Cap., Par.

 1    9, 24a|         neget ordinis eius studium fuisse in honore Planci singulare?
 2   10, 26 |            misericordiam, virtutem fuisse miraris?~
 3   11, 27 |        tanta adiumenta huic honori fuisse mirere. hic est enim qui
 4   12, 29 |          honoris huius cupiditatem fuisse creditis, cum videtis luctus
 5   16, 38 | corruptorem et sequestrem Plancium fuisse clamitas, eam tribum profecto,
 6   17, 43 |           fert facile declarat non fuisse fugiendos tribulis huic
 7   17, 43 |    quaesitorem tribulem exoptandum fuisse videatis.~
 8   18, 45 |          conscripsisse, sequestrem fuisse, pronuntiasse, divisisse;
 9   19, 47 |             sic tu doce sequestrem fuisse, largitum esse, conscripsisse,
10   22, 52b|           non magnum quendam motum fuisse illius petitionis tuae,
11   22, 1  |          populo noli putare nullos fuisse quorum animos tuus ille
12   22, 2  |            quos iam tum coniunctos fuisse dicis iacturam suarum tribuum,
13   22, 2  |    valerent, restrictos et tenacis fuisse? etenim verebantur, credo,
14   24, 6  |          id populum Romanum, neque fuisse qui id nobis narraret, praesertim
15   24, 7  |           Romani filio, faciliorem fuisse ad adipiscendos honores
16   26, 63 |       publicanos, iustum in socios fuisse.' quis negat? sed ita multa
17   26, 64 |     floruerit, tamen eum me postea fuisse in maximis imperiis arbitror
18   26, 64 |            clariorem aut gratiorem fuisse. vere me hercule hoc dicam:
19   27, 65b|          hunc quaestorem Syracusis fuisse?' quid multa? destiti stomachari
20   29, 70 |      patrem eius, si vixisset, non fuisse facturum. nam Opimi quidem
21   29, 71 |           nullas ab illis insidias fuisse dixisti. posuit hoc idem
22   29, 71 |          in me mediocre inimicorum fuisse -- quod fuit ullorum umquam
23   29, 71 |           crudele in hostem? -- an fuisse in eis aliquem aut famae
24   29, 71 |        timerent. et quemquam putas fuisse tam excordem qui vivis his,
25   32, 77b|         deberem, Racili beneficiis fuisse contentum.~78.
26   33, 82 |            pluribus quam praesidio fuisse, meque vehementer vitae
27   34, 84 |            ego non fui' -- me volt fuisse -- 'sed fui,' inquit --
28   36, 88 |            improbos a bonis fateor fuisse praeclarum, si finem tum
29   36, 89 |          viris bonis cessisse, nec fuisse dubium quin contentione
30   39, 93b|      hominibus amicum aut inimicum fuisse.~94.
31   40, 95 |       periculum ullum neque mortis fuisse. cuius ego temporis rationem
32   41, 99 |      optimum semper et mihi amicum fuisse, sed eadem timuisse quae
33   41, 99 |         quae ceteros; Cn. Plancium fuisse unum, non qui minus timeret