1-commu | compa-excit | excog-liber | libet-portu | posca-statu | stimu-xxxvi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1002 26, 64 | officio diligentissimus; excogitati quidam erant a Siculis honores
1003 30, 72 | fingere. scilicet homo sapiens excogitavi quam ob rem viderer maximis
1004 29, 71 | quemquam putas fuisse tam excordem qui vivis his, stante urbe
1005 42, 101| O excubias tuas, Cn. Planci, miseras,
1006 12, 29 | attrectatur; procul apparet, non excutitur, non in manus sumitur.~30.
1007 5, 12 | instituta suorumque maiorum exempla revocabit; semper se dicet
1008 37, 90 | peremptum esset mea morte id exemplum qualis futurus in me restituendo
1009 35, 86 | omnibus defecerant; qui exercitu, qui armis, qui opibus plurimum
1010 35, 86 | declararunt, quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit,
1011 32, 78 | virtute verbum -- sed certe exercitus, non quia multis debeo --
1012 23, 3 | comparasti? sed neque tu haec exhibes neque eis confidis; alia
1013 20, 49 | esse miraris, in quo non exigua pars populi, sed universus
1014 26, 65a| quaesisset quo die Roma exissem et num quidnam esset novi.
1015 26, 64 | hercule hoc dicam: sic tum existimabam, nihil homines aliud Romae
1016 20, 50 | semper laboravi, secundo ut existimarer; tertium mihi fuit illud
1017 29, 71 | urbe versari. Nisi forte existimas eos idcirco vitae meae pepercisse
1018 16, 40 | inhumanos, quos crudelis existimes; tu me ignaro, nec opinante,
1019 14, 35 | quia, ut fit in multis, exit aliquando aliquid si non
1020 3, 8 | postulatur a vobis ut eius exitio qui creatus sit iudicium
1021 36, 87b| et bonorum rei publicae exitiosum fuisset.~88.
1022 35, 86 | principia et hi recentes rerum exitus declararunt, quorum alter
1023 17, 43 | cui quaesitorem tribulem exoptandum fuisse videatis.~
1024 22, 2 | eosdem, cum iam essent experti quid valerent, restrictos
1025 9, 22 | quae dico de Plancio dico expertus in nobis; sumus enim finitimi
1026 4, 11 | servire populo; sin eos expetamus, non defatigari supplicando.~
1027 40, 95 | cuius ego temporis rationem explicabo brevi neque invitus. nihil
1028 19, 48 | possis quorum studio tuleris explicare, sic ego hoc contendo, me
1029 2, 5 | mihi in causa facili atque explicata perdifficilis, iudices,
1030 24, 6 | illum quidem Iuventium tecum expostulavi, quem ille omni et humanitate
1031 12, 29 | indicia, iudices, solida et expressa, haec signa probitatis non
1032 6, 16 | tu id in iudicio ut fiat exprimis quod non fit in campo? '
1033 41, 97 | declinavi, quae se potius exscindi quam e suo complexu ut eriperer
1034 34, 83 | addidisti me idcirco mea lege exsilio ambitum sanxisse ut miserabiliores
1035 41, 97 | metus, publicatio bonorum, exsilium, mors proponeretur, haec
1036 1, 3 | quae sunt a bonis viris exspectanda, petam, iudices, a vobis
1037 6, 15 | mandandis magistratibus, nulla exspectatio suffragiorum; nihil, ut
1038 16, 38 | certe id aequum et certe exspectatum est et fuit dignum constantia
1039 6, 14 | renuntiatio suffragiorum exspectetur. simul ut qui sint professi
1040 6, 15 | locus.' sublata sunt studia, exstinctae suffragationes, nullae contentiones,
1041 42, 103| salus conservata est hostis exstitisse; nolite animum meum debilitare
1042 41, 100| insidias quas mihi paratas ab exsulibus coniuratis audierat ad me
1043 42, 102| reddiderunt. te tamen -- exsurge, quaeso! -- retinebo et
1044 12, 30 | rebus ornatum hominem tam externis quam domesticis, non nullis
1045 1, 2 | benefici sempiterna. itaque non extimesco ne Cn. Plancio custodia
1046 13, 33a| malis oppressa civilibus extollere iam caput et aliquando recreata
1047 40, 95 | Planci in me meritum verbis extollerem, me arcem facere e cloaca
1048 41, 98 | ille consulatus e manibus extorserat; qui ante quam de meo adventu
1049 6, 16 | quid adsequerere, si illa extrema defensione uterer, populum
1050 40, 95 | nunc venio ad illud extremum in quo dixisti, dum Planci
1051 7, 17 | summa sacra via, cum ego ad Fabianum fornicem impellor, sed eum
1052 25, 60b| dicit M'. Curio, quis C. Fabricio, quis C. Duellio parem,
1053 25, 62 | quamvis frugi hominem si pro fabro aut pro tectore emimus,
1054 28, 68 | Plancio debere dicebant. verum fac me multis debere et in eis
1055 14, 33b| voluntatem asperioribus facetiis saepe perstrinxit impune:
1056 6, 16 | libertatem ut quod velint faciant, promittant autem quod rogentur,
1057 26, 65a| casu diebus eis itineris faciendi causa decedens e provincia
1058 2, 5 | sed mihi in causa facili atque explicata perdifficilis,
1059 27, 67 | virtuti cursus ad gloriam, hoc facilior fortasse quod ego huc a
1060 24, 7 | putarem, equitis Romani filio, faciliorem fuisse ad adipiscendos honores
1061 24, 7 | honorum aditus numquam illi faciliores optavi quam mihi fuerunt.
1062 12, 29 | inusta notis veritatis. facilis est illa occursatio et blanditia
1063 31, 75 | condonatus est ille; non facis finem; ferre non possumus.'
