1-imita | immen-tener | tenui-xi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 1 | Caput I~1.
2 4, 9b| auxilium implorat et flagitat.~10.
3 5 | Caput V~11.
4 5, 11| defendo servari oportere?~12.
5 5, 12| capitis condemnari coegit.~13.
6 6 | Caput VI~14.
7 6, 14| facultatibus maxima putarentur.~15.
8 6, 15| ferre nullo modo possent.~16.
9 6, 16| vestri honores vindicabunt?~17.
10 7 | Caput VII~18.
11 7, 18| vestrae, testem paucitatis!~19.
12 1, 1 | absolvendum debet videri.~2.
13 8 | Caput VIII~20.
14 8, 20| Rabirio faciendum fuit?~21.
15 9 | Caput IX~22.
16 9, 22| auctoritatem secutus est?~23.
17 9, 23| atque imperio non oboedire?~24.
18 10 | Caput X~25.
19 10, 25| causam in iudicium vocas.~26.
20 10, 26| modum mortuos defendemus?~27.
21 10, 27| nefarii mortuum condemnabimus?~28.
22 11 | Caput XI~29.
23 1, 2 | solitudoque temptata est.~3.
24 11, 29| sempiternum spectare videatur.~30.
25 11, 30| consuli putas oportere?~31.
26 1, 3 | supplicio dignum iudicare.~4a.
27 2 | Caput II~4b.
28 2, 4b| perfugium et praesidium salutis.~5.
29 3 | Caput III~6.
30 3, 6 | conquerendum vero parum.~7.
31 3, 7 | iurati iudices iudicarint.~8.
32 3, 8 | alienae pudicitiae pepercisse?~9a.
33 4 | Caput IV~9b.
34 8, 21| convenit? utrum inclusum atque abditum latere in occulto atque
35 6, 16| capitis et nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium
36 1, 1 | visa est, eadem vobis ad absolvendum debet videri.~2.
37 2, 5 | deorum immortalium numen accedit, oro atque obsecro, quoniam
38 7, 18| arbitraretur. Quanto iam levior est acclamatio! Quin continetis vocem indicem
39 8, 21| cuncta nobilitas ac iuventus accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus,
40 9, 24| turpitudinis, P. Furium, accusaret summo studio bonorum omnium,
41 3, 6 | quod iniquissimum est, accusatoris condicioni et, quod miserrimum,
42 6, 14| Graccho fratris, et tibi acerbior eius patrui mors est quem
43 6, 15| putas? Sed moreretur prius acerbissima morte miliens <C.> Gracchus
44 4, 10| qui vestram libertatem non acerbitate suppliciorum infestam sed
45 6, 15| suppliciorum et verborum acerbitates non ex memoria vestra ac
46 6, 16| terrore neque res gestae neque acta aetas neque vestri honores
47 6, 14| An vero, si actio ista popularis esset et
48 8, 20| atque ergastulo Gracchus; addam, quoniam ita vis, eodem
49 3, 6 | partis reliquisti, consulis ademisti, propterea quod ad defendendum
50 10, 26| Saturninum tulit, huic quidem adferet aliquam deprecationem periculi
51 9, 23| Equidem hoc adfirmo quod tu nunc de tuo patruo
52 10, 25| appulisses ad quos Sex. Titi adflictam navem et in quibus C. Deciani
53 2, 5 | suffragiisque permittitur, adhibeatis in hominis fortunis misericordiam,
54 8, 20| maiestasque conservaretur. Adhibent omnis tribunos pl. praeter
55 8, 20| Marius L. Valerius consules adhiberent tribunos pl. et praetores,
56 5, 11| ipsa carnificem, qui vincla adhiberi putas oportere, qui in campo
57 1, 2 | Rabirium defendendum est adhortata, tum vero, ut id studiosissime
58 | adhuc
59 10, 27| parricidi mortuum condemnabimus? adiungemus ad hanc labem ignominiamque
60 10, 26| Rabirius fraudem capitalem admisit quod arma contra L. Saturninum
61 8, 21| meruisti, cum hic Q. Catulus, admodum tum adulescens, cum hic
62 8, 21| Q. Catulus, admodum tum adulescens, cum hic C. Curio, cum denique
63 8, 20| iubent. Parent omnes; ex aede Sancus armamentariisque
64 8, 21| vocavissent, cum armatus M. Aemilius, princeps senatus, in comitio
65 3, 7 | inimicus, oblitum esse quid aequi et iurati iudices iudicarint.~
66 6, 14| esset et si ullam partem aequitatis haberet aut iuris, C. Gracchus
67 10, 27| defenderunt? quid de tribunis aerariis ceterorumque ordinum omnium
68 11, 31| sit. Omnes ei quorum tu ex aetate coniecturam facere potes
69 8, 20| patrum nostrorum atque eius aetatis, qui tum magnam partem rei
70 11, 29| mentes divinae mihi atque aeternae videntur esse, tum maxime
71 9, 22| vicinitas vestra? quid? ager Picenus universus utrum
72 6, 14| fratris, si ista ratione agere voluisset, et par desiderium
73 2, 4b| populum Romanum esse delatam. Agitur enim nihil aliud in hac
74 7, 18| susciperem hoc crimen, agnoscerem, confiterer. Utinam hanc
75 10, 28| nescias, ut peregrinari in aliena civitate, non in tua magistratum
76 3, 8 | praescriptum, hunc nec suae nec alienae pudicitiae pepercisse?~9a.
