1-auxer | auxil-damna | darda-exspe | exsti-inmit | innat-nervi | nesci-prima | primi-sever | sex-volui | volun-xxxvi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1004 43, 94 | alterum Thracibus ac Dardanis primum pacem maxima pecunia
1005 41, 89 | vir profligatissimo homini daret? an causam susceptam adfligeret?
1006 25, 55 | prodidisset, pactus erat, Syria daretur, et uni helluoni bis de
1007 43, 93 | quam spem rei publicae datis? quotus quisque invenietur
1008 12, 28 | arbitrarentur; equites vero Romanos daturos illius diei poenas quo me
1009 17, 39 | meo merito alienus esse debebat, inimicissimus esse meae
1010 67, 141 | quid nos tandem facere debemus, primum in ea civitate nati
1011 66, 139 | expetunt, aliis otium quaerere debent et voluptates, non sibi.
1012 40, 87 | quid maioribus suis reddere deberet, diligentissime cogitabat. ~
1013 21, 47 | ut vita, quae necessitati deberetur, patriae potius donata quam
1014 10, 24 | aut si imbecillo seni aut debili dederis, ipse impetu suo
1015 37, 79 | multis vulneribus acceptis ac debilitato corpore et contrucidato
1016 43, 94 | creditorum, civium Romanorum, cum debitoribus Graecis divisisse, cogere
1017 34, 73 | sed etiam ornari a senatu decere. disputavit etiam multa
1018 60, 128 | unius mea salute conservanda decernendum putavit. quem curia magis
1019 19, 43 | amentissimo tribuno plebis decertassem, cum consulibus ceterisque
1020 68, 142 | de imperio et de gloria decertavit? hunc sui cives e civitate
1021 31, 68 | me tulisse confiteretur. decesserat ex Asia frater meus magno
1022 68, 143 | Brutos, Camillos, Ahalas, Decios, Curios, Fabricios, maximos,
1023 21, 48 | conatus esset; ex qua P. Decius primum pater, post aliquot
1024 23, 51 | Romano doloris sui de me declarandi potestas esset erepta. qua
1025 4, 9 | beneficium P. Sesti testimonio declarant, periculum decreto suo deprecantur.
1026 55, 117 | benivolentiam ac misericordiam declararunt. at cum ille furibundus
1027 69, 146 | lacrimis qua sit pietate declarat, amisso patre suo propter
1028 57, 122 | significatio fuerit omnium, quae declaratio voluntatis ab universo populo
1029 59, 125b| actum iri putaretur, quid declaravit nisi optimorum civium salutem
1030 34, 73 | permutatione impendente, declinasse me paulum et spe reliquae
1031 59, 127a| populi Romani significatione decorari? ~tu mihi etiam M. Atilium
1032 4, 10 | Sesti, quid decrerint Capuae decuriones, ut iam
1033 4, 10 | esse videatur. Decurionum decreta. non recito decretum officio
1034 4, 9 | testimonio declarant, periculum decreto suo deprecantur. recita,
1035 60, 128 | me uno patres conscripti decreverunt ut, qui provincias cum imperio
1036 14, 32 | honorificentissime de mea salute decrevisset: cum subito edicunt duo
1037 15, 34 | homines conscriberentur, decuriarentur, ad vim, ad manus, ad caedem,
1038 4, 10 | Sesti, quid decrerint Capuae decuriones, ut iam puerilis tua vox
1039 4, 9 | nomine commutato coloni decurionesque, fortissimi atque optimi
1040 4, 10 | effectura esse videatur. Decurionum decreta. non recito decretum
1041 16, 37 | victus a fortibus viris cum dedecore caderet, aut victor multis
1042 10, 24 | imbecillo seni aut debili dederis, ipse impetu suo nemini
1043 69, 144 | praetextam populi iudicio togam dederit, hunc hoc anno in hac toga
1044 66, 138 | cupiditatium lenociniis dediderunt, missos faciant honores,
1045 20, 45 | minitarentur nisi me unum sibi dedidissent, si id vectores negarent
1046 51, 110a| studio litterarum se subito dedidit. nihil sane (Actaei) iuvabant
1047 67, 141 | gravitate diiunctos, non deerant qui rem publicam contra
1048 8, 20a | annum quem sequatur; non deerit auctor et dux bonis.' mihi
1049 16, 36 | numquam ullo in iudicio fuit, deero. nam si ego in causa tam
1050 2, 3 | perfectum ne ceteris civibus deesset. atque ego sic statuo, iudices,
1051 42, 92 | at certe in necessitate defendendae salutis suae praesidioque
1052 23, 51 | publicam contra improbos civis defendendam vocabit, segniores sitis
1053 11, 26 | ducibus res publica careret, defendendum putarunt. erat eodem tempore
1054 5, 12 | optimo cive, rem publicam defendente, per se ipsum senatum populumque
1055 67, 141 | tanta dignitate est ut eam defendentem occidere (optatius) sit
1056 36, 78 | sed ut vitam suam posset defendere? ~
1057 44, 95 | tribunatus atque auspicia defenderet, accusare eum moderate a
1058 68, 143 | laboribus aut auxerint aut defenderint aut servarint esse immortalem
1059 52, 111 | contra te et gregalis tuos defendissem, in civitate esse me nolles?
