1-commu | compa-excit | excog-liber | libet-portu | posca-statu | stimu-xxxvi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1511 16, 38 | debuisti. at Voltiniam; libet enim tibi nescio quid etiam
1512 12, 30 | provinciam aliquem dicis libidinis causa, quod non crimen est,
1513 | licet
1514 15, 36 | in qua tu nomine legis Liciniae, quae est de sodaliciis,
1515 41, 98 | attigisse audivit, statim ad me lictoribus dimissis, insignibus abiectis,
1516 12, 31a| eleganter, cui quidem cum quod licuerit obiciatur, tamen id ipsum
1517 14, 34 | voltu promptum habuit et lingua.~35.
1518 25, 62 | integritas in candidato, non linguae volubilitas, non ars, non
1519 10, 26 | navigium dederunt, quod eum linquentem terram eam quam servarat
1520 33, 82 | locus esset nemini nisi litigioso aut nocenti.~
1521 33, 82 | idem, vos nec nocentis nec litigiosos esse, quo minus me apud
1522 39, 94 | civitatibus monumenta nobis <et> litterae prodiderunt, non semper
1523 30, 74 | tempus aut eo genere uti litterarum quod meis studiis aptius
1524 34, 85 | tuis rebus gestis nullas litteras misisse, quod mihi meae
1525 30, 74 | cetera quae a me mandata sunt litteris recitare; praetermitto,
1526 41, 99 | memoriam temporis illius et loci, cum hic in me incidit,
1527 26, 65a| plurimi et lautissimi in eis locis solent esse, concidi paene,
1528 35, 86 | acerbissime personabat; egentes in locupletis, perditi in bonos, servi
1529 13, 33a| asperius,' inquit, 'locutus est aliquid aliquando.'
1530 7, 17 | potissimum irascare qui longissime a te afuit. equidem, si
1531 8, 20 | ego de me, de fratre meo loquar? quorum honoribus agri ipsi
1532 2, 5 | perdifficilis, iudices, et lubrica defensionis ratio proponitur.
1533 17, 42 | reiecisti, in tenebris quam in luce causam versari maluisti.~
1534 35, 87a| siverint edictoque suo non luctum patribus conscriptis sed
1535 5, 13 | quicumque erunt, idem mihi sunt ludi parati; tribuni pl. permagni
1536 27, 66 | otiosus sis, has ego scripsi ludis et feriis, ne omnino umquam
1537 42, 101| promittebam; hos pro me lugere, hos gemere, hos decertare
1538 17, 41b| equestris ordinis quinque et lxx reus reiceret, l referret,
1539 41, 99 | hic ego nunc de praetore Macedoniae nihil dicam amplius nisi
1540 41, 98 | aliquot dierum viam, in Macedoniam ad Planciumque perrexi.
1541 6, 15 | equestri loco; sunt omnes sine macula, sunt omnes aeque boni viri
1542 12, 30 | hunc tu vitae splendorem maculis aspergis istis? iacis adulteria,
1543 16, 38 | quid cum Clustumina? nam Maeciam, non quae iudicaret, sed
1544 42, 101| tibi vigilanti, adsidenti, maerenti vana quaedam miser atque
1545 42, 102| quid enim possum aliud nisi maerere, nisi flere, nisi te cum
1546 41, 99 | lacrimis nec loqui prae maerore potuit! O rem cum auditu
1547 13, 32 | societatum auctor, plurimarum magister: si non modo in eo nihil
1548 33, 81 | non educatores, cui non magistri sui atque doctores, cui
1549 16, 39 | quin eas tribus in quibus magnas necessitudines habet Plancius,
1550 27, 66 | scripsit Originum suarum semper magnificum et praeclarum putavi, 'clarorum
1551 11, 27 | adfinitatis coniunctus, sed ita magnis amoris ut illae necessitudinis
1552 30, 74 | oratio, quae propter rei magnitudinem dicta de scripto est; in
1553 27, 66 | clarorum virorum atque magnorum non minus oti quam negoti
1554 24, 6 | sic ab his es auditus ut magnus honos et ingenio et humanitati
1555 42, 101| ademisset aut vis aliqua maior reditum peremisset, hos,
1556 36, 89 | defuisse; sin autem, quo maiora studia in me bonorum fuerunt,
1557 4, 11 | Male iudicavit populus. at iudicavit. '
1558 5, 13 | socios tua frui virtute malebam, et quo plus intererat,
1559 23, 5 | dissipatur. neque ego, si fontem maledicti reperietis, ut neglegatis
1560 12, 30 | crimen est, sed impunitum in maledicto mendacium; raptam esse mimulam,
1561 23, 5 | est autem tam volucre quam maledictum, nihil facilius emittitur,
1562 19, 47 | nostro liberalitatem, noli maleficium putare esse gratiam, noli
1563 33, 80 | cupio, tum nihil est quod malim quam me et esse gratum et
1564 13, 33a| illa antiqua libertas quae malis oppressa civilibus extollere
1565 9, 22 | offici morem, non infuscata malivolentia, non adsueta mendaciis,
1566 8, 19 | municipium consularibus, nam malivolos non esse certo scio -- numquam
1567 17, 42 | ignotis te iudicibus uti malle quam notis indicavisti;
1568 5, 12 | magni et consili -- sed Cn. Mallium, non solum ignobilem verum
1569 24, 7 | vero quamquam illi omnia malo quam mihi, tamen honorum
1570 33, 82 | parata semper amicis esse maluerim quam necessaria. etenim
1571 25, 61 | custodiendum transferre maluerit. quaeris num disertus sit.~
1572 17, 42 | quam in luce causam versari maluisti.~43.