77 3, 8 | quaereretur? An de servis alienis contra legem Fabiam retentis,
78 6, 15| popularem dicere audet, me alienum a commodis vestris, cum
79 | aliis
80 | aliquam
81 3, 8 | regiones ipsae convenerint, aliquanto etiam latius excitatae quam
82 | aliquid
83 | aliquod
84 | aliud
85 3, 8 | fuisse, atque ita cariorem ut alter vita crudelissime privaretur,
86 4, 9b| Illam alteram partem de nece Saturnini
87 3, 8 | crudelissime privaretur, cum alteri ad prolationem iudici biduum
88 9, 24| fuerit C. Rabirius quos amentissimus fuisset si oppugnasset,
89 1, 2 | Nam me cum amicitiae vetustas, cum dignitas hominis,
90 9, 23| Saturnini familiaritas ut amicitiam patriae praeponeret; idcircone
91 5, 12| civium Romanorum corpore amovit, hic misericors flagella
92 4, 9b| Saturnini nimis exiguam atque angustam esse voluisti; quae non
93 3, 6 | diligentiae meae temporis angustiis obstitisti meque ex comparato
94 8, 21| debilis, hastili nixus et animi vim et infirmitatem corporis
95 11, 29| termini postulabant spe atque animo de se et gloria sua cogitasset?
96 6, 15| patrum vestrorum sed ex annalium monumentis atque ex regum
97 | ante
98 7, 18| copiosissime defendente, antea falsum esse docuit; ego
99 10, 25| Causam enim suscepisti antiquiorem memoria tua, quae causa
100 10, 26| duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium, qui tum extra urbem cum
101 10, 25| umquam ratis ad eos scopulos appulisses ad quos Sex. Titi adflictam
102 | apud
103 3, 8 | studio C. Rabirius totius Apuliae, singulari voluntate Campaniae
104 11, 31| Marius, quod fistulas quibus aqua suppeditabatur Iovis Optimi
105 8, 20| salutem suam repositam esse arbitrabantur arma cepissent: quid tandem
106 11, 29| omnia sua secum una moritura arbitrabatur. Non est ita, Quirites;
107 7, 19| facinus pulcherrimum esse arbitrarer; sed, quoniam id facere
108 7, 18| clamore perturbatum iri arbitraretur. Quanto iam levior est acclamatio!
109 5, 13| commemoras: 'Capvt obnvbito, arbori infelici svspendito,' quae
110 10, 26| summum periculum capitis arcessas? Nam si C. Rabirius fraudem
111 9, 22| Saturnini in Capitolium arcesseret, consules ad patriae salutem
112 10, 26| viros mortuos summi sceleris arguas, deinde quot ex his qui
113 7, 18| patrui tui morte dicemus. Arguis occisum esse a C. Rabirio
114 8, 20| Parent omnes; ex aede Sancus armamentariisque publicis arma populo Romano
115 9, 23| publica, non comparere in illa armata multitudine bonorum, consulum
116 3, 6 | defensionis in semihorae articulum coegisti, parebitur et,
117 | Atqui
118 10, 25| rostra atque in contionem attulisses, nec tuas umquam ratis ad
119 10, 25| atque exsilium Sex. Titio attulisset in rostra atque in contionem
120 6, 14| dolorem patrui tui mors attulit quam C. Graccho fratris,
121 6, 17| meo consilio, virtute, auctoritate esse depulsum. Qua tu in
122 2, 4b| contra improborum furorem et audaciam, nullum extremis rei publicae
123 10, 25| damnato qui istam habere auderet inventus est nemo. Quod
124 6, 15| Hic se popularem dicere audet, me alienum a commodis vestris,
125 6, 17| tam exiguo meo tempore non audies; liberum tempus nobis dabitur
126 10, 25| inventus est nemo. Quod tu si audisses aut si per aetatem scire
127 6, 16| etiam a cogitatione, oculis, auribus. Harum enim omnium rerum
128 5, 11| Martio comitiis centuriatis auspicato in loco crucem ad civium
129 6, 17| omnis religiones atque auspiciorum publica iura neglexisti,
130 9, 24| bonorum omnium, queri est ausus in contione de morte Saturnini,
131 1, 3 | boni consulis, cum cuncta auxilia rei publicae labefactari
132 2, 5 | immortalibus, quorum ope et auxilio multo magis haec res publica
133 6, 16| suppliciorum omnium metu dominorum benignitas vindicta una liberat; nos
134 3, 8 | alteri ad prolationem iudici biduum quaereretur? An de servis
135 1, 3 | Quam ob rem si est boni consulis, cum cuncta auxilia
136 8, 21| cum M. Lepidus, cum D. Brutus, cum hic ipse P. Servilius,
137 6, 15| non modo foro sed etiam caelo hoc ac spiritu censoriae
138 10, 27| gerendis, in sacerdotio caerimoniisque quibus praeerat diligentissimum,
139 6, 16| exsilium; sed tamen in omni calamitate retinetur aliquod vestigium
140 3, 8 | Apuliae, singulari voluntate Campaniae ornetur, cumque ad eius
141 5, 11| castam contionem, sanctum campum, inviolatum corpus omnium
142 8, 20| salvam esse vellent, arma capere et se sequi iubent. Parent
143 11, 30| essent, non minus strenue caperem, quam illi pro communi salute
144 11, 30| illorum laude mihi arma capienda essent, non minus strenue
145 10, 26| Nam si C. Rabirius fraudem capitalem admisit quod arma contra
146 5, 12| Gracchus legem tulit ne de capite civium Romanorum iniussu
147 11, 31| imperarat, quod in clivo Capitolino improborum civium * * *~
148 9, 23| honestatis relictus, qui se in Capitolio fuisse cum Saturnino fateretur.