1064 30, 72 | id etiam gregarii milites faciunt inviti ut coronam dent civicam
1065 22, 1 | dubitatis,' inquit, 'quin coitio facta sit, cum tribus plerasque
1066 29, 70 | si vixisset, non fuisse facturum. nam Opimi quidem calamitas
1067 9, 22 | mendaciis, non fucosa, non fallax, non erudita artificio simulationis
1068 42, 101| quaedam miser atque inania falsa spe inductus pollicebar,
1069 29, 71 | fuisse in eis aliquem aut famae metum aut poenae quorum
1070 7, 18 | cum Plancio generis vestri familiaeque contentio, qua abs te vincitur;
1071 8, 19 | primus ille non modo in eam familiam sed etiam in praefecturam
1072 24, 6 | venio iam ad L. Cassium, familiarem meum, cuius ex oratione
1073 7, 17 | Plotio, ornatissimo homini familiari meo, et ab eo qui hos dimovit
1074 10, 25 | ut petere viderer, quia familiaris esset meus, quia vicinus,
1075 33, 82 | meae paeniteret, si in mea familiaritate locus esset nemini nisi
1076 30, 72 | iustae necessitudines erant familiaritatis, vicinitatis, patris amicitiae?
1077 | fas
1078 27, 65b| huic ego iam stomachans fastidiose: 'immo ex Sicilia,' inquam.
1079 30, 72 | ab aliquo servatos esse fateantur, non quo turpe sit protectum
1080 36, 89 | defui quia nolui dimicare, fatebor id quod vis, non mihi auxilium,
1081 9, 22 | et fidelis et simplex et fautrix suorum regio se huius honore
1082 7, 18 | dubitas igitur quin omnes qui favent nobilitati, qui id putant
1083 8, 19 | petendi? primum utrum magis favere putas Atinatis an Tusculanos
1084 8, 20 | ipsi prope dicam montesque faverunt. num quando vides Tusculanum
1085 3, 7 | est qui aut invidet aut favet. quamquam nihil potes in
1086 7, 18 | vestris ducuntur, te aedilem fecerint? equidem non dubito. sed
1087 34, 83 | deridebor, si mentionem tensarum fecero, cum tu id praedixeris;
1088 34, 83 | in aliis aedilibus ante fecissem. non nihil egisti hoc loco;
1089 17, 42 | censuit populusque iussit, ita fecisses ut huic et suam et ab hoc
1090 4, 9 | sapientes ea quae populus fecisset ferenda, non semper laudanda
1091 33, 79b| tu me esse cupisti; hic fecit etiam ut esse possem. distineor
1092 32, 77b| debere semperque prae me feram; nullas enim sibi ille neque
1093 4, 10 | suffragia; eos qui suffragium ferant, quid cuique ipsi debeant
1094 1, 1 | dolebam, iudices, et acerbe ferebam, si huius salus ob eam ipsam
1095 14, 35 | an eius qui illam legem ferebat? si sortis, nullum crimen
1096 17, 41b| constitutos iudices ita feremus ut neminem reiciamus?~42.
1097 13, 33a| non est ferendum.' ergo ei ferendi sunt qui hoc queruntur,
1098 27, 66 | has ego scripsi ludis et feriis, ne omnino umquam essem
1099 4, 11 | debuit.' at potuit. 'non fero.' at multi clarissimi et
1100 13, 33a| integritate praestantem, aspere et ferociter et libere dicta commemorem?~
1101 3, 6b | caecum me et praecipitem ferri confitear in causa, si te
1102 33, 81 | inhumanum, tam immane, tam ferum quam committere ut beneficio
1103 10, 26 | quod tecto receperunt, quod fessum inedia fluctibusque recrearunt,
1104 6, 16 | cur tu id in iudicio ut fiat exprimis quod non fit in
1105 23, 4 | communis periculi causa, ne fictis auditionibus, ne disseminato
1106 41, 97 | manibus in navi tuta ac fideli conlocatus, eorumque preces
1107 9, 22 | ita aspera et montuosa et fidelis et simplex et fautrix suorum
1108 29, 71 | praedicare vitam meam, quae fidelitate amicorum conservata sit,
1109 7, 17 | tecum equitum Romanorum filii petiverunt. nihil dico amplius;
1110 24, 7 | Iove ortus suis praecepit filiis: vigilandum est semper;
1111 41, 97 | et fratris et utriusque filiorum manibus in navi tuta ac
1112 21, 52a| pl. P. Rutilius Rufus, C. Fimbria, C. Cassius, Cn. Orestes
1113 5, 12 | tamen nobilis -- non C. Fimbriam, novum hominem -- fuit enim
1114 12, 30 | appellas, ut verba etiam fingas, non solum crimina. ductum
1115 30, 72 | dignitate hominem defenderem. fingenda mihi fuit videlicet causa
1116 30, 72 | ementiri et temporis causa fingere. scilicet homo sapiens excogitavi
1117 25, 60b| praestet; honorum populi finis est consulatus; quem magistratum
1118 9, 22 | expertus in nobis; sumus enim finitimi Atinatibus. laudanda est
1119 29, 70 | civitate eiecerunt qui praetor finitimo, consul domestico bello
1120 23, 5 | atque omnium invidi multa finxerunt. nihil est autem tam volucre
1121 9, 23 | Romanorum, ornamentum civitatis, firmamentum rei publicae publicanorum
1122 26, 63 | geruntur ut vix ea quae fiunt in provinciis audiantur.~
1123 41, 97 | pateretur. in hortos me M. Laeni Flacci contuli. cui cum omnis metus,
1124 2, 6a | dicendum est id quod ille me flagitat, Laterensem a Plancio dignitate
1125 19, 48 | insector, posco atque adeo flagito crimen. quamcumque tribum,
1126 23, 3 | de nummis quos in circo Flaminio deprehensos esse dixisti
1127 29, 71 | illo anno ferrum in foro, flammam in delubris, vim in tota
1128 42, 104| teque, C. Flave, oro et obtestor, qui meorum
1129 42, 101| Cn. Planci, miseras, o flebilis vigilias, o noctes acerbas,
1130 42, 102| aliud nisi maerere, nisi flere, nisi te cum mea salute
1131 31, 76 | lacrimulam sed multas lacrimas et fletum cum singultu videre potuisti.
