1-firma | firmi-reliq | remit-xxxvi
bold = Main text
Par. grey = Comment text
1 [Title]| Paragraphi I-IV~1.
2 9 | habuerit Roscius, nolo vincat.~10.
3 10 | formulae testimonio sunt.~11.
4 11 | confidit, alter diffidit.~12.
5 [Title]| Paragraphi XIII-XVI~13.
6 13 | spopondisse me dicit? Nemo.~14.
7 14 | taciturnitas testium concedit.~15.
8 15 | existimationis causa comparata.~16.
9 [Title]| Paragraphi XVII-XX~17.
10 17 | curia propter abstinentiam.~18.
11 18 | amicissimo facere consuevit.~19.
12 1 | at <in> huius non erit.~2.
13 19 | qui experiri non posset?~20.
14 [Title]| Paragraphi XXI-XXIV~21.
15 21 | per bonitatem amisisse.~22.
16 22 | munificentissimusque fuit.~23.
17 23 | servire iam pridem destitit.~24.
18 [Title]| Paragraphi XXV-XXVIII~25.
19 25 | habes, cur non nominas?~26.
20 26 | manifesta, furtum erat apertum.~27.
21 27 | Fannius Roscio. Sic puto.~28.
22 [Title]| Paragraphi XXIX-XXXII~29.
23 2 | illum iudicetis non recuso.~3.
24 29 | opinione multa aestimat.~30.
25 30 | primos pervenit comoedos.~31.
26 31 | diligenter cognosceretis.~32.
27 [Title]| Paragraphi XXXIII-XXXVI~33.
28 33 | cultissimus cum optima villa.~34.
29 34 | societate fecerit pactionem.~35.
30 35 | litem contestatam habebat.~36.
31 [Title]| Paragraphi XXXVII-XL~37.
32 37 | spondeo. Tua vox est, Fanni.~38.
33 38 | Roscium pro se decidisse?~39.
34 3 | profers? Non conficit tabulas?~4.
35 39 | existimationi, Q. Rosci, audebit?~40.
36 [Title]| Paragraphi XLI-XLIV~41.
37 41 | igitur hoc planum faciam?~42.
38 42 | potuit et debuit dixit.~43.
39 43 | causa Rosci communita est.~44.
40 [Title]| Paragraphi XLV-XLVIII~45.
41 45 | producam, reprehendere audebit?~46.
42 46 | et suscensere consuerunt.~47.
43 47 | familiaribus suis dicit.~48.
44 [Title]| Paragraphi IL-LII~49.
45 [Title]| Paragraphi V-VIII~5.
46 49 | leve transigere potuisti.'~50.
47 50 | temporis causa esse fingo.~51.
48 51 | vestigio deverticulum reperit.~52.
49 [Title]| Paragraphi LIII-LVI~53.
50 53 | abstulit, tibi non sibi exegit?~54.
51 54 | cognitor non est factus.~55.
52 55 | ea qua societatem coiit.~56.
53 5 | proferre non amentia est?~6.
54 6 | et sanctum esse ducetur?~7.
55 7 | pecuniam petere non auderes.~8.
56 [Title]| Paragraphi IX-XII~9.
57 41 | causae est quin ab iudicio abeas turpissime victus? Quo teste
58 20 | supercilia illa penitus abrasa olere malitiam et clamitare
59 44 | tibi deliberatum est quibus abroges fidem iuris iurandi, responde.
60 36 | neque a Fannio iudicio se absolvat?~
61 36 | fundo decedit et iudicio non absolvitur? cur tam imperite facit
62 17 | dignissimus sit curia propter abstinentiam.~18.
63 54 | perveniret quod tu a Flavio abstulisses, nisi te in suam litem dedisset
64 32 | partem decide.—'HS Q. tu abstulisti.'—Sit ita hoc, vero HS Q.
65 37 | restipulatio clamat? qvod a flavio abstvlero, partem dimidiam inde roscio
66 19 | auribus animisque omnium absurdum. Quid si tandem aliquem
67 40 | faceret pactionem, neque satis acciperet a Roscio neque iudicio absolveretur
68 24 | formulae, ad quas privata lis accommodatur.~
69 23 | sordida, illa iucunda, haec acerba, illa propria, haec in causa
70 17 | enim nobis iam tacite vita acta in alterutram partem firmum
71 24 | iniuriae aut <in> ratione actionis errare possit. Expressae
72 41 | eo intercesserat? Nulla. Addictus erat tibi? Non. Frustra
73 25 | cur non arbitrum pro socio adegeris Q. Roscium quaero. Formulam
74 12 | esset! Romae est. Utinam adesset in iudicio! Adest. Utinam
75 12 | Utinam adesset in iudicio! Adest. Utinam sederet in consilio
76 27 | et dissolutus et bonitate adfluens Fannius Roscio. Sic puto.~
77 26 | rogasti ut ignosceret; te adfuturum negasti, debere tibi ex
78 | adhuc
79 55 | ea parte qua hereditatem adiit, socius ex ea qua societatem
80 10 | ad arbitrium hoc animo adimus ut neque nihil neque tantum
81 12 | De quo nomine ad arbitrum adisti, de eo ad iudicem venisti!~
82 36 | nec Roscium stipulatione adliget neque a Fannio iudicio se
83 29 | hunc, illi favebant, qui admirabantur hunc, illum probabant, qui
84 13 | partes causae sunt confectae; adnumerasse sese negat, expensum tulisse
85 44 | meruerunt retribuam. Magis mea adulescentia indiget illorum bona existimatione
86 9 | polliceor; nisi eundem et adversarium et testem habuerit Roscius,
87 15 | nos iudicare velimus, et advocatio ea est quam propter eximium
88 53 | quod tum redactum esset aequaliter omnes partirentur; nunc
89 12 | abstulit? Nemo; quantum enim aequius esset sibi dari, petiit.
