1-appre | apuli-consu | conta-exleg | exopt-inves | invet-obser | obsid-quaec | quaeq-susce | susci-xxxvi
Caput
1006 1 | hospitibus inventus est qui non contagionem aspectus fugeret: nocti
1007 2 | precibus deorum mentes, non contaminata superstitione neque ad scelus
1008 2 | in senatu scelere tanto contaminatum, aut statuis qui in eadem
1009 3 | improbus, multis flagitiis contaminatus in iudicium sit adductus,
1010 [Title]| quae dignitas; quae se non contempsisse, sed ordine suo patrumque
1011 3 | causam pecuniae publicae contemptam atque abiectam putarent,
1012 [Title]| puganvi, sic omni ratione contendi, sic ad omnia confugi, quantum
1013 2 | nubat, et id magno opere contendit; illa autem non admiratur
1014 2 | Romanus et exterae gentes contentae esse consuerant, ipse sua
1015 3 | censoriis hanc civitatem ita contentam ut rebus iudicatis fuisse.
1016 1 | hac facultate defensionis contenti esse possunt. Nolo quemquam
1017 4 | frequentissimis Apuliae testibus; omni contentione pugnatum est uti lis haec
1018 1 | Romamque delata magnae cotidie contentiones inter Habitum et Oppianicum
1019 2 | et non magnae in dicendo contentionis fore videtur; altera autem,
1020 [Title]| ordine suo patrumque suorum contentos fuisse et vitam illam tranquillam
1021 [Title]| ea civitate quae legibus contineatur discedi ab legibus. Hoc
1022 4 | causa patroni omne periculum continebatur.
1023 1 | status unius iudicii periculo contineretur.' ~
1024 1 | quae iam per annos octo continuos ex contraria parte audiatur
1025 2 | popularis, qui omnes rumorum et contionum ventos colligere consuesset,
1026 2 | rationem, nemo rem ullam contrahebat; nemo illum ex tam multis
1027 2 | iam atque animo incubaret, contrahit frontem – recordamini faciem
1028 1 | nemo denique ut defenderet contrariam partem laborabat. In invidiam
1029 3 | honestis hominibus et disertis, controversiam cum Staieno, quem accusabant,
1030 1 | demonstrata, sine iudicio controversiaque discessum est.
1031 2 | clarissimi viri, Q. Metelli, contulit.
1032 3 | Interea Oppianicus cum iam convalesceret neque improbitatem coloni
1033 2 | discedit: Avillius ilico convalescit: Asuvius autem brevi illo
1034 2 | comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio labefactabit,
1035 1 | ita fixum esse deberet ut convelli non liceret. Non utar exemplorum
1036 2 | sit non eadem poena adfici convenire? Aut quam condicionem supplicii
1037 [Title]| nisi qui inter adversarios convenisset; quapropter in omnibus legibus
1038 [Title]| imposuit ea lex qua coacti huc convenistis, de criminibus veneni; ut
1039 2 | dicetur quod non dignum hoc conventu et silentio, dignum vestris
1040 1 | amplitudinis commodo compensantur. Converte nunc ad equestrem ordinem
1041 1 | deterrimas partes iura hominum convertit omnia; cuius ea stultitia
1042 4 | columnam ad quam multorum saepe conviciis perductus erat tum suffragiis
1043 2 | tempore tribunus plebis, convicium C. Iunio iudici quaestionis
1044 1 | opinione hominum tacita prope convicta atque damnata sit, facile
1045 1 | non modo conscio sed etiam conviva et adiutore Oppianico, longum
1046 1 | ut Romae vixerint, quibus conviviis, quibus flagitiis, quantis
1047 2 | congressione, nemo sermone, nemo convivio dignum iudicavit; omnes
1048 4 | filiique sui necessarios convocavit, et ab eis flens petivit
1049 3 | hospitem, Ambivium quendam, coponem de via Latina, subornatis,
1050 | coram
1051 [Title]| posita est in legibus. Ut corpora nostra sine mente, sic civitas
1052 2 | si quidem illa, cum suo corpori vim attulisset, se ipsa
1053 3 | dederit ad sententias iudicum corrumpendas – dum haec, inquam, de Oppianico
1054 2 | egentis, audacis, in iudiciis corrumpendis exercitati, tum autem iudicis,
1055 3 | sequestre in illo indice corrumpendo dicebatur esse usus, proscribendos
1056 1 | Oppianicus absolveretur, corrumpendos fuisse: ad Staienum sescenta
1057 3 | pecuniam accepisse ut iudicium corrumperet: Staienus conciliandae gratiae
1058 1 | SIT UT IUDICIUM PUBLICUM CORRUMPERETUR. Utrum videtur id senatus
1059 1 | primum illum indicem pecunia corrupit; deinde ipsum M. Aurium
1060 [Title]| etiam illa iudicia pecunia corrupta esse dicas, quibus in iudiciis
1061 1 | milibus nummum se iudicium corrupturum esse dixerat: quae cum accepisset
1062 3 | sollicitatam in Illyrico C. Cosconi litteris et multorum testimoniis
1063 [Title]| eloquentissimi et sapientissimi, L. Crassi, auctoritatem sequor, qui
1064 [Title]| animi illorum iudicum in Crassum incenderentur, aliquantum
