Cap., Par.
1 5, 12 | esset hiemi locus, neque umquam Catilina, cum e pruina Appennini
2 10, 24 | qui per se pungere neminem umquam potuissent, ii summi imperi
3 13, 30 | eiciet nominatim? hic si umquam vos eos qui nunc estis in
4 13, 30 | civitate reliquum credidisset, umquam ausus esset senatum de re
5 14, 32 | senatores redirent. quis umquam consul senatum ipsius decretis
6 14, 32 | deprecandum valebat, quis umquam tam crudelis fuit qui prohiberet
7 22, 49 | mors peremisset, neminem umquam fore qui auderet suscipere
8 22, 49 | simul interiret. quis enim umquam me a senatu populoque Romano
9 22, 49 | hominem esse infitiabor umquam, ut me optimo fratre, carissimis
10 23, 52 | non est periculum ne quis umquam incidat in eius modi consules,
11 27, 59 | socius fuit, de quo nulla umquam suspicio durior aut ad senatum
12 28, 60 | sese semper neque alienis umquam sordibus obsolescit. non
13 30, 64 | semper fuerunt. ecquae vox umquam est audita consulum? quamquam
14 36, 77b | atque Octaviano die, quis umquam in foro vidit? qua ex concitatione
15 40, 86 | et iure laudas. quem enim umquam virum tam immortali virtute
16 41, 89 | descendit ad accusandum. quis umquam tam proprie rei publicae
17 41, 89 | aut etiam opinione id eum umquam esse facturum? fracti erant
18 43, 94 | aliquid timebitis, illi umquam de se pertimescent. ~
19 44, 95 | Milonem? neque hic tamen ulla umquam iniuria adducetur ut eum
20 47, 101 | neque honoris aura potuit umquam de suo cursu aut spe aut
21 49, 105 | populares habebantur ullum umquam in contione habuisse conductum?
22 50, 107 | adprobatione omnium, nihil ut umquam videretur tam populare ad
23 52, 110b| ecquae seditio umquam fuit in qua non ille princeps?
24 52, 110b| concitator? cui bene dixit umquam bono? bene dixit? immo quem
25 57, 122 | liceret, nec unus in quemquam umquam gratior quam in me universi;
26 60, 128 | ut ita redirem? quem enim umquam senatus civem nisi me nationibus
27 60, 128 | exteris commendavit? cuius umquam propter salutem nisi meam
28 69, 146 | esse, iudices; neque hic umquam puer, qui his lacrimis qua
29 69, 146 | nomine sordidatos videtis umquam ulla fortuna divellet; neque
|