149 8, 21| mancus et membris omnibus captus ac debilis, hastili nixus
150 5, 13| libentissime commemoras: 'Capvt obnvbito, arbori infelici
151 6, 15| leges atque urbis domicilio carere voluerunt. Hic se popularem
152 11, 29| possunt, quoniam sensu et vita caret?' Itane vero? tantis in
153 5, 13| regis, ista sunt cruciatus carmina quae tu, homo lenis ac popularis,
154 5, 12| Labienus, homo popularis, carnifici tradidit; C. Gracchus legem
155 5, 11| funestari contionem contagione carnificis veto, qui expiandum forum
156 8, 21| Octavii, Metelli, Iulii, Cassii, Catones, Pompeii, cum L.
157 5, 11| vestigiis esse dico, qui castam contionem, sanctum campum,
158 8, 21| Metelli, Iulii, Cassii, Catones, Pompeii, cum L. Philippus,
159 8, 21| congregare, an cum Mario, Scauro, Catulo, Metello, Scaevola, cum
160 10, 26| illa qua tum fuit; Q. vero Catulum, patrem huius, in quo summa
161 11, 29| Itaque cum multis aliis de causis virorum bonorum mentes divinae
162 6, 15| etiam caelo hoc ac spiritu censoriae leges atque urbis domicilio
163 5, 11| in campo Martio comitiis centuriatis auspicato in loco crucem
164 11, 31| pubesque tum fuerit, quin arma ceperit, quin consules secutus sit.
165 7, 19| Saturnini causa C. Rabirium arma cepisse. Quid est, Labiene? quam
166 8, 20| dantur. Hic iam, ut omittam cetera, de te ipso, Labiene, quaero.
167 8, 21| ibi se cum tuo patruo et ceteris ad mortem propter vitae
168 2, 5 | est, ab Iove Optimo Maximo ceterisque dis deabusque immortalibus,
169 11, 30| Quapropter equidem et C. Mari et ceterorum virorum sapientissimorum
170 10, 27| quid de tribunis aerariis ceterorumque ordinum omnium hominibus
171 10, 26| consilia atque ingenia fuerunt, ceteros pari dignitate praeditos
172 11, 30| vitae curriculum natura circumscripsit, immensum gloriae. Qua re,
173 11, 31| capitis C. Rabiri nomine citantur. At occidit Saturninum Rabirius.
174 7, 18| cum indicat esse quosdam civis imperitos sed non multos.
175 1, 2 | contra pestem ac perniciem civitatis valeret, idcirco in his
176 7, 18| interfectum! -- Nihil me clamor iste commovet sed consolatur,
177 7, 18| consulem me fecisset, si vestro clamore perturbatum iri arbitraretur.
178 3, 8 | propinquus C. Rabiri iudicio clarissimo, C. Curtius, pro virtute
179 8, 21| Crassus, Q. Mucius, C. Claudius, M. Drusus, cum omnes Octavii,
180 5, 13| haec tua, quae te, hominem clementem popularemque, delectant, '
181 11, 31| praecidi imperarat, quod in clivo Capitolino improborum civium * * *~
182 8, 21| ac iuventus accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus,
183 9, 23| nullis domesticis volneribus coactus; induxerit eum L. Saturnini
184 3, 6 | defensionis in semihorae articulum coegisti, parebitur et, quod iniquissimum
185 9, 24| pudor cum consulibus esse cogebat. Hoc tu igitur in crimen
186 11, 29| animo de se et gloria sua cogitasset? At, credo, cum innumerabilis
187 6, 16| civium Romanorum sed etiam a cogitatione, oculis, auribus. Harum
188 8, 21| cum bonis denique omnibus coire non modo salutis verum etiam
189 5, 11| oportere, qui in campo Martio comitiis centuriatis auspicato in
190 8, 21| Aemilius, princeps senatus, in comitio constitisset, qui cum ingredi
191 1, 2 | cum salute rei publicae commendatus coegit. Non enim C. Rabirium
192 6, 15| monumentis atque ex regum commentariis conquisierit, ego omnibus
193 6, 15| dicere audet, me alienum a commodis vestris, cum iste omnis
194 9, 24| imperitorum misericordia commoveret, aut suam significaret imitandae
195 7, 18| Nihil me clamor iste commovet sed consolatur, cum indicat
196 1, 4a| vero conservandi hominis commune mihi vobiscum esse debebit.~
197 1, 3 | succurrere saluti fortunisque communibus, implorare civium fidem,
198 5, 13| temptare mansuetudinem, commutare disciplinam conatus es?