1132 42, 104| semper sed etiam ornatum florentemque esse voluisti, ut mihi per
1133 35, 86 | reliquiis eorum quos ego florentis atque integros sine ferro
1134 13, 32 | fuerint, summum in praefectura florentissima gradum tenuerint et dignitatis
1135 26, 64 | dixero. quamvis enim illa floruerit, tamen eum me postea fuisse
1136 9, 23 | sit in honore quis nescit? Flos enim equitum Romanorum,
1137 4, 11 | tempestate populi iactemur et fluctibus ferre modice populi voluntates,
1138 10, 26 | receperunt, quod fessum inedia fluctibusque recrearunt, quod viaticum
1139 15, 37 | devinctas haberet, eosdem fore testis et iudices. acerbum
1140 12, 29 | signa probitatis non fucata forensi specie, sed domesticis inusta
1141 34, 83 | declamatore, non cum laboris et fori discipulo disputare?~84.
1142 7, 17 | via, cum ego ad Fabianum fornicem impellor, sed eum qui in
1143 42, 101| relaturum; sin aut vitam mihi fors ademisset aut vis aliqua
1144 21, 51 | statuo in hac re publica fortiorem, et C. Mari, qui duabus
1145 22, 1 | quorum animos tuus ille fortis animus offenderet; qui te
1146 32, 77b| facere potes, L. Racili, fortissimi et constantissimi viri,
1147 8, 21 | praefectura plena virorum fortissimorum, sic ut nulla tota Italia
1148 21, 52a| Caelius, clarissimus ac fortissimus adulescens, tribuni pl.
1149 22, 52b| summa re publica sentires, fortius tu quidem quam non nulli
1150 33, 79b| Cn. Planci salus, patria, fortunae. salvum tu me esse cupisti;
1151 27, 66 | habitavi in oculis, pressi forum; neminem a congressu meo
1152 20, 50 | prosternerent se et populo Romano fracto animo atque humili supplicarent,
1153 4, 9 | aedilis non sis factus, fractos esse et abiectos et repudiatos
1154 11, 27 | declararet quam hic illius frater patruelis et socer, T. Torquatus,
1155 12, 29 | amat vero ut sodalem, ut fratrem, ut aequalem. quid dicam
1156 41, 100| Tubero, meus necessarius, qui fratri meo legatus fuisset, decedens
1157 34, 83 | sed haec nescio quo modo frequenter in me congessisti saneque
1158 8, 21 | et robustam et adsiduam frequentiam praebuerunt. nam municipia
1159 8, 21 | sic ut nulla tota Italia frequentior dici possit; quam quidem
1160 5, 12 | splendore et vetustate familiae fretum non valde ambiendum putasse.
1161 42, 103| me; sinite me, quod vobis fretus huic saepe promisi, id a
1162 6, 16 | grata est tabella, quae frontis aperit hominum, mentis tegit
1163 38, 92 | servissem semper, numquam mihi, fructus autem ex sese non, ut oportuisset,
1164 25, 62 | praeficeremus, nihil in eo nisi frugalitatem, laborem, vigilantiam esse
1165 25, 62 | mancipiis parandis quamvis frugi hominem si pro fabro aut
1166 5, 13 | me enim quam socios tua frui virtute malebam, et quo
1167 26, 64 | de quaestura mea loqui. frumenti in summa caritate maximum
1168 12, 29 | haec signa probitatis non fucata forensi specie, sed domesticis
1169 9, 22 | non adsueta mendaciis, non fucosa, non fallax, non erudita
1170 42, 104| conservando futuros qui fueritis in me, quoniam istis vestris
1171 18, 46a| hanc tu rationem cum fugeris cumque eos iudices habere
1172 17, 43 | facile declarat non fuisse fugiendos tribulis huic iudices cui
1173 17, 42 | quam notis indicavisti; fugisti sententiam legis, aequitatem
1174 | fuimus
1175 36, 89 | publicae nominarer qui servator fuissem?~
1176 34, 85 | admonuisti etiam, quod in Creta fuisses, dictum aliquod in petitionem
1177 8, 20 | municipe suo, num de tot Fulviis gloriari? verbum nemo facit.