1065 1 | tabulis et ex censu quaerere. Crassus tum ita Brutum ultus est
1066 3 | suspensus incertusque vultus, crebra coloris mutatio, quae erant
1067 2 | dicuntur a nobis, facilius credetis si cum animis vestris longo
1068 1 | quantum commissum sit et creditum, et non solum sibi potestatem
1069 1 | servis habebatur? Nova, credo, res obiecta, novi quidam
1070 2 | invidia senatoria posset crescere, quod eius ordinis iudicia
1071 3 | quantum defensor purgandis crimibus consequi et dicendo probare
1072 3 | excogitata defensio huic uni crimini potuit obsistere? Simul
1073 3 | adversarius, ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus:
1074 2 | Stratonem quidem, iudices, in crucem esse actum exsecta scitote
1075 2 | alieni corporis mortem atque cruciatum. Ceteri non videntur in
1076 2 | vim attulisset, se ipsa cruciavit, hic autem idem illud effecit
1077 1 | impudentior hic qui postulet an crudelior illa, si nubat, difficile
1078 3 | testamentum minaretur, mulieri crudelissimae servum fidelissimum non
1079 1 | promissis, hinc illae infinitae crudelissimaeque de morte Oppianici quaestiones;
1080 4 | improbo discessisset, sed ut a crudelissimo hoste fugisset domumque
1081 1 | vis ut nemo feminam, ea crudelitas ut nemo matrem appellare
1082 2 | Cuius ego furorem atque crudelitatem deos immortales a suis aris
1083 1 | honestissime actam vitam matris crudelitati condonetis rogamus, praesertim
1084 4 | illum, cum ad illud prandium crudior venisset et, ut aetas illa
1085 1 | illas nuptiales! non limen cubiculi! non cubile filiae! non
1086 1 | similitudinem revocarat, idcirco cuidam hominum generi paulisper
1087 [Title]| multitudinem concitatam consistere cuiquam in dicendo licebat. Itaque
1088 3 | illud me non praeterit, cuiuscumque modi sit mater, tamen in
1089 2 | controversia solvit. Cei cuiusdam Samnitis uxorem post bellum
1090 2 | perinde ut opinio est de cuiusque moribus, ita quid ab eo
1091 2 | venenum Diogenes adferret, hoc cuivis usu venire posse, quaerebat
1092 [Title]| nunc Cluentius ut aliquid culpae suscipere se putarent recusando,
1093 3 | ad quem numquam accesisse culpam videtis. ~
1094 2 | conficere debebant, ut ad cumulum spe maiorum praemiorum ipsius
1095 [Title]| nihil aliud ageret cum illa cuncta quae tum erat nobilitate,
1096 [Title]| id decuriones Larinatium cunctique municipes tulerunt; itaque
1097 1 | clamaret testamentumque mutare cuperet, in ipsa significatione
1098 [Title]| potestas, interficere filium cupiat, hanc fictam quaestionem
1099 2 | perfecerat ut eo fautore uteretur cupidiore quam fides iudicis postulabat.
1100 2 | adfirmabat enim lacrimans non se cupidiorem esse civitatis retinendae
1101 3 | propter liberos pecuniae cupidiores esse solent, ille propter
1102 1 | scelere ferri videtis; cuius cupiditatem nulla umquam turpitudo retardavit;
1103 1 | et sibi nihil non modo ad cupiditates suas, sed ne ad necessitatem
1104 1 | odium, invidiam, metum cupiditatesque omnes amovere maximique
1105 2 | tanti mali ignaros esse cupiebat, in huius amantissimi sui
1106 1 | nullo modo curari velle quo curante omnes suos perdidisset.
1107 3 | proscribendos interficiendosque curaret. Itaque illis crudelissime
1108 1 | exclamat se ab eo nullo modo curari velle quo curante omnes
1109 [Title]| inter se contraria recitanda curasset, quod in dissuasione rogationis
1110 1 | tollendum interficiendumque curavit. Illi autem qui erant ad
1111 2 | igitur te sciente et vidente curia senatorem, populus Romanus
1112 3 | honorem aditus neque in curiam reditus esset.
1113 1 | Plaetorium C. Flaminium aediles curules, persuasi ut scribam iurati
1114 1 | gratia, toga praetexta, sella curulis, insignia, fasces, exercitus,
1115 1 | materni quidem corporis custodiae tegere potuissent.
1116 1 | tenuem, scribam aedilicium, D. Matrinium, cum defendissem
1117 2 | obsignata, quae ob eam rem dabatur, in manibus Scamandri liberti
1118 2 | reliquo tempore facultates dabuntur: Cluentio nisi nunc satis
1119 [Title]| excogitem quam ob rem Oppianicum damnari necesse sit? Quid tandem, –
1120 1 | putabant oportere; itaque damnarunt. Quinque omnino fuerunt
1121 1 | tacita prope convicta atque damnata sit, facile intellego: sed
1122 2 | abegisset, rei capitalis esse damnatam; nec iniuria, quae spem
1123 1 | quorum alter eloquentia damnationem illam, alter tacita pietate
1124 2 | factus est. Quid enim mihi damnatos ambitus colligitis, alia
1125 3 | Quod autem tempus veneni dandi illo die, illa frequentia?