90 28 | amplius poterant duodecim aeris, disciplina quae erat ab
91 28 | sed ex artificio comico aestimabat; nam illa membra merere
92 29 | pauca, ex opinione multa aestimat.~30.
93 43 | oportere! Circumspicit, aestuat, negat nos Cluvi testimonium
94 44 | dicam ordine esse senatores, aetate grandis natu, natura sanctos
95 44 | detraham, cum illis exactae aetatis severissime fructum quem
96 7 | sunt menstrua, illae sunt aeternae; haec delentur statim, illae
97 19 | Chaereae arbitratu causam agebas.~Fraudavit Roscius! Est
98 25 | crimen aut obice ubi licet agere, aut iacere noli ubi non
99 24 | tempore et gestum et animam ageres? Dic nunc te ab Roscio HS
100 33 | invenietis. Accepit enim agrum temporibus eis cum iacerent
101 | alicui
102 49 | constantissimum. Familiarem? Immo alienissimum. Hunc postea quam salutavit,
103 45 | Manilio et Luscio iuratis in alieno iudicio credas. Reliquum
104 | aliquem
105 | aliquo
106 | aliter
107 | altera
108 17 | iam tacite vita acta in alterutram partem firmum et grave testimonium.
109 5 | adversaria proferre non amentia est?~6.
110 18 | nisi aut honestissimo aut amicissimo facere consuevit.~19.
111 21 | Fannium quicquam per bonitatem amisisse.~22.
112 10 | litem aut obtineamus aut amittamus; ad arbitrium hoc animo
113 37 | quod ego pluribus verbis amplecterer, si non alia certiora et
114 7 | existimationis fidem et religionem amplectuntur; haec sunt disiecta, illae
115 12 | remittebas et eundem in angustissimam formulam sponsionis concludebas?
116 30 | Quid sciret ille perpauci animadvertebant, ubi didicisset omnes quaerebant;
117 20 | imitari se in persona lenonis animadvertit.~
118 13 | iudicem causam labefactari animadvertunt, ad arbitrum confugiunt,
119 24 | eodem tempore et gestum et animam ageres? Dic nunc te ab Roscio
120 48 | Est hoc principium improbi animi, miseri ingeni, nullius
121 19 | Est hoc quidem auribus animisque omnium absurdum. Quid si
122 51 | non tum cum prima? nam iam antea HS iccc dissolverat. Deinde,
123 43 | credendum? Planius atque apertius dicam. Utrum Luscius et
124 19 | Eundem tu et honoris causa appellabas et virum primarium esse
125 18 | dixisti et honoris causa appellasti? quod nemo nisi aut honestissimo
126 23 | malitiam et perfidiam HS iccc appetiit? Et illa fuit pecunia immanis,
127 21 | Roscium quicquam per avaritiam appetisse et Fannium quicquam per
128 17 | ais? nonne, ut ignis in aquam coniectus continuo restinguitur
129 30 | convicio explodebatur, sicut in aram confugit in huius domum,
130 12 | pareat. Quis in hanc rem fuit arbiter? Utinam is quidem Romae
131 38 | restipulationis scriptor, testis arbiterque? Tu, Piso; tu enim Q. Roscium
132 30 | perversum produci posse arbitrabantur. Si veniret ab Statilio,
133 17 | virum quam histrionem esse arbitratur, qui ita dignissimus est
134 15 | iudicia legitima, omnia arbitria honoraria, omnia officia
135 11 | causam perdit. Quid est in arbitrio? Mite, moderatum: qvantvm
136 29 | pateris quod HS # tu ex arca proferebas, HS ccciccc iccc
137 21 | Roscius Fannium fraudasse arguatur, utrumque incredibile est,
138 19 | dicebas et socium fraudasse arguebas? Sed, ut opinor, laudem
139 37 | firmissimum et gravissimum argumentum, quod ego pluribus verbis
140 31 | quod enim ipse celeriter arripuit, id cum tarde percipi videt,
141 28 | Disciplina. Facies non erat, ars erat pretiosa. Ex qua parte
142 17 | dignissimus est scaena propter artificium ut dignissimus sit curia
143 17 | audacter dico—plus fidei quam artis, plus veritatis quam disciplinae
144 11 | est in iudicio? Derectum, asperum, simplex: si paret HS iccc
145 30 | artificio Roscium superaret, aspicere nemo posset; nemo enim,
146 37 | restipulationem clarius. Attende, quaeso, Piso; Fannium invitum
147 6 | adversaria quam tabulae, quid attinet codicem instituere, conscribere,
148 29 | favorem secum in scaenam attulit Panurgus, quod Rosci fuit
149 47 | contrario contendo: levior esset auctoritas Cluvi, si diceret iuratus,
150 6 | eandem vim, diligentiam auctoritatemque habent adversaria quam tabulae,
151 4 | immortales! essene quemquam tanta audacia praeditum qui, quod nomen
