Caput

 1   2    | dubitatio posset esse, accusavit Oppianicum: quam constanter et quam
 2   2    |        accusatum esse criminibus Oppianicum ut neque accusator timere
 3   3    |         fecit illum adulescentem Oppianicum sororis suae filium, eumque
 4   4    |         institueret eundem illum Oppianicum, nepotem suum; atque eis
 5 [Title]|       aliquando condemnatum esse Oppianicum, sed aliquam diu incolumem
 6   2    |     cognoverit, suspicari possit Oppianicum iudicio oppressum et circumventum
 7   2    |       esse propositum ut accusem Oppianicum mortuum, sed cum hoc persuadere
 8   2    |          fundamento defensionis, Oppianicum hominem sceleratissimum
 9   1    |           31. Eodemque veneno C. Oppianicum fratrem necavit. Neque est
10   1    |    contentiones inter Habitum et Oppianicum ex utriusque studio defensionis
11   3    |           48. Pro di immortales! Oppianicum quisquam his rebus cognitis
12   4    |        criminibus accusatum esse Oppianicum uti honeste absolvi nullo
13 [Title]|      tela totius accusationis in Oppianicum coniciebantur, aperiebatur
14   1    |     fatebatur nullas fuisse, sed Oppianicum, cuius ille minister fuisset,
15   3    |        non in Scamandrum, sed in Oppianicum coniciebantur; timor eius,
16   2    |        condemnato, tamen Habitus Oppianicum reum statim non fecit. Voluit
17   1    |     probabatur.' Si igitur ipsum Oppianicum bis suis iudiciis condemnatum
18   1    |          revertendum. Itaque cum Oppianicum iam perditum et duobus iugulatum
19   1    |          rationibus utilius quam Oppianicum condemnari; illo absoluto
20 [Title]|      Nihil excogitem quam ob rem Oppianicum damnari necesse sit? Quid
21   1    |         illum vestrum innocentem Oppianicum sive imprudentia sive misericordia
22   2    |       totius ignari negotii, qui Oppianicum numquam vidissent, virum
23 [Title]|        nocentem condemnatum esse Oppianicum? quis nunc audet negare?
24 [Title]|           Cui tum liceret docere Oppianicum reum factum esse tum denique
25   5    |        rem si Staieni damnatione Oppianicum iudicium corrumpere voluisse,
26   5    |    iudicium corrumpere voluisse, Oppianicum iudici ad emendas sententias
27   1    |        Fidiculanius Falcula, qui Oppianicum condemnarat, cum praesertim, –
28 [Title]|      omnibus illis iudicibus qui Oppianicum condemnarant minabatur.
29   1    |  defensioni suae condonatum esse Oppianicum: proinde quasi non satis
30   1    |         Falcula. Iam ergo aliqui Oppianicum gratis condemnavit; iam
31   1    |      initio non sedisse et tamen Oppianicum gratis condemnasse. Verum,
32   2    |         hoc verum esse concedis, Oppianicum gratis condemnatum esse
33   2    |        deinde bonum virum fuisse Oppianicum, hominem integrum, nihil
34   3    |         125. Dum vero eum fuisse Oppianicum constabit qui tabulas publicas
35   2    |  contiones habebantur, omnes qui Oppianicum condemnarunt in culpa sunt
36   2    |          Nam in P. Popilium, qui Oppianicum condemnarat, subscripsit
37   3    |       eius sententia gratis esse Oppianicum condemnatum. Et eundem Popilium
38   3    |           quid autem magno opere Oppianicum metuebat, cum ille verbum
39   1    |          a matre esse conflatum. Oppianicum veneno necatum esse quod
40   1    |    Habito fuerit cur interficere Oppianicum vellet. Inimicitias enim
41   2    |          est? quid erat quod iam Oppianicum poena adfectum pro maleficiis
42   1    |      Metello consulibus, ut hunc Oppianicum aliud agentem ac nihil eius
43   5    |      primum ut illum confirmaret Oppianicum accusatorem filio suo, donis,