1060 5, 12 | salutem communem periculo suo defendissent, Sestius cum illo exercitu
1061 47, 100b| oppugnatur res publica quam defenditur, propterea quod audaces
1062 66, 138 | haec qui pro virili parte defendunt optimates sunt, cuiuscumque
1063 6, 14 | Hortensio ut eius oratio non defensionem modo videretur criminum
1064 64, 135a| sed habet defensiones duas: primum 'do,' inquit, '
1065 2, 3 | loco pietatis potius quam defensionis, querelae quam eloquentiae,
1066 54, 116 | municipi eius et rei publicae defensori sedem ad salutem praebuisset. ~
1067 35, 75 | est de vi reus; actor hic defensorque causae meae nihil progreditur,
1068 24, 54 | diripiebantur eaque ad consules deferebantur, domus ardebat in Palatio:
1069 37, 79 | exsanguem et confectum viderent, defetigatione magis et errore quam misericordia
1070 51, 110a| insaturabile abdomen, copiae deficiebant. itaque semper versabatur
1071 45, 97 | error, brevi circumscribi et definiri potest. omnes optimates
1072 31, 67 | orbis terrarum terminis definisset, rem publicam everti scelere
1073 21, 47 | sempiternum? cum esset omnibus definita mors, optandum esse ut vita,
1074 46, 99 | incendio malint quam suo deflagrare. qui cum tutores sunt et
1075 32, 69 | habueram unus me absente defluxit, qui cognomen sibi ex Aeliorum
1076 58, 123 | ingenia dilexi, tempori meo defuerunt; eaque populus Romanus non
1077 34, 74 | omni populari concitatione defungerer, censere ut ad senatus auctoritatem
1078 18, 41 | publice susceptae causae defuturum esse dicebat; quem virum
1079 20, 45 | et vos, penates patriique dei, me vestrarum sedum templorumque
1080 36, 78 | inmittas? magistratus templo deicias, caedem maximam facias,
1081 69, 145 | inimicissimorum; ego pulsus aris focis deis penatibus, distractus a
1082 66, 138 | qui somno et conviviis et delectationi natos arbitrantur. nam si
1083 49, 104 | nihil est quod populus a delectis principibusque dissentiat:
1084 7, 17 | hostis bonorum omnium, qui ad delendum senatum, adfligendum equestrem
1085 19, 44 | quem totum de civitate delerant; ad arma vocassent, qui
1086 1, 2 | facibus, quos vi manu copiis delere non potuerunt, hos vestra
1087 63, 132 | eius qui hanc 'nationem' deleri et concidi cupivit, qui
1088 69, 146 | est satis, quod haec omnia deleta videntur reditu meo, multo
1089 15, 33b | universam rem publicam esse deletam?~34.
1090 26, 56 | rogandarum, una rogatione delevit; mitto omnem domesticam
1091 56, 119b| undique flosculos carpam atque delibem. scio quid gravitas vestra,
1092 25, 55 | helluoni bis de eadem re deliberandi et rogata (lege potestas
1093 34, 74 | intercedere; noctem sibi ad deliberandum postulavit. clamor senatus,
1094 34, 74 | discessum est. illi interea deliberatori merces longa interposita
1095 13, 31 | tribunatum rem publicam vexarunt delicta pertineant. mihi autem hoc
1096 65, 137 | praeponerent sempiternum, deligerentur autem in id consilium ab
1097 13, 30 | penatibus? expellet ex patria? deliget quem volet, damnabit atque
1098 69, 145 | scelus? quid tanto opere deliqui illo die cum ad vos indicia,
1099 22, 50 | corpus paludibus occultasse demersum, deinde ad infimorum ac
1100 56, 120 | dicebat, vestros ordines demonstrabat! revocabatur ab universis -- ~
1101 56, 119b| optimates. in ea explicanda demonstrandum est non esse popularis omnis
1102 57, 122 | de me, cum omnis ordines demonstraret, senatum, equites Romanos,
1103 57, 121b| eversamque, sic egit ut, demonstrata pristina fortuna, cum se
1104 47, 101 | suo cursu aut spe aut metu demovere. ~
1105 47, 101 | maluit quam de sententia demoveri; aut, ut vetera exempla,
1106 17, 40a | exercitus, imperatores, castra denuntiabat.~
1107 20, 46 | proscriptio, caedes, direptio denuntiaretur, cum alii me suspicione
1108 1, 2 | cogor in eorum periculis depellendis, (ut) iis potissimum vox
1109 42, 92 | ut ius experiretur, vim depelleret. altero uti voluit, ut virtus
1110 19, 43 | potuit a rei publicae peste depelli. quid deinde? quis reliqua
1111 42, 90 | focis ferrum flammamque depellit, qui sibi licere vult tuto
1112 35, 76 | Cispium, tribunum plebis, vi depellunt, caedem in foro maximam
1113 67, 140 | morte aut turpi exsilio dependerunt.~141.
1114 57, 121b| pulsum, patriam adflictam deploraret, domum incensam eversamque,
1115 3, 7 | aliquam partem maeroris sui deponeret, et maximis (pro illa necessitudine
1116 46, 99 | sibi gubernacula patriae depoposcerunt, enitendumque omni scientia
1117 20, 46 | tot tamque varias me unum deposcerent, depugnarem potius cum summo
1118 35, 76 | salutem a populo Romano deprecandam venisset, pulsus e rostris
1119 14, 32 | ad luctum ipsorum sive ad deprecandum valebat, quis umquam tam
1120 69, 144 | fortissimo et clarissimo civi deprecantem.~145.
1121 4, 9 | declarant, periculum decreto suo deprecantur. recita, quaeso, L. ~10.
