Cap., Par.

 1   2, 9  |     actum nisi possessionem per interdictum esse repetitam? Verum, sive
 2   7, 32b|         habere actionem, ut per interdictum meum ius teneam atque iniuriam
 3   7, 32b|         ullo modo posse per hoc interdictum id adsequi quod velim; te
 4   7, 35 |     deiectus esset, tum per hoc interdictum eum restitui oportuisse;
 5   7, 40 |   generis una est actio per hoc interdictum quo nos usi sumus constituta;
 6   7, 40 |       periculosum, dissolvi hoc interdictum, est captiosum omnibus rem
 7  10, 50 |      plano loco. Quid ergo? hoc interdictum putamus eorum esse causa
 8  11, 55 |       aberret oratio, hoc ipsum interdictum quo de agitur consideremus;
 9  11, 59 |            Perge porro hoc idem interdictum sequi. 'hominibus coactis.'
10  11, 59 |      ideo de coactis compositum interdictum est; quod etiam si verbo
11  12, 62 |         essem, auderesne dicere interdictum esse de hominibus armatis,
12  12, 62 |         iudicarentur, quod, cum interdictum esset de pluribus, commissa
13  12, 63 |       cuius causa verba haec in interdictum coniecta sunt. Vim quae
14  21, 86 | sententia sed verbis quoque hoc interdictum ita esse compositum ut nihil
15  21, 86 |      esse intellegebant ad quae interdictum pertineret, unum, si qui
16  22, 91 |         aut in illud cotidianum interdictum 'unde ille me vi deiecit'
17  22, 91 |        non possidet, aut in hoc interdictum de hominibus armatis non