1126 2 | Fabricius ad venenum Habito dandum spe et pretio sollicitare
1127 1 | milia sedecim iudicibus darentur, non Archimedes melius potuit
1128 [Title]| qua tum eram solere laudi dari, etiam si in minus firmis
1129 2 | matris a filii sanguine, date parenti hunc incredibilem
1130 1 | tam diu potestas dicendi datur? Quid sibi autem illi scribae,
1131 5 | Cluenti nummus nullus iudici datus ullo vestigio reperietur,
1132 2 | recito quae dicta sunt de HS DC milibus, quae ille cum accepisset
1133 2 | Tenentur uno in loco HS DCXL milia; tenentur apud hominem
1134 2 | populo Romano praestare debeam, quoniam is vitae meae status
1135 2 | illud quis est qui dubitare debeat, contra damnatum et mortuum
1136 3 | diutissime vivere velle debebat? huic mortem maturabat inimicus,
1137 4 | nefaria, Cluentio ignoscere debebitis quod haec a me dici patiatur:
1138 2 | neque enim id semper facere debemus – quod videbam per se ipsam
1139 2 | liberalitati suae. Primo debere negavit; post sine controversia
1140 2 | in quibus versamur nosse deberem, dixi Habito statim eo capite
1141 4 | patiatur: mihi ignoscere non deberetis, si tacerem. ~
1142 3 | scire posset quid cuique deberetur. Varia iudicum genera: nummarii
1143 2 | praesentem Oppianicus non debitam mulieri solvit, si haec
1144 2 | testibus? cum primum illi ipsi debuerint potius accusari de pecuniis
1145 2 | iudicibus, servare huic tempori debuisti. Nam Stratonem quidem, iudices,
1146 3 | causa eius periculi nihil decederet, ad causam novum crimen
1147 1 | senatorius, potuit nihil decerni? potuit illa concitatio
1148 3 | moleste ferat se de via decessisse. ~
1149 1 | 161. Cn. Decidio Samniti, ei qui proscriptus
1150 2 | Staieni sententia septima decima accederet. Atque etiam casu
1151 2 | incallidus et, ut res ipsa declaravit, frugi atque integer, sermonem
1152 2 | perculsi repentina de statu suo declinarint. Qua re eorum qui absolverunt
1153 2 | et periculi non legitimi declinatio ~
1154 3 | in libellis laudationem decretam miserunt, sed homines honestissimos,
1155 1 | publicae repudiari? At quid est decretum? quam iuste! quam sapienter!
1156 3 | potestis omnes haec decuriones decrevisse lacrimantes. Age vero, vicinorum
1157 1 | ab Iunio, quod non suae decuriae munere neque ex lege sedisset.
1158 3 | quod tu dicis, pecuniam dederant non requirebant; Oppianicus
1159 3 | Hanc enim condemnationem dederat obsidem Bulbo et ceteris,
1160 3 | sed plane ad supplicium dedidit ~
1161 2 | Habiti fuit, cum ipse poculum dedisset, subito illa in media potione
1162 2 | accusaturus esses, Romam deducere, dare potestatem indicandi,
1163 2 | diligentia aut pecunia testibus deesset, aut ne forte mater hoc
1164 2 | nescio quam apud iudicem defendebat. Facile hoc Habitus patiebatur,
1165 3 | qui ad hominum pericula defendenda adiungerer, non viderem.
1166 2 | tanto silentio, tum Iunio defendendi sui potestas erepta sit?
1167 2 | sit in hominum periculis defendendis. Video quanta et quam periculosa
1168 2 | obsecrare coepit ne se lege defenderem. Cum ego quae mihi videbantur
1169 1 | et privatam possessionem defenderunt: cum esset etulatio facta,
1170 1 | aedilicium, D. Matrinium, cum defendissem apud M. Iunium Q. Publicium
1171 1 | amplissimorum, quorum certe aliquis defendisset equitem Romanum, in municipio
1172 3 | dicere; res enim iam se ipsa defendit.
1173 2 | coniunctum cum re esse defendito.
1174 2 | sed multum etiam eius quem defendo et consilio et voluntati
1175 5 | sed maxime nostram causam defensionemque confirmet? ~
1176 2 | adduxit, sed ipse eis neque defensioribus uti postea neque laudatoribus
1177 3 | largiri oporter quam quantum defensor purgandis crimibus consequi
1178 3 | non teneatur, si is uti me defensore voluerit, me eius causam
1179 1 | innocentiam, quoniam ita defensus sit; in lege autem, quam
1180 1 | consilia ad adversarios deferat. Quisnam hoc tibi renuntiavit?
1181 2 | causas iudicia iam facta domo deferemus); deinde si quam opinionem
1182 1 | sescenta quadraginta milia deferri ad se domum iussit. Quae
1183 [Title]| factus et hominum studia defervisse intellegebat. Quod si per
1184 3 | audacia, consilio et ratione deficitur. Nam tabellae quaestionis
1185 1 | consenescat: denique illa definitio iudiciorum aequorum, quae
1186 [Title]| quis illi causae patronum defuisse arbitraretur.
1187 [Title]| causis hominum periculis non defuissem. Itaque feci: sic puganvi,
1188 2 | ex eius sermone speculae degustarant. Unus et alter dies intercesserat
1189 1 | dormientes occidit in piscinamque deiecit: ipse armarii fundum exsecuit,
1190 [Title]| QUAESTOR, TRIBUNUS PLEBIS – deinceps omnes magistratus nominavit –
1191 1 | Suscepit causam. An potuit rem delatam eius modi repudiare? cum
1192 3 | Aurium, illum qui sibi delationem nominis et Capitis periculum
1193 1 | Aurium esse comperisset delaturum esse testatur.