199 3, 6 | angustiis obstitisti meque ex comparato et constituto spatio defensionis
200 3, 8 | ego ad id longam orationem comparem quod est in eadem multae
201 9, 23| desciscere a re publica, non comparere in illa armata multitudine
202 8, 20| Saufeius, etiam ille ex compedibus atque ergastulo Gracchus;
203 5, 13| mansuetudinem, commutare disciplinam conatus es? Namque haec tua, quae
204 7, 19| concedis, interfectum iure concedas necesse est.~
205 7, 18| hanc mihi facultatem causa concederet ut possem hoc praedicare,
206 7, 19| possunt; si arma iure sumpta concedis, interfectum iure concedas
207 6, 14| illi eius fratris quicum concordissime vixerat, et simili iure
208 5, 12| causa civem Romanum capitis condemnari coegit.~13.
209 6, 16| atque perpessio sed etiam condicio, exspectatio, mentio ipsa
210 3, 6 | iniquissimum est, accusatoris condicioni et, quod miserrimum, inimici
211 8, 21| cum denique Q. Scaevola confectus senectute, perditus morbo,
212 7, 19| Labiene? quam a me graviorem confessionem aut quod in hunc maius crimen
213 9, 23| umquam adhuc de se esse confessum; nemo est, inquam, inventus
214 7, 19| quoniam id facere non possum, confitebor id quod ad laudem minus
215 7, 19| valebit, ad crimen non minus. Confiteor interficiendi Saturnini
216 8, 21| propter vitae turpitudinem confugientibus congregare, an cum Mario,
217 8, 21| turpitudinem confugientibus congregare, an cum Mario, Scauro, Catulo,
218 11, 31| Omnes ei quorum tu ex aetate coniecturam facere potes quid tum fecerint
219 5, 13| delectant, 'I, lictor, conliga manvs,' non modo huius libertatis
220 3, 6 | erit hoc mihi temporis, ad conquerendum vero parum.~7.
221 6, 15| atque ex regum commentariis conquisierit, ego omnibus meis opibus,
222 8, 20| vos ipsi, qui hos patres conscriptos qui nunc sunt in invidiam
223 2, 5 | diem et ad huius salutem conservandam et ad rem publicam constituendam
224 1, 4a| praecipue meus est, studium vero conservandi hominis commune mihi vobiscum
225 8, 20| populi Romani maiestasque conservaretur. Adhibent omnis tribunos
226 10, 26| hac civitate longe maxima consilia atque ingenia fuerunt, ceteros
227 6, 15| omnibus meis opibus, omnibus consiliis, omnibus dictis atque factis
228 6, 15| in eius contione carnifex consisteret; quem non modo foro sed
229 7, 18| clamor iste commovet sed consolatur, cum indicat esse quosdam
230 8, 21| princeps senatus, in comitio constitisset, qui cum ingredi vix posset,
231 2, 5 | conservandam et ad rem publicam constituendam inluxisse patiantur. Deinde
232 5, 11| civium supplicium defigi et constitui iubes, an ego qui funestari
233 3, 6 | obstitisti meque ex comparato et constituto spatio defensionis in semihorae
234 1, 1 | Quirites, non est meae consuetudinis initio dicendi rationem
235 10, 28| adeone ignarus disciplinae consuetudinisque nostrae ut haec nescias,
236 1, 2 | cum meae vitae perpetua consuetudo ad C. Rabirium defendendum
237 8, 20| detrahere possitis, <laudare consuevistis,> cum equester ordo -- at
238 9, 22| tribunicium furorem, an consularem auctoritatem secutus est?~
239 8, 21| Catulus omnesque qui tum erant consulares pro salute communi arma
240 10, 27| quid ego de eis omnibus qui consulari imperio paruerunt loquor?
241 4, 10| quod ego mallem quam me in consulatu meo carnificem de foro,
242 1, 2 | publicae, consulare officium, consulatus denique ipse mihi una <a>
243 7, 18| populus Romanus hic qui silet consulem me fecisset, si vestro clamore
244 11, 30| ne his quidem quos vides consuli putas oportere?~31.
