Cap., Par.

 1   11, 25b |        qui non modo praecipitanti patriae non subvenirent, sed eam
 2   11, 26  |        ipsum ut contempsit helluo patriae! nam quid ego patrimoni
 3   14, 33a |       bonorum et optime de salute patriae meriti periculum, coniunctum
 4   14, 33a |  contionem ab illa furia ac peste patriae, maximo cum gemitu vestro,
 5   16, 37  |          tam fortis fuisse ut cum patriae caritate constantiae gloriam
 6   16, 37  |          C. Marium, conservatorem patriae, sextum iam illum consulatum
 7   17, 38b |        hostium, spem subsidiumque patriae, sed duo importuna prodigia,
 8   21, 47  |       quae necessitati deberetur, patriae potius donata quam reservata
 9   24, 53  |           cum ego me (e) complexu patriae conspectuque vestro eripuissem,
10   24, 53  |         carissima, propter ipsius patriae caritatem reliquissem, cum
11   28, 61  |     tempestate nihil sibi nisi de patriae periculis cogitandum putabat. ~
12   30, 64  |         civem, nullo meo crimine, patriae nomine laborantem, non modo
13   40, 87  |         rei publicae sic ut civem patriae reciperare vellet ereptum.
14   46, 99  |          iis qui sibi gubernacula patriae depoposcerunt, enitendumque
15   57, 121b|       alii saepe in senatu patrem patriae nominarant. quanto cum fletu
16   61, 129a|       dicta, mihi uni testimonium patriae conservatae dedit; cuius
17   63, 131b|       totius Italiae atque ipsius patriae dextram porrexerint Brundisini,
18   66, 138 |         voluptate, cum iis qui se patriae, qui suis civibus, qui laudi,
19   67, 141 | Themistoclem illum, conservatorem patriae, non deterruit a re publica
20   69, 145 |        doluerunt, quia me lugenti patriae, flagitanti senatui, poscenti