1573 41, 97 | perpeti, si acciderent, maluit quam custodiam mei capitis
1574 23, 5 | sed si quid sine capite manabit, aut si quid erit eius modi
1575 26, 64 | comis, mercatoribus iustus, mancipibus liberalis, sociis abstinens,
1576 25, 62 | requiri solet. Ut nos in mancipiis parandis quamvis frugi hominem
1577 12, 31a| rogatu; idem postea praetoris mandatu requisitus. atque haec nec
1578 37, 90 | illorum impiorum ferro ac manu concidissem, in perpetuum
1579 12, 29 | apparet, non excutitur, non in manus sumitur.~30.
1580 25, 60b| Scipionibus, quis Africano, Marcello, maximo? tamen eosdem sumus
1581 8, 20 | aliquid, sed certe de C. Mario audiendum. primum igitur
1582 40, 96 | terra petere contendi; nam maritimos cursus praecludebat hiemis
1583 10, 26 | Minturnenses coloni, quod C. Marium e civili ferro atque ex
1584 36, 88 | quam L. Opimius, quam C. Marius, quam L. Flaccus, quibus
1585 33, 80 | non solum maxima sed etiam mater virtutum omnium reliquarum.
1586 4, 10 | publica debeatur. sin autem mavis esse iudicium, non tibi
1587 33, 80 | est una virtus non solum maxima sed etiam mater virtutum
1588 36, 89 | hodieque est et semper erit maximae gloriae? quem, ut potes
1589 13, 32 | sanctissimus et iustissimus iudex, maximarum societatum auctor, plurimarum
1590 12, 30 | quodam in scaenicos iure maximeque oppidano.~31a.
1591 25, 60b| quis Africano, Marcello, maximo? tamen eosdem sumus honorum
1592 26, 64 | frumenti in summa caritate maximum numerum miseram; negotiatoribus
1593 27, 66 | Romae est, quaesita in foro; meaque privata consilia publici
1594 42, 102| lacrimis, sed misericordia, mecumque vos simul hic miserrimus
1595 14, 33b| Nasicae praeco Granius medio in foro, cum ille edicto
1596 29, 71 | utrum putes odium in me mediocre inimicorum fuisse -- quod
1597 1, 1 | fautores, capiebam animo non mediocrem voluptatem quod, cuius officium
1598 21, 51 | respondeas mortuo. noli ista meditari atque illud cave potius
1599 28, 69a| me eis conservatum esse meminerim, huius meritum in me recorder.
1600 33, 80 | nisi qui patriae beneficia meminerunt? qui sancti, qui religionum
1601 33, 80 | gratiam iustis honoribus et memori mente persolvunt? quae potest
1602 38, 91b| in crimen hominis nimium memoris nimiumque grati? sin autem
1603 9, 22 | malivolentia, non adsueta mendaciis, non fucosa, non fallax,
1604 12, 30 | sed impunitum in maledicto mendacium; raptam esse mimulam, quod
1605 37, 90 | cupiditas in me fuisset, ego mense Decembri mei consulatus
1606 41, 100| complexu suo retinuit multosque mensis a capite meo non discessit,
1607 34, 83 | orationis meae. deridebor, si mentionem tensarum fecero, cum tu
1608 6, 16 | frontis aperit hominum, mentis tegit datque eam libertatem
1609 26, 64 | miseram; negotiatoribus comis, mercatoribus iustus, mancipibus liberalis,
1610 33, 80 | qui domi de patria bene merentes, nisi qui patriae beneficia
1611 33, 80 | religionum colentes, nisi qui meritam dis immortalibus gratiam
1612 36, 89 | in me reprehendis quod Q. Metello laudi datum est hodieque
1613 36, 89 | accepit, iustissimos omnium Metellorum et clarissimos triumphos
1614 28, 69a| adiungis, cuius lege Q. Metellus in civitatem sit restitutus;
1615 1, 2 | potissimum delegisse quam metuendum ne vobis id ille magna ratione
1616 4, 9 | putarem quam est hoc quod tu metuis ne a populo iudicatum esse
1617 40, 96 | vobiscum non tulissemus, metuit ut eam ipse posset opibus
1618 29, 71 | in eis aliquem aut famae metum aut poenae quorum vidisti
1619 25, 61 | et quaestor tantum ex re militari detraxerit temporis quantum
1620 30, 72 | dicerem. at id etiam gregarii milites faciunt inviti ut coronam
1621 12, 30 | maledicto mendacium; raptam esse mimulam, quod dicitur Atinae factum
1622 40, 95 | urbi atque Italiae toti minaretur, nisi quievissem, Siciliam
1623 41, 97 | iter mihi tutum multis minitantibus magno cum suo metu praestiterunt.
1624 20, 50 | malueris, desiderare id quod minoris putaris. equidem primum
1625 10, 26 | non putas profuisse? an Minturnenses coloni, quod C. Marium e
1626 18, 45 | pronuntiasse, divisisse; tum mirabor te eis armis uti quae tibi
1627 8, 19 | sellam curulem attulisset, mirandum in modum laetati sunt; alteros --
1628 19, 46b| accusandos putas, noli mirari te id quod tua dignitas
1629 6, 15 | aliquos et non factos esse miremur, si campus atque illae undae
1630 11, 27 | adiumenta huic honori fuisse mirere. hic est enim qui adulescentulus
1631 7, 17 | dico amplius; hoc tamen miror cur huic potissimum irascare
1632 34, 83 | exsilio ambitum sanxisse ut miserabiliores epilogos possem dicere.
