Cap., Par.
1 1, 1 | auderent se et salutem suam in discrimen offerre pro statu
2 1, 2 | in quo cum multa sunt indigna,
3 1, 2 | iudices, qua voce mihi in agendis gratiis commemorandoque
4 1, 2 | putabam, ea nunc uti cogor in eorum periculis depellendis, (
5 2, 3 | sic statuo, iudices, a me in hac causa atque hoc extremo
6 2, 5 | moribus, de incredibili amore in bonos, de studio conservandae
7 2, 5 | modo id consequi potero, ut in hac confusa atque universa
8 2, 5 | esse videatur. et quoniam in gravissimis temporibus civitatis
9 2, 5 | temporibus civitatis atque in ruinis eversae atque adflictae
10 2, 5 | fundamentis haec tantae summis in rebus laudes excitatae sint. ~
11 3, 7 | filiam, L. Scipionis. clara in hoc P. Sesti pietas exstitit
12 3, 7 | fluctibus rei publicae expulsum, in alienis terris iacentem,
13 3, 7 | alienis terris iacentem, quem in maiorum suorum vestigiis
14 3, 7 | militari, de provinciali in eo magistratu abstinentia;
15 3, 8 | dissimulando sedare voluisse. in quo conlega sustinendo atque
16 3, 8 | atque moderando si meam in illum indulgentiam coniunctam
17 4, 9 | et non obscure Pisauri et in aliis agri Gallici partibus
18 4, 9 | aliis agri Gallici partibus in illa coniuratione versatum;
19 4, 9 | se quasi armorum studio in maximam familiam coniecisset,
20 5, 12 | publicae, non praestans in re publica virtus, non summa
21 5, 12 | milites, non mirificus usus in re militari exstitisset,
22 5, 12 | impellendum fuisset, datus illo in bello esset hiemi locus,
23 5, 13a | provincialis, cuius ego nuper in Macedonia vidi vestigia
24 6, 14 | dolentius deplorandum. qua in oratione si asperius in
25 6, 14 | in oratione si asperius in quosdam homines invehi vellem,
26 6, 14 | qui se ita obtulerit ut in eum non invasisse sed incucurrisse
27 6, 15a | publicae naufragium exponere, in quo conligendo ac reficienda
28 7, 15b | fuerat ille annus tam in re publica, iudices, cum
29 7, 15b | re publica, iudices, cum in magno motu et multorum timore
30 7, 15b | timore intentus (est) arcus in me unum, sicut vulgo ignari
31 7, 15b | loquebantur, re quidem vera in universam rem publicam,
32 7, 15b | exsecratione devinxerat nihil in tribunatu contra me esse
33 7, 16 | qui tribunus plebis felix in evertenda re publica fuit
34 7, 16 | suis nervis -- qui enim in eius modi vita nervi esse
35 8, 18 | quibus compulsus olim, ne in Scyllaeo illo aeris alieni
36 8, 18 | illo aeris alieni tamquam [in] fretu ad columnam adhaeresceret,
37 8, 18 | columnam adhaeresceret, in tribunatus portum perfugerat,
38 8, 19 | capillo ita horrido ut Capua, in qua ipsa tum imaginis ornandae
39 8, 19 | videbatur? tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio
40 8, 20a | franget; habebit senatus in hunc annum quem sequatur;
41 9, 20b | gubernacula rei publicae tractare in maximo cursu ac fluctibus
42 9, 20b | confectum? cum is praeter spem in altissimo gradu alienis
43 9, 20b | posset. alter multos plane in omnis partis fefellit; ~
44 9, 22a | iudices, -- tantum esse in homine sceleris, audaciae,
45 10, 23 | consulendum, offici rationem in omni vita, non commodi esse
46 10, 24 | videbam quibuscum hominibus in interiore parte aedium viveret,
47 11, 26 | subito cum incredibilis in Capitolium multitudo ex
48 11, 26 | erat eodem tempore senatus in aede Concordiae, quod ipsum
49 12, 27 | mutatione vestis facta tanto in luctu civitatis, omitto
50 12, 28 | quam si annis ante paucis in creditorum conventum incidisset;
51 12, 28 | etiam tum senatum aliquid in re publica posse arbitrarentur;
52 12, 28 | quo me consule cum gladiis in clivo Capitolino fuissent;
53 12, 28 | venisse tempus iis qui in timore fuissent -- coniuratos
54 12, 29a | mortem oppetere cupiebat, in contione relegavit, edixitque