1178 12, 29 | nam meo iudicio pietas fundamentum est omnium virtutum -- quem
1179 35, 86 | quid sentirent nesciretur, furialis illa vox nefariis stupris,
1180 35, 86 | me terror an consularis furor movit? decertare mihi ferro
1181 24, 7 | adipiscendos honores viam an futuram esse filio meo, quia esset
1182 16, 40 | quam potuerim qui essent futuri suspicari, apud eosque me
1183 42, 104| eosdem in hoc conservando futuros qui fueritis in me, quoniam
1184 25, 62 | ornatissimis civibus est futurum?~
1185 37, 90 | morte id exemplum qualis futurus in me restituendo fuisset
1186 9, 23 | nisi forte te Labicana aut Gabina aut Bovillana vicinitas
1187 42, 101| hos pro me lugere, hos gemere, hos decertare pro meo capite
1188 6, 15 | gradus; cedat consulari generi praetorium, ne contendat
1189 32, 78 | quo mea salus omnibus est gentibus commendata, uni Cn. Plancio
1190 4, 11 | principis populi et omnium gentium domini atque victoris, posse
1191 3, 8 | tum enim magistratum non gerebat is qui ceperat, si patres
1192 27, 66 | publica mihi domi fuerit gerenda et urbs in urbe servanda.~
1193 26, 63 | negat? sed ita multa Romae geruntur ut vix ea quae fiunt in
1194 25, 61 | magistratus in quibus re bene gesta triumpharent, <propterea
1195 34, 85 | te aiebas de tuis rebus gestis nullas litteras misisse,
1196 27, 67 | idem virtuti cursus ad gloriam, hoc facilior fortasse quod
1197 42, 103| suscepi, dare laetitiam gloriantibus vos iam oblitos mei salutis
1198 8, 20 | suo, num de tot Fulviis gloriari? verbum nemo facit. at in
1199 37, 91a| in re publica liberum es gloriatus, id ego et fateor et laetor
1200 36, 88 | Scipio ceperat, ea Ti. Graccho interempto iure optimo sumpta
1201 13, 32 | praefectura florentissima gradum tenuerint et dignitatis
1202 41, 98 | audieram, refertam esse Graeciam sceleratissimorum hominum
1203 14, 33b| fit, dixisset: 'quid agis, Grani?' respondit: 'immo vero
1204 14, 33b| domum decedens rogasset Granium quid tristis esset; an quod
1205 14, 33b| consuli P. Nasicae praeco Granius medio in foro, cum ille
1206 31, 77a| Laterensis, qui tum lacrimas meas gratas esse dicebas, nunc easdem
1207 41, 98 | aliquando me quod faciam et grate et pie facere; huic autem,
1208 26, 64 | quaesturam aut clariorem aut gratiorem fuisse. vere me hercule
1209 10, 25 | sed causa rogationis fuit gratiosa. nemo mea restitutione laetatus
1210 10, 25 | rogatio ipsa semper est gratiosissima quae est officio necessitudinis
1211 19, 46b| dignitas postularit repudiandis gratiosorum amicitiis non esse adsecutum.
1212 11, 28 | huic si praesto fuerint, gratius se civitatibus suis facturos
1213 22, 2 | praeterierint, aut te ne gratuita quidem eorum suffragia tulisse.~
1214 27, 66 | si mihi tum essent omnes gratulati. nam postea quam sensi populi
1215 37, 91a| laetor et tibi etiam in hoc gratulor; quod me autem negasti,
1216 6, 16 | quam ille dignior' perquam grave est dictu. quo modo igitur
1217 4, 9 | boni, sapientes, iusti, graves, qui te indignum aedilitate
1218 35, 86 | haec leviora, illa vero gravia atque magna, quod meum discessum,
1219 29, 70 | patriae nominandi sunt, graviorem potuerunt rei publicae infligere
1220 11, 27 | profectus in Africam sic ab illo gravissimo et sanctissimo atque omni
1221 16, 38 | severissimorum praesertim hominum et gravissimorum, edere debuisti. at Voltiniam;
1222 18, 46a| scientia certissima, tum dolor gravissimus esse debuerit, quid apud
1223 20, 50 | repudiata est. sed si tibi gravitas tua et magnitudo animi pluris
1224 20, 50 | facere voluisses, aut si gravitatis esse putasses tuae quod
1225 23, 3 | se inique a tuis iactatum graviter querebatur. qui si erat
1226 30, 72 | debere dicerem. at id etiam gregarii milites faciunt inviti ut
1227 5, 13 | tanta in tempestate te gubernare non posse, de virtute tua
1228 20, 50 | quam aedilitas, noli, cum habeas id quod malueris, desiderare
1229 16, 39 | cur ista editio non summam habeat acerbitatem, remota ratione
1230 23, 3 | praesertim eius quem tu habebas reum, cur abs te reus non
1231 31, 76 | commotus simultates, quas mecum habebat, deposuisset meaeque salutis
1232 23, 5 | oblitus sit, aut ita levem habebit auctorem ut memoria dignum
1233 8, 19 | vehementius suorum honore laetari. habemus hoc nos, habent nostra municipia.~
1234 2, 6a | illi antepono, contumeliosa habenda est oratio, et dicendum
1235 8, 19 | laetari. habemus hoc nos, habent nostra municipia.~20.
1236 27, 66 | oportere.' itaque si quam habeo laudem, quae quanta sit
1237 17, 43 | illis aut tacitum testem haberes aut vero etiam excitares?
1238 30, 74 | oratio quae est a me prima habita in senatu? in qua cum perpaucis
1239 21, 52a| conligo? quae saepe eius modi habitae sunt ut eis qui praeteriti
1240 27, 66 | praesentem me viderent, habitavi in oculis, pressi forum;
1241 17, 43 | hoc corrupta, Teretinam habuerat venalem. quid diceret apud
1242 22, 1 | quidem suspicionem coitionis habuerit. neque enim umquam maiores
1243 24, 6 | quibus ipsi aculei, si quos habuisti in me reprehendendo, tamen
1244 19, 47 | observantiam sancire poena. itaque haesitantem te in hoc sodaliciorum tribuario
1245 20, 49 | rebus summa auctoritate, tum harum ipsarum legum ambitus auctor;
1246 27, 66 | sed ea res, iudices, haud scio an plus mihi profuerit
1247 27, 66 | sensi populi Romani auris hebetiores, oculos autem esse acris
1248 15, 37 | res agebatur, et disputata hesterno die copiosissime a Q. Hortensio,
1249 40, 96 | maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo.~
1250 18, 45 | clarissimos viros esse vidimus, et hodie esse volumus quam plurimos
1251 14, 35 | scitum esse videatur et homine ingenuo dignum atque docto,
1252 15, 37 | consensionem quae magis honeste quam vere sodalitas nominaretur
1253 13, 32 | sunt omnia, tamen is oberit honestissimo filio pater qui vel minus
1254 13, 32 | filio pater qui vel minus honestum et alienum tueri vel auctoritate
1255 8, 19 | non tam prisca, non tam honorata, non tam suburbana. quantum
1256 7, 17 | Plancium non obrepsisse ad honorem, sed eo venisse cursu qui
1257 12, 29 | ornatissimo viro? cuius quantam honoris huius cupiditatem fuisse
1258 15, 37 | hesterno die copiosissime a Q. Hortensio, cui tum est senatus adsensus?