1194 1 | idem facere censores in delectu dignitatis et in iudicio
1195 2 | cognomen ex imaginibus Aeliorum delegerat, ne, si se Ligurem fecisset,
1196 3 | eam sibi domum sedemque delegit in qua cotidie superioris
1197 2 | eius fuisset, digito legata delevit; et cum id multis locis
1198 2 | sortiri ad poenam et hominum delictum fortunae iudicio committere
1199 2 | quibus illa aetas capi ac deliniri potest. Filia, quae non
1200 3 | filiorum funeribus esse delinitam videret. Ita quod ceteri
1201 1 | bello propter hostium metum deliquerat, amplior ei mortis ut supplicii
1202 [Title]| suam mentem coepit: 'Ego dem iudicibus? mihi ipsi igitur
1203 3 | eiectum est, nunc rettulisse demiror. Qui enim poterat tum in
1204 2 | atque illam usque ad talos demissam purpuram recordemini! Is,
1205 1 | Fabricius a subselliis demisso capite discesserat.
1206 1 | oratio. Erigebat animum iam demissum et oppressum Oppianicus;
1207 3 | paulo longius exordium rei demonstrandae petam; quod quaeso, iudices,
1208 [Title]| intellegetis ea quae paucis demonstrari potuerint brevissime esse
1209 1 | sceleribus breviter a me demonstratis vehementer esse commotos:
1210 2 | minutis aduncam ex omni parte dentatam et tortuosam venire serrulam,
1211 2 | A. Aurius, is qui antea denuntiarat, clamore hominem ac minis
1212 1 | triennum igitur agitata denuo quaestio de viri morte habebatur.
1213 [Title]| publici Martis atque ei deo veteribus institutis religionibusque
1214 1 | importunitatem matris a filii capite depellite. Multi saepe in iudicando
1215 1 | illam, alter tacita pietate deplorat: audete negare ab Oppianico
1216 2 | atque omni veritate cognita deponatis. ~
1217 [Title]| veteres inimicitias saepe deponunt: illa sibi ad confirmandas
1218 2 | coeperunt et causam illam totam deposcere.
1219 1 | dies mitigavit, oratio mea deprecata est, vestra fides atque
1220 2 | adgrediar ad crimen cum illa deprecatione, iudices, qua mihi saepius
1221 4 | cuius in manibus venenum deprehenderat: is erat libertus Fabriciorum
1222 2 | 20. Cum manifesto venenum deprehendisset quod vir matris Oppianicus
1223 2 | Scamandri liberti Fabriciorum deprehenditur. ~
1224 [Title]| extremum manifesta veneni deprehensione conclusa est.
1225 2 | saepe multorum improbitate depressa veritas emergit et innocentiae
1226 1 | innocentissimo filio de matris sinu deprompseris, hanc hi tales viri comprobabunt?
1227 1 | gravissima ex intimo artificio deprompsisset, 'Respicite, iudices, hominum
1228 3 | autem atque arrogantiam eius deridendam magis arbitrarentur propter
1229 2 | testibus fretus ad accusandum descenderit. Hoc loco faciendum mihi,
1230 2 | arbitraretur, damnati, exsulis, deserti ab omnibus? quem propter
1231 2 | est a consiliis malitiae deseruntur. Quod si aut confidens astutia
1232 2 | et confirmator pecuniae desiderabatur. Tum appellat hilaro vultu
1233 3 | unum iam et alterum diem desideraretur neque in eis locis ubi ex
1234 1 | te dico; sed ea quae a me desiderari arbitror non relinquam. ~
1235 2 | Cassius, in quos tum consules designatos idem illud senatus decreverat?
1236 2 | generis, heredem familiae, designatum rei pulicae civem sustulisset.
1237 1 | abiectum et simul saluti desperare vetuit: Oppianicus autem
1238 1 | accusationem detraheret, invito despondit ei filiam suam, – illam
1239 1 | eos qui leviores erant destitutione iratos Oppianico redderet.
1240 2 | adseverat sese ab Oppianico destitutum, atque hoc addit testimonii,
1241 3 | obsidem Bulbo et ceteris, ut destitutus ab Oppianico videretur.
1242 1 | oppresserat, multitudinemque desuefactam iam a contionibus ad veteris
1243 1 | retardavit; quae vitiis animi in deterrimas partes iura hominum convertit
1244 [Title]| causa difficillima est, ita deterrimus obscurissimusque patronus
1245 2 | possit neque additum neque detractum de re familiari latere.
1246 1 | cogitantem ad hanc accusationem detraheret, invito despondit ei filiam
1247 [Title]| potest de auctoritate senatus detrahit, in suasione legis Serviliae
1248 3 | periculo, nomen Oppianici detulisse, paulo longius exordium
1249 2 | recitatur, vos, quaeso, qui eam detulistis, adsurgite. ~
1250 [Title]| iudices, eadem manu qua, si detur potestas, interficere filium
1251 1 | intellego: sed si qui mihi deus vestram ad me audiendum
1252 [Title]| ita est. Quid ergo est? dic. QUI TRIBUNUS MILITUM LEGIONIBUS
1253 2 | corruptos solos pecunia dicant? ceteri videlicet gratis
1254 1 | iudicio corrupto iudicasse dicantur. Ac primum illud statuamus,
1255 1 | ne colonum forte adfuisse dicatis, sed bono viro, in filii
1256 3 | mihi est cum Accio. Cominii dicebant idem quod ego dico, Staienum
1257 4 | consenserit causam esse dicendam? ~
1258 2 | omnia caute pedetemptimque dicentur, ut neque fides huius defensionis
1259 2 | iudicia de illo iudicio dicerentur partim ruinae similiora
1260 3 | cognitis circumventum esse dicet? XVII. Quis umquam audacior,
1261 [Title]| istam ipsam quaestionem dicite qui obsignarit unum aliquem
1262 1 | aeque posthac atque illum dictatorium gaudium pertimescamus.