1633 26, 64 | caritate maximum numerum miseram; negotiatoribus comis, mercatoribus
1634 42, 101| excubias tuas, Cn. Planci, miseras, o flebilis vigilias, o
1635 34, 83 | consuetudine aliquid de tensis misericordiae causa dicerem, quod in aliis
1636 13, 31b| apud clementis iudices et misericordis; valeret, inquam, communi
1637 34, 84 | pleraeque confluant, qui miseris et laborantibus negare nihil
1638 19, 47 | patris auctoritate et gratia miserit, quod denique omnibus officiis
1639 42, 102| mecumque vos simul hic miserrimus et optimus obtestatur parens,
1640 34, 85 | rebus gestis nullas litteras misisse, quod mihi meae quas ad
1641 34, 85 | mihi meae quas ad aliquem misissem obfuissent. quas ego mihi
1642 11, 28 | civitatum suarum; qui cum missi sint ob aliam causam, tamen
1643 39, 94 | pertinacia, sed in quadam moderatione positam putabo.~
1644 23, 4 | prudentiae adsumere, meae modestiae remittere debeatis. illud
1645 11, 27 | necessitudo et adulescentis modestissimi pudor postulabat, quod,
1646 1, 3 | eius integerrimam vitam, modestissimos mores, summam fidem, continentiam,
1647 18, 45 | fuit ut eam coli nostra modica liberalitate noluerit, neque
1648 41, 97 | Brundisium veni vel potius ad moenia accessi; urbem unam mihi
1649 25, 62 | pro tectore emimus, ferre moleste solemus, si eas artis quas
1650 28, 68 | redderem voluntate ipsa, si hoc molestiae non accidisset. quaeris
1651 1, 3 | quam in ceteris, etiam hanc molestiam adsumo, quod mihi non solum
1652 2, 5 | autem non id est in hac re molestissimum, contra illum dicere, sed
1653 2, 5 | nostro tantaque amicitia molestum. vetus est enim lex illa
1654 14, 33b| et multa in re publica molienti, cum ille eum salutasset <
1655 8, 20 | honoribus agri ipsi prope dicam montesque faverunt. num quando vides
1656 9, 22 | ea nostra ita aspera et montuosa et fidelis et simplex et
1657 39, 94 | et in aliis civitatibus monumenta nobis <et> litterae prodiderunt,
1658 32, 78 | senatus consulto quod in monumento Mari factum est, quo mea
1659 37, 90 | quin etiam si me vis aliqua morbi aut natura ipsa consumpsisset,
1660 23, 4 | quibuscum me, iudices, pugnantem more meo pristino non videbitis;
1661 1, 3 | integerrimam vitam, modestissimos mores, summam fidem, continentiam,
1662 41, 97 | publicatio bonorum, exsilium, mors proponeretur, haec perpeti,
1663 37, 90 | quod peremptum esset mea morte id exemplum qualis futurus
1664 42, 101| non prosum, qui fortasse mortuus profuissem. memini enim,
1665 13, 33a| ferre non posse? Ubinam ille mos, ubi illa aequitas iuris,
1666 6, 15 | in> impetu studiorum et motu temeritatis modum aliquem
1667 22, 52b| existimare non magnum quendam motum fuisse illius petitionis
1668 23, 3 | ambitu dicunt quasi aut moveant animos iudicum suis testimoniis,
1669 22, 1 | praecaventem numquam certe movebunt. an te illa argumenta duxerunt? '
1670 8, 21 | etiam vicinitatis vehementer moventur.~
1671 4, 9 | iudicat semper populus, sed movetur plerumque gratia, cedit
1672 35, 86 | terror an consularis furor movit? decertare mihi ferro magnum
1673 36, 88 | tamen tam iusti quam P. Mucius, qui arma quae privatus
1674 31, 76 | non modo lacrimulam sed multas lacrimas et fletum cum singultu
1675 8, 21 | possit; quam quidem nunc multitudinem videtis, iudices, in squalore
1676 20, 50 | te conversura <se> fuerit multitudo. numquam enim fere nobilitas,
1677 33, 81 | umquam fuerunt quae sine multorum amicorum officiis stare
1678 41, 100| et complexu suo retinuit multosque mensis a capite meo non
1679 8, 20 | principe, num de Ti. Coruncanio municipe suo, num de tot Fulviis
1680 8, 21 | deinde tui municipes sunt illi quidem splendidissimi
1681 9, 23 | te Plancius hoc non solum municipi verum etiam vicinitatis
1682 8, 19 | tu es e municipio antiquissimo Tusculano,
1683 8, 19 | credo, quia refertum est municipium consularibus, nam malivolos
1684 12, 30 | nomine, superiorem aliis, municipum, vicinorum, societatum studio,
1685 27, 67 | eadem igitur, Cassi, via munita Laterensi est, idem virtuti
1686 18, 45 | tribum possint, ne par ab eis munus in sua petitione respectent.
1687 40, 96 | sustinere. tum consilio repente mutato Brundisium terra petere
1688 33, 81 | cui non locus ipse ille mutus ubi alitus aut doctus est
1689 24, 6 | neque fuisse qui id nobis narraret, praesertim mortuo Congo,
1690 5, 12 | Catulo, summa in familia nato, sapientissimo et sanctissimo
1691 13, 31b| dulcissima commendatione naturae.~32.