1259 41, 97 | eriperer facile pateretur. in hortos me M. Laeni Flacci contuli.
1260 29, 71 | immane ac tam crudele in hostem? -- an fuisse in eis aliquem
1261 35, 87a| fuerint consulum nomine hostes, qui soli in hac urbe senatum
1262 14, 34 | impediretur quo minus, id quod hostibus semper erat tributum, responsum
1263 42, 103| mea salus conservata est hostis exstitisse; nolite animum
1264 30, 72 | sit protectum in acie ex hostium manibus eripi -- nam id
1265 15, 37 | quid? huiusce rei tandem obscura causa
1266 24, 6 | expostulavi, quem ille omni et humanitate et virtute ornatus adulescens
1267 40, 96 | communium temporum, pietatem, humanitatem, fidem defuisse? nihil,
1268 24, 6 | magnus honos et ingenio et humanitati tuae tribueretur, respondebo
1269 20, 50 | Romano fracto animo atque humili supplicarent, non dubito
1270 | I
1271 12, 30 | maculis aspergis istis? iacis adulteria, quae nemo non
1272 23, 3 | vocabatur se inique a tuis iactatum graviter querebatur. qui
1273 4, 11 | in hac tempestate populi iactemur et fluctibus ferre modice
1274 7, 17 | equidem, si quando, ut fit, iactor in turba, non illum accuso
1275 2, 6a | non solum huius dignitatis iactura facienda est sed etiam largitionis
1276 22, 2 | coniunctos fuisse dicis iacturam suarum tribuum, quo vos
1277 27, 66 | neminem a congressu meo neque ianitor meus neque somnus absterruit.
1278 3, 8 | itaque iam quoniam qua nolui ianua sum ingressus in causam,
1279 16, 40 | crudelis existimes; tu me ignaro, nec opinante, inscio convoces
1280 41, 98 | nefariorum, quorum impium ferrum ignisque pestiferos meus ille consulatus
1281 5, 12 | sed Cn. Mallium, non solum ignobilem verum sine virtute, sine
1282 30, 73 | an hoc tu, Laterensis, ignoras? qui cum mihi esses amicissimus,
1283 17, 42 | enim has tribus edidisti, ignotis te iudicibus uti malle quam
1284 2 | Caput II~4.
1285 3 | Caput III~6b.
1286 42, 102| tamque inhumano nec tam immemor non dicam meorum in bonos
1287 6, 15 | comitiorum, ut mare profundum et immensum, sic effervescunt quodam
1288 37, 90 | auxilia posteritatis essent imminuta, quod peremptum esset mea
1289 33, 80 | colentes, nisi qui meritam dis immortalibus gratiam iustis honoribus
1290 14, 34 | propulsaret? Cum senatus impediretur quo minus, id quod hostibus
1291 42, 104| dicam tuae me etiam lacrimae impediunt vestraeque, iudices, non
1292 7, 17 | ego ad Fabianum fornicem impellor, sed eum qui in me ipsum
1293 25, 61 | qui et miles in Creta hoc imperatore et tribunus in Macedonia
1294 13, 32 | in legionibus P. Crassi imperatoris inter ornatissimos homines,
1295 29, 70 | publicae, dedecus huius imperi, turpitudo populi Romani,
1296 26, 64 | postea fuisse in maximis imperiis arbitror ut non ita multum
1297 10, 25 | de aliquo, ut dicis, non impetravit, ego sum adrogans quod me
1298 10, 26 | e civili ferro atque ex impiis manibus eripuerunt, quod
1299 37, 90 | ego vero si tum illorum impiorum ferro ac manu concidissem,
1300 41, 98 | hominum ac nefariorum, quorum impium ferrum ignisque pestiferos
1301 42, 101| repetis, quid meam fidem imploras? nihil tibi ego tum de meis
1302 25, 62 | autem emimus quem vilicum imponeremus, quem pecori praeficeremus,
1303 18, 46a| requirunt cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum delegeris,
1304 36, 89 | superavit, quod et illos ipsos improbissimos civis interfici noluit et
1305 16, 41a| ita errasti ut eos ederes imprudens, ut nos invito te tamen
1306 12, 31a| carcere. et quidem emissus per imprudentiam, emissus, ut cognostis,
1307 1, 3 | Plancium suis erga me meritis impunitatem consecutum putem. Nisi eius
1308 12, 30 | quod non crimen est, sed impunitum in maledicto mendacium;
1309 26, 64 | a Siculis honores in me inauditi.~65a.
1310 22, 1 | animus offenderet; qui te incautum fortasse nunc tuo loco demovere
1311 40, 95 | enim, Laterensis, ex illo incendio legum, iuris, senatus, bonorum
1312 8, 20 | in quemcumque Arpinatem incideris, etiam si nolis, erit tamen
1313 19, 48 | ut opinio mea fert, ne incipies quidem, per quem tulerit
1314 36, 87b| auxiliis studentibus atque incitatis uti me, Laterensis, potuisse
1315 39, 94 | quascumque rei publicae status, inclinatio temporum, ratio concordiae
1316 5, 12 | equestrem quidem splendorem incolumem a calamitate iudici retinere
1317 7, 17 | quam ab eis qui in te ipsum incubuerunt te depulsum putas.~18.
