Cap., Par.

 1   1, 1  |         nunc in causa cederet A. Caecina Sex. Aebuti impudentiae,
 2   2, 10a|        Non enim minus laborat A. Caecina ne summo iure egisse quam
 3   5, 19 |        quam videt nihil se ab A. Caecina posse litium terrore abradere,
 4   5, 20 | praesentem veniretur et de fundo Caecina moribus deduceretur. Conloquuntur;
 5   5, 20 |       utriusque commodo sumitur. Caecina cum amicis ad diem venit
 6   5, 22 |                Quo loco depulsus Caecina tamen qua potuit ad eum
 7   5, 22 |         sententia prudentissimus Caecina tamen in hac re plus mihi
 8   6, 25 |        hoc dicere, cum rogarer a Caecina, numquam volui, ne arguere
 9   7, 35 |      dicis et ita constituis, si Caecina, cum in fundo esset, inde
10   9, 46 |    accessisset, abiturum, statim Caecina discessisset, dubitare vos
11  10, 48 |          tibi videtur. In fundum Caecina utrum tandem noluit, an
12  17, 75b|         fugatumque esse constat, Caecina rem non amittet, quam ipsam
13  18, 80 |            inquit, 'deiectus est Caecina vi hominibus armatis aliquo
14  22, 93 |          hoc sit additum 'cum A. Caecina possideret' necne? Ecquid
15  22, 94 |       non defendo; possedit enim Caecina, recuperatores; et id, tametsi
16  22, 94 |          possederit? Deinde ipse Caecina cum circuiret praedia, venit
17  22, 95a|         Caecinae denuntiabas, si Caecina non possidebat? Ipse porro
18  22, 95a|       non possidebat? Ipse porro Caecina cur se moribus deduci volebat
19  26, 104|     iudicium non venire utrum A. Caecina possederit necne, tamen