245 8, 20| Fit senatus consultum ut C. Marius L. Valerius
246 5, 11| qui funestari contionem contagione carnificis veto, qui expiandum
247 7, 18| levior est acclamatio! Quin continetis vocem indicem stultitiae
248 1, 3 | rei publicae labefactari convellique videat, ferre opem patriae,
249 3, 8 | sed prope regiones ipsae convenerint, aliquanto etiam latius
250 8, 21| tandem C. Rabirium facere convenit? utrum inclusum atque abditum
251 11, 29| cum innumerabilis hostium copias in Italia fudisset atque
252 7, 18| testimoniis, Q. Hortensio copiosissime defendente, antea falsum
253 8, 21| animi vim et infirmitatem corporis ostenderet, cum L. Metellus,
254 5, 11| sanctum campum, inviolatum corpus omnium civium Romanorum,
255 10, 26| prudentia, duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium, qui tum extra
256 8, 21| accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus, Q. Mucius, C. Claudius,
257 7, 18| non multos. Numquam, mihi credite, populus Romanus hic qui
258 11, 29| gloria sua cogitasset? At, credo, cum innumerabilis hostium
259 3, 9a| pudicitia dicerem. Ergo ad haec crimina quae patroni diligentiam
260 4, 10| quod a me sublatum esse criminari soles, meum crimen est,
261 3, 8 | non modo in iudicium horum criminum, sed ne in tenuissimam quidem
262 11, 31| Etenim, si Scaevae, servo Q. Crotonis, qui occidit L. Saturninum,
263 5, 13| crudelissimi regis, ista sunt cruciatus carmina quae tu, homo lenis
264 6, 17| prae me fero te ex illa crudeli, importuna, non tribunicia
265 3, 8 | ita cariorem ut alter vita crudelissime privaretur, cum alteri ad
266 5, 13| Tarquini, superbissimi atque crudelissimi regis, ista sunt cruciatus
267 5, 13| invisitatis sed etiam verborum crudelitate inaudita violare libertatem
268 6, 15| repugnarim et restiterim crudelitati? nisi forte hanc condicionem
269 4, 10| libero populo vestigium crudelitatis regiae retinuerunt, deinde
270 5, 13| tu horum libertatis, tu cuiusquam denique hominis popularis
271 11, 29| optimi et sapientissimi cuiusque animus ita praesentit in
272 1, 2 | coegit. Non enim C. Rabirium culpa delicti, non invidia vitae,
273 | cumque
274 8, 20| Valerius Flaccus consules, post cunctus senatus, atque ille senatus
275 8, 21| tum adulescens, cum hic C. Curio, cum denique omnes clarissimi
276 11, 30| Quirites, exiguum nobis vitae curriculum natura circumscripsit, immensum
277 3, 8 | Rabiri iudicio clarissimo, C. Curtius, pro virtute sua est honestissime
278 10, 26| pari dignitate praeditos custodes gubernatoresque rei publicae
279 8, 21| suam tenebrarum ac parietum custodiis tegere, an in Capitolium
280 5, 12| Popularis vero tribunus pl. custos defensorque iuris et libertatis!
281 8, 21| Scipio, cum M. Lepidus, cum D. Brutus, cum hic ipse P.
282 6, 17| audies; liberum tempus nobis dabitur ad istam disceptationem.~
283 10, 25| inveneris; nam Sex. Titio damnato qui istam habere auderet
284 8, 20| Mario consule distribuente dantur. Hic iam, ut omittam cetera,
285 8, 20| eis videretur, operamque darent ut imperium populi Romani
286 2, 5 | Optimo Maximo ceterisque dis deabusque immortalibus, quorum ope
287 1, 4a| commune mihi vobiscum esse debebit.~
288 1, 1 | eadem vobis ad absolvendum debet videri.~2.
289 2, 4b| Sic enim existimare debetis, Quirites, post hominum
290 8, 21| membris omnibus captus ac debilis, hastili nixus et animi
291 11, 30| si eos qui iam de vita decesserunt ornabimus, iustiorem nobis
292 10, 25| adflictam navem et in quibus C. Deciani naufragium fortunarum videres.
293 9, 24| turpissimus si reliquisset? At C. Decianus, de quo tu saepe commemoras,
294 10, 28| Rabirius sed C. Marius dedit, idemque violavit, si in
295 1, 1 | reddere qua de causa quemque defendam, propterea quod cum omnibus
296 10, 26| publicae quem ad modum mortuos defendemus?~27.
297 1, 4a| Quam ob rem labor in hoc defendendo praecipue meus est, studium
298 7, 18| Hortensio copiosissime defendente, antea falsum esse docuit;
299 10, 27| senatu salutem rei publicae defenderunt? quid de tribunis aerariis
300 5, 11| integrum ius libertatis defendo servari oportere?~12.
301 2, 4b| susceptam neque a consule defensam neque ad populum Romanum
302 1, 1 | esse duxi, tamen in hac defensione capitis, famae fortunarumque
303 3, 6 | comparato et constituto spatio defensionis in semihorae articulum coegisti,
304 5, 12| vero tribunus pl. custos defensorque iuris et libertatis! Porcia
305 10, 28| Labienus in campo Martio defigendam putavit, quod tandem excogitabitur
306 5, 11| crucem ad civium supplicium defigi et constitui iubes, an ego
307 2, 4b| ad populum Romanum esse delatam. Agitur enim nihil aliud
308 5, 13| clementem popularemque, delectant, 'I, lictor, conliga manvs,'
309 1, 2 | Non enim C. Rabirium culpa delicti, non invidia vitae, Quirites,
310 11, 30| pro patriis fanis atque delubris propugnandum putare, ac,
311 11, 30| religionem et sanctimoniam demigrasse, testor me pro illorum fama,
312 3, 7 | id C. Rabirio. In quo ego demiror meminisse te quid obiecerit
313 11, 31| fecisset! non supplicium deprecarer sed praemium postularem.
