Caput

 1   2    |             20. Cum manifesto venenum deprehendisset quod vir
 2   2    |  servum Diogenem Fabricius ad venenum Habito dandum spe et pretio
 3   2    |       multa, Diogenes emitur: venenum diebus paucis comparatur:
 4   4    |      detulit cuius in manibus venenum deprehenderat: is erat libertus
 5 [Title]|      Scamandrum verbis tribus VENENUM ESSE DEPREHENSUM; omnia
 6   2    |  fuisse, ut medicamentum, non venenum Diogenes adferret, hoc cuivis
 7   1    |     damnatione iudicatum nisi venenum id, quod Habito daretur,
 8   2    |      solos essent severi quos venenum habuisse ipsos comperissent,
 9 [Title]|   maleficii? num quid praeter venenum quaesitum, quo Habitus necaretur,
10 [Title]|     iudiciis quid praeter hoc venenum Oppianici non modo in criminis,
11   3    | liberos interfecerit, qui cum venenum privigno suo dare vellet,
12 [Title]|     adligat ita loquitur, QUI VENENUM MALUM FECIT, FECERIT: omnes
13   2    |  multitudo hominum pranderet, venenum Habiti consilio paratum;
14   4    |       172. Age vero, per quem venenum datum? per M. Asellium ~
15 [Title]|      per illum qui attulisset venenum de hoc praeiudicaretur?
16   1    |     quam novum, in pane datum venenum! Num latius potuit abditum
17   3    |   venit, quae a Stratone illo venenum antea viro suo datum sibi
18 [Title]|     illud quondam Fabricianum venenum. Quod si tum indicatum non
19 [Title]|       non huic aerumnosissimo venenum illud fuisset, sed multorum