55 13, 30 | atque illis erat tum reditus in suas civitates, ad suos
56 13, 30 | suos Lares familiaris, et in illo communi incommodo nulla
57 13, 30 | communi incommodo nulla in quemquam propria ignominia
58 13, 30 | umquam vos eos qui nunc estis in re publica fore putasset,
59 13, 30 | simulacrum aliquod futurum in civitate reliquum credidisset,
60 13, 31 | posset mederetur. ac si in exponendis vulneribus illis
61 13, 31 | omnem vim sui tribunatus in mea salute consumpserit,
62 14, 32 | erat igitur in luctu senatus, squalebat
63 14, 33a | quid? sua sponte homines in amicorum periculis vestitum
64 14, 33a | foedere provinciarum, producti in circo Flaminio in contionem
65 14, 33a | producti in circo Flaminio in contionem ab illa furia
66 15, 34 | isdemque consulibus arma in templum Castoris palam comportabantur,
67 15, 35 | terrerentur, arma essent in templis, armati in foro,
68 15, 35 | essent in templis, armati in foro, eaque non silentio
69 16, 36 | mea memoria numquam ullo in iudicio fuit, deero. nam
70 16, 36 | fuit, deero. nam si ego in causa tam bona, tanto studio
71 16, 37 | quid enim simile fuit in Q. Metello? cuius causam
72 16, 37 | rem gesserat), cum unus in legem per vim latam iurare
73 16, 37 | plebis, vigilante homine, et in causa populari si non moderate
74 17, 39 | me illa moverunt: omnibus in contionibus illa furia clamabat
75 17, 40a | his se tribus auctoribus in consiliis capiendis, adiutoribus
76 17, 40a | consiliis capiendis, adiutoribus in re gerenda esse usurum dicebat;
77 17, 40a | quibus unum habere exercitum in Italia maximum, duo, qui
78 18, 40b | praesertim, tam improbe in clarissimos viros coniecta
79 18, 40b | sed eorum taciturnitas in quos illa oratio tam improba
80 18, 41 | erat cum imperio; erat in Italia eius exercitus, inque
81 19, 43 | esset habiturus? cum quidam in contione dixisset aut mihi
82 19, 44 | tenere possemus. quid, si in prima contentione vi tribunicia
83 19, 44 | contentione vi tribunicia victus in foro cum multis bonis viris
84 20, 45 | fugisse. etenim si mihi in aliqua nave cum meis amicis
85 20, 45 | iecissem ipse me potius in profundum, ut ceteros conservarem,
86 20, 45 | modo ad certam mortem, sed in magnum vitae discrimen adducerem.
87 20, 45 | discrimen adducerem. Cum vero in hanc rei publicae navem,~
88 20, 46 | gubernaculis fluitantem in alto tempestatibus seditionum
89 21, 47 | aut ego illas res tantas in tanta improborum multitudine
90 21, 47 | denique a me tum tamquam fata in ipsa re gerenda canebantur?
91 21, 47 | canebantur? an erat mihi in tanto luctu meorum, tanta
92 21, 48 | quicquam expetendum esse homini in vita putassem, mortem, quam
93 21, 48 | civitatis ex qua C. Mucius solus in castra Porsennae venisset
94 21, 48 | turpitudinis causa mortem in variis bellis aequissimis
95 21, 48 | aequissimis animis oppetissent; in qua civitate ipse meminissem
96 22, 49 | aerumna mea. neque enim in hoc me hominem esse infitiabor
97 22, 49 | hoc meo quidem animo summi in patriam amoris mei signum
98 22, 50 | portus terrasque fugeret, in oras Africae desertissimas
99 22, 50 | qui, quem ad modum multi in senatu me absente dixerunt,
100 22, 50 | rem publicam prodidissem? in qua quidem nunc me restituto
101 23, 51 | eorumque periculorum est in re publica retinenda medicina;
102 23, 52 | periculum ne quis umquam incidat in eius modi consules, praesertim
103 23, 52 | accidissent, videtis me tamen in meam pristinam dignitatem
104 24, 53 | revertar ad illud quod mihi in hac omni est oratione propositum,
105 24, 53 | atque imperi, quaenam illa in re publica monstra, quae
106 24, 54 | praedam, laetitiam paucorum in luctu omnium. vexabatur
107 24, 54 | deferebantur, domus ardebat in Palatio: consules epulabantur.