1692 25, 60b| quam si esset summo loco natus, sed haec pari loco orti
1693 39, 94 | an, cum videam navem secundis ventis cursum tenentem
1694 41, 97 | utriusque filiorum manibus in navi tuta ac fideli conlocatus,
1695 10, 26 | viaticum congesserunt, quod navigium dederunt, quod eum linquentem
1696 33, 82 | amicis esse maluerim quam necessaria. etenim ego de me tantum
1697 12, 31a| emissus, ut cognostis, necessarii hominis optimique adulescentis
1698 18, 45 | ne diligant, ne conficere necessariis suis suam tribum possint,
1699 16, 40 | tuos et tuorum amicorum necessarios, iniquos vel meos vel etiam
1700 41, 100| cum ad me L. Tubero, meus necessarius, qui fratri meo legatus
1701 27, 67 | afuit nisi sorte, lege, necessitate; non valuit rebus isdem
1702 11, 27 | dilectus est ut et contuberni necessitudo et adulescentis modestissimi
1703 37, 90 | publicam accipiendam putarem, nedum emori cum pernicie rei publicae
1704 41, 99 | auditu crudelem tum visu nefariam! o reliquos omnis dies noctesque
1705 35, 86 | nesciretur, furialis illa vox nefariis stupris, religiosis altaribus
1706 41, 98 | sceleratissimorum hominum ac nefariorum, quorum impium ferrum ignisque
1707 34, 84 | miseris et laborantibus negare nihil possumus.~85.
1708 2, 4 | praedicarentur, aut, si essent summa, negarent ea tamen ita magni ut ego
1709 37, 91a| gratulor; quod me autem negasti, in eo neque te neque quemquam
1710 26, 63 | in socios fuisse.' quis negat? sed ita multa Romae geruntur
1711 9, 24a| quis est igitur qui neget ordinis eius studium fuisse
1712 23, 5 | maledicti reperietis, ut neglegatis aut dissimuletis umquam
1713 33, 82 | esse. neque enim illud ad neglegendam meam gratiam debet valere
1714 23, 5 | audierit <autem> aut ita neglegens vobis esse videbitur ut
1715 5, 13 | istam aedilitatem etiam neglegenter petenti, sed amplissimos
1716 27, 66 | magnorum non minus oti quam negoti rationem exstare oportere.'
1717 26, 64 | maximum numerum miseram; negotiatoribus comis, mercatoribus iustus,
1718 33, 82 | familiaritate locus esset nemini nisi litigioso aut nocenti.~
1719 35, 86 | poterant cum quid sentirent nesciretur, furialis illa vox nefariis
1720 27, 65b| omnia sciret: 'quid? tu nescis,' inquit, 'hunc quaestorem
1721 24, 6 | si ita tibi respondeam, nescisse id populum Romanum, neque
1722 25, 62 | emendo secuti sumus forte nesciunt, sin autem emimus quem vilicum
1723 34, 84 | aliquam, nescio cur severiorem Nicaeam putes quam Rhodum; si spectanda
1724 25, 60b| multum. sic igitur Plancius nihilo minus quaestor est factus
1725 38, 91b| crimen hominis nimium memoris nimiumque grati? sin autem aliquando
1726 21, 51 | tua ista querela dolorque nimius ab illis sapientissimis
1727 27, 67 | huc a me ortus et per me nixus ascendi, istius egregia
1728 20, 50 | putasses tuae quod multi nobiles saepe fecerunt, ut, cum
1729 5, 12 | hominem -- fuit enim tamen nobilis -- non C. Fimbriam, novum
1730 29, 69b| esse illum suum et familiae nobilissimae dicere.~70.
1731 5, 12 | retinere potuisset, homini nobilissimo, innocentissimo, eloquentissimo,
1732 13, 33a| ego Romanorum in homines nobilissimos maledicta, publicanorum
1733 21, 51 | pater tuus Appium Claudium, nobilissimum hominem, vivo fratre suo,
1734 29, 69b| dubitaret et consul et homo nobilissimus patronum esse illum suum
1735 20, 50 | multitudo. numquam enim fere nobilitas, integra praesertim atque
1736 21, 52a| militum L. Philippus, summa nobilitate et eloquentia, quaestor
1737 7, 18 | si parum multi sunt qui nobilitatem ament, num ista est nostra
1738 7, 18 | igitur quin omnes qui favent nobilitati, qui id putant esse pulcherrimum,
1739 23, 5 | audivi' ne quid innocenti reo noceat oramus.~
1740 33, 82 | nemini nisi litigioso aut nocenti.~
1741 33, 82 | quod dixit idem, vos nec nocentis nec litigiosos esse, quo
1742 42, 101| o flebilis vigilias, o noctes acerbas, o custodiam etiam
1743 41, 99 | nefariam! o reliquos omnis dies noctesque eas quibus iste a me non
1744 42, 101| neque umquam obliviscar noctis illius cum tibi vigilanti,
1745 8, 20 | Arpinatem incideris, etiam si nolis, erit tamen tibi fortasse
1746 5, 13 | virtute tua dubitavi, si nolle, de voluntate; sin, quod
1747 30, 74 | astringebam testimonio sempiterno. nolo cetera quae a me mandata
1748 18, 46a| cumque eos iudices habere nolueris quorum in huius delicto
1749 18, 45 | nostra modica liberalitate noluerit, neque hoc liberis nostris
1750 32, 78 | benefici gratia -- , sed quia <nomina> saepe concurrunt, propter
1751 29, 70 | et non parricidae patriae nominandi sunt, graviorem potuerunt
1752 30, 74 | statuissemque eos solum nominare qui causae nostrae duces
1753 36, 89 | idem perditor rei publicae nominarer qui servator fuissem?~
1754 15, 37 | honeste quam vere sodalitas nominaretur quam quisque tribum turpi
1755 30, 74 | senatu? in qua cum perpaucis nominatim egissem gratias, quod omnes
1756 7, 18 | pulcherrimum, qui imaginibus, qui nominibus vestris ducuntur, te aedilem
1757 13, 32 | primum vetustate equestris nominis ut pater, ut avus, ut maiores
1758 | nondum
1759 | noster
1760 24, 7 | quod multi invideant -- Nostis cetera. nonne, quae scripsit
1761 | nostris
1762 17, 43 | Alfium quem habet, cui notissimus esse debet, vicinum, tribulem,
1763 18, 44 | tribus quibus erat hic maxime notus edideris, sed a te doceo
1764 5, 12 | nobilis -- non C. Fimbriam, novum hominem -- fuit enim et
1765 6, 15 | exstinctae suffragationes, nullae contentiones, nulla libertas
1766 12, 30 | externis quam domesticis, non nullis rebus inferiorem quam te,
1767 | nullo
1768 25, 62 | iuris peritus est, ut eos numeres qui volunt esse? quod si
1769 1, 2 | vestrum. video enim hoc in numero neminem cui mea salus non
1770 26, 64 | in summa caritate maximum numerum miseram; negotiatoribus
1771 23, 3 | refrixit. neque enim qui illi nummi fuerint nec quae tribus
1772 23, 3 | illud vero crimen de nummis quos in circo Flaminio deprehensos
1773 22, 2 | testis te producere qui, quia nummos acceperint, te praeterierint,
1774 | nuper
1775 | nusquam
1776 13, 32 | laudata sunt omnia, tamen is oberit honestissimo filio pater
1777 34, 85 | obfuissent. quas ego mihi obfuisse non intellego, rei publicae
1778 34, 85 | quas ad aliquem misissem obfuissent. quas ego mihi obfuisse
1779 12, 31a| quidem cum quod licuerit obiciatur, tamen id ipsum falsum reperiatur!