1122 12, 27 | facta, sed luctus: quem enim deprecarere, cum omnes essent sordidati,
1123 12, 29a | pro amico, pro re publica deprecari. ~
1124 12, 27 | quae quidem tum mutatio non deprecationis est causa facta, sed luctus:
1125 12, 27 | honestissimos equites Romanos, deprecatores salutis meae iusserit, eosque
1126 4, 11a | senatus atque omnes boni deprehensis atque oppressis domesticis
1127 32, 69 | quo patefacto ferroque deprenso, ille inclusus domi tam
1128 20, 46 | varias me unum deposcerent, depugnarem potius cum summo non dicam
1129 22, 49 | rapinas meo dolore luctuque depuli, et unus rem publicam bis
1130 37, 79 | mortem nisi opinione mortis depulit. quem cum iacentem et concisum
1131 17, 39 | verebar ne quis aut vim vi depulsam reprehenderet aut perditorum
1132 45, 98a | intueri et quo cursum suum derigere debeant? id quod est praestantissimum
1133 36, 78 | quisquam cum gladio in forum descenderit ante lucem, ne de me ferri
1134 41, 89 | descendit ad accusandum. quis umquam
1135 47, 101 | voluerunt, si leviores sunt, desciscunt, si timidiores, desunt:
1136 42, 91 | naturali neque civili iure descripto fusi per agros ac dispersi
1137 22, 50 | fugeret, in oras Africae desertissimas pervenisse. atque ille vitam
1138 67, 140 | celeberrimum in foro, sepulcrum desertissimum in litore Dyrrachino relictum
1139 22, 50 | commendabar, nonne, si meam vitam deseruissem, rem publicam prodidissem?
1140 43, 93 | amplectatur, qui bonis viris deserviat, qui solidam laudem veramque
1141 25, 55 | magistratibus proximis res publica desiderarit -- legum multitudinem, cum
1142 60, 128 | quem aeque ipsa tribunalia desideraverunt? omnia discessu meo deserta,
1143 60, 127b| vim scilicet ego desideravi, qui, dum vis fuit, nihil
1144 56, 121a| homines propter aliquod desiderium adprobabant: ~summo ingenio
1145 66, 138 | est cum virtute non cum desidia, cum dignitate non cum voluptate,
1146 32, 70 | anno magistratibus novis designatis, cum omnes boni omnem spem
1147 40, 87 | impediendum; qui si homines despecti et contempti tantam rem
1148 41, 89 | sui iudici turpitudinem desperabat. ecce tibi consul, praetor,
1149 28, 60 | illis M. Cato, etiam cum iam desperasset aliquid auctoritate sua
1150 14, 33a | tute legasti? ergo hominis desperati et proditoris rei publicae
1151 16, 36 | expedita, cessi tribuni plebis, despicatissimi hominis, furori, contemptissimorum
1152 8, 18 | adfluens, calamistrata coma, despiciens conscios stuprorum ac veteres
1153 30, 66 | terrae iam non erat alicui destinatus? cuius negoti publici cogitari,
1154 37, 79 | et modo aliquando caedere destiterunt.~80a.
1155 63, 132 | universis: de me agere non destitit; me oppugnavit, primum per
1156 35, 76 | maximam faciunt, universique destrictis gladiis et cruentis in omnibus
1157 47, 101 | desciscunt, si timidiores, desunt: permanent illi soli atque
1158 41, 89 | et vinci turpe putavit et deterreri (et clam eripi: id egit)
1159 67, 141 | conservatorem patriae, non deterruit a re publica defendenda
1160 24, 54 | re publica ad eius spolia detrahenda advolaverunt. omitto gratulationes,
1161 3, 8 | conlega meo, senserit, ad me detulerit, quanto ante providerit.
1162 69, 145 | confessiones communis exiti detuli, cum parui vobis? ac si
1163 69, 144 | Lentulum, cuius ego patrem deum ac parentem statuo fortunae
1164 7, 15b | cautione, foedere, exsecratione devinxerat nihil in tribunatu contra
1165 10, 23 | viribus) animi et corporis devorarat; eosdemque praeclare dicere
1166 21, 48 | populi Romani victoriaque devovisset; ex qua innumerabiles alii
1167 63, 131b| Italiae atque ipsius patriae dextram porrexerint Brundisini,
1168 37, 80a | non percussit locum; male dic Titio, Sabino homini Reatino,
1169 27, 58 | recte hoc proximum esse dicamus. Antiochum Magnum illum
1170 68, 143 | virtutem immortalitas excepisse dicatur, minus existimemus eos qui
1171 53, 114 | pestes vexare rem publicam dicebantur, perdidit, nec quicquam
1172 17, 39 | eodem cotidianis contionibus dicebatur. ~40a.
1173 56, 119b| causarum, non tam insolens in dicendo, ut omni ex genere orationem
1174 69, 144 | civium dignitate et gloria dicentem et plura etiam dicere parantem
1175 62, 130 | totumque se P. Servilio dicenti etiam tum tradidit, nec
1176 8, 19 | antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri. vestitus aspere
1177 58, 124 | universi fuisse ulla in causa diceretur.~125a.
1178 42, 91 | domicilia coniuncta, quas urbis dicimus, invento et divino iure
1179 46, 98b | maiorum, iudicia, iuris dictio, fides, provinciae, socii,
1180 17, 40a | disceptationem aut causae dictionem, sed vim, arma, exercitus,
1181 59, 126 | subrepserat, ut ~mater, te appello~dicturus videretur; itaque illa via
1182 64, 135a| nullam putare. Caeciliam Didiam, Liciniam Iuniam contempsit.
