Cap., Par.

 1    1, 1   |        senatu, cum bonis omnibus, rem publicam adflictam excitarint
 2    2, 5   |       quod ad reum, nihil quod ad rem publicam pertineat praetermissum
 3    5, 12  |     fortissimo atque optimo cive, rem publicam defendente, per
 4    5, 12  |      quibus hic rebus consulem ad rem gerendam excitarit, quos
 5    7, 15b |          quidem vera in universam rem publicam, traductione ad
 6   10, 23  |           omnia sua causa facere, rem publicam capessere hominem
 7   10, 24  |        summi imperi nomine armati rem publicam contrucidarunt.
 8   10, 24  |          adflictam et constrictam rem publicam tradidissent: id
 9   12, 28  |        consulis perniciosa potest rem publicam labefactare; quid
10   13, 31  |         qui ante huius tribunatum rem publicam vexarunt delicta
11   14, 32  |    cuiusque consilia contemneres, rem publicam proderes, consulare
12   14, 33a |           tum contra me contraque rem publicam (agebantur) voce
13   15, 33b |          non intellegat universam rem publicam esse deletam?~34.
14   16, 37  |          rei publicae (respiciens rem gesserat), cum unus in legem
15   16, 37  |        multis et fortibus civibus rem publicam orbaret. meam causam
16   17, 39  |         et civitatis, M. Scaurum, rem frumentariam tralatam sciebat,
17   18, 41  |         meae certi homines ad eam rem positi monuerunt ut esset
18   19, 44  |        neque victi neque victores rem publicam tenere possemus.
19   19, 44  |         ne vestitu quidem defendi rem publicam sissent; a tribuno
20   20, 46  |        aliquem suum vellent, alii rem ipsam publicam atque hunc
21   21, 47  |           sine armis etiam consul rem publicam conservarat. sin
22   21, 47  |           nonne ad servos videtis rem venturam fuisse? an mihi
23   22, 49  |         attingere? servavi igitur rem publicam discessu meo, iudices:
24   22, 49  |          luctuque depuli, et unus rem publicam bis servavi, semel
25   22, 50  |           meam vitam deseruissem, rem publicam prodidissem? in
26   23, 51  |    praecipio, qui dignitatem, qui rem publicam, qui gloriam spectatis,
27   23, 51  |           aliquando necessitas ad rem publicam contra improbos
28   23, 52  |      auxilio bonorum se oppugnare rem publicam dicet illis tacentibus,
29   24, 53  |        illo anno scelere consulum rem publicam esse confectam,
30   24, 53  |        civis erat expulsus is qui rem publicam ex senatus auctoritate
31   25, 55  |        sua Cilicia, quam sibi, si rem publicam prodidisset, pactus
32   28, 61  |    publicae nihil prosit, se civi rem publicam privet. consule
33   29, 63  |           ex malis boni posset in rem publicam pervenire, id utilius
34   31, 67  |     terrarum terminis definisset, rem publicam everti scelere
35   32, 70  |       consulatum reservari, tamen rem talem per alios citius quam
36   33, 72  |      vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere.
37   34, 73  |       fugisse; qua re, cum absens rem publicam non minus magnis
38   36, 78  |       conlega Fabricio, laesisset rem publicam, sed (tribunicio)
39   37, 79  |         foro magistratum gereret, rem publicam administraret.
40   38, 81  |   excitaturi? fuistisne aliquando rem publicam a funesto latrone
41   38, 81  |      cunctaremini, timeretis, cum rem publicam a facinerosissimis
42   38, 81  |      quidem liberi esse et habere rem publicam cogitaretis, de
43   38, 83  |          aliquando statua huic ob rem publicam interfecto in foro
44   38, 83  |    acerbitate mortis aut animo in rem publicam praeponendus; qui
45   40, 87  |                          adiit ad rem publicam tribunus plebis
46   40, 87  |      despecti et contempti tantam rem sustinere non potuissent,
47   44, 95  |    tantaque firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat;
48   44, 96a |    optimatium'; sic enim dixisti. rem quaeris praeclaram iuventuti
49   47, 100b|           etiam sponte sua contra rem publicam incitantur, boni
50   48, 103 |    diuturnis moverentur, spoliari rem publicam propugnatoribus
51   49, 104 |          dissentiat: nec flagitat rem ullam neque novarum rerum
52   50, 108 |        qui non eius voce maculari rem publicam, seque si eum audiret
53   51, 110a|         et petulante, postea quam rem paternam ab idiotarum divitiis
54   52, 111 |     helluabare, ut, si ego consul rem publicam contra te et gregalis
55   52, 112 |     putavit; nemo fuit qui se non rem publicam mecum simul revocare
56   53, 114 |         omnes illae pestes vexare rem publicam dicebantur, perdidit,
57   56, 120 |   exprimebat. qua enim (vi): ~qui rem publicam certo animo adiuverit,
58   60, 128 |        cuncta ex Italia omnes qui rem publicam salvam vellent
59   66, 138 |      cervicibus tanta munia atque rem publicam sustinent, hi semper
60   66, 138 |     faciant honores, ne attingant rem publicam, patiantur virorum
61   67, 141 |        diiunctos, non deerant qui rem publicam contra populi temeritatem
62   67, 141 | levitatisque popularis tamen suam rem publicam illam defenderunt, --
63   67, 141 |     videri debeant, deinde ad eam rem publicam tuendam adgressi
64   68, 143 |      innumerabilis alios qui hanc rem publicam stabiliverunt;
65   68, 143 |   existimemus eos qui hanc tantam rem publicam suis consiliis
66   69, 147 |           me reficere et renovare rem publicam. qua re vos obtestor