1263 [Title]| in criminis, sed in male dicti loco sit obiectum.
1264 3 | Oppianicus in foro Larinatium dictitaret nuper se et suos amicos
1265 2 | dicendum est et quod tum Sassia dictitavit: cum de furto quaereretur,
1266 2 | paratum esse videatis? Nam dicturum quidem certe, si hoc iudicium
1267 1 | necessarios mittunt, 'sibi difficilem esse investigandi rationem,
1268 1 | caremus, quam multa molesta et difficilia quae subimus! atque haec
1269 [Title]| capitis, ut quaeque causa difficillima est, ita deterrimus obscurissimusque
1270 [Title]| corporis, ut quisque est difficillimus, ita medicus nobilissimus
1271 3 | 3. Sed in hac difficultate illa me res tamen, iudices,
1272 2 | perspicio quantum in agendo difficultatis et quantum laboris sit habitura.
1273 2 | vestrum mirabitur illum diffidentem rebus suis ad Staienum atque
1274 1 | consuetudinis causa timide et diffidenter attingere rationem veneficii
1275 1 | potius qui sibi alia ratione diffideret, quam eum qui omni ratione
1276 2 | qui gener eius fuisset, digito legata delevit; et cum id
1277 2 | modi facinorum supplicio dignas iudicarent. Itaque C. Fabricium,
1278 2 | ita vivit ut nobilitatis dignitatem virtute tueri posse videatur,
1279 2 | iniuria maiore supplicio dignus! si quidem illa, cum suo
1280 3 | omnibus servis Stratonem illum dilexerat, in honore habuerat, commodis
1281 3 | alienissimos adiungeret quem diligebat. Sed tu, Acci, consideres,
1282 1 | quoad pareret habitaret, diligentiamque adhiberet ut id quod conceperat
1283 4 | Non multi mihi ab uno sic diligi videntur, ut hic ab eis
1284 2 | veritatem, virtutemque diligitis, levate hunc aliquando supplicem
1285 2 | una quaque de re dicam et diluam, ne ipsi quae contraria
1286 2 | annorum accusationi breviter dilucideque respondeo, quaeso ut me,
1287 2 | veteris istius criminis diluendi potestas est data: ante
1288 2 | tamquam mihi crimen esset diluendum, haec pluribus verbis dicerem
1289 2 | die de amicorum sententia dimissa est; satis longo intervallo
1290 2 | est et illud pro potestate dimitti iussit; Staienum ipse ad
1291 3 | postremo unus qui reliquus erat Dinaeae filius, Cn. Magius, est
1292 1 | faceret quod Habitus in emendo Diogene fecerat. De hoc Stratone
1293 2 | Habito, et de sollicitatione Diogenis recenti re secum Cleophantum
1294 1 | conscientiam mentis suae, quam ab dis immortalibus accepimus,
1295 [Title]| quae legibus contineatur discedi ab legibus. Hoc enim vinculum
1296 3 | invidia autem sic inter vos disceptare debetis ut non quid dicatur
1297 3 | plebis condicione aequa disceptari posse non putarunt. Quid?
1298 2 | tempestati quam iudicio et disceptationi fuisse, partim nihil contra
1299 1 | subselliis demisso capite discesserat.
1300 2 | modo ferendum se ex iudicio discessisse victum, rem a subselliis
1301 4 | non illa ut a viro improbo discessisset, sed ut a crudelissimo hoste
1302 1 | iudicio controversiaque discessum est.
1303 [Title]| divortia atque adfinitatum discidia videmus, haec mulier satis
1304 2 | moribus, tu magister veteris disciplinae ac severitatis, si aut retines
1305 4 | atque improbo scurra in discordiis civitatis ad eam columnam
1306 2 | commutari, inter collegas discrepare videatis? ~
1307 1 | iudicando ne ab aliorum iudiciis discrepent providere? et ei qui Fabrici
1308 1 | Archimedes melius potuit discribere. ~
1309 3 | Romanis, honestis hominibus et disertis, controversiam cum Staieno,
1310 1 | Accius, adulescens bonus et disertus, omnes cives legibus teneri
1311 1 | pecuniam illam aut iudicibus dispertiendam aut ipsi esse reddundam;
1312 2 | Mihi vero, iudices, non displicet, sed utor instituto meo.
1313 2 | quaeret fortasse quispiam: displicetne mihi legum praesidio capitis
1314 2 | ego de sententia non debeo disputare; neque enim dubito quin
1315 [Title]| cum de infamia iudiciorum disputarem, potuerim illud quod tam
1316 1 | existimo interesse me nulla in disputatione ab Accio videri esse superatum.
