Caput
1 1 | exponam quibus criminibus Oppianicus damnatus sit, ut et constantiam
2 2 | deprehendisset quod vir matris Oppianicus ei paravisset, et res non
3 1 | 23. Interim Oppianicus, – ut erat, sicuti ex multis
4 1 | audientibus, cum adesset Oppianicus, recitat et clarissima voce
5 2 | 27. Petit Oppianicus ut sibi Sassia nubat, et
6 2 | nuptiis abhorrere respondit. Oppianicus, qui pecuniam Sassiae concupivisset,
7 2 | sustulisset. Quanto est Oppianicus in eadem iniuria maiore
8 2 | parricidia suscipere posse: Oppianicus inventus est qui in uno
9 2 | liberis non adscripsit. Quid Oppianicus fecerit cognoscite, ut illum
10 2 | natus esset, eam praesentem Oppianicus non debitam mulieri solvit,
11 1 | consuetudinem penitus immersit, Oppianicus continuo sperare coepit
12 1 | profectus: hos vestigiis Oppianicus consecutus est. Iam ut Romae
13 2 | testamentum facere velle. Oppianicus obsignatores ad eum, qui
14 3 | quaerebatur inveniretur, et Oppianicus in foro Larinatium dictitaret
15 4 | Extrahitur domo latitans Oppianicus a Manlio: index Avillius
16 2 | cum tabulas prehendisset Oppianicus, qui gener eius fuisset,
17 3 | potuisset. Erat huic inimicus Oppianicus, erat, sed tamen erat vitricus;
18 [Title]| familia numerarentur, repente Oppianicus eos omnes liberos esse civesque
19 1 | immani acerbaque natura Oppianicus: incendebat eius amentiam
20 2 | praetermittere parentis. Id cum Oppianicus sciret – neque enim erat
21 1 | Fabriciis semper est usus Oppianicus familiarissime. Iam hoc
22 1 | familiaritatem multis iam ante annis Oppianicus applicarat.
23 3 | periculo tota accusatione Oppianicus. Neque id obscure ferebat
24 1 | iam demissum et oppressum Oppianicus; gaudebat ipse Fabricius;
25 2 | videatur. ~Nam ut primum Oppianicus ex eo quod Scamander reus
26 1 | saluti desperare vetuit: Oppianicus autem orare hominem coepit
27 1 | milia, si esset absolutus Oppianicus, pollicetur, et eum ut ceteros
28 1 | pronuntiari DIXERUNT. Hic tum Oppianicus non magno opere pertimuit;
29 2 | facile Cannutius, at non Oppianicus neque patronus eius L. Quinctius;
30 3 | consilium, cum sententias Oppianicus, quae tum erat potestas,
31 3 | sunt omnibus: ut cum illo Oppianicus egerit de pecunia, ut ille
32 3 | dederant non requirebant; Oppianicus querebatur; Quinctius flagitabat;
33 1 | enim pecuniam Staieno dedit Oppianicus non ad corrumpendum iudicium,
34 1 | Sedecim dico iudices, ut Oppianicus absolveretur, corrumpendos
35 5 | culpa aut Cluentius sit aut Oppianicus, Cluenti nummus nullus iudici
36 3 | quorum nullius sententia est Oppianicus absolutus. Atque in his
37 3 | erraret atque undique exclusus Oppianicus in Falernum se ad L. Quinctium
38 3 | renuntiare solitus esse. Interea Oppianicus cum iam convalesceret neque
39 1 | Rupilio, quo erat usus Oppianicus medico, Stratonem quendam,
40 3 | quaestionem postulavit. Oppianicus primo recusavit: postea,
|