314 10, 26| huic quidem adferet aliquam deprecationem periculi aetas illa qua
315 6, 17| virtute, auctoritate esse depulsum. Qua tu in actione quamquam
316 9, 23| idcircone oportuit C. Rabirium desciscere a re publica, non comparere
317 3, 9a| quae patroni diligentiam desiderant intellegis mihi semihoram
318 9, 24| mortem eius honestaret, aut desideria imperitorum misericordia
319 6, 14| agere voluisset, et par desiderium sui reliquit apud populum
320 9, 23| fuerit <nulla> vi, nulla desperatione rerum suarum, nullis domesticis
321 8, 20| quo facilius de hoc senatu detrahere possitis, <laudare consuevistis,>
322 8, 20| ordo -- at quorum equitum, di immortales! patrum nostrorum
323 3, 8 | verberatis aut necatis plura dicenda sunt, cum tanto studio C.
324 1, 1 | meae consuetudinis initio dicendi rationem reddere qua de
325 3, 9a| ut ne plura de pudicitia dicerem. Ergo ad haec crimina quae
326 10, 28| quod abs te saepissime dicitur, non eam C. Rabirius sed
327 6, 15| omnibus consiliis, omnibus dictis atque factis repugnarim
328 3, 7 | nihil est umquam abs te dictum, nisi a C. Macro obiectum
329 11, 31| ex his omnibus, qui illo die Romae fuerit, quem tu diem
330 1, 2 | amicitiae vetustas, cum dignitas hominis, cum ratio humanitatis,
331 10, 26| ingenia fuerunt, ceteros pari dignitate praeditos custodes gubernatoresque
332 8, 20| rei publicae atque omnem dignitatem iudiciorum tenebant, --
333 1, 3 | quam poena et supplicio dignum iudicare.~4a.
334 3, 6 | Nunc quoniam, T. Labiene, diligentiae meae temporis angustiis
335 3, 9a| haec crimina quae patroni diligentiam desiderant intellegis mihi
336 10, 27| caerimoniisque quibus praeerat diligentissimum, nefarii sceleris ac parricidi
337 3, 8 | vocatus. An de sororis filio diligentius respondendum est? quem ab
338 2, 5 | sint, primum, quod in tanta dimicatione capitis, famae fortunarumque
339 2, 5 | Optimo Maximo ceterisque dis deabusque immortalibus,
340 6, 17| tempus nobis dabitur ad istam disceptationem.~
341 10, 28| huiusce urbis, adeone ignarus disciplinae consuetudinisque nostrae
342 5, 13| mansuetudinem, commutare disciplinam conatus es? Namque haec
343 1, 2 | gravesque inimicitiae civium in discrimen capitis vocaverunt, sed
344 8, 20| Romano C. Mario consule distribuente dantur. Hic iam, ut omittam
345 11, 29| causis virorum bonorum mentes divinae mihi atque aeternae videntur
346 7, 18| defendente, antea falsum esse docuit; ego autem, si mihi esset
347 6, 14| Scilicet tibi graviorem dolorem patrui tui mors attulit
348 9, 23| desperatione rerum suarum, nullis domesticis volneribus coactus; induxerit
349 6, 15| censoriae leges atque urbis domicilio carere voluerunt. Hic se
350 6, 16| suppliciorum omnium metu dominorum benignitas vindicta una
351 8, 21| iuventus accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus, Q. Mucius,
352 8, 21| Mucius, C. Claudius, M. Drusus, cum omnes Octavii, Metelli,
353 11, 29| spe posteritatis fructuque ducatur. Itaque cum multis aliis
354 1, 3 | posteriorem salute communi ducere, est etiam bonorum et fortium
355 10, 26| consilio, illa prudentia, duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium,
356 1, 1 | causam necessitudinis esse duxi, tamen in hac defensione
357 | ea
358 | ei
359 6, 14| opes, an auctoritas, an eloquentia? quae si in illo minima
360 | eo
361 | eorum
362 8, 20| laudare consuevistis,> cum equester ordo -- at quorum equitum,
363 11, 31| libertas data est, quod equiti Romano praemium dari par
364 10, 27| viris atque optimis civibus, equitibus Romanis, dicemus qui tum
365 8, 20| equester ordo -- at quorum equitum, di immortales! patrum nostrorum
366 | erant
367 | erat
368 8, 20| ille ex compedibus atque ergastulo Gracchus; addam, quoniam
369 | Ergo
370 5, 12| libertatem civium lictori eripuit, Labienus, homo popularis,
371 | erit
372 | Etsi
373 6, 16| enim omnium rerum non solum eventus atque perpessio sed etiam
374 1, 2 | valeret, idcirco in his rebus evertendis unius hominis senectus,
375 3, 8 | aliquanto etiam latius excitatae quam ipsius vicinitatis
376 10, 28| defigendam putavit, quod tandem excogitabitur in eum supplicium qui vocavit?
