Cap., Par.

 1   6, 17|       memoria tenetote. De lege, de foedere, de exemplis, de perpetua
 2   9, 27|             mutandae civitatis, nec foedere impediatur quo minus ex
 3  10, 29|         amicitia sponsione pactione foedere est coniuncta, ita mihi
 4  11, 31|       creator huius urbis, Romulus, foedere Sabino docuit etiam hostibus
 5  12, 32|         licere. Ubi est igitur <in> foedere Gaditano, ne quem populus
 6  12, 33|           igitur dicere de Gaditano foedere eius modi? utrum capitis
 7  12, 33|         Nihil omnino umquam de isto foedere ad populum, nihil ad plebem
 8  12, 34|       Catulo consulibus a senatu de foedere postulaverunt. Tum est cum
 9  12, 34|         renovatum vel ictum; de quo foedere populus Romanus sententiam
10  12, 35|          quod iudicio senatus, quod foedere, consecuta est; quod publica
11  12, 35| comprobasset, quid erat cur ex ipso foedere Gaditanum in civitatem nostram
12  12, 35|             Nihil est enim aliud in foedere nisi ut pia et aeterna pax
13  12, 35|            hanc vim, ut sit ille in foedere inferior.~36.
14  12, 37|        simul absurda res est caveri foedere ut maiestatem populi Romani '
15  13, 38|       videretur; si esset, tamen in foedere nihil esse cautum praeter
16  13, 39|    sanctiorem arce duxerunt, et hoc foedere Catuli senatusque auctoritate
17  13, 41|            vetustate fide periculis foedere coniunctis hoc idem non
18  14, 47|            fuisse dubium quin nullo foedere a re publica bene gerenda
19  14, 47|         Iguvinatium neque Camertium foedere esse exceptum, quo minus
20  15, 52|          factus non esset, aut quod foedere civitatis mutandae ius impediretur.~