Caput

 1   3| turpitudine parentis dici vix oportere. Non essem ad ullam causam
 2   3|       etiam animo aequo ferre oportere. Sed ego ea quae ferri possunt
 3   1|   animo quid faceret spectari oportere – etsi alii pecunia accepta
 4   1|    iudiciis constare putabant oportere; itaque damnarunt. Quinque
 5   1|       iudicium putatis obesse oportere? Quam ob causam? Si ex lege
 6   1|       ad praemia legis venire oportere. Quapropter neminem dubitare
 7   3|    boni, prodesse ei putarent oportere, superbiam autem atque arrogantiam
 8   1|   ignominiam impedimento esse oportere duxerunt;
 9   3|    perpetuum ratas putet esse oportere? ~
10   1|       legum condicionibus uti oportere? Quam multa sunt commoda
11   1|    iudiciorum propositos esse oportere, qui summum locum civitatis
12   1|     aetatem integram restitui oportere, aut, quoniam id non posset,
13   2|    non devinctum legibus esse oportere. ~Quibus de rebus mihi pro