1780 31, 75 | de Cispio mihi igitur obicies, quem ego de me bene meritum,
1781 31, 76 | lacrimulam Cispiani iudici obiectas. sic enim dixisti: 'vidi
1782 3, 8 | offensionis tuae, te ut potius obiurgem, quod iniquum in discrimen
1783 30, 73 | etiam minora dissimulent, ne obligati esse videantur, eo me beneficio
1784 42, 103| laetitiam gloriantibus vos iam oblitos mei salutis eius a quo mea
1785 23, 5 | videbitur ut unde audierit oblitus sit, aut ita levem habebit
1786 42, 101| enim, memini neque umquam obliviscar noctis illius cum tibi vigilanti,
1787 7, 17 | et doceo Cn. Plancium non obrepsisse ad honorem, sed eo venisse
1788 15, 37 | quid? huiusce rei tandem obscura causa est, an et agitata
1789 23, 4 | vos magno opere oro atque obsecro, iudices, cum huius quem
1790 27, 67 | valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate;
1791 18, 44 | actum ut suffragatio, ut observantia, ut gratia tolleretur. semper
1792 18, 45 | plena sunt offici, plena observantiae, plena etiam antiquitatis.
1793 19, 47 | putare esse gratiam, noli observantiam sancire poena. itaque haesitantem
1794 18, 45 | nostris interdicendum est, ne observent tribulis suos, ne diligant,
1795 1, 2 | custodia meae salutis apud eos obsit qui me ipsi maxime salvum
1796 31, 75 | nihil in Cispio profecisti; obsoletae iam sunt preces tuae.' de
1797 30, 73 | videantur, eo me beneficio obstrictum esse ementior cui ne referri
1798 39, 94 | salute praesertim proposita, obtemperem et paream? ego vero haec
1799 42, 102| hic miserrimus et optimus obtestatur parens, et pro uno filio
1800 42, 104| teque, C. Flave, oro et obtestor, qui meorum consiliorum
1801 40, 95 | sicut domus una coniuncta et obtinebatur a C. Vergilio, quocum me
1802 31, 75 | laborarit <et> id ipsum non obtinuerit dici 'quo usque?' inridentis
1803 23, 5 | nostri iniqui, multi communes obtrectatores atque omnium invidi multa
1804 40, 96 | ipsa paene insula mihi sese obviam ferre vellet, praetor ille,
1805 27, 66 | absterruit. ecquid ego dicam de occupatis meis temporibus, cui fuerit
1806 12, 29 | veritatis. facilis est illa occursatio et blanditia popularis;
1807 21, 51 | factus, et L. Caesaris, Cn. Octavi, M. Tulli, quos omnis scimus
1808 25, 60b| consulatus; quem magistratum iam octingenti fere consecuti sunt. Horum,
1809 5, 12 | desiderarunt te,' inquit, 'oculi mei, cum tu esses Cyrenis;~
1810 8, 21 | loco, sed dignitatem, sed oculorum coniectum, sed solidam et
1811 27, 66 | Romani auris hebetiores, oculos autem esse acris atque acutos,
1812 29, 71 | tantum requiro, utrum putes odium in me mediocre inimicorum
1813 2, 4 | et modice, ne quid ipse offendam, et tum denique cum respondero
1814 2, 6a | amicissimi hominis existimatio offendenda est, si illam accusationis
1815 33, 79b| dolore et in causa dispari offendi te a me doleo; sed me dius
1816 3, 8 | meam a minima suspicione offensionis tuae, te ut potius obiurgem,
1817 21, 51 | Pisonem ista in aedilitate offensiuncula accepta summos a populo
1818 10, 26 | tribunatum peteret, ultro offerebant, cui nomen meum absentis
1819 10, 24b| me hercule se mihi etiam offerentis, ultro pollicentis rogavi.