1318 18, 45 | haec doce, haec profer, huc incumbe, Laterensis, decuriasse
1319 38, 91b| me praebeo, nonne desino incurrere in crimen hominis nimium
1320 7, 17 | sed eum qui in me ipsum incurrit atque incidit. tu neque
1321 11, 28 | Macedonia sic eum diligit ut indicant hi principes civitatum suarum;
1322 5, 13 | cum reliquisses, si hoc indicasti, tanta in tempestate te
1323 17, 42 | iudicibus uti malle quam notis indicavisti; fugisti sententiam legis,
1324 13, 31b| debet.' O vocem duram atque indignam tua probitate, Laterensis!
1325 4, 9 | sapientes, iusti, graves, qui te indignum aedilitate iudicavissent,
1326 33, 81 | committere ut beneficio non dicam indignus sed victus esse videare.
1327 42, 104| magno in metu meo subito inducor in spem, vos eosdem in hoc
1328 42, 101| miser atque inania falsa spe inductus pollicebar, me, si essem
1329 4, 9 | tu continentiam, tu industriam, tu animum in rem publicam,
1330 10, 26 | receperunt, quod fessum inedia fluctibusque recrearunt,
1331 16, 40 | meos aut denique eos quos inexorabilis, quos inhumanos, quos crudelis
1332 42, 101| custodiam etiam mei capitis infelicem! si quidem ego tibi vivus
1333 35, 87a| intestini et vastitatis metus inferebatur.~
1334 7, 17 | equitis Romani filius est, inferior esse debuit, omnes tecum
1335 12, 30 | domesticis, non nullis rebus inferiorem quam te, genere dico et
1336 1, 1 | ob eam ipsam causam esset infestior quod is meam salutem atque
1337 24, 60a| gradus summis hominibus et infimis sunt pares, gloriae dispares.~
1338 36, 89 | rei publicae, si vicissem, infinita dimicatio pararetur, committerem
1339 29, 70 | graviorem potuerunt rei publicae infligere securim quam cum illum e
1340 9, 22 | illum offici morem, non infuscata malivolentia, non adsueta
1341 24, 7 | quae scripsit gravis et ingeniosus poeta, scripsit non ut illos
1342 14, 35 | esse videatur et homine ingenuo dignum atque docto, non
1343 24, 6 | reprehendendo, tamen mihi non ingrati acciderunt.~59.
1344 33, 80 | amicitia potest esse inter ingratos?~81.
1345 3, 8 | quoniam qua nolui ianua sum ingressus in causam, sperare videor
1346 42, 102| tam crudeli animo tamque inhumano nec tam immemor non dicam
1347 16, 40 | quos inexorabilis, quos inhumanos, quos crudelis existimes;
1348 33, 81 | adligari, nihil porro tam inhumanum, tam immane, tam ferum quam
1349 42, 103| fortunas, per liberos vestros inimicis meis, eis praesertim quos
1350 32, 77b| neque contentiones neque inimicitias neque vitae dimicationes
1351 39, 93b| sed hominibus amicum aut inimicum fuisse.~94.
1352 23, 3 | tum in crimen vocabatur se inique a tuis iactatum graviter
1353 23, 5 | non nulli etiam nostri iniqui, multi communes obtrectatores
1354 17, 42 | neque ego nunc legis iniquitatem queror, sed factum tuum
1355 3, 8 | ut potius obiurgem, quod iniquum in discrimen adducas dignitatem
1356 3, 7 | pertinet, semper dignitatis iniquus iudex est qui aut invidet
1357 9, 23 | ergo ut alia in te erant inlustriora, Laterensis, quae tibi maiores
1358 20, 50 | integra praesertim atque innocens, a populo Romano supplex
1359 23, 5 | volgaris 'audivi' ne quid innocenti reo noceat oramus.~
1360 5, 12 | potuisset, homini nobilissimo, innocentissimo, eloquentissimo, M. Pisoni,
1361 23, 4 | dispersoque sermoni fortunas innocentium subiciendas putetis.~57.
1362 25, 60b| haec pari loco orti sunt innumerabiles alii consecuti.~61.
1363 5, 13 | reservasti, ego quoque,' inquiet populus Romanus, 'ad ea
1364 19, 46b| officiosam amicitiam nomine inquinas criminoso; sin, quia gratiosi
1365 31, 75 | obtinuerit dici 'quo usque?' inridentis magis est quam reprehendentis;
1366 16, 40 | me ignaro, nec opinante, inscio convoces et tuos et tuorum
1367 19, 48 | etiam insto atque urgeo, insector, posco atque adeo flagito
1368 24, 7 | vigilandum est semper; multae insidiae sunt bonis. id quod multi
1369 40, 95 | pro deo; neque enim mihi insidiarum periculum ullum neque mortis
1370 41, 98 | me lictoribus dimissis, insignibus abiectis, veste mutata profectus
1371 5, 12 | at vero te ille ad sua instituta suorumque maiorum exempla
1372 19, 48 | tergiversaris? etiam atque etiam insto atque urgeo, insector, posco
1373 40, 96 | illorum. Cum ipsa paene insula mihi sese obviam ferre vellet,
1374 1, 3 | consecutum putem. Nisi eius integerrimam vitam, modestissimos mores,
1375 20, 50 | numquam enim fere nobilitas, integra praesertim atque innocens,
1376 6, 15 | omnes aeque boni viri atque integri, sed servari necesse est
1377 25, 62 | confitentur. virtus, probitas, integritas in candidato, non linguae
1378 35, 86 | quos ego florentis atque integros sine ferro viceram? consules
1379 8, 19 | esse certo scio -- numquam intellexi vehementius suorum honore
1380 18, 45 | neque hoc liberis nostris interdicendum est, ne observent tribulis
1381 36, 88 | ceperat, ea Ti. Graccho interempto iure optimo sumpta esse
1382 5, 13 | virtute malebam, et quo plus intererat, eo plus aberat a me, cum
1383 8, 19 | non tam suburbana. quantum interesse vis ad rationem petendi?
