|
6. Nunc
quoniam, T. Labiene, diligentiae meae temporis angustiis obstitisti meque ex
comparato et constituto spatio defensionis in semihorae articulum coegisti,
parebitur et, quod iniquissimum est, accusatoris condicioni et, quod
miserrimum, inimici potestati. Quamquam in hac praescriptione semihorae
patroni mihi partis reliquisti, consulis ademisti, propterea quod ad
defendendum prope modum satis erit hoc mihi temporis, ad conquerendum vero
parum.
7. Nisi
forte de locis religiosis ac de lucis quos ab hoc violatos esse dixisti
pluribus verbis tibi respondendum putas; quo in crimine nihil est umquam abs te
dictum, nisi a C. Macro obiectum esse crimen id C. Rabirio. In quo ego demiror
meminisse te quid obiecerit C. Rabirio Macer inimicus, oblitum esse quid aequi
et iurati iudices iudicarint.
8.
An de peculatu facto aut de tabulario incenso longa oratio est expromenda? quo
in crimine propinquus C. Rabiri iudicio clarissimo, C. Curtius, pro virtute sua
est honestissime liberatus, ipse vero Rabirius non modo in iudicium horum
criminum, sed ne in tenuissimam quidem suspicionem verbo est umquam vocatus. An
de sororis filio diligentius respondendum est? quem ab hoc necatum esse
dixisti, cum ad iudici moram familiaris funeris excusatio quaereretur. Quid
enim est tam veri simile quam cariorem huic sororis maritum quam sororis filium
fuisse, atque ita cariorem ut alter vita crudelissime privaretur, cum alteri ad
prolationem iudici biduum quaereretur? An de servis alienis contra legem Fabiam
retentis, aut de civibus Romanis contra legem Porciam verberatis aut necatis
plura dicenda sunt, cum tanto studio C. Rabirius totius Apuliae, singulari
voluntate Campaniae ornetur, cumque ad eius propulsandum periculum non modo
homines sed prope regiones ipsae convenerint, aliquanto etiam latius excitatae
quam ipsius vicinitatis nomen ac termini postulabant? Nam quid ego ad id longam
orationem comparem quod est in eadem multae inrogatione praescriptum, hunc nec
suae nec alienae pudicitiae pepercisse?
9a.
Quin etiam suspicor eo mihi semihoram ab Labieno praestitutam esse ut ne plura
de pudicitia dicerem. Ergo ad haec crimina quae patroni diligentiam desiderant
intellegis mihi semihoram istam nimium longam fuisse.
|