1820 9, 24a| ipsius in illum ordinem summa officia quaesturae tribunatusque
1821 39, 93b| nam haec privatim fortasse officiorum memoriam et gratiam quaerunt --
1822 19, 46b| quos tu si sodalis vocas, officiosam amicitiam nomine inquinas
1823 1, 1 | mediocrem voluptatem quod, cuius officium mihi saluti fuisset, ei
1824 | olim
1825 10, 26 | eam quam servarat votis, ominibus lacrimisque prosecuti sunt,
1826 10, 25 | me valuisse dico. nam ut omittam illud quod ego pro eo laborabam
1827 12, 29 | omitto illa quae, si minus in scaena
1828 | omne
1829 | omnem
1830 17, 41b| reus reiceret, l referret, omniaque potius permiscuerunt quam
1831 18, 46a| taciti requirunt cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum
1832 19, 47 | pro multis spoponderit, in operas plurimos patris auctoritate
1833 29, 70 | non fuisse facturum. nam Opimi quidem calamitas utinam
1834 28, 69a| meritum in me recorder. Opimium damnatum esse commemoras,
1835 16, 40 | existimes; tu me ignaro, nec opinante, inscio convoces et tuos
1836 19, 48 | facere non potueris quod, ut opinio mea fert, ne incipies quidem,
1837 29, 71 | arbitratu et non meo gratum esse oporteat. 'quod istius tantum meritum?'
1838 6, 14 | debuerit praeteriri, totiens oportebit eum qui factus erit condemnari,
1839 28, 68 | utrum igitur me conturbare oportet, an ceteris, cum cuiusque
1840 4, 9 | re, cum te aedilem fieri oportuisse dicis, populi culpam, non
1841 38, 92 | fructus autem ex sese non, ut oportuisset, laetos et uberes, sed magna
1842 3, 8 | praeteritus est quem non oportuit, a iudicibus condemnandus
1843 12, 30 | scaenicos iure maximeque oppidano.~31a.
1844 23, 3 | cogitatio ad spem huius opprimendi excitavit. magnae sunt in
1845 31, 76 | meaeque salutis non modo non oppugnator, ut inimici mei putarant,
1846 28, 69a| esse defensam quicquam est optatius, et ego ipse numquam illos
1847 24, 7 | numquam illi faciliores optavi quam mihi fuerunt. quin
1848 2, 6a | condicionem sequar, aut optime de me meriti salus deserenda.~
1849 12, 31a| cognostis, necessarii hominis optimique adulescentis rogatu; idem
1850 25, 62 | honore dignus, quidnam tot optimis et ornatissimis civibus
1851 41, 99 | amplius nisi eum et civem optimum semper et mihi amicum fuisse,
1852 23, 5 | quid innocenti reo noceat oramus.~
1853 3, 8 | videor tantum afuturam esse orationem meam a minima suspicione
1854 27, 66 | Cassi, legere te solere orationes, cum otiosus sis, has ego
1855 7, 17 | equestri loco, possumne eripere orationi tuae contentionem vestrum,
1856 34, 83 | mihi eripuisti ornamentum orationis meae. deridebor, si mentionem
1857 38, 93a| omnes debemus tamquam in orbe aliquo rei publicae, qui
1858 14, 35 | amplissimus consul id illi ordini per populum dedit quod per
1859 21, 52a| Fimbria, C. Cassius, Cn. Orestes facti non sunt, quos tamen
1860 27, 66 | quod in principio scripsit Originum suarum semper magnificum
1861 26, 63 | confiteor summa in Laterense ornamenta esse sed te etiam reprehendo
1862 9, 24a| constabant, vel quod illi in hoc ornando ordinem se ornare et consulere
1863 9, 24a| in hoc ornando ordinem se ornare et consulere liberis suis
1864 9, 22 | suorum regio se huius honore ornari, se augeri dignitate arbitrabatur,
1865 8, 19 | facile possum -- cum huius ornatissimi atque optimi viri, Cn. Saturnini,
1866 25, 62 | quidnam tot optimis et ornatissimis civibus est futurum?~
1867 13, 32 | Crassi imperatoris inter ornatissimos homines, equites Romanos,
1868 22, 2 | tamen tu A. Plotium, virum ornatissimum, in idem crimen vocando
1869 24, 6 | et humanitate et virtute ornatus adulescens primum de plebe
1870 25, 60b| natus, sed haec pari loco orti sunt innumerabiles alii
1871 7, 17 | semper patuerit hominibus ortis hoc nostro equestri loco,
1872 5, 13 | qua re aut redde mihi quod ostenderas, aut si, quod mea minus
1873 1, 3 | continentiam, pietatem, innocentiam ostendero, nihil de poena recusabo;
1874 23, 3 | quae tribus nec qui divisor ostendis. atque is quidem eductus
1875 19, 48 | quam tulerit Plancius, tu ostendito, si poteris, vitium; ego
1876 27, 66 | atque magnorum non minus oti quam negoti rationem exstare
1877 27, 66 | fuerit ne otium quidem umquam otiosum? nam quas tu commemoras,
1878 27, 66 | temporibus, cui fuerit ne otium quidem umquam otiosum? nam
1879 16, 38 | Plancio cum lemonia, quid cum Oufentina, quid cum Clustumina? nam
1880 4, 11 | condicio liberorum populorum paecipueque huius principis populi et
1881 31, 76 | vide quam me verbi tui paeniteat. non modo lacrimulam sed
1882 33, 82 | meque vehementer vitae meae paeniteret, si in mea familiaritate
1883 25, 62 | solet. Ut nos in mancipiis parandis quamvis frugi hominem si
1884 36, 89 | vicissem, infinita dimicatio pararetur, committerem ut idem perditor
1885 33, 82 | si quae forte sunt in me, parata semper amicis esse maluerim
1886 41, 100| easque insidias quas mihi paratas ab exsulibus coniuratis
1887 5, 13 | erunt, idem mihi sunt ludi parati; tribuni pl. permagni interest
1888 36, 89 | eis magis consulendum et parcendum putavi, tu id in me reprehendis