152 44 | negas esse credendum? Dic, aude; est tuae contumaciae, adrogantiae
153 4 | tabulas timeat, id petere audeat, quod in codicem iniuratus
154 26 | ac furti mentionem facere audes? Perstat in impudentia. '
155 51 | repugnare contra veritatem non audet, aliud fraudis et insidiarum
156 29 | qui denique huius nomen audierant, illum eruditum et perfectum
157 42 | si viveret, verba eius audiretis. Iudicem? Cluvius est. Quid
158 38 | Quid tu auferre potes a Flavio, si Flavius
159 33 | Rosci oratione et opinione augere licet, re et veritate mediocrem
160 19 | Roscius! Est hoc quidem auribus animisque omnium absurdum.
161 13 | arbitro ad iudicem venire est ausus! qui cum de hac pecunia
162 21 | et Roscium quicquam per avaritiam appetisse et Fannium quicquam
163 22 | suis nummis versabatur. Avarus erat? Immo etiam ante quam
164 21 | callidum imperitus, liberalis avidum? Incredibile est. Quem ad
165 50 | dius fidius tu, Fanni, a Ballione aut aliquo eius simili hoc
166 20 | par gratia refertur. Nam Ballionem illum improbissimum et periurissimum
167 20 | consuevit, neque tamen pro beneficio ei par gratia refertur.
168 33 | incertae, nunc deum immortalium benignitate omnium fortunae sunt certae;
169 49 | salutavit, rogare coepit blande et concinne scilicet: 'mentire
170 44 | adulescentia indiget illorum bona existimatione quam illorum
171 15 | Roscio, illa victoriae, haec bonae existimationis causa comparata.~
172 20 | rasis ne ullum pilum viri boni habere dicatur; cuius personam
173 27 | liberalis et dissolutus et bonitate adfluens Fannius Roscio.
174 21 | et Fannium quicquam per bonitatem amisisse.~22.
175 24 | damno, dolore, incommodo, calamitate, iniuria publicae a praetore
176 33 | enim propter rei publicae calamitates omnium possessiones erant
177 20 | olere malitiam et clamitare calliditatem videntur? non ab imis unguibus
178 21 | impudentem, periurum castus, callidum imperitus, liberalis avidum?
179 48 | Roscius est videlicet homo callidus et versutus. Hoc initio
180 49 | causa cur tantum laborem caperes et ad me venires; per nuntium
181 20 | totus videtur? qui idcirco capite et superciliis semper est
182 16 | existimationis et paene dicam capitis, tria haec sunt, fiduciae,
183 29 | O societatem captiosam et indignam, ubi alter HS #,
184 52 | esse contendo.' Quo nihil captiosius neque indignius potest dici.
185 20 | considerate. Nonne ipsum caput et supercilia illa penitus
186 17 | crimen in purissimam et castissimam vitam conlatum statim concidit
187 47 | non iniquis necesse est castissimus et constantissimus esse
188 21 | pudens impudentem, periurum castus, callidum imperitus, liberalis
189 56 | dissolveret, si quidem sine cautione et repromissione nihilo
190 37 | iuris et ex consuetudine cautionis firmissimum et gravissimum
191 35 | petiturum. Quid ita Flavio sibi cavere non venit in mentem? nesciebat
192 31 | laboriosius; quod enim ipse celeriter arripuit, id cum tarde percipi
193 42 | dissolvisse. Quem tu si ex censu spectas, eques Romanus est,
194 13 | praeterea enim quem ad modum certam pecuniam petere possit non
195 37 | amplecterer, si non alia certiora et clariora testimonia in
196 24 | quae vobis in mentem venire certo scio? Fraudabat te in societate
197 13 | Ceteri cum ad iudicem causam labefactari
198 24 | nunc te ab Roscio HS iccc circumscriptum esse, qui tantas et tam
199 5 | te diligis et magnifice circumspicis ut pecuniam non ex tuis
200 43 | iudici tuo credi oportere! Circumspicit, aestuat, negat nos Cluvi
201 25 | vero? quem per arbitrum circumvenire non posses, cuius de ea
202 5 | Nimium cito ait me indignari de tabulis;
203 37 | Quid enim restipulatio clamat? qvod a flavio abstvlero,
204 20 | abrasa olere malitiam et clamitare calliditatem videntur? non
205 26 | tibi ex societate nihil clamitasti. Iudici hic denuntiavit;
206 8 | Ego quae clara sunt consuetudine diutius
207 37 | si non alia certiora et clariora testimonia in causa haberem.~
208 42 | Romanus est, si ex vita, homo clarissimus est, si ex fide, iudicem
209 37 | recita istam restipulationem clarius. Attende, quaeso, Piso;
210 4 | quo modo HS ccciccc in codice accepti et expensi non sunt?