1183 12, 28 | vero Romanos daturos illius diei poenas quo me consule cum
1184 44, 96a | iuventuti ad discendum nec mihi difficilem ad perdocendum; de qua pauca,
1185 64, 135a| iudicium disturbare, cum diffidit. quem non tam admiror, quod
1186 45, 97 | huius generis late et varie diffusus est; sed genus universum,
1187 47, 101 | exempla, quorum est copia digna huius imperi gloria, relinquam,
1188 6, 14 | continere, sed etiam memoria dignam iuventuti rei publicae capessendae
1189 53, 114 | generi adversantur honore dignissimos iudicet.~
1190 34, 73 | sententiam L. Cotta dixit id quod dignissimum re publica fuit, nihil de
1191 64, 133 | Sex. Clodius, homo iis dignissimus quibuscum vivit, tabulam
1192 10, 23 | eos autem qui dicerent dignitati esse serviendum, rei publicae
1193 9, 21 | publicae nobilis homines esse dignos maioribus suis, et quia
1194 21, 47 | tanto luctu meorum, tanta diiunctione, tanta acerbitate, tanta
1195 67, 141 | nostrorum hominum gravitate diiunctos, non deerant qui rem publicam
1196 15, 34 | inspectantibus servorum dilectus habebatur pro tribunali
1197 58, 123 | quorum ego semper ingenia dilexi, tempori meo defuerunt;
1198 12, 29a | cum patre eius erat unice diligebat, tum pro re publica vel
1199 46, 99 | enitendumque omni scientia ac diligentia ut, conservatis iis quae
1200 40, 87 | maioribus suis reddere deberet, diligentissime cogitabat. ~
1201 65, 137 | natura constitutis laudari et diligi; nosse discriptionem civitatis
1202 3, 6 | non ademit: hodie sic hunc diligit ut vos facillime potestis
1203 64, 133 | legem meam contemnat, quae dilucide vetat gladiatores biennio
1204 66, 139 | numquam etiam potentibus dimicandum. haec audivimus de clarissimorum
1205 1, 1 | de fortunis, de liberis dimicantis; eos autem qui omnia divina
1206 19, 43 | ceterisque eius ultoribus dimicarem.~44.
1207 20, 45 | semper fuit mea carior vita, dimicationem caedemque fugisse. etenim
1208 20, 46 | cum proscriptio, caedes, direptio denuntiaretur, cum alii
1209 15, 34 | ad manus, ad caedem, ad direptionem incitarentur. isdemque consulibus
1210 39, 84 | indemnatos expelleret? bona diriperet? aedis incenderet? tecta
1211 24, 54 | supplex reiciebatur, bona diripiebantur eaque ad consules deferebantur,
1212 17, 38b | cum operis conductis et ad diripiendam urbem concitatis; habebam
1213 13, 30 | Romanos edicto consul a suis dis penatibus? expellet ex patria?
1214 44, 96a | praeclaram iuventuti ad discendum nec mihi difficilem ad perdocendum;
1215 17, 40a | aliquam contentionem nec disceptationem aut causae dictionem, sed
1216 34, 74 | fieretque sine ulla varietate discessio, surrexit, ut scitis, Atilius
1217 36, 77b | clamore primum, deinde aliqua discessione contionis, vix sero et raro
1218 6, 14 | capessendae auctoritatem disciplinamque praescribere. sed tamen,
1219 48, 103 | contra optimates, quod et discordiam excitari videbant et, cum
1220 20, 46 | tempestatibus seditionum ac discordiarum, armatae tot classes, nisi
1221 48, 103 | ab utilitate rei publicae discrepabat. tabellaria lex ab L. Cassio
1222 30, 66 | non esset attributa atque discripta? quod genus imperi aut quae
1223 65, 137 | laudari et diligi; nosse discriptionem civitatis a maioribus nostris
1224 57, 122 | sed tamen illud scripsit disertissimus poeta pro me, egit fortissimus
1225 42, 91 | descripto fusi per agros ac dispersi vagarentur, tantumque haberent
1226 55, 118 | iam ex diuturna servitute dispicientis, in eo homine cui tum petenti
1227 42, 92 | ius continetur; iudicia displicent aut nulla sunt, vis dominetur
1228 64, 133 | convenire. Acta mea sibi ait displicere. quis nescit? qui legem
1229 34, 73 | ornari a senatu decere. disputavit etiam multa prudenter, ita
1230 30, 65 | cum de capite civis -- non disputo cuius modi civis -- et de
1231 19, 44 | tribuno plebis post interitum dissedissent, qui eandem horam meae pestis
1232 33, 72 | sibi mecum ex rei publicae dissensione susceptas esse dixisset,
1233 49, 104 | delectis principibusque dissentiat: nec flagitat rem ullam
1234 48, 103 | libertatem agi putabat suam; dissentiebant principes et in salute optimatium
1235 31, 68 | reditu Kalendis Iuniis, dissentiente nullo, referente L. Ninnio,
1236 61, 129a| senatus secutus est ut unus dissentiret hostis, idque ipsum tabulis
1237 6, 14 | occulte a salute nostra dissentiunt, lateant; si qui fecerunt
1238 3, 8 | aut infitiando tollere aut dissimulando sedare voluisse. in quo
1239 15, 35 | eaque non silentio consulum dissimularentur sed et voce et sententia
1240 10, 25a | patefacta -- neque enim dissimulari tantum scelus poterat nec
1241 29, 63 | conservari quam per alios (dissipari). atque ille etiam si alia
1242 69, 145 | domus est, fortunae vexatae, dissipati liberi, raptata coniunx,
1243 42, 91 | docilitatis atque ingeni dissupatos unum in locum congregarunt
1244 69, 145 | aris focis deis penatibus, distractus a meis, carui patria, quam,
1245 64, 135a| appellare et vi iudicium disturbare, cum diffidit. quem non
1246 39, 84 | aedis incenderet? tecta disturbaret? templa deorum immortalium
1247 8, 20a | illi atque caeno; vultu me dius fidius conlegae sui libidinem
1248 27, 58 | grave bellum nuper ipsi diuturnumque gessimus, cum ille iniuriis
1249 69, 146 | videtis umquam ulla fortuna divellet; neque eae nationes quibus
1250 62, 130 | tum tradidit, nec illam divinam gravitatem plenam antiquitatis
1251 12, 27 | ille tribunus omnium rerum divinarum humanarumque praedo fecerit,
1252 42, 91 | urbis dicimus, invento et divino iure et humano moenibus
1253 22, 50 | memineram, iudices, divinum illum virum atque ex isdem
1254 43, 94 | cum debitoribus Graecis divisisse, cogere pecunias maximas
1255 43, 93 | eorum veteres inlibatasque divitias in profundissimum libidinum
1256 51, 110a| rem paternam ab idiotarum divitiis ad philosophorum reculam
1257 36, 78 | qui se servasse de caelo dixerat, accepisset res publica
1258 28, 60 | putaverunt, qui in contione palam dixerint linguam se evellisse M.