377 3, 8 | moram familiaris funeris excusatio quaereretur. Quid enim est
378 6, 17| in actione quamquam omnia exempla maiorum, omnis leges, omnem
379 4, 9b| de nece Saturnini nimis exiguam atque angustam esse voluisti;
380 6, 17| tamen a me haec in hoc tam exiguo meo tempore non audies;
381 11, 30| ceperunt. Etenim, Quirites, exiguum nobis vitae curriculum natura
382 10, 26| in quo summa sapientia, eximia virtus, singularis humanitas
383 2, 4b| Sic enim existimare debetis, Quirites, post
384 5, 11| contagione carnificis veto, qui expiandum forum populi Romani ab illis
385 3, 8 | incenso longa oratio est expromenda? quo in crimine propinquus
386 4, 10| nostrorum, Quirites, qui expulsis regibus nullum in libero
387 7, 19| quod in hunc maius crimen exspectas? nisi vero interesse aliquid
388 6, 16| perpessio sed etiam condicio, exspectatio, mentio ipsa denique indigna
389 1, 3 | rei publicae temporibus exstitistis, intercludere omnis seditionum
390 10, 26| Crassum, M. Antonium, qui tum extra urbem cum praesidio fuit,
391 2, 4b| furorem et audaciam, nullum extremis rei publicae temporibus
392 3, 8 | servis alienis contra legem Fabiam retentis, aut de civibus
393 1, 2 | vero, ut id studiosissime facerem, salus rei publicae, consulare
394 9, 22| Tu denique, Labiene, quid faceres tali in re ac tempore? Cum
395 8, 20| quid tandem C. Rabirio faciendum fuit?~21.
396 8, 20| in invidiam vocatis, quo facilius de hoc senatu detrahere
397 7, 19| Saturninum esse occisum, et id facinus pulcherrimum esse arbitrarer;
398 5, 13| hominis popularis mentionem facis, qui non modo suppliciis
399 6, 15| consiliis, omnibus dictis atque factis repugnarim et restiterim
400 3, 8 | An de peculatu facto aut de tabulario incenso
401 7, 18| confiterer. Utinam hanc mihi facultatem causa concederet ut possem
402 6, 14| fuissent, tamen prae tuis facultatibus maxima putarentur.~15.
403 7, 18| copiosissime defendente, antea falsum esse docuit; ego autem,
404 3, 8 | dixisti, cum ad iudici moram familiaris funeris excusatio quaereretur.
405 9, 23| induxerit eum L. Saturnini familiaritas ut amicitiam patriae praeponeret;
406 11, 30| non secus ac pro patriis fanis atque delubris propugnandum
407 6, 17| Quam ob rem fateor atque etiam, Labiene, profiteor
408 9, 23| Capitolio fuisse cum Saturnino fateretur. At fuit vester patruus.
409 11, 31| coniecturam facere potes quid tum fecerint abs te capitis C. Rabiri
410 6, 17| Labiene, profiteor et prae me fero te ex illa crudeli, importuna,
411 10, 28| idemque violavit, si in fide non stetit. Quae fides,
412 1, 3 | communibus, implorare civium fidem, suam salutem posteriorem
413 2, 5 | famae fortunarumque omnium fieri necesse est, ab Iove Optimo
414 3, 8 | umquam vocatus. An de sororis filio diligentius respondendum
415 3, 8 | sororis maritum quam sororis filium fuisse, atque ita cariorem
416 8, 21| Serranus, P. Rutilius, C. Fimbria, Q. Catulus omnesque qui
417 11, 31| et, si C. Marius, quod fistulas quibus aqua suppeditabatur
418 8, 20| Fit senatus consultum ut C.
419 10, 27| fama quid futurum est? L. Flaccum, hominem cum semper in re
420 8, 20| C. Marius et L. Valerius Flaccus consules, post cunctus senatus,
421 5, 12| corpore amovit, hic misericors flagella rettulit; Porcia lex libertatem
422 4, 9b| consulis auxilium implorat et flagitat.~10.
423 8, 21| ad fugiendum impedimento fore putabat, cum denique Q.
