Cap., Par.

 1   2, 7  |          quod spopondit, qua in re verbo se uno obligavit, id non
 2   6, 32a|                       Posterius de verbo videbimus; nunc rem ipsam
 3  10, 49 |           detrusum dicesne? nam eo verbo antea praetores in hoc interdicto
 4  11, 55 |         quin, si ad rem iudicandam verbo ducimur, non re, familiam
 5  11, 58 |        agatur. Etiam, ut longius a verbo recedamus, ab aequitate
 6  11, 59 |     homines coactos non fuisse, et verbo quidem superabis me ipso
 7  11, 59 |     interdictum est; quod etiam si verbo differre videbitur, re tamen
 8  14, 66 |         causa cum tu sis is qui te verbo litteraque defendas, cum
 9  17, 77a|        valere oportere, libidinis, verbo ac littera ius omne intorqueri:
10  18, 79 |            mecum facere fatebatur, verbo me excludi dicebat, a verbo
11  18, 79 |        verbo me excludi dicebat, a verbo autem posse recedi non arbitrabatur.~
12  18, 80 |        omni memoria antiquitatis a verbo et ab scripto plurimis saepe
13  18, 81 | possessionum omnium constituere in verbo? Ego quid mihi videretur,
14  18, 81 |           si aut praeterito aliquo verbo aut ambigue posito re et
15  21, 88 |             Videtis igitur hoc uno verbo 'unde' significari res duas,
16  26, 104|          armatis fecisse fateatur, verbo se, non aequitate, defendere