1889 39, 94 | proposita, obtemperem et paream? ego vero haec didici, haec
1890 33, 80 | pietas nisi voluntas grata in parentes? qui sunt boni cives, qui
1891 41, 97 | dimittere. cuius ego et parentis eius, prudentissimi atque
1892 11, 28 | maiorum qui praescribit in parentum loco quaestoribus suis praetores
1893 35, 87a| hac urbe senatum senatui parere non siverint edictoque suo
1894 17, 41b| quam ei legi condicionique parerent; nos neque ex delectis iudicibus
1895 25, 60b| summo loco natus, sed haec pari loco orti sunt innumerabiles
1896 3, 7 | et gratia petitorum honos paritur, non eis ornamentis quae
1897 29, 70 | iudices, si iudices et non parricidae patriae nominandi sunt,
1898 37, 90 | Decembri mei consulatus omnium parricidarum tela commossem? quae, si
1899 27, 66 | quae quanta sit nescio, parta Romae est, quaesita in foro;
1900 4, 11 | adlicere alienas, retinere partas, placare turbatas; honores
1901 42, 104| consulatu socius, periculorum particeps, rerum quas gessi adiutor
1902 5, 12 | venio iam ad ipsius populi partis ut illius contra te oratione
1903 41, 97 | complexu ut eriperer facile pateretur. in hortos me M. Laeni Flacci
1904 23, 3 | magnae sunt in te opes, late patet gratia; multi amici, multi
1905 37, 91a| te neque quemquam diutius patiar errare.~
1906 26, 63 | Laterensem laudibus. facile patior id te agere multis verbis
1907 25, 62 | praeterea est ars, facile patitur, sin minus, virtute eorum
1908 21, 51 | ornatissimo atque optimo viro, patri tuo, respondeas mortuo.
1909 42, 101| pollicebar, me, si essem in patriam restitutus, praesentem tibi
1910 35, 87a| edictoque suo non luctum patribus conscriptis sed indicia
1911 13, 31b| sordidissimus, tamen ipso nomine patrio valeret apud clementis iudices
1912 29, 69b| consul et homo nobilissimus patronum esse illum suum et familiae
1913 31, 75 | inter hos vixi, is in causis patronus, is in re publica civis
1914 11, 27 | declararet quam hic illius frater patruelis et socer, T. Torquatus,
1915 12, 29 | aequalem. quid dicam cum patruo, cum adfinibus, cum propinquis,
1916 7, 17 | venisse cursu qui semper patuerit hominibus ortis hoc nostro
1917 8, 21 | splendidissimi homines, sed tamen pauci, si quidem cum Atinatibus
1918 25, 62 | vilicum imponeremus, quem pecori praeficeremus, nihil in
1919 28, 68 | quamquam dissimilis est pecuniae debitio et gratiae. nam
1920 28, 68 | debitio et gratiae. nam qui pecuniam dissolvit, statim non habet
1921 19, 48 | sic agi? num possum magis pedem conferre, ut aiunt, aut
1922 24, 7 | forte ille sibi me potius peperisse iam honores quam iter demonstrasse
1923 30, 72 | mihi fuit videlicet causa peracuta ut ei quem mihi debere oporteret
1924 34, 85 | tuam dici potuisse; me id perdidisse. Uter igitur nostrum est
1925 37, 90 | praesidium salutis suae perdidisset. quin etiam si me vis aliqua
1926 35, 86 | quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit, empti provinciis
1927 2, 5 | causa facili atque explicata perdifficilis, iudices, et lubrica defensionis
1928 35, 86 | egentes in locupletis, perditi in bonos, servi in dominos
1929 36, 89 | pararetur, committerem ut idem perditor rei publicae nominarer qui
1930 41, 99 | Thessalonicam me in quaestoriumque perduxit! hic ego nunc de praetore
1931 24, 6 | confitear. et quoniam tua fuit perelegans et persubtilis oratio, digna
1932 42, 101| vis aliqua maior reditum peremisset, hos, hos -- quos enim ego
1933 37, 90 | posteritatis essent imminuta, quod peremptum esset mea morte id exemplum
1934 14, 35 | aliquando aliquid si non perfacetum, at tamen fortasse non rusticum,
1935 23, 4 | quem defendo, tum communis periculi causa, ne fictis auditionibus,
1936 36, 89 | caede providit; ego tantis periculis propositis cum, si victus
1937 42, 104| consiliorum in consulatu socius, periculorum particeps, rerum quas gessi
1938 39, 94 | tranquillum, cum tempestate pugnem periculose potius quam illi, salute
1939 25, 62 | disertus, quotus quisque iuris peritus est, ut eos numeres qui
1940 5, 13 | ludi parati; tribuni pl. permagni interest qui sint. qua re
1941 30, 72 | benefici reformidant, quod permagnum est alieno debere idem quod
1942 17, 41b| referret, omniaque potius permiscuerunt quam ei legi condicionique
1943 38, 92 | uberes, sed magna acerbitate permixtos tulissem, ut iam mihi servirem,
1944 14, 35 | agnosco enim ex me -- permulta in Plancium quae ab eo numquam
1945 30, 74 | habita in senatu? in qua cum perpaucis nominatim egissem gratias,
1946 37, 90 | ac manu concidissem, in perpetuum res publica civile praesidium
1947 6, 16 | hic quam ille dignior' perquam grave est dictu. quo modo
1948 41, 98 | Macedoniam ad Planciumque perrexi. hic vero simul atque mare
1949 6, 15 | varietas comitiorum. sin hoc persaepe accidit ut et factos aliquos
1950 23, 4 | neque necesse est me id persequi voce quod vos mente videatis,
1951 36, 89 | senatus factum defenderet, cum perseverantiam sententiae suae, non salutem
1952 42, 101| illorum laborum praemia pro me persoluturos. quid me aspectas, quid
1953 42, 103| saepe promisi, id a vobis ei persolvere.~104.