211 48 | consistere et commorari coegit. Unde hoc totum ductum et
212 48 | et versutus. Hoc initio cogitare coepit: 'quoniam Fannius
213 31 | condicionem societatis diligenter cognosceretis.~32.
214 37 | tergiversantem testimonium contra se cogo dicere. Quid enim restipulatio
215 55 | Ut heres sibi soli non coheredibus petit, sic socius sibi soli
216 55 | socius ex ea qua societatem coiit.~56.
217 28 | spectabat sed ex artificio comico aestimabat; nam illa membra
218 31 | Quae res extulit eum? Una commendatio huius; qui tamen Panurgum
219 18 | scilicet pluribus verbis commendo. Estne quisquam omnium mortalium
220 26 | satis fecisti; quod temere commisisti, in iudicium ut denuntiares,
221 46 | deorum, non conscientiae fide commovetur? Propterea, quae poena ab
222 52 | sed, quod sibi exegit, id commune societatis factum esse contendo.'
223 35 | Nam ego Roscium, si quid communi nomine tetigit, confiteor
224 27 | Fanni; is fit ei cum Roscio communis.' Hic primum questus est
225 43 | virorum optimorum causa Rosci communita est.~44.
226 30 | Quod item nuper in Erote comoedo usu venit; qui postea quam
227 30 | histrionibus ad primos pervenit comoedos.~31.
228 30 | pessimo histrione bonum comoedum fieri posse existimaret.
229 45 | religionem iudicis testis compararit? quem ego si ferrem iudicem,
230 15 | bonae existimationis causa comparata.~16.
231 49 | peierare <vis>, ut paululum tu compendi facias, paratum fore scito;
232 46 | verborum quibus ius iurandum comprehenditur, sed ex perfidia et malitia
233 15 | officia domestica conclusa et comprehensa sint, perinde dicemus. Illa
234 42 | controversia qui omnium iudicio comprobatus est iudex. Quem igitur ex
235 12 | de tuarum tabularum fide compromissum feceris, arbitrum sumpseris
236 19 | tribuebas, crimen gratiae concedebas; de hoc, ut existimabas,
237 14 | esse taciturnitas testium concedit.~15.
238 52 | integram reliquisse Fanni concedo; sed, quod sibi exegit,
239 50 | aut Cluvius Roscio petenti concessisset, si universae praedae particeps
240 17 | castissimam vitam conlatum statim concidit et exstinguitur? Roscius
241 49 | rogare coepit blande et concinne scilicet: 'mentire mea causa,
242 12 | angustissimam formulam sponsionis concludebas? Quis umquam ad arbitrum,
243 15 | omnia officia domestica conclusa et comprehensa sint, perinde
244 45 | Piso, diu deliberandum et concoquendum est utrum potius Chaereae
245 22 | ipsa HS iccc tam vehementer concupierit quaero; nam tibi, M. Perpenna, <
246 25 | iudicium, hunc per iudicem condemnabis, cuius de <ea> re nullum
247 2 | debeas. Aeque enim tabulae condemnantur eius qui verum non rettulit
248 31 | provecta est hac de causa ut condicionem societatis diligenter cognosceretis.~
249 56 | partem Roscius suo nomine condonare potuit Flavio, ut eam tu
250 4 | possit, id persuadere alteri conetur!~
251 38 | tam vetere, in negotio iam confecto, in societate dissoluta
252 20 | vitam inter se utriusque conferte, qui non nostis, faciem
253 7 | quid est quod diligenter conficiamus tabulas? qua de causa? Quia
254 8 | modo, cum omnes qui tabulas conficiant menstruas paene rationes
255 9 | Si non, quo modo tabulas conficis? si etiam, quam ob rem,
256 3 | quid ita non profers? Non conficit tabulas?~4.
257 11 | tribuatur. Itaque alter causae confidit, alter diffidit.~12.
