Cap., Par.
1 5, 20| venit; denuntiat Caecinae se armatos habere; abiturum eum non
2 5, 21| de quo nihil ambigebatur armatos homines opponit. Itaque
3 6, 24| praeterea? Fuisse compluris armatos. Quid aliud? Minatum esse
4 6, 25| In Aebutium hoc dicit, armatos homines fuisse, de se autem
5 6, 27| eius filius L. Atilius et armatos ibi fuisse et se suos servos
6 6, 30| ante eum dixissent testes armatos cum Aebutio fuisse compluris,
7 6, 30| solet, duos solos servos armatos fuisse dixit. Quid huic
8 6, 31| passus in fundum ingredi, sed armatos homines opposui, ut intellegeres,
9 7, 36| per homines coactos et armatos, praetor quem ad modum more
10 8, 43| iudicabitur? et, quod exercitus armatos movet, id advocationem togatorum
11 9, 45| faciendam veniretur, si quos armatos quamvis procul conspexissent,
12 9, 45| Itane vero? scire esse armatos satis est ut vim factam
13 9, 46| simul ac procul conspexit armatos recessisset eo minus dubitaretis.
14 9, 47| vis intellegi debet. Vidi armatos quamvis paucos; magna vis
15 10, 49| metu permotus fugisset, cum armatos vidisset, diceresne esse
16 11, 60| Quid dicemus? armatos, si Latine loqui volumus,
17 11, 60| Vinces profecto non fuisse armatos eos qui saxa iacerent quae
18 11, 60| neque glebas; non fuisse armatos eos qui praetereuntes ramum
19 13, 64| ingredienti sit occursum, an armatos non fuisse eos qui sine
20 13, 64| reperire posse, non fuisse armatos eos qui neque ferri quicquam
|