Cap., Par.

 1   1, 1  | familiaritate coniunctis. Quae sunt igitur meae partes? Auctoritatis
 2   2, 6  |             eius qui dedit. Donatus igitur est ob eas causas a Cn.
 3   2, 7  |                                 Ubi igitur est crimen? Quod eum Pompeius
 4   2, 7  |        ignominia putanda est. Cuius igitur? Re vera nullius, actione
 5   3, 11 |             sententia maluit -- hoc igitur causam dicente, cum ipsius
 6   4, 14 |            foederis non tenebat? Id igitur quisquam Cn. Pompeium ignorasse
 7   5, 16 |            gloria niterentur. Cuius igitur audita virtus dubitationi
 8   6, 17 |                             Omittam igitur Pompeium iam oratione mea
 9   8, 25 |                             Hanc tu igitur, patrone foederum ac foederatorum,
10  12, 32 |         necesse est licere. Ubi est igitur <in> foedere Gaditano, ne
11  12, 33 |             consecratur. Quid habes igitur dicere de Gaditano foedere
12  12, 33 |    consecratam esse dico. De quibus igitur etiam si latum esset ne
13  12, 37 |         illorum caveretur. Potestne igitur nostra maiestas <a> Gaditanis
14  14, 45 |                                Quos igitur prudentissimos interpretes
15  14, 46 |                          Possumusne igitur tibi probare auctorem exempli
16  14, 46 |            prudentia, religione? Is igitur Iguvinatem M. Annium Appium,
17  14, 46 |     aequissimum sciret esse. Potest igitur, iudices, L. Cornelius condemnari,
18  15, 53 |        perscriptum fuisse. Quo modo igitur L. Cossinius Tiburs, pater
19  16, 54b|    imperatorum valerent? Num fundos igitur factos populos Latinos arbitramur
20  16, 55 |          Romana esset, tulisse. Num igitur aut fundos factos Veliensis,
21  18, 59 |          esse vobis et probata. Non igitur a suis, quos nullos habet,