258 14 | latam non esse codices Fanni confirmant, stipulatam non esse taciturnitas
259 49 | Postea quam se praeclare confirmavit, venit ad Cluvium. Quem
260 2 | copia et facultate causae confisus vide quo progrediar. Si
261 48 | Unde hoc totum ductum et conflatum mendacium est? Roscius est
262 30 | explodebatur, sicut in aram confugit in huius domum, disciplinam,
263 13 | animadvertunt, ad arbitrum confugiunt, hic ab arbitro ad iudicem
264 20 | verticem summum, si quam coniecturam adfert hominibus tacita
265 17 | nonne, ut ignis in aquam coniectus continuo restinguitur et
266 16 | fallere qui se in negotio coniunxit.~
267 17 | purissimam et castissimam vitam conlatum statim concidit et exstinguitur?
268 23 | haec in causa et in iudicio conlocata. Decem his annis proximis
269 9 | deberi. Magnum est quod conor, difficile est quod polliceor;
270 46 | deprecatione deorum, non conscientiae fide commovetur? Propterea,
271 6 | attinet codicem instituere, conscribere, ordinem conservare, memoriae
272 32 | Quae deinde sunt consecuta? 'Panurgum,' inquit, 'hunc
273 10 | tantum quantum postulavimus consequamur. Ei rei ipsa verba formulae
274 23 | HS sexagiens honestissime consequi potuit; noluit. Laborem
275 6 | instituere, conscribere, ordinem conservare, memoriae tradere litterarum
276 21 | ob rem etiam atque etiam considera, C. Piso, quis quem fraudasse
277 20 | nostis, faciem utriusque considerate. Nonne ipsum caput et supercilia
278 17 | fraudarit et fefellerit consideremus; dabit enim nobis iam tacite
279 48 | miseri ingeni, nullius consili.~
280 48 | manum iniecit et paulisper consistere et commorari coegit. Unde
281 43 | Erras; inani et tenui spe te consolaris. Recita testimonium T. Manili
282 49 | gravissimum. Mobilem? Immo constantissimum. Familiarem? Immo alienissimum.
283 47 | necesse est castissimus et constantissimus esse videatur, qui id quod
284 20 | fraude, fallaciis, mendaciis constare totus videtur? qui idcirco
285 28 | Quoniam ille hic constitit paulisper, mihi quoque necesse
286 46 | periuro, haec eadem mendaci constituta est; non enim ex pactione
287 24 | formulae de omnibus rebus constitutae, ne quis aut in genere iniuriae
288 32 | contestata, iudicio damni iniuria constituto tu sine me cum Flavio decidisti.'
289 46 | hominibus irasci et suscensere consuerunt.~47.
290 45 | dixisse Luscio et Manilio contendat. Quod si facit, qua impudentia
291 5 | sed in adversariis patere contendit. Usque eone te diligis et
292 41 | tibi? Non. Frustra tempus contero. 'Omnino,' inquit, 'HS ccciccc
293 35 | Praeclare; nam iste cum eo litem contestatam habebat.~36.
294 53 | datus? Qui per se litem contestatur, sibi soli petit, alteri
295 16 | est fidem frangere quae continet vitam, et pupillum fraudare
296 17 | ignis in aquam coniectus continuo restinguitur et refrigeratur,
297 47 | At ego hoc ex contrario contendo: levior esset auctoritas
298 42 | ex his gravissimus? Sine controversia qui omnium iudicio comprobatus
299 14 | diligentiae meae, satis causae et controversiae, satis formulae et sponsioni,
300 44 | credendum? Dic, aude; est tuae contumaciae, adrogantiae vitaeque universae
301 30 | non modo sibilis sed etiam convicio explodebatur, sicut in aram
302 2 | falsum perscripsit. Sed ego copia et facultate causae confisus
303 44 | natura sanctos et religiosos, copiis rei familiaris locupletis
304 28 | contendo. Quid erat enim Fanni? Corpus. Quid Rosci? Disciplina.
305 1 | tulerunt: 'egone talem virum corrumpere potui, ut mea causa falsum
306 45 | iuratis in alieno iudicio credas. Reliquum est ut Cluvium
307 46 | Manilio.' Si diceret iuratus, crederes? At quid interest inter
308 1 | malitiam naturae crederetur. Is scilicet vir optimus
309 2 | potius illius quam huius credetur?—Scripsisset ille, si non
310 45 | credi oportere cui ipse crediderit? eius testis ad iudicem
311 6 | quod adversariis nihil credimus, idcirco codicem scribere
312 37 | contra te testem suscitabo. Criminatio tua quae est? Roscium cum
313 25 | insimulas? Propter magnitudinem criminis? Itane vero? quem per arbitrum
314 41 | neque Panurgi nomine neque cuiusquam.' Si planum facio post hanc
315 24 | Expressae sunt enim ex unius cuiusque damno, dolore, incommodo,
316 33 | incultus sine tecto, nunc est cultissimus cum optima villa.~34.