1259 20, 45 | et acris animi magnique dixerit: 'restitisses, repugnasses,
1260 50, 108 | oratio, si minus de aliquo dixero, ingrata, si satis de omnibus,
1261 64, 135a| defensiones duas: primum 'do,' inquit, 'bestiarios: lex
1262 42, 91 | perspecto genere humanae docilitatis atque ingeni dissupatos
1263 63, 131b| domus eadem optimorum et doctissimorum virorum, (M.) Laeni Flacci
1264 56, 119b| sed mihi sumpsi hoc loco doctrinam quandam iuventuti, qui essent
1265 10, 23 | laudabat homo doctus philosophos nescio quos,
1266 2, 5 | atque amplissima prius quam docuero quibus initiis ac fundamentis
1267 40, 86 | omnibus civibus videtur re docuisse, non verbis, et quid oporteret
1268 58, 123 | totiens conlacrimavit, cum ita dolenter ageret causam meam ut vox
1269 6, 14 | subtilius disputandum, at certe dolentius deplorandum. qua in oratione
1270 63, 131b| summa in laetitia illud dolerem, civitatem tam gratam tam
1271 69, 145 | quia meum casum luctumque doluerunt, quia me lugenti patriae,
1272 26, 56 | rogatione delevit; mitto omnem domesticam labem: etiam exteras nationes
1273 1, 1 | excitarint et latrocinio domestico liberarint, maestos sordidatos
1274 17, 39 | perditorum civium vel potius domesticorum hostium mortem maereret.
1275 12, 27 | publicae luctuosum, mihi ad domesticum maerorem gravem, ad posteritatis
1276 42, 91 | civitates nominatae sunt, tum domicilia coniuncta, quas urbis dicimus,
1277 15, 34 | retraxisset, insultabat, dominabatur, aliis pollicebatur, terrore
1278 68, 142 | nominet, horum calamitatem dominationi illorum omnes anteponant.
1279 42, 92 | displicent aut nulla sunt, vis dominetur necesse est. hoc vident
1280 58, 125a| contionum moderatores, legum domini, civium expulsores? Aliusne
1281 59, 127a| populum Romanum et contionem? dominos contionum omni odio populi
1282 53, 113 | sibi illum in tribunatu Cn. Domiti animum constantem et egregium
1283 44, 95 | publica, qui aedis sacras, qui domos inimicorum suorum oppugnavit
1284 31, 67 | servitia virtute victoriaque domuisset, qui omnibus bellis terra
1285 21, 47 | deberetur, patriae potius donata quam reservata naturae videretur?
1286 30, 65 | illo anno, quantum in illis duabus huius imperi pestibus fuit,
1287 64, 135a| sed habet defensiones duas: primum 'do,' inquit, 'bestiarios:
1288 56, 120 | revocabatur ab universis -- ~re dubiahaut dubitarit vitam offerre
1289 38, 81 | quid iudicare oporteat, dubitandum putatis?~82.
1290 56, 120 | universis -- ~re dubiahaut dubitarit vitam offerre nec capiti
1291 29, 62 | quod ille si repudiasset, dubitatis quin ei vis esset adlata,
1292 38, 83 | retinuit edidisset, non dubito quin, si modo esset in re
1293 10, 23 | omni vita, non commodi esse ducendam, adeunda pro patria pericula,
1294 12, 29a | urbe abesset milia passuum ducenta, quod esset ausus pro civi,
1295 64, 135a| praeclara aedilitas! unus leo, ducenti bestiarii. verum utatur
1296 54, 115 | favore populi tenetur et ducitur, plausum immortalitatem,
1297 55, 119a| iudices, ne qua levitate me ductum ad insolitum genus dicendi
1298 66, 138 | nam si qui voluptatibus ducuntur et se vitiorum inlecebris
1299 6, 13b | tribunatum, qui ipse ad sese iam dudum vocat et quodam modo absorbet
1300 3, 6 | puer et nupta iam filia. duobus gravissimis (ac plenissimis)
1301 30, 65 | cum et sacratis legibus et duodecim tabulis sanctum esset ut
1302 43, 94 | poena debetur, reos esse hos duos quos videtis. omitto iam
1303 34, 74 | longa interposita nocte duplicata est. consecuti dies pauci
1304 27, 59 | quo nulla umquam suspicio durior aut ad senatum aut ad imperatores
1305 8, 19 | imaginis ornandae causa duumviratum gerebat, Seplasiam sublaturus
1306 43, 94 | cogere pecunias maximas a Dyrrachinis, spoliare Thessalos, certam
1307 67, 140 | desertissimum in litore Dyrrachino relictum est. atque hunc
1308 | eademque
1309 69, 146 | fortuna divellet; neque eae nationes quibus me senatus
