Par.
1 9 | Nolebas sciri debere tibi Roscium; cur scribebas? Rogatus
2 14| fecisse videar cur secundum Roscium iudicari debeat. Pecunia
3 20| expressa. Qui quam ob rem Roscium similem sui in fraude et
4 21| Quem ad modum, si Fannius Roscium fraudasse diceretur, utrumque
5 21| per malitiam fecisse et Roscium per imprudentiam deceptum
6 21| utrumque incredibile est, et Roscium quicquam per avaritiam appetisse
7 25| arbitrum pro socio adegeris Q. Roscium quaero. Formulam non noras?
8 26| Dic nunc Roscium abs te petisse ut familiarem
9 30| Statilio, tametsi artificio Roscium superaret, aspicere nemo
10 35| Nam ego Roscium, si quid communi nomine
11 36| tam imperite facit ut nec Roscium stipulatione adliget neque
12 37| Criminatio tua quae est? Roscium cum Flavio pro societate
13 37| Defensio mea quae est? Roscium pro sua parte cum Flavio
14 38| arbiterque? Tu, Piso; tu enim Q. Roscium pro opera <ac> labore, quod
15 38| dicere tibi videtur aperte Roscium pro se decidisse?~39.
16 39| quod in se fuit, iudicavit Roscium suas, non societatis litis
17 50| incredibile; obliviscor enim Roscium et Cluvium viros esse primarios;
18 51| sibi soli, societati nihil Roscium petisse. Hoc quoniam sentit
19 52| Petisse,' inquit, 'suam partem Roscium a Flavio confiteor, vacuam
20 54| societatem recideret. Quod si ad Roscium nihil perveniret quod tu
|