Caput

 1   1    |           tam optandum quam aequum iudicium, quod in hoc uno denique
 2   1    |    Corrupisse dicitur A. Cluentius iudicium pecunia, quo inimicum innocentem
 3   1    |       gravioribus testibus esse in iudicium vocatum; deinde ea de eo
 4   1    |          maxime requiri intellego, iudicium illud pecunia esse temptatum
 5   4    |        modo possit. Hoc enim ipsum iudicium, hoc periculum, illa accusatio,
 6   2    |            persuadere vobis velim, iudicium ab hoc non esse corruptum,
 7   3    |        nocentior, quis apertior in iudicium adductus est? Quod ingenium,
 8   4    |        praeiudicata condemnatus in iudicium venerit. Nam Cluentius,
 9   4    |         nulla suspicio: simplex in iudicium causa, certa res, unum crimen
10   1    |             totiens mihi videor in iudicium venire non ingenii solum,
11   1    |           Scamandro condemnato non iudicium de Oppianico factum esse
12   2    |           causam esse potuisse cur iudicium vellet corrumpere ~
13   1    |           quid ergo? negasne illud iudicium esse corruptum?' Non nego,
14   2    |       constet corruptum illud esse iudicium, aut ab Habito aut ab Oppianico
15   1    |     Statium Albium ad corrumpendum iudicium dedisse. Num quis negat?
16   1    |         parte iudici pecuniam ante iudicium datam, post iudicium ereptam
17   1    |          ante iudicium datam, post iudicium ereptam esse fateamini?
18   1    |        sescentis milibus nummum se iudicium corrupturum esse dixerat:
19   2    |        iudicio ad privatum Staieni iudicium profectus est et illud pro
20   3    |            eis constituerent a quo iudicium corruptum videretur ~
21   2    |             non modo ab eis quorum iudicium ac potestas est, sed etiam
22 [Title]|           Oppianico temptatum esse iudicium pecunia? quis id hoc tempore
23   3    |       Oppianico, sed a Cluentio ad iudicium corrumpendum constitutus.
24   1    |     Oppianicus non ad corrumpendum iudicium, sed ad conciliationem gratiae.
25   1    |          id quoque ad corrumpendum iudicium pertinet. Sed quid opus
26   2    |           permulta sunt a Cluentio iudicium esse corruptum. Immo vero
27   2    |        ista ipsa res suo nomine in iudicium numquam est vocata. Ita
28   1    |       quaestio aut disceptatio aut iudicium fuit? Putabo fuisse. Dicat
29   2    |      infirmissimis, quas omnino in iudicium adferri non oportuit; itaque
30   1    |               92. Hoc vos Cluentio iudicium putatis obesse oportere?
31   1    |     confitentur possunt idem illud iudicium fuisse defendere? 'Ergo'
32   1    |          fuit C. Iunio, quod illud iudicium corruptum per eum putabatur.'
33   2    | contionibus, idem ad subsellia; ad iudicium non modo de contione, sed
34   2    |          96. Non fuit illud igitur iudicium iudicii simile, iudices,
35   2    |   tempestas et quidvis potius quam iudicium aut disceptatio aut quaestio.
36   2    |         Quod si quis est qui illud iudicium fuisse arbitretur et qui
37   3    |      maiestatis, ut intellegas hoc iudicium cum illo non esse coniunctum.
38   3    |          flagitiis contaminatus in iudicium sit adductus, idcirco facilius
39   1    |           98. Quapropter hoc Bulbi iudicium non plus huic obesse causae
40   3    |    Oppianico pecuniam accepisse ut iudicium corrumperet: Staienus conciliandae
41   5    |      Staieni damnatione Oppianicum iudicium corrumpere voluisse, Oppianicum
42   5    |             Oppianici pecunia post iudicium factum ab iudice ablata
43   1    |               103. Ergo adhuc Iuni iudicium video esse eius modi ut
44   1    |          impetum tribunicium, quam iudicium appellandum putem. Quod
45   1    |          putem. Quod si quis illud iudicium appellet, tamen hoc confiteatur
46   1    |              Videamus ecquid aliud iudicium, quod pro Cluentio sit,
47   2    |                       114. Aut hoc iudicium reprehendas tu, cuius accusatio
48   3    |        sunt? Hic profertur id quod iudicium appellari non oportet, P.
49   4    |      aestimationem litium non esse iudicium. Scaevola condemnatus est
50   1    |         117. Sequitur id quod illi iudicium appellant, maiores autem
51   1    |         autem nostri numquam neque iudicium nominarunt neque proinde
52   3    |          praefuisse. Quod si illud iudicium putaretur, ut ceteri turpi
53   2    |      arbitrantur ut alter alterius iudicium non modo reprehendat, sed
54   2    |           amplexator, tum illorum 'iudicium' coniunctum cum re esse
55   3    |          damnatis ipse adductus in iudicium pecuniam iudici dederit
56   3    |         diligenter, utrum censorum iudicium grave velis esse an Egnati.
57   1    |     iudicavit illud corruptum esse iudicium. Quo modo? Suscepit causam.
58   1    |         QUORUM OPERA FACTUM SIT UT IUDICIUM PUBLICUM CORRUMPERETUR.
59 [Title]|           dixerim invidiosum illud iudicium fuisse, aut, cum de infamia
60   1    |            lege fieri totumque hoc iudicium, ut ante dixi, quasi mente
61 [Title]|         mulieres, liberi, servi in iudicium vocantur. Si idem de coitione
62 [Title]|      huiusce modi quaestionibus in iudicium vocarentur. Tunc C. Flavius
63   2    |      dicturum quidem certe, si hoc iudicium plebi Romanae propositum
64   2    |      turpissimi reperirentur si in iudicium nihil praeter invidiam attulissent ~
65 [Title]|      voluntatem maxime, ad vestrum iudicium minime pertinerent. ~
66   1    |            litteris conscriptas in iudicium adferas, neque earum auctorem
67   2    |           quam appropinquare huius iudicium ei nuntiatum est, confestim