1317 1 | municipum autem suorum dissimillimi, in quibus quantus splendor
1318 3 | Neque id obscure ferebat nec dissimulare ullo modo poterat: aderat
1319 3 | consuestis ut eorum omnium dissolutionem ab oratore quaeratis, ut
1320 3 | familiarius uteretur quam vir dissolutissimus incolumi fortuna pati posset,
1321 [Title]| recitanda curasset, quod in dissuasione rogationis eius quae contra
1322 2 | nummum in singulos iudices distributa eum numerum sententiarum
1323 1 | mihi certum est hanc eandem distributionem invidiae et criminum sic
1324 4 | absolvit ambitiosus, qui distulit cautus, qui condemnavit
1325 3 | incidit ac satis vehementer diuque aegrotavit. Cum esset una
1326 3 | penitus oderat, non eum quam diutissime vivere velle debebat? huic
1327 2 | iudices, et omnia quae in diuturna obscuritate latuerunt sic
1328 3 | nupsit. Quae nuptiae non diuturnae fuerunt; erant enim non
1329 1 | accepimus, quae a nobis divelli non potest; quae si optimorum
1330 3 | obfuit ei maxime. Iam ista divinatio est; qua si uti licet, vide
1331 2 | condemnaret. Iam id ipsum quantae divinationis est scire innocentem fuisse
1332 1 | accusatoris orationem in duas divisam esse partes, quarum altera
1333 [Title]| inimicitiis saepe fieri divortia atque adfinitatum discidia
1334 3 | 14. Ecce autem subitum divortium, quod solacium malorum omnium
1335 1 | defensurum. Nam hoc persaepe dixisti tibi sic renuntiari, me
1336 1 | sit, proferre possimus. Dixitne tandem causam C. Fidiculanius
1337 3 | causae sic agemus ut vos doceamus, alteram sic ut oremus;
1338 [Title]| intellegebant, (neque enim docebantur); versatam esse in iudicio
1339 2 | Oppianico esse corruptum: si doceo non ab Habito, vinco ab
1340 2 | confirmavi et sic paravi ut docerem quae facta postea iudicia
1341 [Title]| vigilaret et cum me hanc causam doceret, in morbum gravem periculosumque
1342 [Title]| apertum, ipsa tamen lex nos docet. Ubi enim omnes mortales
1343 1 | ullo modo posset. Cum haec docuero, tum illud ostendam, quod
1344 2 | Habitum. Qua re, etsi satis docui rationem nullam huic corrumpendi
1345 [Title]| LXX. Quam doleo abesse ab huius iudicio
1346 1 | hominum fama, non filii dolor, non filiae maeror a cupiditate
1347 4 | versata aperiebatur; egestas domestica, quaestus forensis in medium
1348 1 | communi Italiae pace] in domesticis copiis esse totum. Quos
1349 3 | habet, id intra parietes in domestico scelere versetur ~
1350 2 | conscius pertimuit; rem omnem dominae indicavit; homines in piscina
1351 1 | invidia imbecilla esse debet. Dominetur in contionibus, iaceat in
1352 1 | orta, Habiti vilici rem domini et privatam possessionem
1353 2 | non est aspernatus: rem ad dominum detulit. Cleophantus autem
1354 3 | cum a L. Metello et Cn. Domitio censoribus ex senatu eiectus
1355 4 | crudelissimo hoste fugisset domumque illam in perpetuum scelerum
1356 1 | auri, noctu duos conservos dormientes occidit in piscinamque deiecit:
1357 [Title]| clarissimo ac potentissimo, M. Druso, tribuno plebis restiterunt,
1358 [Title]| recitatoribus constitutis ex duabus eius orationibus capita
1359 1 | accusatoris orationem in duas divisam esse partes, quarum
1360 [Title]| verum cum habeam rem non dubiam sed apertam atque manifestam,
1361 1 | hominum fortunas, respicite dubios variosque casus, respicite
1362 3 | Simul et illud quis est qui dubitet, quin hac re comperta manifestoque
1363 2 | debeo disputare; neque enim dubito quin ii tales viri suspicione
1364 1 | quae ex re ipsa causaque ducantur.