1954 33, 80 | honoribus et memori mente persolvunt? quae potest esse vitae
1955 41, 100| discessit, abiecta quaestoria persona comitisque sumpta.~
1956 35, 86 | consules facere acerbissime personabat; egentes in locupletis,
1957 14, 33b| asperioribus facetiis saepe perstrinxit impune: nunc usque eo est
1958 24, 6 | quoniam tua fuit perelegans et persubtilis oratio, digna equitis Romani
1959 39, 94 | umquam neque dimittam, non in pertinacia, sed in quadam moderatione
1960 26, 63 | verbis quod ad iudicium non pertineat, et id te accusantem tam
1961 19, 47 | si videtur, volgari et pervagata declamatione contendere.~
1962 40, 95 | meis temporibus quod minus pervagatum, quodque minus aut mea commemoratione
1963 41, 98 | quorum impium ferrum ignisque pestiferos meus ille consulatus e manibus
1964 1, 3 | bonis viris exspectanda, petam, iudices, a vobis ut, cuius
1965 33, 82 | nimium gratum esse concedam petamque a vobis, iudices, ut eum
1966 9, 23 | vix iam qui carnem Latinis petant reperiuntur. adiungamus,
1967 39, 94 | tenentem suum, si non eum petat portum quem ego aliquando
1968 5, 13 | quae tu te ipse servaras. pete igitur eum magistratum in
1969 8, 19 | interesse vis ad rationem petendi? primum utrum magis favere
1970 29, 69b| consulem praetoriis comitiis petente Q. Calidio populo Romano
1971 5, 13 | aedilitatem etiam neglegenter petenti, sed amplissimos honores
1972 10, 26 | boni, cum hic tribunatum peteret, ultro offerebant, cui nomen
1973 8, 21 | roboris, quid dignitatis huius petitioni attulerunt? non <modo> enim
1974 22, 52b| quendam motum fuisse illius petitionis tuae, de qua ne aliquid
1975 3, 7 | comitiis diligentia et gratia petitorum honos paritur, non eis ornamentis
1976 28, 68 | nomen quod urget nunc cum petitur dissolvere? quamquam dissimilis
1977 7, 17 | equitum Romanorum filii petiverunt. nihil dico amplius; hoc
1978 40, 95 | nisi quievissem, Siciliam petivi animo, quae et ipsa erat
1979 27, 67 | liberalitate; fuit in oculis, petivit, ea est usus ratione vitae
1980 21, 52a| videretur. tribunus militum L. Philippus, summa nobilitate et eloquentia,
1981 41, 98 | quod faciam et grate et pie facere; huic autem, quae
1982 21, 51 | L. Volcatium, vidit M. Pisonem ista in aedilitate offensiuncula
1983 5, 12 | innocentissimo, eloquentissimo, M. Pisoni, praetulisse; praeposuisse
1984 4, 11 | alienas, retinere partas, placare turbatas; honores si magni
1985 19, 48 | estne haec vera contentio? placetne sic agi? num possum magis
1986 41, 98 | dierum viam, in Macedoniam ad Planciumque perrexi. hic vero simul
1987 24, 6 | ornatus adulescens primum de plebe aedilem curulem factum esse
1988 34, 84 | fere repudiatis, ut ad nos pleraeque confluant, qui miseris et
1989 24, 6 | ad ea quae dixisti, quae pleraque de ipso me fuerunt; in quibus
1990 22, 1 | coitio facta sit, cum tribus plerasque cum Plotio tulerit Plancius?'
1991 20, 50 | tertium mihi fuit illud quod plerisque primum est, ipse honos,
1992 14, 33b| ridendo, nunc equiti Romano in plorando non sit concessa libertas.~
1993 22, 2 | venire. sed tamen tu A. Plotium, virum ornatissimum, in
1994 33, 82 | amicitiam meam voluptati pluribus quam praesidio fuisse, meque
1995 8, 19 | antiquissimo Tusculano, ex quo sunt plurimae familiae consulares, in
1996 42, 101| tu in meis acerbitatibus plurimas effudisti. ~102.
1997 39, 93b| senatus, cui me semper addixi, plurimis atque amplissimis iudiciis
1998 29, 71 | aliquem aut famae metum aut poenae quorum vidisti toto illo
1999 24, 7 | scripsit gravis et ingeniosus poeta, scripsit non ut illos regios
2000 10, 24b| etiam offerentis, ultro pollicentis rogavi. valuit causa rogandi,
2001 39, 93b| ego autem Cn. Pompeium non dico auctorem, ducem,
2002 34, 84 | vestra diligentia, qui causis ponderandis omnis fere repudiatis, ut
2003 32, 79a| sed ego haec meis ponderibus examinabo, non solum quid
2004 2, 4 | ita magni ut ego putarem ponderis apud vos esse debere, haec
2005 38, 93a| libertatem requires meam? quam tu ponis in eo, si semper cum eis
2006 19, 48 | cuiuscumque tribus rationem poposceris redditurum.~
2007 12, 29 | occursatio et blanditia popularis; aspicitur, non attrectatur;
2008 10, 26 | custodierit, his et senatui populoque Romano, ut haberent quem
2009 4, 11 | haec condicio liberorum populorum paecipueque huius principis
2010 39, 94 | tenentem suum, si non eum petat portum quem ego aliquando probavi,
|