129b.
decrevit eodem tempore senatus ut iis qui ex tota Italia salutis meae causa
convenerant agerentur gratiae, atque ut idem ad res redeuntes ut venirent
rogarentur.
130.
haec erat studiorum in mea salute contentio ut ii qui a senatu de me rogabantur
eidem senatui pro me supplicarent. atque ita in his rebus unus est solus
inventus qui ab hac tam impensa voluntate bonorum palam dissideret, ut etiam Q.
Metellus consul, qui mihi vel maxime ex magnis contentionibus rei publicae fuisset
inimicus, de mea salute rettulerit: qui excitatus cum summa auctoritate P.
Servili (tum incredibili) quadam gravitate dicendi, cum ille omnis prope ab
inferis evocasset Metellos et ad illius generis, quod sibi cum eo commune
esset, dignitatem propinqui sui mentem a Clodianis latrociniis reflexisset,
cumque eum ad domestici exempli memoriam et ad Numidici illius Metelli casum
vel gloriosum vel gravem convertisset, conlacrimavit vir egregius ac vere
Metellus totumque se P. Servilio dicenti etiam tum tradidit, nec illam divinam
gravitatem plenam antiquitatis diutius homo eiusdem sanguinis potuit sustinere
et mecum absens beneficio suo rediit in gratiam.
131a.
quod certe, si est aliqui sensus in morte praeclarorum virorum, cum omnibus
Metellis tum vero uni viro fortissimo et praestantissimo civi gratissimum,
fratri suo, fecit, socio laborum, periculorum, consiliorum meorum.