Caput

 1   2    |                     10. Primum igitur illud est, ex quo intellegi
 2   1    |        dignum esse ducetis. Ea igitur mater Habiti, Melini illius
 3   1    |      esse commotos: quo tandem igitur animo fuisse illos arbitramini
 4   1    |     fuisse non probabatur.' Si igitur ipsum Oppianicum bis suis
 5   1    |      non esse confirmo. 'A quo igitur est corruptum?' Opinor,
 6   1    |        abstulistis? Quo tandem igitur ore mentionem corrupti iudicii
 7   1    | ereptam esse fateamini? Quonam igitur haec modo gesta sunt?
 8 [Title]|       dem iudicibus? mihi ipsi igitur praeter periculum et infamiam
 9 [Title]|  reddundum est? Praecipitantem igitur impellamus' inquit 'et perditum
10   1    |       invidia volebat. Videtis igitur non in causa, sed in tempore
11   1    |        per eum putabatur.' Num igitur hoc tempore causa mutata
12   2    |             96. Non fuit illud igitur iudicium iudicii simile,
13   1    |    causa posse coniungi. Illud igitur Iunianum per vim factum
14   2    |                      106. Uter igitur facilius suae sententiae
15   1    |    erat et saepe vexatus. Illa igitur omnia Quinctiana iniqua,
16   3    |                     119. Video igitur, iudices, animadvertisse
17   1    |                      126. Quid igitur censores secuti sunt? Ne
18   2    |   gratis condemnarunt. Non est igitur circumventus, non est oppressus
19   2    |   ignominiam sortiere? Habebit igitur te sciente et vidente curia
20   2    |                170. Quo tandem igitur Habitus metu adductus tantum
21   3    |                     171. Huius igitur Habitus vitae invidebat?
22 [Title]|    potius etiam simultas. Eine igitur quem sibi offensiorem, Oppianico
23 [Title]|     periculum committebat? Cur igitur tu, qui pietate ad accusandum
24   1    |             182. Post triennum igitur agitata denuo quaestio de
25   2    |        in quaerendo? quae fuit igitur alia causa quaerendi? An,
26   4    |                       185. Cum igitur de furto quaereretur, et