424 11, 30| virorum sapientissimorum ac fortissimorum civium mentis, quae mihi
425 10, 25| quibus C. Deciani naufragium fortunarum videres. Sed in his rebus
426 2, 5 | permittitur, adhibeatis in hominis fortunis misericordiam, in rei publicae
427 1, 3 | patriae, succurrere saluti fortunisque communibus, implorare civium
428 5, 11| carnificis veto, qui expiandum forum populi Romani ab illis nefarii
429 10, 26| arcessas? Nam si C. Rabirius fraudem capitalem admisit quod arma
430 11, 29| versatur quin spe posteritatis fructuque ducatur. Itaque cum multis
431 11, 29| hostium copias in Italia fudisset atque obsidione rem publicam
432 | fuerunt
433 9, 22| Cum ignaviae ratio te in fugam atque in latebras impelleret,
434 8, 21| tarditatem pedum sed ad fugiendum impedimento fore putabat,
435 6, 14| quae si in illo minima fuissent, tamen prae tuis facultatibus
436 10, 25| qua in causa tute profecto fuisses, si per aetatem esse potuisses,
437 3, 8 | iudici moram familiaris funeris excusatio quaereretur. Quid
438 5, 11| constitui iubes, an ego qui funestari contionem contagione carnificis
439 9, 24| insignem notis turpitudinis, P. Furium, accusaret summo studio
440 9, 22| impelleret, improbitas et furor L. Saturnini in Capitolium
441 9, 24| turpissimae, cum Saturnino esse furoris et sceleris; virtus et honestas
442 10, 27| ipsorum consulum fama quid futurum est? L. Flaccum, hominem
443 8, 21| ostenderet, cum L. Metellus, Ser. Galba, C. Serranus, P. Rutilius,
444 10, 27| publica, tum in magistratibus gerendis, in sacerdotio caerimoniisque
445 10, 28| non in tua magistratum gerere videare?~
446 6, 16| denique terrore neque res gestae neque acta aetas neque vestri
447 8, 20| teneret armatus, esset una C. Glaucia, C. Saufeius, etiam ille
448 8, 20| Saturninum, <praetores> praeter Glauciam; qui rem publicam salvam
449 11, 30| circumscripsit, immensum gloriae. Qua re, si eos qui iam
450 6, 14| tui mors attulit quam C. Graccho fratris, et tibi acerbior
451 1, 2 | non denique veteres iustae gravesque inimicitiae civium in discrimen
452 10, 26| humanitas fuit, M. Scaurum, illa gravitate, illo consilio, illa prudentia,
453 10, 26| dignitate praeditos custodes gubernatoresque rei publicae quem ad modum
454 2, 5 | ratione hominum et consilio gubernatur, pacem ac veniam peto precorque
455 10, 25| Titio damnato qui istam habere auderet inventus est nemo.
456 6, 15| libertatis spem propositam non haberent, ferre nullo modo possent.~
457 6, 14| ullam partem aequitatis haberet aut iuris, C. Gracchus eam
458 10, 25| Labiene, imaginem quam habes inveneris; nam Sex. Titio
459 9, 24| est, et Sex. Titius, quod habuit imaginem L. Saturnini domi
460 6, 16| cogitatione, oculis, auribus. Harum enim omnium rerum non solum
461 8, 21| omnibus captus ac debilis, hastili nixus et animi vim et infirmitatem
462 2, 5 | peto precorque ab eis ut hodiernum diem et ad huius salutem
463 6, 16| indigna cive Romano atque homine libero est. An vero servos
464 10, 27| ceterorumque ordinum omnium hominibus qui tum arma pro communi
465 9, 24| imagine aut mortem eius honestaret, aut desideria imperitorum
466 9, 24| furoris et sceleris; virtus et honestas et pudor cum consulibus
467 9, 23| perditus, tam ab omni non modo honestate sed etiam simulatione honestatis
468 9, 23| honestate sed etiam simulatione honestatis relictus, qui se in Capitolio
469 3, 8 | Curtius, pro virtute sua est honestissime liberatus, ipse vero Rabirius
470 10, 27| Quid de illis honestissimis viris atque optimis civibus,
471 1, 3 | secutus sit, laude potius et honore quam poena et supplicio
472 6, 16| acta aetas neque vestri honores vindicabunt?~17.
473 7, 18| multorum testimoniis, Q. Hortensio copiosissime defendente,
474 8, 20| quem etiam vos ipsi, qui hos patres conscriptos qui nunc
475 10, 28| senatus consulto dari? Adeone hospes <es> huiusce urbis, adeone
476 7, 18| Rabiri manu L. Saturninum, hostem populi Romani, interfectum! --
477 9, 24| in civitate, qui hominis hostilem in modum seditiosi imagine
478 11, 29| credo, cum innumerabilis hostium copias in Italia fudisset
479 10, 26| eximia virtus, singularis humanitas fuit, M. Scaurum, illa gravitate,
480 1, 2 | dignitas hominis, cum ratio humanitatis, cum meae vitae perpetua
481 | ibi
482 | idcirco
483 9, 23| amicitiam patriae praeponeret; idcircone oportuit C. Rabirium desciscere
484 10, 28| Rabirius sed C. Marius dedit, idemque violavit, si in fide non
485 9, 24| consulibus esse cogebat. Hoc tu igitur in crimen vocas, quod cum
486 10, 28| es> huiusce urbis, adeone ignarus disciplinae consuetudinisque
487 9, 22| tali in re ac tempore? Cum ignaviae ratio te in fugam atque
488 8, 21| latere in occulto atque ignaviam suam tenebrarum ac parietum
489 6, 16| Misera est ignominia iudiciorum publicorum, misera
490 10, 27| adiungemus ad hanc labem ignominiamque mortis etiam C. Mari nomen?
491 2 | Caput II~4b.
492 3 | Caput III~6.
493 10, 28| Etenim si C. Rabirio, quod iit ad arma, crucem T. Labienus
494 5, 12| iudicaretur, hic popularis a iiviris iniussu vestro non iudicari
495 | Illam
496 | illos
497 | illud
498 | illum
499 9, 24| hostilem in modum seditiosi imagine aut mortem eius honestaret,
500 9, 24| commoveret, aut suam significaret imitandae improbitatis voluntatem.~
|