Cap., Par.
1 1, 1 | Si quis antea, iudices, mirabatur quid esset quod,
2 1, 2 | arbitrantur. ego autem, iudices, qua voce mihi in agendis
3 2, 3 | deesset. atque ego sic statuo, iudices, a me in hac causa atque
4 3, 6 | parente P. Sestius natus est, iudices, homine, ut plerique meministis,
5 3, 8 | C. Antoni, conlegae mei, iudices, fuit sorte, sed societate
6 7, 15b | annus tam in re publica, iudices, cum in magno motu et multorum
7 9, 22a | ego autem, -- vere dicam, iudices, -- tantum esse in homine
8 10, 24 | pertimescendum. sed ita est, iudices, ut, si gladium parvo puero
9 12, 27 | O diem illum, iudices, funestum senatui bonisque
10 13, 31 | cum benignitate auditis, iudices, tamen vereor ne quis forte
11 15, 35 | quae cum essent eius modi, iudices, cum senatus duces nullos
12 15, 35 | malis tanto bonorum studio, iudices, restitissemus, sed me alii
13 16, 36 | exponam enim hodierno die, iudices, omnem rationem facti et
14 19, 42 | cum viderem, quid agerem, iudices?~43.
15 19, 44 | imposuisset, semel perire tamen, iudices, maluissem quam bis vincere;
16 20, 45 | meis amicis naviganti hoc, iudices, accidisset, ut multi ex
17 22, 49 | rem publicam discessu meo, iudices: caedem a vobis liberisque
18 22, 50 | memineram, iudices, divinum illum virum atque
19 23, 51 | retinenda medicina; quam omnem, iudices, perdidissetis, si meo interitu
20 33, 71 | interim tempore P. Sestius, iudices, designatus iter ad C. Caesarem
21 35, 77a | meministis tum, iudices, corporibus civium Tiberim
22 38, 81 | hic quaero, iudices: si illo die gens ista Clodia
23 38, 83 | ac si tum P. Sestius, iudices, in templo Castoris animam
24 42, 91 | iudices, ignorat ita naturam rerum
25 44, 96a | perdocendum; de qua pauca, iudices, dicam, et, ut arbitror,
26 46, 100a| hanc ego viam, iudices, si aut asperam atque arduam
27 54, 115 | veniamus ad ludos; facit enim, iudices, vester iste in me animorum
28 55, 119a| et quaeso hoc loco, iudices, ne qua levitate me ductum
29 56, 119b| non sum tam ignarus, iudices, causarum, non tam insolens
30 64, 133 | cotidie rueret, verbum feci, iudices, numquam; neque putavi,
31 64, 134 | temeritatem satis mirari, iudices, non queo. facit apertissime
32 65, 135b| accusator in hac causa vos, iudices, ut aliquando essetis severi,
33 69, 144 | sed me repente, iudices, de fortissimorum et clarissimorum
34 69, 146 | multo mihi, multo, inquam, iudices, praestat in eandem illam
35 69, 146 | non ero, non potero esse, iudices; neque hic umquam puer,
36 69, 147 | sanctius, vestrae potestati, iudices, commiserunt. vos hoc iudicio
|