1365 1 | omni supplicio dignum esse ducebant: audiebant ab accusatoribus,
1366 1 | Sassiam in matrimonium ducere, Habiti matrem, – illam
1367 1 | maiore odio dignum esse ducetis. Ea igitur mater Habiti,
1368 2 | an ad ipsum cubile vobis ducibus venire possumus? Tenentur
1369 3 | nisi forte ineptis fabulis ducimur ut existimemus illum ad
1370 1 | tamen vocat me alio iam dudum tacita vestra exspectatio,
1371 1 | consecutus, eo se putaret durioribus legum condicionibus uti
1372 3 | occiderat in matrimonium duxerit, qui pecuniam pro abortione
1373 [Title]| matrimonium sororem eius antea duxisset. Ceteri novis adfinitatibus
1374 3 | liberos amittere iucundum esse duxit. ~
1375 1 | 12. Cum essent eae nuptiae plenae dignitatis,
1376 2 | extorquebit, ne repugnetis eamque animis vestris aut libentibus
1377 3 | aegrotavit. Cum esset una Sassia, eaque Sex. Albio quodam colono,
1378 | earum
1379 1 | possessionemque eius bonorum, ex edicto praetoris, huic, illius
1380 3 | quae recitatae vobisque editae sunt, illae ipsae quas tum
1381 2 | milia passuum), apud matrem educaretur, arcessit subito sine causa
1382 3 | optaverit, cogitaverit, effecerit. Mitto illam primam libidinis
1383 2 | cruciavit, hic autem idem illud effecit per alieni corporis mortem
1384 3 | iretur, tribunicia potestate effectum est? At condemnavit. Hanc
1385 1 | benivolentiam conciliarit, efficiam profecto ut intellegatis
1386 3 | audendum impudentissimo, ad efficiendum acerrimo – haec enim ille
1387 1 | vita inauditum! o libidinem effrenatam et indomitam! o audaciam
1388 3 | patronis, calumniam non effugiet. Atque etiam, ut nobis renuntiatur,
1389 2 | suspicari, statim se ad hominis egentis, audacis, in iudiciis corrumpendis
1390 1 | dicebat. Sin autem illud egeram, nullum ad Scamandrum morte
1391 3 | ut cum illo Oppianicus egerit de pecunia, ut ille se redditurum
1392 4 | ratione versata aperiebatur; egestas domestica, quaestus forensis
1393 1 | perdita nequitia et summa egestate, arte quadam praeditus ad
1394 5 | quod nos in tota causa egimus, probaverunt. Quam ob rem
1395 [Title]| quibus iam dixerim pluribus egisse verbis, attendite reliqua:
1396 3 | libenter. Tum vero illa egregia et praeclara mater palam
1397 3 | censores in senatu, cum patrem eicerent, retinuerunt. ~
1398 3 | gravem esse vis, ex senatu eiecerunt: sin autem censorum, hunc
1399 3 | Domitio censoribus ex senatu eiectus esset, censorem esse ipsum
1400 [Title]| potius etiam simultas. Eine igitur quem sibi offensiorem,
1401 2 | sine periculo; dicta et eita et demonstrata sunt omnia;
1402 3 | condemnati erant Fabricii: nec elabi alio accusatore poterat
1403 2 | modo mihi in utraque re sit elaborandum, altera pars, et ea quae
1404 3 | Bulbi quod tibi commodum est eligis, ut id esse secutos iudices
1405 3 | respondere vix videor posse, quod elogium recitasti de testamento
1406 [Title]| cum multorum tum hominis eloquentissimi et sapientissimi, L. Crassi,
1407 1 | re a P. Cannutio, homine eloquentissimo, graviter et diu diceretur.
1408 1 | copia patronorum, hominum eloquentissimorum atque amplissimorum, quorum
1409 5 | voluisse, Oppianicum iudici ad emendas sententias dedisse pecuniam
1410 1 | faceret quod Habitus in emendo Diogene fecerat. De hoc
1411 2 | placuit ut Diogenem Habitus emeret a Cleophanto, quo facilius
1412 2 | improbitate depressa veritas emergit et innocentiae defensio
1413 [Title]| QUICUMQUE, FECERIT, VENDIDERIT, EMERIT, HABUERIT, DEDERIT. Quid
1414 2 | excogitant, aut ii quorum eminet audacia atque proiecta est
1415 2 | repetitam. Mulierem cum emisset a sectoribus, quo tempore
1416 1 | de viri morte constituit. Emit de A. Rupilio, quo erat
1417 2 | cognosceretur. Ne multa, Diogenes emitur: venenum diebus paucis comparatur:
1418 1 | Scamandrum morte Habiti venturum emolumentum fuisse, concedebat, sed
1419 1 | nec Safinio nec bonorum emptoribus reddidit. Quam cum pecuniam
1420 2 | de suo consilio Diogenem emptum, se praesente Scamandrum
1421 3 | 184. En hoc illud est quod ante
1422 3 | 163. Ennium esse quendam cuius bona
1423 3 | teneat Habitus. Est hic Ennius egens quidam calumniator,
1424 [Title]| apertam atque manifestam, enumeratio singulorum argumentorum
1425 1 | 31. Eodemque veneno C. Oppianicum fratrem
1426 4 | adulescentem, quem statim epoto poculo mortuum esse dixistis,
1427 1 | celerius potuis comestum quam epotum in venas atque in omnes
1428 3 | providendum est – nisi ut equester ordo in huiusce legis periculum
1429 1 | censoribus, erant iudicia cum equestri ordine communicata, – ut
1430 1 | Primum iudices, senatores equitesque Romani, in compluribus iam
1431 1 | pudentissimo et in primis honesto, equiti Romano datam, Numerio Cluentio,
1432 3 | fuisse P. et L. Cominiis, equitibus Romanis, honestis hominibus
1433 2 | qui cum esset censor et in equitum censu C. Licinius Sacerdos
1434 3 | conducti – cecidisse de equo dicitur et homo infirma
1435 2 | nemo contra diceret, iussit equum traducere. Ita is, cuius
1436 | eram
1437 | eramus
1438 1 | iudicium datam, post iudicium ereptam esse fateamini? Quonam igitur
1439 3 | etiam exsequiarum munus ereptum, Larinum confestim exanimata
1440 3 | incidit, et apud eum in ergastulo fuit; N. autem Aurius frater
1441 1 | attente auditur eius oratio. Erigebat animum iam demissum et oppressum
1442 2 | excitatam spe vestrae aequitatis erigere animum et paulum respirare
1443 3 | intellegunt, quid ei tandem mors eripuit praeter sensum doloris?