108 26, 57 | eius regis qui, cum esset in eadem causa, iam erat a
109 27, 58 | tamen illi sceleri quod in me illorum immanitas edidit
110 27, 58 | Attalo, ut is regnaret in ea, condonaverunt. Cum Armeniorum
111 27, 58 | gessimus, cum ille iniuriis in socios nostros inferendis
112 27, 58 | cum reliquis suis copiis in pristina mente mansit. hunc
113 27, 58 | mansit. hunc Cn. Pompeius cum in suis castris supplicem abiectum
114 27, 59 | Romani et acerrimum hostem in regnum recepit, qui conflixit,
115 28, 60 | denique virtus valeret, quae in tempestate saeva quieta
116 28, 60 | saeva quieta est et lucet in tenebris et pulsa loco manet
117 28, 60 | manet tamen atque haeret in patria splendetque per sese
118 28, 60 | imponendum putaverunt, qui in contione palam dixerint
119 28, 61 | paruit?' quasi vero ille non in alias quoque leges, quas
120 28, 61 | tribunus plebis, obtulit in discrimen vitam suam; dixit
121 28, 61 | periculum suum non videret, sed in tanta rei publicae tempestate
122 29, 62 | ipse animo firmissimo venit in templum, et clamorem hominum
123 29, 63 | hoc videbat, quoniam illa in re publica macula regni
124 29, 63 | quod ex malis boni posset in rem publicam pervenire,
125 29, 63 | veniret me tamen socium suorum in re publica consiliorum videre
126 29, 63 | sententia sua condemnata, in hac urbe esse posset? ille
127 30, 64 | de tot tantisque iniuriis in socios, in reges, in civitates
128 30, 64 | tantisque iniuriis in socios, in reges, in civitates liberas
129 30, 64 | iniuriis in socios, in reges, in civitates liberas consulum
130 30, 64 | consulum querela esse debuit: in eius magistratus tutela
131 30, 65 | constitutumque est illo anno, quantum in illis duabus huius imperi
132 30, 66 | orave terrarum erat latior in qua non regnum aliquod statueretur?
133 31, 68 | referente L. Ninnio, cuius in mea causa numquam fides
134 31, 68 | erat qui aliquam partem in meo luctu sceleris Clodiani
135 32, 69 | perdidissent, -- qui, cum in senatu privati ut de me
136 32, 69 | fuit quam diu inimicus meus in tribunatu. de meo reditu
137 32, 69 | absenti crevisse amicos, in ea praesertim fortuna in
138 32, 69 | in ea praesertim fortuna in qua non nulli etiam quos
139 32, 70 | omnem spem melioris status in eorum fidem convertissent,
140 33, 71 | hominis videtis. ingredior iam in Sesti tribunatum, nam hoc
141 33, 71 | exercitu neque equitatum in Syria et cohortis optimas
142 33, 72 | inimicis meis is quem homines in luctu inridentes Gracchum
143 33, 72 | Oleli area calatis Gaviis in Calatinos Atilios insitus,
144 33, 72 | insitus, subito, nominibus in tabulas relatis, nomen suum
145 35, 75 | quorum consilio P. Sestius in iudicium vocatur, quo se
146 35, 75 | occupavissent, impetum faciunt in Fabricium, manus adferunt,
147 35, 75 | vulnerant multos. venientem in forum virum optimum et constantissimum,~
148 35, 76 | plebis, vi depellunt, caedem in foro maximam faciunt, universique
149 35, 76 | destrictis gladiis et cruentis in omnibus fori partibus fratrem
150 35, 76 | quorum ille telis libenter in tanto luctu ac desiderio
151 35, 76 | venisset, pulsus e rostris in comitio iacuit, seque servorum
152 36, 77b | criminamini Sestium. 'atqui vis in foro versata est.' certe;
153 36, 77b | Octaviano die, quis umquam in foro vidit? qua ex concitatione
154 36, 78 | liber quisquam cum gladio in forum descenderit ante lucem,
155 36, 78 | queritur cum multitudine in tribunatu et cum praesidio
156 37, 79 | Sestius ut a suis munitus tuto in foro magistratum gereret,
157 37, 79 | esse armatum putaret, venit in templum Castoris, obnuntiavit
158 37, 79 | subito manus illa Clodiana, in caede civium saepe iam victrix,
159 38, 82 | illum suum transferendi in nos criminis causa occidere
160 38, 82 | omnes, usque adeo hominem in periculo fuisse quoad scitum
