Cap., Par.

 1   13, 32 |         si non modo in eo nihil umquam reprehensum sed laudata
 2   14, 34 |                       quae enim umquam Plancio vox fuit contumeliae
 3   14, 34 |         doloris? quid est autem umquam questus nisi cum a sociis
 4   20, 49 |      habet auctoritatis ut nemo umquam prior eam tulerit quin renuntiatus
 5   22, 1  |  coitionis habuerit. neque enim umquam maiores nostri sortitionem
 6   23, 5  |     neglegatis aut dissimuletis umquam postulabo. sed si quid sine
 7   25, 60b|         gloria dignam. sed nemo umquam sic egit ut tu: 'cur iste
 8   27, 66 |      cui fuerit ne otium quidem umquam otiosum? nam quas tu commemoras,
 9   27, 66 |      ludis et feriis, ne omnino umquam essem otiosus. etenim M.
10   29, 71 |     fuisse -- quod fuit ullorum umquam barbarorum tam immane ac
11   31, 75 |        nihil a iudicibus debeam umquam impetrare.~76.
12   33, 81 |         tantae esse possunt aut umquam fuerunt quae sine multorum
13   37, 90 |      populusque Romanus. an, si umquam vitae cupiditas in me fuisset,
14   39, 94 | requiris, quam ego neque dimisi umquam neque dimittam, non in pertinacia,
15   42, 101|       memini enim, memini neque umquam obliviscar noctis illius