Cap., Par.

 1   2, 5  |        sublato non solum pars aliqua iuris deminuta, sed etiam vis
 2   2, 6  |   recuperatores, non vos tam propter iuris obscuram dubiamque rationem
 3   2, 9  | existimationis illius periculum sive iuris dubitatio tardiores fecit
 4   2, 10a|  demonstrandae petisse quam me ratio iuris eius de quo iudicium est
 5   4, 14 |         viros, inter mulieres periti iuris et callidi, hanc personam
 6   7, 32b|         constet, ego, homo imperitus iuris, ignarus negotiorum ac litium,
 7   7, 33 |         oportet, armari multitudinem iuris retinendi causa non convenit;
 8   7, 33 |            ad constitutum experiendi iuris gratia venissent armis,
 9   7, 40 |            verbis causam et rationem iuris amplecteretur? Hoc est periculosum,
10   8, 41 |       privatorum hominum contentione iuris loquamur, tu vim negabis
11  11, 56 |                        at vero ratio iuris interdictique vis et praetorum
12  11, 57 |             pluribus, non alia ratio iuris in hoc genere dumtaxat,
13  11, 57 |              dominus, hoc est alieni iuris vicarius, an tuus colonus
14  11, 61 |           iudicium, tum ista dicito; iuris iudicium cum erit et aequitatis,
15  12, 63 |         concluditur, sententia tamen iuris atque auctoritate retinetur. ~
16  14, 65 |           mirum videbatur, te dicere iuris consultorum auctoritati
17  15, 67 |              mirum videri solet, nec iuris consultis concedi nec ius
18  15, 68 |   consulantur, non hoc debent dicere iuris consultis, sed hominibus
19  15, 68 |            oporteat, nec ut quisquam iuris numeretur peritus qui id
20  15, 69 |          dubium est utrum iudices an iuris consulti vituperandi sint.
21  15, 69 |             est, <non> potius contra iuris consultos statuunt, si aliter
22  15, 69 |           apud cuiros egit ut contra iuris consultos diceret, sed ut
23  15, 69 |        Scaevola defendebat, non esse iuris, et in eam rem non solum
24  15, 70 |      communis; qui autem interpretes iuris vituperat, si imperitos
25  15, 70 |              vituperat, si imperitos iuris esse dicit, de hominibus,
26  16, 75a|       accepistis, publica patrimonia iuris quam privatae rei vestrae
27  17, 76 |            averteris, non restitues. Iuris si haec vox est, esse vim
28  17, 76 |       appareat, vim non esse factam; iuris, deiectum esse qui prohibitus
29  17, 77a|                                      iuris, rem et sententiam et aequitatem
30  18, 78 |          decipiendo perspexerit, qui iuris civilis rationem numquam
31  18, 81 |        pugnare verbis? placet causam iuris et aequitatis et non nostrae
32  19, 83 |            maiores vim armatam nulla iuris defensione texerint, non
33  22, 93 |               necne? Ecquid te ratio iuris, ecquid interdictorum dissimilitudo,