161 38, 82 | transferre potuissent invidiam in quos putabant, sed acerbissimi
162 38, 83 | tum P. Sestius, iudices, in templo Castoris animam quam
163 38, 83 | dubito quin, si modo esset in re publica senatus, si maiestas
164 38, 83 | rem publicam interfecto in foro statueretur. nec vero
165 38, 83 | nostris morte obita positos in illo loco atque in rostris
166 38, 83 | positos in illo loco atque in rostris conlocatos videtis
167 38, 83 | acerbitate mortis aut animo in rem publicam praeponendus;
168 38, 83 | palam a nefariis pestibus in deorum hominumque conspectu
169 38, 83 | esset occisus sanctissimo in templo, sanctissima in causa,
170 38, 83 | sanctissimo in templo, sanctissima in causa, sanctissimo in magistratu.
171 38, 83 | sanctissima in causa, sanctissimo in magistratu. eius igitur
172 39, 84 | rerum capitalium condemnatos in liberas civitates per legatos
173 39, 85 | praetoris comitatu comprensi, in senatum introducti, confessi,
174 39, 85 | senatum introducti, confessi, in vincla coniecti a Milone,
175 40, 86 | oporteret a praestantibus viris in re publica fieri et quid
176 40, 87 | conlaudatam probaro, vos in hoc crimine parem Sesti
177 41, 88 | lacessitus, sed illum tot iam in funeribus rei publicae exsultantem
178 41, 89 | id egit) ut, quoniam sibi in illum legibus uti non liceret,
179 41, 89 | liceret, illius vim neque in suo neque in rei publicae
180 41, 89 | illius vim neque in suo neque in rei publicae periculo pertimesceret. ~
181 42, 90 | quo modo igitur hoc in genere praesidi comparati
182 42, 90 | sibi licere vult tuto esse in foro, in templo, in curia,
183 42, 90 | vult tuto esse in foro, in templo, in curia, iure praesidium
184 42, 90 | esse in foro, in templo, in curia, iure praesidium comparat:
185 42, 91 | atque ingeni dissupatos unum in locum congregarunt eosque
186 42, 92 | ratio fuit Sesti, si minus in accusando -- neque enim
187 42, 92 | fieri necesse -- at certe in necessitate defendendae
188 43, 93 | veteres inlibatasque divitias in profundissimum libidinum
189 43, 93 | profundat, villam aedificare in oculis omnium tantam tugurium
190 43, 93 | tribunus plebis pictam olim in contionibus explicabat,
191 43, 93 | fortissimum ac summum civem in invidiam homo castus ac
192 43, 94 | Thessalos, certam Achaeis in annos singulos pecuniam
193 43, 94 | imperavisse neque tamen ullo in publico aut religioso loco
194 44, 95 | tantaque firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat;
195 44, 95 | ad caedem idoneos emit et in tribunatu carcerem totum
196 44, 95 | tribunatu carcerem totum in forum effudit, volitat aedilis,
197 44, 95 | qui se est tutatus sic ut in privata re deos penatis
198 44, 95 | privata re deos penatis suos, in re publica iura tribunatus
199 44, 96a | quod de me potissimum tu in accusatione quaesisti, quae
200 45, 96b | duo genera semper in hac civitate fuerunt eorum
201 45, 96b | fuerunt eorum qui versari in re publica atque in ea se
202 45, 96b | versari in re publica atque in ea se excellentius gerere
203 45, 97 | voluntati, commodis, opinionibus in gubernanda re publica serviunt,
204 46, 99 | magnaeque constantiae. etenim in tanto civium numero magna
205 46, 99 | studiorum vitiorumque nacti, in re publica fluctus excitantur,
206 47, 101 | qui cum florentem hominem in populari ratione, L. Saturninum,
207 47, 101 | censu prohibuisset, cumque in eam legem quam non iure
208 48, 103 | pertimescenda, cum multis in rebus multitudinis studium
209 48, 103 | dissentiebant principes et in salute optimatium temeritatem
210 49, 104 | consulto praetereo, fuerunt in ea contentione ut popularis
211 49, 104 | quae illi velint audire qui in contione sunt, sed pretio
212 49, 105 | habebantur ullum umquam in contione habuisse conductum?
