Caput

 1 [Title]|        nobilitate facile princeps. Is cum esset mortuus Sulla
 2   3    |           Cn. Magius, est mortuus. Is heredem fecit illum adulescentem
 3   2    | commoventur; itaque cum A. Aurius, is qui antea denuntiarat, clamore
 4   4    |     manibus venenum deprehenderat: is erat libertus Fabriciorum
 5   4    |         est. Hic tum C. Fabricius, is de quo ante dixi – qui liberto
 6   1    |      sententia responsum est, quod is Habiti familiarem Iunium
 7   1    |            aut conferri potuit, ut is sua sponte necare voluisse
 8   1    |           magis est mirandum, quod is condemnatus est, an quod
 9   1    |             minus enim stultus est is cui nihil in mentem venit,
10   2    |           iudicatis standum putet, is tamen hanc causam ab illa
11   2    |            sedisset, sed, aliud si is iudex nihil scisset nisi
12   1    |    interrogarentur num quo crimine is esset accusatus praeterquam
13   3    |       auctoritate praestantior? Ne is quidem absolvit. Longum
14   2    |     demissam purpuram recordemini! Is, quasi non esset ullo modo
15   4    |        libertus furti condemnarit, is omnibus ornamentis amissis
16   2    |            liberos civi innocenti, is censoriae severitatis nota
17   2    |       subscripsit L. Gellius, quod is pecuniam accepisset, quo
18   2    |        iussit equum traducere. Ita is, cuius arbitrio et populus
19   3    |            exheredasse filium quod is ob Oppianici condemnationem
20   1    |                           149. Num is est Cluentius? Certe non
21   2    |          praestare debeam, quoniam is vitae meae status est ut
22   3    |          qui lege non teneatur, si is uti me defensore voluerit,
23 [Title]|        lege non teneatur, etiam si is invidiosus aut multis offensus
24   4    |             Cluentium constituere, is hunc suo testimonio sublevat;
25   2    |         suspicio non pertinuit? at is et ex serrula insimulatus