Cap., Par.
1 2, 3 | praetermissum est quod aut pro re publica conquerendum fuit aut pro
2 5, 12 | publicae, non praestans in re publica virtus, non summa auctoritas
3 7, 15b | fuerat ille annus tam in re publica, iudices, cum in magno motu
4 7, 16 | plebis felix in evertenda re publica fuit nullis suis nervis --
5 9, 21 | clarorum hominum et bene de re publica meritorum memoria, etiam
6 9, 22a | crudelitatis, quantum ipse cum re publica sensi, numquam putavi. nequam
7 11, 26 | quoniam publicis ducibus res publica careret, defendendum putarunt.
8 11, 26 | Ninnius, ad senatum de re publica rettulit, senatusque frequens
9 12, 27 | loquor, quorum fide res publica niti debuit.~28.
10 12, 28 | tum senatum aliquid in re publica posse arbitrarentur; equites
11 12, 29a | unice diligebat, tum pro re publica vel mortem oppetere cupiebat,
12 12, 29a | civi, pro amico, pro re publica deprecari. ~
13 13, 30 | eos qui nunc estis in re publica fore putasset, si denique
14 13, 30 | ausus esset senatum de re publica tollere, equitum Romanorum
15 15, 34 | sed, cum duo consules a re publica provinciarum foedere retraxisset,
16 19, 42 | vocem pro me ac pro re publica neminem mittere; intenta
17 23, 51 | eorumque periculorum est in re publica retinenda medicina; quam
18 24, 53 | imperi, quaenam illa in re publica monstra, quae scelera vidistis!
19 24, 54 | hauriendum, et spirante etiam re publica ad eius spolia detrahenda
20 25, 55 | magistratibus proximis res publica desiderarit -- legum multitudinem,
21 25, 55 | sanctissimi magistratus de re publica tolleretur, ut conlegia
22 29, 63 | videbat, quoniam illa in re publica macula regni publicati maneret,
23 29, 63 | tamen socium suorum in re publica consiliorum videre posset,
24 34, 73 | dixit id quod dignissimum re publica fuit, nihil de me actum
25 36, 78 | dixerat, accepisset res publica plagam, sed eam quam acceptam
26 38, 83 | quin, si modo esset in re publica senatus, si maiestas populi
27 38, 83 | amici, causam bene de re publica meriti, causam senatus,
28 39, 84 | fieri nisi armis oppressa re publica nullo modo poterant, idcirco,
29 40, 86 | praestantibus viris in re publica fieri et quid necesse esset:
30 40, 86 | iudicia non essent, si res publica vi consensuque audacium
31 40, 87 | fortium civium: quid re publica, quid se dignum esset, quis
32 44, 95 | conferent? ille qui monumenta publica, qui aedis sacras, qui domos
33 44, 95 | deos penatis suos, in re publica iura tribunatus atque auspicia
34 45, 96b | eorum qui versari in re publica atque in ea se excellentius
35 45, 97 | opinionibus in gubernanda re publica serviunt, defensores optimatium
36 46, 99 | vitiorumque nacti, in re publica fluctus excitantur, ut vigilandum
37 47, 100b| et copiis oppugnatur res publica quam defenditur, propterea
38 50, 106 | removeris, omnes idem de re publica sensuri esse videantur.
39 50, 106 | significari maxime de (re publica) populi Romani iudicium
40 53, 114 | nihil, senserat tantum de re publica aliud atque homines exspectabant,
41 56, 120 | hercule semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum,
42 66, 139 | subeundae saepe pro re publica tempestates: cum multis
43 66, 139 | claros viros et bene de re publica meritos in invidiam aliquam
44 67, 140 | dicere, praeclare vir de re publica meritus, L. Opimius, indignissime
45 67, 141 | patriae, non deterruit a re publica defendenda nec Miltiadi
46 69, 147 | consule, atque ipsa res publica, qua nihil est sanctius,
|