Cap., Par.

 1   1, 1 |          quod cum omnibus civibus in eorum periculis semper satis
 2   1, 1 |   necessitudinis esse duxi, tamen in hac defensione capitis,
 3   1, 2 |      gravesque inimicitiae civium in discrimen capitis vocaverunt,
 4   1, 2 |        civitatis valeret, idcirco in his rebus evertendis unius
 5   1, 3 |    praesidia rei publicae, summum in consulibus imperium, summum
 6   1, 3 |       consulibus imperium, summum in senatu consilium putare;
 7   1, 4a|                 Quam ob rem labor in hoc defendendo praecipue
 8   2, 4b|           Agitur enim nihil aliud in hac causa, Quirites, <nisi>
 9   2, 4b|       nisi> ut nullum sit posthac in re publica publicum consilium,
10   2, 5 |        cum ita sint, primum, quod in tanta dimicatione capitis,
11   2, 5 |           permittitur, adhibeatis in hominis fortunis misericordiam,
12   2, 5 |           fortunis misericordiam, in rei publicae salute sapientiam
13   3, 6 |     constituto spatio defensionis in semihorae articulum coegisti,
14   3, 6 |       inimici potestati. Quamquam in hac praescriptione semihorae
15   3, 7 |           respondendum putas; quo in crimine nihil est umquam
16   3, 7 |        esse crimen id C. Rabirio. In quo ego demiror meminisse
17   3, 8 |        oratio est expromenda? quo in crimine propinquus C. Rabiri
18   3, 8 |       ipse vero Rabirius non modo in iudicium horum criminum,
19   3, 8 |   iudicium horum criminum, sed ne in tenuissimam quidem suspicionem
20   3, 8 |       orationem comparem quod est in eadem multae inrogatione
21   4, 10|           quod ego mallem quam me in consulatu meo carnificem
22   4, 10|           expulsis regibus nullum in libero populo vestigium
23   5, 11|          tune qui civibus Romanis in contione ipsa carnificem,
24   5, 11|      adhiberi putas oportere, qui in campo Martio comitiis centuriatis
25   5, 11|    comitiis centuriatis auspicato in loco crucem ad civium supplicium
26   5, 13|       verba, Quirites, iam pridem in hac re publica non solum
27   6, 14|            an eloquentia? quae si in illo minima fuissent, tamen
28   6, 15|        miliens <C.> Gracchus quam in eius contione carnifex consisteret;
29   6, 16|       miserum exsilium; sed tamen in omni calamitate retinetur
30   6, 16|       Mors denique si proponitur, in libertate moriamur, carnifex
31   6, 17| auctoritate esse depulsum. Qua tu in actione quamquam omnia exempla
32   6, 17|       neglexisti, tamen a me haec in hoc tam exiguo meo tempore
33   7, 19|   graviorem confessionem aut quod in hunc maius crimen exspectas?
34   8, 20|           Labienum, patruum tuum; in foro autem C. Marius et
35   8, 20|         conscriptos qui nunc sunt in invidiam vocatis, quo facilius
36   8, 20|        omnium ordinum homines qui in salute rei publicae salutem
37   8, 21|       Aemilius, princeps senatus, in comitio constitisset, qui
38   8, 21|     inclusum atque abditum latere in occulto atque ignaviam suam
39   8, 21|     parietum custodiis tegere, an in Capitolium pergere atque
40   9, 22|        Labiene, quid faceres tali in re ac tempore? Cum ignaviae
41   9, 22|    tempore? Cum ignaviae ratio te in fugam atque in latebras
42   9, 22|           ratio te in fugam atque in latebras impelleret, improbitas
43   9, 22|  improbitas et furor L. Saturnini in Capitolium arcesseret, consules
44   9, 23|       honestatis relictus, qui se in Capitolio fuisse cum Saturnino
45   9, 23|         re publica, non comparere in illa armata multitudine
46   9, 24|                Atqui videmus haec in rerum natura tria fuisse,
47   9, 24|       esse cogebat. Hoc tu igitur in crimen vocas, quod cum eis
48   9, 24|           omnium, queri est ausus in contione de morte Saturnini,
49   9, 24|      civem esse et non retinendum in civitate, qui hominis hostilem
50   9, 24|    civitate, qui hominis hostilem in modum seditiosi imagine
51  10, 25|    exsilium Sex. Titio attulisset in rostra atque in contionem
52  10, 25|        attulisset in rostra atque in contionem attulisses, nec
53  10, 25|           Titi adflictam navem et in quibus C. Deciani naufragium
54  10, 25|           fortunarum videres. Sed in his rebus omnibus imprudentia
55  10, 25|          quam tu natus es; et qua in causa tute profecto fuisses,
56  10, 25|        esse potuisses, eam causam in iudicium vocas.~26.
57  10, 26|          qui vivunt eodem crimine in summum periculum capitis
58  10, 26|       vero Catulum, patrem huius, in quo summa sapientia, eximia
59  10, 26|        cum praesidio fuit, quorum in hac civitate longe maxima
60  10, 27|       Flaccum, hominem cum semper in re publica, tum in magistratibus
61  10, 27|         semper in re publica, tum in magistratibus gerendis,
62  10, 27|           magistratibus gerendis, in sacerdotio caerimoniisque
63  10, 28|          arma, crucem T. Labienus in campo Martio defigendam
64  10, 28|         quod tandem excogitabitur in eum supplicium qui vocavit?
65  10, 28|       dedit, idemque violavit, si in fide non stetit. Quae fides,
66  10, 28|           nescias, ut peregrinari in aliena civitate, non in
67  10, 28|           in aliena civitate, non in tua magistratum gerere videare?~
68  11, 29|        caret?' Itane vero? tantis in laboribus C. Marius periculisque
69  11, 29|      innumerabilis hostium copias in Italia fudisset atque obsidione
70  11, 29|            neque quisquam nostrum in rei publicae periculis cum
71  11, 29|    cuiusque animus ita praesentit in posterum ut nihil nisi sempiternum
72  11, 31|        Romae fuerit, quem tu diem in iudicium vocas, pubesque
73  11, 31|          praecidi imperarat, quod in clivo Capitolino improborum