213 49, 105 | significatione florebant. his in theatro plaudebatur, hi
214 49, 105 | habebantur; sed valebant in senatu multum, apud bonos
215 50, 106 | nunc, nisi me fallit, in eo statu civitas est ut,
216 50, 106 | esset non conducta sed vera, in qua populi Romani consensus
217 50, 107 | factus; omnes ordines, tota in illa contione Italia constitit.
218 50, 107 | ut semper gravis et grata in contionibus fuit, sic contendo
219 50, 108 | me eodem ad verum populum in campo Martio contionem!
220 51, 109 | popularis debet videri: in qua omnes honestates civitatis,
221 51, 109 | ordines una consentiunt, an in qua furiae concitatae tamquam
222 51, 110a| qui, cum eius adulescentia in amplissimis honoribus summi
223 51, 110a| itaque semper versabatur in spe rerum novarum, otio
224 52, 110b| ecquae seditio umquam fuit in qua non ille princeps? ecqui
225 52, 111 | gratulationibus parricidarum; in quo tamen est me ultus,
226 52, 111 | gregalis tuos defendissem, in civitate esse me nolles?
227 52, 111 | senili iudicio, notavit, cum in magno numero tutorem liberis
228 52, 111 | dixi quam dicendum fuit in furiosissimum atque egentissimum
229 52, 112 | publicam mecum simul revocare in suas sedis arbitraretur.~
230 53, 113 | conlegium nuper tribunicium, in quo tres minime, vehementer
231 53, 113 | populares non habebantur, quibus in illo genere conductarum
232 53, 113 | Romanus ferebat sibi illum in tribunatu Cn. Domiti animum
233 53, 113 | quod iudicium populi Romani in honoribus eius futurum sit,
234 53, 114 | parum videlicet intellexit in tribunatu quid vero populo
235 53, 114 | esse populum Romanum qui in contione erat arbitrabatur,
236 53, 114 | arbitrabatur, non tenuit eum locum in quem, nisi popularis esse
237 53, 114 | pervenisset. alter, qui ita se in populari ratione iactarat
238 54, 115 | enim, iudices, vester iste in me animorum oculorumque
239 54, 116 | sororis embolia novit, qui in coetum mulierum pro psaltria
240 54, 116 | nec tuos ludos aspexit in illo ardenti tribunatu suo
241 54, 116 | popularis commisit omnino, cum in templo virtutis honos habitus
242 55, 117 | sentire se ostenderet utroque in genere declaratum est: primum
243 55, 118 | servitute dispicientis, in eo homine cui tum petenti
244 55, 118 | tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens
245 55, 118 | illud quidem praetermittam, in magna varietate sententiarum
246 55, 118 | numquam ullum fuisse locum, in quo aliquid a poeta dictum
247 55, 118 | aliquid a poeta dictum cadere in tempus nostrum videretur,
248 55, 119a| de histrionibus, de ludis in iudicio loquar. ~
249 56, 119b| causarum, non tam insolens in dicendo, ut omni ex genere
250 56, 119b| iuventuti, qui essent optimates. in ea explicanda demonstrandum
251 56, 120 | consulto quod factum est in templo virtutis ad ludos
252 56, 120 | me hercule semper partium in re publica tam quam in scaena
253 56, 120 | partium in re publica tam quam in scaena optimarum, flens
254 56, 121a| plauderetur: ~summum amicum summo in bello -- ~nam illud ipse
255 57, 121b| Romani ab eodem paulo post in eadem fabula sunt acta! ~
256 57, 121b| Catulus, quem multi alii saepe in senatu patrem patriae nominarant.
