Cap., Par.

 1    1, 1   |            cum bonis omnibus, rem publicam adflictam excitarint et
 2    2, 5   |           reum, nihil quod ad rem publicam pertineat praetermissum
 3    5, 12  | fortissimo atque optimo cive, rem publicam defendente, per se ipsum
 4    7, 15b |      quidem vera in universam rem publicam, traductione ad plebem furibundi
 5   10, 23  |       omnia sua causa facere, rem publicam capessere hominem bene sanum
 6   10, 24  |          imperi nomine armati rem publicam contrucidarunt. foedus fecerunt
 7   10, 24  |      adflictam et constrictam rem publicam tradidissent: id autem foedus
 8   12, 28  |    consulis perniciosa potest rem publicam labefactare; quid fecerit
 9   13, 31  |         ante huius tribunatum rem publicam vexarunt delicta pertineant.
10   14, 32  |         consilia contemneres, rem publicam proderes, consulare nomen
11   14, 33a |           contra me contraque rem publicam (agebantur) voce ac sententia
12   15, 33b |          intellegat universam rem publicam esse deletam?~34.
13   16, 37  |           et fortibus civibus rem publicam orbaret. meam causam senatus
14   19, 44  |          victi neque victores rem publicam tenere possemus. quid, si
15   19, 44  |        vestitu quidem defendi rem publicam sissent; a tribuno plebis
16   20, 46  |           vellent, alii rem ipsam publicam atque hunc bonorum statum
17   21, 47  |       sine armis etiam consul rem publicam conservarat. sin victi essent
18   22, 49  |   cogitans hoc videbam, si causam publicam mea mors peremisset, neminem
19   22, 49  |     attingere? servavi igitur rem publicam discessu meo, iudices: caedem
20   22, 49  |      luctuque depuli, et unus rem publicam bis servavi, semel gloria,
21   22, 50  |       meam vitam deseruissem, rem publicam prodidissem? in qua quidem
22   23, 51  |           qui dignitatem, qui rem publicam, qui gloriam spectatis,
23   23, 51  |       aliquando necessitas ad rem publicam contra improbos civis defendendam
24   23, 52  |          bonorum se oppugnare rem publicam dicet illis tacentibus,
25   24, 53  |         anno scelere consulum rem publicam esse confectam, primum illo
26   24, 53  |          erat expulsus is qui rem publicam ex senatus auctoritate cum
27   25, 55  |        Cilicia, quam sibi, si rem publicam prodidisset, pactus erat,
28   28, 61  |         nihil prosit, se civi rem publicam privet. consule me cum esset
29   29, 63  |          malis boni posset in rem publicam pervenire, id utilius esse
30   31, 67  |          terminis definisset, rem publicam everti scelere paucorum,
31   31, 67  |     servasset: accessit ad causam publicam, restitit auctoritate sua
32   33, 72  |  vepreculis extracta nitedula rem publicam conaretur adrodere. alter
33   34, 73  |            qua re, cum absens rem publicam non minus magnis periculis
34   36, 78  |           Fabricio, laesisset rem publicam, sed (tribunicio) iure laesisset.
35   37, 79  |          magistratum gereret, rem publicam administraret. itaque fretus
36   38, 81  |           fuistisne aliquando rem publicam a funesto latrone repetituri?
37   38, 81  |  cunctaremini, timeretis, cum rem publicam a facinerosissimis sicariis
38   38, 81  |         liberi esse et habere rem publicam cogitaretis, de eius virtute
39   38, 83  |      aliquando statua huic ob rem publicam interfecto in foro statueretur.
40   38, 83  |           mortis aut animo in rem publicam praeponendus; qui cum causam
41   40, 87  |                      adiit ad rem publicam tribunus plebis Milo --
42   44, 95  |         firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat; sed qui
43   47, 100b|       etiam sponte sua contra rem publicam incitantur, boni nescio
44   48, 103 |          moverentur, spoliari rem publicam propugnatoribus arbitrabantur.
45   50, 108 |        non eius voce maculari rem publicam, seque si eum audiret scelere
46   52, 111 | helluabare, ut, si ego consul rem publicam contra te et gregalis tuos
47   52, 112 |          nemo fuit qui se non rem publicam mecum simul revocare in
48   53, 114 |           illae pestes vexare rem publicam dicebantur, perdidit, nec
49   56, 120 |           qua enim (vi): ~qui rem publicam certo animo adiuverit,statuerit,
50   60, 128 |           ex Italia omnes qui rem publicam salvam vellent convocarentur.
51   66, 138 |  cervicibus tanta munia atque rem publicam sustinent, hi semper habiti
52   66, 138 |         honores, ne attingant rem publicam, patiantur virorum fortium
53   67, 141 |    diiunctos, non deerant qui rem publicam contra populi temeritatem
54   67, 141 |          popularis tamen suam rem publicam illam defenderunt, -- quid
55   67, 141 |        debeant, deinde ad eam rem publicam tuendam adgressi quae tanta
56   68, 143 |  innumerabilis alios qui hanc rem publicam stabiliverunt; quos equidem
57   68, 143 |           eos qui hanc tantam rem publicam suis consiliis aut laboribus
58   69, 147 |          reficere et renovare rem publicam. qua re vos obtestor atque