1310 8, 18 | provinciam sperare dicebat; eamque nisi adeptus esset, se incolumem
1311 | earum
1312 | ecce
1313 48, 102 | nisi laborem summa cum cura ecferas.~nollem idem alio loco dixisset,
1314 45, 98a | gerendarum dignitate homines ecferri ita convenit ut otio non
1315 38, 82 | illi parricidae, quorum ecfrenatus furor alitur impunitate
1316 52, 110b| in qua non ille princeps? ecqui seditiosus cui ille non
1317 14, 32 | nomen adfligeres? etiamne edicere audebas ne maererent homines
1318 41, 89 | plebis nova novi generis edicta proponunt; 'ne reus adsit,
1319 13, 30 | omnium novis et inauditis edictis ius libertatemque pervertere?~
1320 14, 32 | decrevisset: cum subito edicunt duo consules ut ad suum
1321 38, 83 | animam quam vix retinuit edidisset, non dubito quin, si modo
1322 27, 58 | in me illorum immanitas edidit haud scio an recte hoc proximum
1323 12, 29a | in contione relegavit, edixitque ut ab urbe abesset milia
1324 38, 81 | Clodia quod facere voluit effecisset, si P. Sestius, qui pro
1325 4, 10 | quidnam, cum se conroborarit, effectura esse videatur. Decurionum
1326 39, 84 | obsessum teneret? haec ut efficere posset, quae fieri nisi
1327 45, 98a | volunt, omnes optimates, qui efficiunt, summi viri et conservatores
1328 35, 77a | refarciri, e foro spongiis effingi sanguinem, ut omnes tantam
1329 44, 95 | carcerem totum in forum effudit, volitat aedilis, accusat
1330 54, 116 | nisi eos a quibus vix vivus effugit. semel, inquam, se ludis
1331 19, 42 | coniuratorum copias veteres et effusam illam ac superatam Catilinae
1332 52, 111 | fuit in furiosissimum atque egentissimum ganeonem.~112.
1333 36, 78 | et cum omnia vi et armis egeris, accuses eum qui se praesidio
1334 33, 71 | causa non abhorrere. quid egerit, quantum profecerit, nihil
1335 2, 4 | itaque si aut acrius egero aut liberius quam qui ante
1336 53, 114 | populares illi duo quid egerunt? alter, qui tamen se continuerat,
1337 17, 38b | importuna prodigia, quos egestas, quos aeris alieni magnitudo,
1338 60, 127b| qui, dum vis fuit, nihil egi, et quem, si vis non fuisset,
1339 56, 120 | verbis meam causam quam egomet de me agere potuissem? summi
1340 62, 130 | convertisset, conlacrimavit vir egregius ac vere Metellus totumque
1341 67, 141 | ita fecerant e civitate eicerentur; si Themistoclem illum,
1342 26, 56 | indemnati cives e civitate eiciebantur.~57.
1343 55, 118 | cantorum ipsorum vocibus eiciebatur. et quoniam facta mentio
1344 13, 30 | quem volet, damnabit atque eiciet nominatim? hic si umquam
1345 13, 29b | edicto ex patria consul eiecerit.~30.
1346 68, 142 | hunc sui cives e civitate eiecerunt: nos etiam hostem litteris
1347 4, 9 | Antoni, Capua praecipitem eiecit, hominem perditum et non
1348 26, 57 | consecutus, erat eodem genere eisdemque maioribus, eadem vetustate
1349 18, 41 | monuerunt ut esset cautior, eiusque vitae a me insidias apud
1350 64, 134 | legem; facit is qui neque elabi ex iudicio iucunditate sua
1351 64, 134 | venalibus quidem homines electos, sed ex ergastulis emptos
1352 2, 3 | defensionis, querelae quam eloquentiae, doloris quam ingeni partis
1353 50, 107 | sententiam eius auctoritate neque eloquentiam iucunditate fuisse maiore.~
1354 2, 3 | Hortensio, clarissimo viro atque eloquentissimo, causa est P. Sesti perorata,
1355 29, 63 | maneret, quam nemo iam posset eluere, quod ex malis boni posset
1356 27, 59 | vestitu suo publicatus. em cur ceteri reges stabilem
1357 54, 116 | acroama, qui omnia sororis embolia novit, qui in coetum mulierum
1358 30, 66 | erat qui illo anno non aut emendum sibi quod non habebat, aut
1359 59, 126 | conspectus cum veniret. emergebat subito, cum sub tabulas
1360 5, 12 | Appennini atque e nivibus illis emersisset atque aestatem integram
1361 9, 20b | posse arbitraretur hominem emersum subito ex diuturnis tenebris
1362 39, 85 | vincla coniecti a Milone, emissi a Serrano: mentio nulla.
