Caput

 1   1|      pecunia circumventum – neminem umquam maioribus criminibus, gravioribus
 2   1|         inquam, appellabitur, neque umquam illa ita de suo scelere
 3   4|        existimationis bonae fructum umquam cogitarat: ex petulanti
 4   2|       cognatis et adfinibus tutorem umquam liberis suis scripsit; nemo
 5   2|           tempus nullum testamentum umquam fecerat: neque legare eius
 6   3| circumventum esse dicet? XVII. Quis umquam audacior, quis nocentior,
 7   2|             modi ut neque appellata umquam iudicia sint neque existimata.
 8   2|           iurasset, quae res nemini umquam fraudi fuit, et quod C.
 9   1|        Quinctius quidem quam causam umquam antea dixerat, cum annos
10   1|  quinquaginta natus esset? quis eum umquam non modo in patroni, sed
11   2|           esse fructus? Nego usquam umquam fuisse maiores, ubi si quis
12   2|             integrum, nihil de illo umquam secus esse existimatum,
13   2|            dicere idcirco se nullam umquam orationem scripsisse ut,
14   1|           non pareamus. Deinde quis umquam hoc senator accusavit, ut
15   2|          155. Habitus ne hoc quidem umquam recusavit, quo minus vel
16   2|            romana testimonium dixit umquam cui non hoc periculum T.
17   2|             propositum sit, neminem umquam esse confirmo.
18   3|                           167. Quid umquam Habitus in se admisit ut
19   1|             cuius cupiditatem nulla umquam turpitudo retardavit; quae