Cap., Par.

 1    2, 4  |       hominis de me optime meriti periculo, neque iracundia magis ulla
 2    3, 8  |        illum illo summo timore ac periculo civitatis neque communem
 3    5, 12 |        eorum qui salutem communem periculo suo defendissent, Sestius
 4   14, 33a|         periculum, coniunctum cum periculo civitatis, lugere senatui
 5   15, 35 |        relegarentur, alii metu et periculo terrerentur, arma essent
 6   20, 46 |       summo non dicam exitio, sed periculo certe vestro liberorumque
 7   22, 50 |       senatu me absente dixerunt, periculo rei publicae vivebam, quique
 8   24, 54 |          laetabantur, urbis tamen periculo commoverentur. ~
 9   28, 61 | sententiam cuius invidiam capitis periculo sibi praestandam videbat;
10   38, 82 |      omnes, usque adeo hominem in periculo fuisse quoad scitum est
11   41, 89 |         suo neque in rei publicae periculo pertimesceret. ~
12   46, 98b|        principibus et vel capitis periculo defendenda sunt: religiones,
13   52, 111|           comedisti? quid? tu meo periculo, gurges ac vorago patrimoni,
14   60, 128|         in universae rei publicae periculo decrevit, id in unius mea
15   63, 132|         eos civis coniunxit eodem periculo et crimine, ut a me inierit
16   67, 140|      semper] ipse populus Romanus periculo liberavit: alia quaedam