1363 36, 78 | cum sicariis e carcere emissis ante lucem inmittas? magistratus
1364 39, 84 | homines,' inquit, 'emisti, coegisti, parasti.' quid
1365 44, 95 | servos ad caedem idoneos emit et in tribunatu carcerem
1366 64, 134 | iudicio iucunditate sua neque emitti gratia potest, neque opibus
1367 33, 72 | confirmarant. ex iis princeps emitur ab inimicis meis is quem
1368 38, 80b | ipsa vis est, non posse emori? an illa, quod tribunus
1369 40, 87 | erecta Italia. duo soli erant empti ad impediendum; qui si homines
1370 34, 74 | nec ausus est, cum esset emptus, intercedere; noctem sibi
1371 10, 24 | vulnerare: cum hominibus enervatis atque exsanguibus consulatus
1372 46, 99 | gubernacula patriae depoposcerunt, enitendumque omni scientia ac diligentia
1373 16, 38a | publice, omnes boni proprie enixeque susceperant. eas res gesseram
1374 10, 25a | latere -- promulgantur uno eodemque tempore rogationes ab eodem
1375 10, 23 | animi et corporis devorarat; eosdemque praeclare dicere aiebat
1376 24, 54 | ardebat in Palatio: consules epulabantur. quod si meis incommodis
1377 24, 54 | advolaverunt. omitto gratulationes, epulas, partitionem aerari, beneficia,
1378 52, 111 | is adfuit, is interfuit epulis et gratulationibus parricidarum;
1379 7, 17 | delendum senatum, adfligendum equestrem ordinem, exstinguenda omnia
1380 51, 110a| optimo consule, et ordine equestri, cuius ille ordinis nomen
1381 59, 126 | non modo gladiatores sed equi ipsi gladiatorum repentinis
1382 33, 71 | Macedoniam cum exercitu neque equitatum in Syria et cohortis optimas
1383 13, 29b | expulerit, relegarit non dico equitem Romanum, non ornatissimum
1384 | eram
1385 | eramus
1386 21, 48 | Athenis, regis, opinor, Erechthei filiae, pro patria contempsisse
1387 40, 87 | animi ad causam excitati, erecta Italia. duo soli erant empti
1388 23, 51 | declarandi potestas esset erepta. qua re moneo vos, adulescentes,
1389 20, 46 | ereptis senatui gubernaculis fluitantem
1390 51, 109 | me, quem tyrannum atque ereptorem libertatis esse dicebat
1391 27, 58 | supplicem abiectum vidisset erexit, atque insigne regium, quod
1392 64, 134 | homines electos, sed ex ergastulis emptos nominibus gladiatoriis
1393 31, 68 | causa nostra eo iam loci ut erigere oculos et vivere videretur.
1394 42, 91 | per caedem ac vulnera aut eripere aut retinere potuissent?
1395 41, 89 | putavit et deterreri (et clam eripi: id egit) ut, quoniam sibi
1396 52, 111 | Utrum ego tibi patrimonium eripui, Gelli, an tu comedisti?
1397 24, 53 | patriae conspectuque vestro eripuissem, et metu vestri periculi,
1398 | ero
1399 12, 28 | Catilina victor habuisset: errare homines si etiam tum senatum
1400 45, 97 | genus universum, ut tollatur error, brevi circumscribi et definiri
1401 57, 122 | temeritatem solebat aut errorem senatus: ~O ingratifici
1402 4, 9 | latebris atque ex tenebris erupisset palamque armata volitaret,
1403 65, 135b| vos, iudices, ut aliquando essetis severi, aliquando medicinam
1404 | esto
1405 21, 48 | castra Porsennae venisset eumque interficere proposita sibi
1406 43, 94 | et spoliandam tradidisse, eundemque bona creditorum, civium
1407 14, 33a | memoria sed etiam ex fastis evellendos putet, pacto iam foedere
1408 28, 60 | palam dixerint linguam se evellisse M. Catoni, quae semper contra
1409 33, 71 | paludati. quibus utinam ipsis evenissent ea quae tum homines precabantur!
1410 69, 145 | pertuli poenarum satis: eversa domus est, fortunae vexatae,
1411 2, 5 | civitatis atque in ruinis eversae atque adflictae rei publicae
1412 15, 35 | urbem nondum excisam et eversam sed iam captam atque oppressam
1413 57, 121b| deploraret, domum incensam eversamque, sic egit ut, demonstrata
1414 61, 129a| aliter fecisset, eum plane eversorem rei publicae fore idque
1415 7, 17 | hocine ut ego nomine appellem eversores huius imperi, proditores
1416 40, 86 | oportere hominum audacium, eversorum rei publicae, sceleri legibus
1417 7, 16 | tribunus plebis felix in evertenda re publica fuit nullis suis
1418 1, 1 | violarint vexarint perturbarint everterint, non solum alacris laetosque
1419 31, 67 | definisset, rem publicam everti scelere paucorum, quam ipse
1420 62, 130 | ille omnis prope ab inferis evocasset Metellos et ad illius generis,
1421 12, 28 | exanimatus evolat ex senatu, non minus perturbato
1422 5, 12 | dicam: si M. Petrei non excellens animus et amor rei publicae,
1423 41, 88 | innata libertas, prompta excellensque virtus fortissimum virum
1424 45, 96b | re publica atque in ea se excellentius gerere studuerunt; quibus
1425 68, 143 | et virtutem immortalitas excepisse dicatur, minus existimemus
1426 21, 47 | fortium virorum, cum e corpore excessissent, sentire ac vigere? quorum
1427 44, 95 | inimicorum suorum oppugnavit excidit incendit, qui stipatus semper
1428 48, 102 | alio loco dixisset, quod exciperent improbi cives, ~oderint,
1429 10, 23 | patria pericula, vulnera excipienda, mortem oppetendam, vaticinari
1430 15, 35 | cum omnes urbem nondum excisam et eversam sed iam captam
1431 65, 136 | maiorum vestrorum imitationem excitabo, et qui ingenio ac virtute
1432 5, 12 | adiutor ei P. Sestius ad excitandum Antonium, cohortandum, accusandum,
1433 54, 115 | plausus exilis et raros excitare; ac tamen facile est, cum
1434 57, 121b| etiam inimicis atque invidis excitaret!~122.