1384 36, 89 | ipsos improbissimos civis interfici noluit et ne quis bonus
1385 36, 89 | noluit et ne quis bonus interiret in eadem caede providit;
1386 21, 52a| hercule vere quod accidit interpretari velis, est aliquid etiam
1387 22, 2 | adripuisse a quo non sis interrogatus. nam quod questus es pluris
1388 32, 79a| sed etiam quid cuiusque intersit, et quid a me cuiusque tempus
1389 35, 87a| convenerat; cui quidem belli intestini et vastitatis metus inferebatur.~
1390 42, 101| enim ego tum alios animo intuebar? -- omnia tibi illorum laborum
1391 1, 2 | recreat mentem meam, cum intueor et contemplor unum quemque
1392 12, 29 | forensi specie, sed domesticis inusta notis veritatis. facilis
1393 24, 7 | sunt bonis. id quod multi invideant -- Nostis cetera. nonne,
1394 23, 3 | laudis tuae. multi huic invident, multis etiam pater, optimus
1395 24, 60a| praestaret, quod ei minus invideretur. etenim honorum gradus summis
1396 3, 7 | iniquus iudex est qui aut invidet aut favet. quamquam nihil
1397 23, 5 | obtrectatores atque omnium invidi multa finxerunt. nihil est
1398 10, 24b| non enim opibus, non invidiosa gratia, non potentia vix
1399 31, 77a| dicebas, nunc easdem vis invidiosas videri.~
1400 1, 1 | partim inimicos, partim invidos huic accusationi esse fautores,
1401 30, 72 | gregarii milites faciunt inviti ut coronam dent civicam
1402 36, 89 | qui tum adfuerunt, constat invitissimis viris bonis cessisse, nec
1403 16, 41a| ederes imprudens, ut nos invito te tamen ad iudices non
1404 40, 95 | rationem explicabo brevi neque invitus. nihil enim est ex meis
1405 24, 7 | gravis -- quae rex ille a Iove ortus suis praecepit filiis:
1406 20, 49 | summa auctoritate, tum harum ipsarum legum ambitus auctor; deinde
1407 | ipsis
1408 26, 63 | potest nisi eum nimis in se iracundum putavisse. idem effers Laterensem
1409 7, 17 | miror cur huic potissimum irascare qui longissime a te afuit.
1410 41, 100| detulisset, in Asiam me ire propter eius provinciae
1411 9, 22 | dignitate arbitrabatur, isdemque nunc ex municipiis adsunt
1412 | istorum
1413 | istum
1414 40, 95 | deflagrationem urbi atque Italiae toti minaretur, nisi quievissem,
1415 26, 65a| ego cum casu diebus eis itineris faciendi causa decedens
1416 26, 63 | iubes Plancium de vitiis Laterensis
1417 33, 80 | quae potest esse vitae iucunditas sublatis amicitiis? quae
1418 28, 69a| quibus nihil mihi potest esse iucundius, amplius quam quod pro Plancio
1419 20, 50 | qui eis denique debet esse iucundus quorum dignitati populus
1420 4, 9 | aut sapientia ducitur ad iudicandum, sed impetu non numquam
1421 18, 46a| malueris quam eos qui scirent iudicare?~
1422 16, 38 | Clustumina? nam Maeciam, non quae iudicaret, sed quae reiceretur, esse
1423 16, 39 | cum ille non ediderit, iudicarit officiis ab hoc observatas,
1424 4, 9 | qui te indignum aedilitate iudicavissent, gravius de te iudicatum
1425 30, 74 | aptius quam consuetudini iudiciorum esse videatur.~
1426 17, 41b| clarissimi cives nomen editicii iudicis non tulerunt, cum ex cxxv
1427 29, 71 | iugulavit?' immo vero quia iugulari passus non est. quo quidem
1428 29, 71 | inquit; 'an quia te non iugulavit?' immo vero quia iugulari
1429 22, 52b| tuae, de qua ne aliquid iurares destitisti. denuntiasti
1430 17, 42 | senatus censuit populusque iussit, ita fecisses ut huic et
1431 33, 80 | dis immortalibus gratiam iustis honoribus et memori mente
1432 36, 89 | voluntarium volnus accepit, iustissimos omnium Metellorum et clarissimos
1433 17, 43 | tribulem, gravissimum hominem iustissimumque edidisset? cuius quidem
1434 13, 32 | plurimarum rerum sanctissimus et iustissimus iudex, maximarum societatum
1435 13, 33a| virum omnibus ingenio, iustitia, integritate praestantem,
1436 14, 33b| in foro, cum ille edicto iustitio domum decedens rogasset
1437 26, 63 | liberalem in publicanos, iustum in socios fuisse.' quis
1438 26, 64 | negotiatoribus comis, mercatoribus iustus, mancipibus liberalis, sociis
1439 8, 19 | consulares, in quibus est etiam Iuventia -- tot ex reliquis municipiis
1440 24, 6 | oratione ne illum quidem Iuventium tecum expostulavi, quem
1441 12, 30 | dicitur Atinae factum a iuventute vetere quodam in scaenicos
1442 10, 26 | ratione cedentem receperit, iuverit, custodierit, his et senatui
1443 4 | Caput IV~9.
1444 9 | Caput IX~22.
1445 9, 23 | vincebat; nisi forte te Labicana aut Gabina aut Bovillana
1446 10, 25 | omittam illud quod ego pro eo laborabam qui valebat ipse per sese,
1447 11, 28 | commoti huic adsident, pro hoc laborant, huic si praesto fuerint,
1448 34, 84 | confluant, qui miseris et laborantibus negare nihil possumus.~85.