317 33 | neque ex ulla parte fuit cultus; qui nunc multo pluris est
318 49 | ille respondit? 'Ego vero cupide et libenter mentiar tua
319 47 | forsitan improbis nimis cupidus videretur, qui qua de re
320 40 | quid pares respondere scire cupio; utrum omnino Fannium <a>
321 34 | numquam ista te molestia et cura liberabo. Praeclare suum
322 17 | artificium ut dignissimus sit curia propter abstinentiam.~18.
323 17 | fefellerit consideremus; dabit enim nobis iam tacite vita
324 24 | sunt enim ex unius cuiusque damno, dolore, incommodo, calamitate,
325 38 | obisset, rogasti ut Fannio daret HS ccciccc hac condicione
326 35 | sociis transigit, satis dat neminem eorum postea petiturum.
327 38 | quod vero Flavius tibi daturus est, qui Roscio omne quod
328 53 | et eum qui cognitor est datus? Qui per se litem contestatur,
329 15 | splendorem ut iudicem unum vereri debeamus, perinde ac si in hanc formulam
330 2 | improbum est non referre quod debeas. Aeque enim tabulae condemnantur
331 14 | secundum Roscium iudicari debeat. Pecunia petita est certa;
332 10 | Pecunia tibi debebatur certa, quae nunc petitur
333 8 | consuetudine diutius dicere non debeo; illud vero quod ad rem
334 45 | ferrem iudicem, refugere non deberet, cum testem producam, reprehendere
335 32 | tuum, exige et aufer quod debetur; suam quisque partem iuris
336 10 | nummo petisti, quam tibi debitum est, causam perdidisti,
337 36 | petiturum? cur de fundo decedit et iudicio non absolvitur?
338 23 | et in iudicio conlocata. Decem his annis proximis HS sexagiens
339 21 | Roscium per imprudentiam deceptum esse, sic, cum Roscius Fannium
340 40 | Quam ob rem, cum de tota re decidisset cum Roscio, HS ccciccc separatim
341 49 | transegit; dic HS ccciccc dedisse qui assem nullum dedit.'
342 54 | abstulisses, nisi te in suam litem dedisset cognitorem, ad te pervenire
343 32 | inquit, 'me cognitorem dedisti. Lite contestata, iudicio
344 34 | Ergo huc universa causa deducitur, utrum Roscius cum Flavio
345 16 | ferendum est neque neglegenter defendendum. Si qua enim sunt privata
346 37 | tempore? Abhinc annis xv. Defensio mea quae est? Roscium pro
347 46 | Nam qui semel a veritate deflexit, hic non maiore religione
348 7 | illae sunt aeternae; haec delentur statim, illae servantur
349 45 | Tibi vero, Piso, diu deliberandum et concoquendum est utrum
350 44 | Si iam tibi deliberatum est quibus abroges fidem
351 19 | tandem aliquem timidum, dementem, divitem, inertem nactus
352 | denique
353 26 | commisisti, in iudicium ut denuntiares, rogasti ut ignosceret;
354 26 | nihil clamitasti. Iudici hic denuntiavit; absolutus est. Tamen fraudis
355 46 | Quis enim deprecatione deorum, non conscientiae fide commovetur?
356 46 | perduci consuevit. Quis enim deprecatione deorum, non conscientiae
357 11 | Quid est in iudicio? Derectum, asperum, simplex: si paret
358 44 | illorum severissima senectus desiderat meam laudem.~
359 44 | Non faciam; nihil mihi detraham, cum illis exactae aetatis
360 3 | quo minus secundum eas lis detur non recusamus; quid ita
361 51 | insidiarum in eodem vestigio deverticulum reperit.~52.
362 19 | et virum primarium esse dicebas et socium fraudasse arguebas?
363 15 | comprehensa sint, perinde dicemus. Illa superior fuit oratio
364 14 | Hic ego si finem faciam dicendi, satis fidei et diligentiae
365 19 | hominem improbissimum esse diceres. Eundem tu et honoris causa
366 8 | habet. Sunt duo menses iam, dices. Tamen in codicem accepti
367 42 | contra se numquam testimonium dicet. Reum? Flavius est. Is iam
368 52 | captiosius neque indignius potest dici. Quaero enim potueritne
369 30 | perpauci animadvertebant, ubi didicisset omnes quaerebant; nihil
370 13 | Stipulatus es—ubi, quo die, quo tempore, quo praesente?
371 9 | Magnum est quod conor, difficile est quod polliceor; nisi
372 11 | alter causae confidit, alter diffidit.~12.