1435 48, 103 | optimates, quod et discordiam excitari videbant et, cum locupletes
1436 1, 1 | rem publicam adflictam excitarint et latrocinio domestico
1437 5, 12 | consulem ad rem gerendam excitarit, quos stimulos admoverit
1438 2, 5 | tantae summis in rebus laudes excitatae sint. ~
1439 4, 11a | praeteriti cogitationem excitate. Litterae Ciceronis consulis. ~
1440 38, 81 | animum maiorumque virtutem excitaturi? fuistisne aliquando rem
1441 18, 41 | nuntiis, alii coram ipsi excitaverunt, ut ille, cum a me certe
1442 31, 67 | meae salutis averterant, excitavit illam suam non sopitam,
1443 37, 80a | Reatino, cur tam temere exclamarit occisum. ipsum vero quid
1444 37, 79 | civium saepe iam victrix, exclamat, incitatur, invadit; inermem
1445 52, 112 | nemo sibi nec valetudinis excusationem nec senectutis satis iustam
1446 47, 101 | demoveri; aut, ut vetera exempla, quorum est copia digna
1447 62, 130 | cumque eum ad domestici exempli memoriam et ad Numidici
1448 67, 141 | necesse, propositis tot exemplis iracundiae levitatisque
1449 48, 103 | avocari putabant et aerarium exhauriri videbant. ~
1450 21, 48 | inimicum, eadem sibi manu vitam exhausisse qua mortem saepe hostibus
1451 37, 80a | accessisset reliquum spiritum exhausisset. accusa Lentidium; non percussit
1452 33, 71 | rei publicae reciperandae. exierunt malis ominibus atque exsecrationibus
1453 5, 13a | vestigia non pressa leviter ad exigui praedicationem temporis,
1454 54, 115 | nullorum emptos plausus exilis et raros excitare; ac tamen
1455 13, 30 | perraro accidit, ex urbe exire a consulibus iuberi: atque
1456 60, 128 | studio gloriae putet idcirco exisse ut ita redirem? quem enim
1457 53, 113 | vehementer duo populares existimabantur. ex iis qui populares non
1458 57, 122 | popularis, equidem audiebam: existimare facilius possunt qui adfuerunt. ~
1459 53, 113 | iam de C. Fannio quae sit existimatio videmus: quod iudicium populi
1460 49, 105 | num vos existimatis Gracchos aut Saturninum
1461 40, 87 | crimine parem Sesti causam existimaturos: adiit igitur T. Annius
1462 68, 143 | excepisse dicatur, minus existimemus eos qui hanc tantam rem
1463 69, 145 | litteras, confessiones communis exiti detuli, cum parui vobis?
1464 20, 46 | potius cum summo non dicam exitio, sed periculo certe vestro
1465 55, 118 | tua post principia atque exitus vitiosae vitae -- !~sedebat
1466 7, 16 | consul, vel, ut ego arbitror, exoratus vel, ut non nemo putabat,
1467 16, 36 | Italia ad omnem contentionem expedita, cessi tribuni plebis, despicatissimi
1468 29, 63 | etiam si alia quapiam vi expelleretur illis temporibus ex hac
1469 13, 30 | consul a suis dis penatibus? expellet ex patria? deliget quem
1470 42, 92 | et vidit et fecit, ut ius experiretur, vim depelleret. altero
1471 66, 138 | inferri iniurias, magnos esse experiundos et subeundos labores; sed
1472 21, 47 | tam ignarus rerum, tam expers consili aut ingeni? nihil
1473 48, 102 | multi invideant multique expetant inscitiast,~inquit, ~postulare,
1474 21, 48 | rettulissem nec sine ea quicquam expetendum esse homini in vita putassem,
1475 66, 139 | gloria nominari potest, expetunt, aliis otium quaerere debent
1476 43, 93 | pictam olim in contionibus explicabat, quo fortissimum ac summum
1477 56, 119b| essent optimates. in ea explicanda demonstrandum est non esse
1478 13, 31 | posset mederetur. ac si in exponendis vulneribus illis de me ipso
1479 6, 15a | rei publicae naufragium exponere, in quo conligendo ac reficienda
1480 56, 119b| intimos sensus civitatis expressero.~120.
1481 4, 10 | decretum officio aliquo expressum vicinitatis aut clientelae
1482 56, 120 | arte sua, sed etiam dolore exprimebat. qua enim (vi): ~qui rem
1483 55, 118 | universum fugeret aut non exprimeret ipse actor.~119a.
1484 13, 29b | habet proprium, ut ex urbe expulerit, relegarit non dico equitem
1485 68, 142 | suis civibus damnati atque expulsi, tamen, quia bene sunt de
1486 29, 63 | is aequo animo tum, me expulso et meo nomine cum universo
1487 58, 125a| moderatores, legum domini, civium expulsores? Aliusne est aliquis improbis
1488 3, 7 | posset fluctibus rei publicae expulsum, in alienis terris iacentem,
1489 37, 79 | vulneribus extremo spiritu exsanguem et confectum viderent, defetigatione
1490 10, 24 | hominibus enervatis atque exsanguibus consulatus tamquam gladius
1491 7, 17 | omni inaudita libidine exsanguis? -- sed fuit profecto quaedam
1492 65, 135b| medentur rei publicae qui exsecant pestem aliquam tamquam strumam
1493 7, 15b | omni cautione, foedere, exsecratione devinxerat nihil in tribunatu
1494 33, 71 | exierunt malis ominibus atque exsecrationibus duo vulturii paludati. quibus
1495 67, 140 | praesenti morte aut turpi exsilio dependerunt.~141.
1496 21, 47 | gerebam, non mihi mors, non exsilium ob oculos versabatur? non
1497 53, 114 | publica aliud atque homines exspectabant, vir et bonus et innocens
1498 10, 24 | boni nihil ab illis nugis exspectandum, mali quidem certe nihil
1499 35, 75 | nihil progreditur, consilia exspectat inimicorum meorum. quid?
1500 36, 78 | gladiatores tu novicios, pro exspectata aedilitate suppositos, cum
1501 33, 72 | frequentia senatus, quae exspectatio populi, qui concursus legatorum
1502 64, 134 | et concursus futuros. hac exspectatione elatus homo flagrans cupiditate
1503 56, 121a| poetae et studio actoris et exspectationi nostrae plauderetur: ~summum
|