1449 31, 75 | ei quidem qui pro uno laborarit <et> id ipsum non obtinuerit
1450 20, 50 | dignus essem maxime semper laboravi, secundo ut existimarer;
1451 34, 84 | qui defugiunt, vellent me labore hoc levare! sed fit vestra
1452 34, 83 | aliquo declamatore, non cum laboris et fori discipulo disputare?~
1453 42, 101| intuebar? -- omnia tibi illorum laborum praemia pro me persoluturos.
1454 14, 35 | contentione dicendi aut lacessitus, et quia, ut fit in multis,
1455 42, 104| plura ne dicam tuae me etiam lacrimae impediunt vestraeque, iudices,
1456 10, 26 | servarat votis, ominibus lacrimisque prosecuti sunt, aeterna
1457 41, 97 | pateretur. in hortos me M. Laeni Flacci contuli. cui cum
1458 8, 19 | vehementius suorum honore laetari. habemus hoc nos, habent
1459 8, 19 | attulisset, mirandum in modum laetati sunt; alteros -- credo,
1460 10, 25 | gratiosa. nemo mea restitutione laetatus est, nemo iniuria doluit,
1461 42, 103| vestra salute suscepi, dare laetitiam gloriantibus vos iam oblitos
1462 37, 91a| gloriatus, id ego et fateor et laetor et tibi etiam in hoc gratulor;
1463 38, 92 | sese non, ut oportuisset, laetos et uberes, sed magna acerbitate
1464 40, 95 | me arcem facere e cloaca lapidemque e sepulcro venerari pro
1465 20, 49 | ne si cogitasset quidem largiri quispiam, daretur spatium
1466 15, 37 | sensimus: 'cuiuscumque tribus largitor esset, et per hanc consensionem
1467 19, 47 | doce sequestrem fuisse, largitum esse, conscripsisse, tribulis
1468 23, 3 | magnae sunt in te opes, late patet gratia; multi amici,
1469 26, 63 | modo confiteor summa in Laterense ornamenta esse sed te etiam
1470 27, 67 | igitur, Cassi, via munita Laterensi est, idem virtuti cursus
1471 9, 23 | municipiis vix iam qui carnem Latinis petant reperiuntur. adiungamus,
1472 23, 5 | nihil citius excipitur, latius dissipatur. neque ego, si
1473 14, 34 | sensus in aliis fortasse latuit; hic, quod cum ceteris animo
1474 20, 49 | comparandi. vocatae tribus, latum suffragium, diribitae <tabellae>.
1475 12, 29 | certe, cum sunt prolata, laudantur, ut vivat cum suis, primum
1476 11, 28 | vehemens quam isti quos tu iure laudas, sed certe talis, quales
1477 13, 32 | nihil umquam reprehensum sed laudata sunt omnia, tamen is oberit
1478 36, 89 | reprehendis quod Q. Metello laudi datum est hodieque est et
1479 33, 79b| etiam, si vis, existimatio, laus aedilitatis; at Cn. Planci
1480 26, 65a| venissem, cum plurimi et lautissimi in eis locis solent esse,
1481 9, 22 | equites Romani publice cum legatione <et> testimonio, nec minore
1482 11, 28 | facturos putant quam si legationem suam et mandata confecerint.
1483 14, 33b| immo vero,' inquit, 'quod legationes.' idem tribuno pl. potentissimo
1484 27, 66 | quas tu commemoras, Cassi, legere te solere orationes, cum
1485 15, 36 | sodaliciis, omnis ambitus leges complexus es; neque enim
1486 13, 32 | gratiae, deinde ut ipse in legionibus P. Crassi imperatoris inter
1487 16, 38 | edidisti? quid Plancio cum lemonia, quid cum Oufentina, quid
1488 34, 84 | defugiunt, vellent me labore hoc levare! sed fit vestra diligentia,
1489 32, 78 | non quia multis debeo -- leve enim est onus benefici gratia -- ,
1490 23, 5 | audierit oblitus sit, aut ita levem habebit auctorem ut memoria
1491 11, 27 | illae necessitudinis causae leves esse videantur. fuit in
1492 26, 63 | alia quaedam inania et levia conquiras. 'Praeneste fecisse
1493 35, 86 | sed sunt haec leviora, illa vero gravia atque
1494 3, 7 | suam committi putat; his levioribus comitiis diligentia et gratia
1495 30, 72 | vinculis obstrictus, cum liber essem et solutus. quid enim?
1496 26, 63 | nonne fecerunt? 'Cyrenis liberalem in publicanos, iustum in
1497 26, 64 | mercatoribus iustus, mancipibus liberalis, sociis abstinens, omnibus
1498 19, 47 | tollere ex ordine nostro liberalitatem, noli maleficium putare
1499 33, 81 | quis est nostrum liberaliter educatus cui non educatores,
1500 29, 70 | domestico bello rem publicam liberarat? at enim nimis ego magnum
1501 28, 69a| neque Opimius suo nomine liberatus sit neque Metelli Calidius.~
1502 25, 60b| civitatem dominatu regio liberavit?' honore nihil amplius,
1503 13, 33a| aspere et ferociter et libere dicta commemorem?~
1504 21, 52a| dicent, neque vero quo te liberent aliqua culpa, quam tu vereris
1505 13, 33a| aliquando.' immo fortasse liberius. 'at id ipsum,' inquit, '
1506 4, 11 | Est enim haec condicio liberorum populorum paecipueque huius
1507 38, 91b| quis idcirco aliquid de libertate mea deminutum putat quod
1508 39, 94 | Laterensis, et semper faciam libertatemque quam tu in me requiris,
1509 23, 3 | retinens equestris iuris et libertatis videtur; multi etiam communes
1510 37, 91a| quod te esse in re publica liberum es gloriatus, id ego et
|