373 9 | codicem accepti et expensi digesta habes an non? Si non, quo
374 1 | plenam perfidiae et hos digitos meos impellere potui ut
375 29 | Rosci fuit discipulus! Qui diligebant hunc, illi favebant, qui
376 14 | dicendi, satis fidei et diligentiae meae, satis causae et controversiae,
377 6 | Quod si eandem vim, diligentiam auctoritatemque habent adversaria
378 4 | Immo diligentissime. Non refert parva nomina
379 5 | contendit. Usque eone te diligis et magnifice circumspicis
380 23 | potuit et debuit, si potest Dionysia HS ccciccc ccciccc merere—
381 46 | Propterea, quae poena ab dis immortalibus periuro, haec
382 17 | artis, plus veritatis quam disciplinae possidet in se, quem populus
383 30 | confugit in huius domum, disciplinam, patrocinium, nomen: itaque
384 31 | cum tarde percipi videt, discruciatur. Paulo longius oratio mea
385 7 | amplectuntur; haec sunt disiecta, illae sunt in ordinem confectae.
386 38 | iam confecto, in societate dissoluta nova haec restipulatio interponitur?
387 27 | scilicet homo liberalis et dissolutus et bonitate adfluens Fannius
388 51 | prima? nam iam antea HS iccc dissolverat. Deinde, si iam persuasum
389 42 | Panurgi nomine Flavium Fannio dissolvisse. Quem tu si ex censu spectas,
390 19 | aliquem timidum, dementem, divitem, inertem nactus esset qui
391 45 | Reliquum est ut Cluvium falsum dixisse Luscio et Manilio contendat.
392 18 | hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti?
393 31 | sollertior et ingeniosior, hoc docet iracundius et laboriosius;
394 24 | ex unius cuiusque damno, dolore, incommodo, calamitate,
395 15 | honoraria, omnia officia domestica conclusa et comprehensa
396 13 | pecuniam non deberi.~Iam duae partes causae sunt confectae;
397 4 | id iurare in litem non dubitet, quod sibi probare non possit,
398 6 | iudicem grave et sanctum esse ducetur?~7.
399 48 | commorari coegit. Unde hoc totum ductum et conflatum mendacium est?
400 8 | extemplo non habet. Sunt duo menses iam, dices. Tamen
401 28 | se non amplius poterant duodecim aeris, disciplina quae erat
402 43 | Manili et C. Lusci Ocreae, duorum senatorum, hominum ornatissimorum
403 | e
404 | eadem
405 6 | Quod si eandem vim, diligentiam auctoritatemque
406 | eas
407 22 | fuerint causam requiro. Egebat? Immo locuples erat. Debebat?
408 12 | arbitrum et iudicem sumebas? eidem et infinitam largitionem
409 | eis
410 5 | patere contendit. Usque eone te diligis et magnifice
411 | eorum
412 42 | tu si ex censu spectas, eques Romanus est, si ex vita,
413 48 | iccc, petam a C. Cluvio, equite <Romano>, ornatissimo homine,
414 43 | Nega, nega nunc equiti Romano, homini honesto,
415 | erant
416 | eras
417 56 | extorquere non potes, huic eripere potes. Perstat in sententia
418 30 | videbatur. Quod item nuper in Erote comoedo usu venit; qui postea
419 24 | aut <in> ratione actionis errare possit. Expressae sunt enim
420 43 | recitaturos. Recitabimus. Erras; inani et tenui spe te consolaris.
421 8 | in adversaria rettulisti? Erubescit, quid respondeat nescit,
422 29 | huius nomen audierant, illum eruditum et perfectum existimabant.
423 31 | labore, stomacho miseriaque erudivit. Nam quo quisque est sollertior
424 4 | sunt? Pro di immortales! essene quemquam tanta audacia praeditum
425 45 | facit, qua impudentia est, eumne testem improbabit quem iudicem
426 12 | Pisonis! Ipse C. Piso est. Eundemne tu arbitrum et iudicem sumebas?
427 44 | mihi detraham, cum illis exactae aetatis severissime fructum
428 39 | nihil. Quid tum? Non exitum exactionis, sed initium repromissionis
429 39 | partem dimidiam, sed omnino exegisse nihil. Quid tum? Non exitum
430 55 | HS ccciccc ab eo postea exegisti? si reliquit, quid ab hoc
431 32 | et pro te? Pro me; potui exemplo multorum; licitum est; iure
432 32 | iniuriae feci. Pete tu tuum, exige et aufer quod debetur; suam
433 54 | peteres, quodcumque tibi exigeres, id in societatem recideret.
434 52 | petitur, certe alteri non exigitur.~
435 15 | advocatio ea est quam propter eximium splendorem ut iudicem unum
436 29 | illum eruditum et perfectum existimabant. Sic est volgus; ex veritate
437 19 | gratiae concedebas; de hoc, ut existimabas, praedicabas, Chaereae arbitratu
438 15 | non minus bene de nobis existimare quam secundum nos iudicare
439 30 | bonum comoedum fieri posse existimaret. Quia veniebat a Roscio,
440 20 | sui in fraude et malitia existimarit, mihi <vix> videtur, nisi
441 18 | qui contra hunc venis, existimas aliter? nonne, quotienscumque
442 15 | et pecunia levissima et existimatio sanctissima fuit semper,
443 44 | adulescentia indiget illorum bona existimatione quam illorum severissima
444 39 | diutius inludere viri optimi existimationi, Q. Rosci, audebit?~40.
