Caput

 1   1|        opere confidere videbatur invidia iam inveterata iudicii Iuniani,
 2   3|     dicendo probare potuerit: de invidia autem sic inter vos disceptare
 3   3|   Cluenti proprium periculum, in invidia causa communis. Quam ob
 4   1|     habet, sic in hoc loco falsa invidia imbecilla esse debet. Dominetur
 5   1|           ut in iudiciis et sine invidia culpa plectatur et sine
 6   1|          plectatur et sine culpa invidia ponatur.
 7   1|         nihil innocenti suscepta invidia tam optandum quam aequum
 8   2|         error in hac causa atque invidia versata est. Quam ob rem
 9   1|      quid error adfinxerit, quid invidia conflarit. ~
10   1|     iudicia senatoria, non falsa invidia sed vera atque insigni turpitudine
11   2|         facultatem putavit ut ex invidia senatoria posset crescere,
12   2|         temporis iniquitas atque invidia recessit, ut quod in tempore
13   1|                       81. Qua re invidia remota, quam dies mitigavit,
14   1|          accusare nec sedata iam invidia volebat. Videtis igitur
15   1|  tribunicia, conflata praesertim invidia et contionibus seditiose
16   1|          ex notatione tabellarum invidia versata. Praetermitti ab
17   1| circumventus esse diceretur, cum invidia flagraret ordo senatorius,
18   2|      iudices, tot annos in falsa invidia periculisque versatum, qui
19   1|   iudices, satis multos annos ex invidia laboravit. Nemo huic tam