1444 3 | 175. Cum vagus et exsul erraret atque undique exclusus Oppianicus
1445 1 | praeterire non potui. Sed errat vehementer si quis in orationibus
1446 1 | vitae non dicam vitium, sed erratum; neque enim hoc homine sanctior
1447 3 | veritate patefacta atque omni errore sublato eo transire illius
1448 2 | nihil erat praeter invidiam, errorem, suspicionem, contiones
1449 2 | harenarias quasdam extra portam Esquilinam perductus occiditur.
1450 1 | evenit ut ruri in Privernati essemus ego et Brutus filius,' fundum
1451 2 | brevi tempore accusaturus esses, Romam deducere, dare potestatem
1452 1 | uxorem suam interrogavit essetne praegnans; quae cum se esse
1453 1 | possessionem defenderunt: cum esset etulatio facta, causa illis demonstrata,
1454 1 | Itaque in respondendo primum euit utriusque rationem temporis,
1455 3 | Oppianicum sororis suae filium, eumque partiri cum Dinaea matre
1456 4 | commemoratam in senatu? evellam ex animis hominum tantam
1457 3 | comprobari: hoc metu proposito evellere se aculeum severitatis vestrae
1458 1 | nota esse arbitror: 'Forte evenit ut ruri in Privernati essemus
1459 4 | in gratiam esse reductos; exagitabantur omnes eius fraudes atque
1460 3 | ereptum, Larinum confestim exanimata venit et ibi de integro
1461 [Title]| in omnibus legibus quibus exceptum est de quibus causis aut
1462 1 | utriusque studio defensionis excitabantur. Erat ipse immani acerbaque
1463 1 | libidines adulescentulorum excitandas accommodata: qui ut se blanditiis
1464 2 | et invidiae populariter excitatae restitisset. ~
1465 2 | aliorum facto et cupiditate excitatam spe vestrae aequitatis erigere
1466 [Title]| qui pietate ad accusandum excitatus es, hunc Asellium esse inultum
1467 1 | interfecerat plurimos, mulier exclamat se ab eo nullo modo curari
1468 2 | subito illa in media potione exclamavit se maximo cum dolore emori;
1469 1 | eius ab hereditate fraterna excluderetur necavit; fratris autem liberos
1470 3 | exsul erraret atque undique exclusus Oppianicus in Falernum se
1471 3 | Staieno, sicut ab homine ad excogitandum acutissimo, ad audendum
1472 2 | non tantum audent quantum excogitant, aut ii quorum eminet audacia
1473 2 | 70. Itaque rem excogitat singularem. Atque haec,
1474 1 | cum faucibus premeretur, excogitavit; sive, ut homines tum loquebantur,
1475 [Title]| infamiam quid quaeretur? Nihil excogitem quam ob rem Oppianicum damnari
1476 3 | re nota consumam tempus; exempli causa ponam unum illud,
1477 [Title]| diu sinis? Cur non Habiti exemplo usus es, ut per illum qui
1478 1 | convelli non liceret. Non utar exemplorum copia, quae summa est; non
1479 3 | ornatam Larini medicinae exercendae causa tabernam dedit. ~
1480 1 | prudentia, etiam usu atque exercitatione praeditum! Sapientissimum
1481 [Title]| ingeniosus et in dicendo exercitatus; accusabat autem ille quidem
1482 2 | cum quaestor esset, in exercitu seditionem esse conflatam.
1483 1 | curulis, insignia, fasces, exercitus, imperia, provinciae: quibus
1484 1 | adgressus est: qui sero, iam exhausto illo poculo mortis, cum
1485 3 | ut ille, cum eum filium exheredaret quem oderat, ei filio coheredes
1486 3 | sapientissimi: idcirco se exheredasse filium quod is ob Oppianici
1487 2 | Aeli testamento propinquus exheredatus cum esset, heres hic alienior
1488 3 | pater censoria subscriptione exheredavit, censores in senatu, cum
1489 2 | familiari meo, qui a me pro eximia sua virtute summisque honoribus
1490 4 | homine sicut necesse erat existimabant, tamen, quod erat ex eodem
1491 1 | aequitate nixi confidimus, omnes existimabunt, id quod erit, obtinuisse
1492 1 | secuti sunt: neque ipsi secus existimant quam nos existimari volumus
1493 1 | dixissem, ne impudentissimus existimarer ~
1494 1 | opinionem multum fefellise, quod existimaris me causam A. Cluenti non
1495 [Title]| commemoras, quid tum esse existimas iudicatum? certe gratis
1496 2 | est. Quod si fieri posse existimasset, pro illo odio quod habuit
1497 2 | illis quorum tantum est existimatio; at tum si dicerem, non
1498 [Title]| Romam eius mulieris fuisse existimatis? quod ego propter vicinitatem
1499 2 | de illo umquam secus esse existimatum, nihil denique praeiudicatum.
1500 4 | qui condemnavit constans existimatur! ~
1501 2 | sibi quaerendum remedium existimavit ad eam moram quae nuptiis
1502 3 | ineptis fabulis ducimur ut existimemus illum ad inferos impiorum
1503 2 | ordine amplissimo dignum existimet; ut alter in aerarios referri
1504 4 | huius et sordibus laetatur, exitium exoptat, sanguinem suum
1505 3 | constitutus, non quo illi aut exlegem esse Sullam aut causam pecuniae
|