Cap., Par.

 1   11, 25b|         furiosum illum tribunum duo rei publicae turbines, qui
 2   14, 32 | decrevisset: cum subito edicunt duo consules ut ad suum vestitum
 3   15, 34 |         aliqua vi sua, sed, cum duo consules a re publica provinciarum
 4   17, 38b|       subsidiumque patriae, sed duo importuna prodigia, quos
 5   17, 40a|    exercitum in Italia maximum, duo, qui privati tum essent,
 6   33, 71 |  ominibus atque exsecrationibus duo vulturii paludati. quibus
 7   40, 87 |        excitati, erecta Italia. duo soli erant empti ad impediendum;
 8   43, 93 |     veramque quaerat? cum sciat duo illa rei publicae paene
 9   45, 96b|                                 duo genera semper in hac civitate
10   53, 113|         tres minime, vehementer duo populares existimabantur.
11   53, 113|  consistendi potestas non erat, duo a populo Romano praetores
12   53, 114|                  populares illi duo quid egerunt? alter, qui