445 18 | mortalium de quo melius existimes tu? estne quisquam qui tibi
446 39 | exegisse nihil. Quid tum? Non exitum exactionis, sed initium
447 46 | inducere possum, ut peieret exorare facile potero. Nam qui semel
448 27 | rei furtum factum erat? Exorditur magna cum exspectatione
449 14 | necesse est aut data aut expensa lata aut stipulata sit.
450 30 | sibilis sed etiam convicio explodebatur, sicut in aram confugit
451 27 | exspectatione veteris histrionis exponere societatem. 'Panurgus,'
452 20 | moribus, natura vitaque est expressa. Qui quam ob rem Roscium
453 24 | actionis errare possit. Expressae sunt enim ex unius cuiusque
454 39 | debes. Neque, si ille id exsequendum <non iudicavit>, non, quod
455 42 | ex his tribus a me testem exspectabis? petitorem? Fannius est;
456 44 | vitaeque universae vox. Quid exspectas quam mox ego Luscium et
457 27 | erat? Exorditur magna cum exspectatione veteris histrionis exponere
458 29 | Roscius>. Quam enim spem et exspectationem, quod studium et quem favorem
459 1 | falsum in codicem referret?' Exspecto quam mox Chaerea hac oratione
460 17 | conlatum statim concidit et exstinguitur? Roscius socium fraudavit!
461 8 | respondeat nescit, quid fingat extemplo non habet. Sunt duo menses
462 56 | more quod huius est ab alio extorquere non potes, huic eripere
463 4 | modo tibi tanta pecunia extraordinaria iacet? quo modo HS ccciccc
464 31 | Quae res extulit eum? Una commendatio huius;
465 24 | Hoc tu umquam, Fanni, faceres? et si hos quaestus recipere
466 40 | Flavius, cum de tota lite faceret pactionem, neque satis acciperet
467 49 | ut paululum tu compendi facias, paratum fore scito; non
468 20 | conferte, qui non nostis, faciem utriusque considerate. Nonne
469 28 | Quid Rosci? Disciplina. Facies non erat, ars erat pretiosa.
470 46 | possum, ut peieret exorare facile potero. Nam qui semel a
471 16 | odiosius, alterum levius et facilius. Quae ex societate debeatur?
472 48 | mentiatur, dicat decisionem factam esse quae facta non est,
473 2 | perscripsit. Sed ego copia et facultate causae confisus vide quo
474 20 | corporis figura, ex fraude, fallaciis, mendaciis constare totus
475 16 | tutelam pervenit, et socium fallere qui se in negotio coniunxit.~
476 44 | et religiosos, copiis rei familiaris locupletis et pecuniosos?
477 25 | nolebas? Quid ita? propter familiaritatem veterem? Cur ergo laedis?
478 29 | Qui diligebant hunc, illi favebant, qui admirabantur hunc,
479 29 | exspectationem, quod studium et quem favorem secum in scaenam attulit
480 26 | Pactionem enim,' inquit, 'mecum fecerat.' Idcirco videlicet ne condemnaretur.
481 12 | tabularum fide compromissum feceris, arbitrum sumpseris qvantvm
482 34 | parte an de tota societate fecerit pactionem.~35.
483 32 | multorum; licitum est; iure fecerunt multi; nihil in ea re tibi
484 32 | nihil in ea re tibi iniuriae feci. Pete tu tuum, exige et
485 26 | domum ultro Rosci, satis fecisti; quod temere commisisti,
486 17 | qui socium fraudarit et fefellerit consideremus; dabit enim
487 1 | testibus uti conatur. Solent fere dicere qui per tabulas hominis
488 16 | ais? Hoc iam neque leviter ferendum est neque neglegenter defendendum.
489 2 | scripsisset hic quod sibi expensum ferre iussisset? Nam quem ad modum
490 45 | compararit? quem ego si ferrem iudicem, refugere non deberet,
491 53 | quod vicisset iudicio, ferres tuum; <cum> suo nomine petiit,
492 16 | capitis, tria haec sunt, fiduciae, tutelae, societatis. Aeque
493 20 | hominibus tacita corporis figura, ex fraude, fallaciis, mendaciis
494 3 | frater fratri, quis parens filio tribuit ut, quodcumque rettulisset,
495 30 | ex improbo patre probum filium nasci, sic a pessimo histrione
496 14 | Hic ego si finem faciam dicendi, satis fidei
497 8 | respondeat nescit, quid fingat extemplo non habet. Sunt
498 34 | quod probare non potest fingere conatur. 'De tota re,' inquit, '
499 50 | improbos temporis causa esse fingo.~51.
500 9 | habebas?~Sed haec quamquam firma esse video, tamen ipse mihi
|