos
expeditionis apparatus flagranti studio perurgeret, diligentiam tamen ubique
dividens imperiique sui memoriam magnitudine operum gestiens propagare,
ambitiosum quondam apud Hierosolymam templum, quod post multa et interneciva
certamina obsidente Vespasiano posteaque Tito aegre est expugnatum, instaurare
sumptibus cogitabat inmodicis, negotiumque maturandum Alypio dederat
Antiochensi, qui olim Brittannias curaverat pro praefectis.
3.
cum itaque rei idem fortiter instaret Alypius iuvaretque provinciae rector,
metuendi globi flammarum prope fundamenta crebris adsultibus erumpentes fecere
locum exustis aliquotiens operantibus inaccessum, hocque modo elemento destinatius
repellente cessavit inceptum.
4.
Isdem diebus legatos ad se missos ab urbe aeterna clare natos meritisque
probabilis vitae compertos imperator honoribus diversis adfecit. et Apronianum
Romae decrevit esse praefectum, Octavianum proconsulem Africae, Venusto
vicariam commisit Hispaniae, Rufinum Aradium comitem orientis in locum avunculi
sui Iuliani recens defuncti provexit.
5.
quibus ut convenerat ordinatis, terrebatur omine quodam ut docuit exitus
praesentissimo. Felice enim largitionum comite profluvio sanguinis repente
extincto eumque comite Iuliano secuto vulgus publicos contuens titulos Felicem
Iulianum Augustumque pronuntiabat.
6.
praecesserat aliud saevum. namque kalendis ipsis ianuariis ascendente eo
gradile Genii templum e sacerdotum consortio quidam ceteris diuturnior nullo
pulsante repente concidit animamque insperato casu efflavit, quod adstantes -
incertum per inperitiam an adulandi cupiditate - memorabant consulum seniori
portendi nimirum Sallustio, sed ut apparuit non aetati sed potestati maiori
interitum propinquare monstrabatur.
7.
super his alia quoque minora signa subinde quid accideret ostendebant. inter
ipsa enim exordia procinctus Parthici disponendi nuntiatum est Constantinopolim
terrae pulsu vibratam: quod horum periti minus laetum esse pronuntiabant aliena
pervadere molienti rectori. ideoque intempestivo conatu desistere suadebant,
ita demum haec et similia contemni oportere firmantes, cum inruentibus armis
externis lex una sit et perpetua, salutem omni ratione defendere, nihil
remittente vi mortis. isdem diebus nuntiatum est ei per litteras Romae super
hoc bello libros Sibyllae consultos, ut iusserat, imperatorem eo anno discedere
a limitibus suis aperto prohibuisse responso.
II.
1.
Inter haec tamen legationes gentium plurimarum auxilia pollicentium, liberaliter
susceptae remittebantur, speciosa fiducia principe respondente, nequaquam
decere adventiciis adiumentis rem vindicari Romanam, cuius opibus foveri
conveniret amicos et socios, si auxilium eos adegerit necessitas inplorare.
2.
solum Arsacem monuerat Armeniae regem ut collectis copiis validis iubenda
operiretur, quo tenderet, quid deberet urgere propere cogniturus. proinde cum
primam consultae rationes copiam praebuissent, rumore praecurso hostiles
occupare properans terras nondum adulto vere, missa per militares numeros
expeditionali tessera cunctos transire iussit Euphraten.
3.
quo conperto omnes evolant ex hibernis transmissoque, ut textus docebat
scriptorum, dispersi per stationes varias adventum principis exspectabant. ipse
autem Antiochiam egressurus Heliopoliten quendam Alexandrum Syriacae iuris
dictioni praefecit turbulentum et saevum: dicebatque non illum meruisse, sed
Antiochensibus avaris et contumeliosis huius modi iudicem convenire.
4.
cumque eum profecturum deduceret multitudo promiscua, itum felicem reditumque
gloriosum exoptans oransque ut deinde placabilis esset et lenior, nondum ira,
quam ex conpellationibus et probris conceperat, emollita loquebatur asperius se
esse eos adserens postea non visurum.
5.
disposuisse enim aiebat hiemandi gratia per conpendiariam viam consummato
procinctu Tarsum Ciliciae reversurum, scripsisseque ad Memorium praesidem, ut
in eadem urbe cuncta usui congrua pararentur. et hoc haut diu postea contigit.
corpus namque eius illuc relatum exsequiarum humili pompa in suburbano sepultum
est ut ipse mandarat,
6.
Iamque apricante caelo tertium nonas Martias profectus Hierapolim solitis
itineribus venit. ubi cum introierit civitatis capacissimae portas, sinistra
porticus subito lapsa, subter tendentes quinquaginta milites exceptis plurimis
vulneratis tignorum tegularumque pondere magno conlisit.
7.
unde contractis copiis omnibus Mesopotamiam tam propere signa commovit ut fama
de se nulla praeversa - id enim curatius observarat - inprovisus Assyrios
occuparet. denique cum exercitu et Scytharum auxiliis Euphrate navali ponte
transmisso venit ad Batnas municipium Osdroenae ibique inlaetabile portentum
offendit.
8.
cum enim calonum frequens multitudo ad suscipiendum consuete pabulum prope
acervum palearum stetisset inpendio celsum - hoc enim modo per regiones illas
tales species construuntur - rapientibus multis quassata congeries inclinata
est, parique exitio quinquaginta obruit homines mole maxima ruinarum
|