257 57, 122 | acceperant non liceret, nec unus in quemquam umquam gratior
258 57, 122 | quemquam umquam gratior quam in me universi; sed tamen illud
259 57, 122 | ab universo populo Romano in causa hominis non popularis,
260 58, 123 | nominatim sum appellatus in Bruto: ~tullius, qui libertatem
261 58, 124 | multitudo maxime delectatur. in hunc consessum P. Sestius
262 58, 124 | cum ageret nihil aliud in eo magistratu nisi meam
263 58, 124 | Romani universi fuisse ulla in causa diceretur.~125a.
264 59, 127a| quibus autem consistere in operarum contionibus non
265 60, 128 | salutem et vitam custodirent: in una mea causa post Romam
266 60, 128 | convocarentur. quod numquam senatus in universae rei publicae periculo
267 60, 128 | publicae periculo decrevit, id in unius mea salute conservanda
268 60, 128 | quis est Italiae locus in quo non fixum sit in publicis
269 60, 128 | locus in quo non fixum sit in publicis monumentis studium
270 61, 129a| consulta commemorem? vel quod in templo Iovis optimi maximi
271 61, 129a| quod est postridie decretum in curia populi ipsius Romani,
272 61, 129a| non esset actum, redirem in patriam dignitate omni reciperata. ~
273 62, 130 | haec erat studiorum in mea salute contentio ut
274 62, 130 | supplicarent. atque ita in his rebus unus est solus
275 62, 130 | absens beneficio suo rediit in gratiam.~131a.
276 62, 131a| certe, si est aliqui sensus in morte praeclarorum virorum,
277 63, 131b| florebat, iter a porta, in Capitolium adscensus, domum
278 63, 131b| erat eius modi ut summa in laetitia illud dolerem,
279 63, 132 | per indicem Vettium, quem in contione de me et de clarissimis
280 63, 132 | clarissimis viris interrogavit, -- in quo tamen eos civis coniunxit
281 64, 134 | in quo eius temeritatem satis
282 64, 134 | pro recenti populi Romani in se beneficio populari studio
283 64, 135a| dare et totam aedilitatem in munus hoc transtulisse.
284 65, 135b| cohortari ausus est accusator in hac causa vos, iudices,
285 65, 136 | consequi, ad eam rationem in qua multi homines novi et
286 65, 137 | sempiternum, deligerentur autem in id consilium ab universo
287 65, 137 | universo populo aditusque in illum summum ordinem omnium
288 66, 139 | haec legimus. neque eos in laude positos videmus qui
289 66, 139 | bene de re publica meritos in invidiam aliquam vocaverunt.
290 67, 140 | vitae viam pertimescat, unus in hac civitate, quem quidem
291 67, 140 | monumentum celeberrimum in foro, sepulcrum desertissimum
292 67, 140 | sepulcrum desertissimum in litore Dyrrachino relictum
293 67, 141 | tandem facere debemus, primum in ea civitate nati unde orta
294 67, 141 | magnitudo animi videtur, tum in tanta gloria insistentes
295 68, 142 | tanta hodie gloria sunt non in Graecia solum sed etiam
296 68, 142 | sed etiam apud nos atque in ceteris terris, ut eos a
297 68, 143 | stabiliverunt; quos equidem in deorum immortalium coetu
298 68, 143 | neque hanc opinionem si in illo sanctissimo hercule
299 69, 144 | parantem horum aspectus in ipso cursu orationis repressit.
300 69, 144 | liberorumque nostrorum, in hoc misero squalore et sordibus;
301 69, 144 | togam dederit, hunc hoc anno in hac toga rogationis iniustissimae
302 69, 145 | reddiderunt. quod tantum est in me scelus? quid tanto opere
303 69, 145 | amore inaudito, maximo in squalore volutatus est ad
304 69, 146 | inquam, iudices, praestat in eandem illam recidere fortunam
305 69, 146 | conservatoribus calamitatem. an ego in hac urbe esse possim, his
306 69, 146 | dicet videre. ego vero hos in omni fortuna, quaecumque
|