Cap., Par.
1 1, 1 | auctoritates patronorum in iudiciis valent, ab amplissimis
2 1, 1 | Auctoritatis tantae quantam vos in me esse voluistis, usus
3 1, 2 | die Cn. Pompei gravitas in dicendo, iudices, quae facultas,
4 1, 3 | recte procedere>. Quae enim in L. Crasso potuit, homine
5 1, 3 | varietas, copia quam fuit in eo qui tantum potuit impertire
6 1, 4 | praetervecta sit auris vestras, sed in animis omnium penitus insederit,
7 1, 4 | Cornelio, cuius ego voluntati in eius periculis nullo modo
8 1, 4 | eosdem vos, iudices, nuper in alia causa fuerim, et praedicatorem
9 2, 5 | omnibus dimicare ut nullius in delicti crimen vocaretur.
10 2, 5 | genus suum ementitus, non in aliquo impudenti mendacio
11 2, 5 | delituisse, non inrepsisse in censum dicitur: unum obicitur,
12 2, 5 | accusator fatetur, hunc in Hispania durissimo bello
13 2, 5 | Metello, cum C. Memmio et in classe et in exercitu fuisse;
14 2, 5 | Memmio et in classe et in exercitu fuisse; ut Pompeius
15 2, 5 | exercitu fuisse; ut Pompeius in Hispaniam venerit Memmiumque
16 2, 6 | propria Corneli, pietas in rem publicam nostram, labor,
17 2, 6 | praemia quidem ipsa non sunt in eius facto qui adeptus est,
18 2, 6 | facto qui adeptus est, sed in eius qui dedit. Donatus
19 2, 6 | negat, sed reprehendit, ut in Cornelio causa ipsius probetur,
20 2, 6 | probetur, poena quaeratur, in Pompeio causa laedatur,
21 2, 6 | condemnari volunt. Ergo in iudicium caput Corneli,
22 2, 6 | Pompei vocatur. Hunc enim in ea civitate in qua sit natus
23 2, 6 | Hunc enim in ea civitate in qua sit natus honestissimo
24 2, 6 | relictis rebus suis omnibus in nostris bellis nostris cum
25 2, 6 | tum propria Corneli, nec in iis rebus crimen est ullum.~
26 3, 9 | victorias bellicas quot sunt in rerum natura genera bellorum.
27 3, 9 | eius consiliorum fuerunt: in quo uno ita summa fortuna
28 3, 9 | an integritas, an religio in eo, an diligentia umquam
29 3, 10 | auctoritate? quae tanta est quanta in his tantis virtutibus ac
30 3, 11 | averteret, ne forte, quod ille in tabulas publicas rettulisset,
31 3, 12 | esse constrictam: nos etiam in ipsa religione et legum
32 3, 13 | Pompei non solum virtutis in bello sed etiam religionis
33 3, 13 | bello sed etiam religionis in pace! Vos denique, mutae
34 3, 13 | ora, quae sedes, qui locus in quo non exstent huius cum
35 4, 14 | quasi vero levius sit, cum in tanta re publica versere
36 4, 14 | liceat! Etenim utrum <qui in> Hispania bellum acerrimum
37 4, 15a| contra existimo, iudices, cum in omni genere ac varietate
38 4, 15a| praestabilem <eius> esse scientiam in foederibus, pactionibus,
39 4, 15a| regum, exterarum nationum, in universo denique belli iure
40 4, 15a| ea quae nos libri docent in umbra atque otio, ea Cn.
41 6, 18 | iudices, natus, aut si, in qua fortuna est nascendi
42 7, 19b| populus fundus factus esset, in hanc civitatem venire.~20.
43 7, 20 | Sed totum hoc, iudices, in ea fuit positum semper ratione
44 7, 20 | quam nos haberemus, eadem in populo aliquo tamquam in
45 7, 20 | in populo aliquo tamquam in fundo resedisset, ut tum
46 7, 21 | civitatem non haberent. In quo magna contentio Heracliensium
47 7, 21 | Neapolitanorum fuit, cum magna pars in iis civitatibus foederis
48 7, 23 | aut nostra civitas careat in suis periculis Massiliensi
49 7, 23 | cum hoste nostro comminus in acie saepe pugnarit, qui
50 7, 24 | Etenim in populum Romanum grave est
51 7, 24 | nostris sua communicare; in socios vero ipsos, et in
52 7, 24 | in socios vero ipsos, et in eos de quibus agimus foederatos,
53 8, 25 | civibus> armis subegimus atque in dicionem nostram redegimus
54 8, 25 | quis se pro nostro imperio in periculum capitis atque
55 8, 25 | periculum capitis atque in vitae discrimen inferret,
56 8, 26 | quam si omnino iis versari in nostris bellis non liceret.
57 9, 27 | est, iudices, non solum in legibus publicis positum,
58 9, 27 | publicis positum, sed etiam in privatorum voluntate. Iure
59 9, 28 | Neque solum dicatione, quod in calamitate clarissimis viris
60 9, 28 | apud maiores legati nostri in Graeciam proficiscentes
61 9, 28 | rebus relictis alias se in civitates contulerunt. ~
62 10, 29 | quam ob rem civi Gaditano in hanc civitatem venire non
63 10, 29 | omnibus civitatibus via sit in nostram, cumque nostris
64 10, 29 | nostros homines recipere in suas civitates, si idem
65 10, 30a| Itaque in Graecis civitatibus videmus
66 10, 30a| nostros civis, Athenis in numero iudicum atque Areopagitarum,
67 10, 30a| civitatem retinere vellet, in aliam se civitatem dicavit. ~
68 11, 31 | invitus civitate mutetur neve in civitate maneat invitus!
69 11, 31 | generibus gentes universae in civitatem sunt receptae,
70 12, 32 | Gallia barbarorum, quorum in foederibus exceptum est
71 12, 32 | licere. Ubi est igitur <in> foedere Gaditano, ne quem
72 12, 33 | Quid fuit in rogatione ea quae de Pompeio
73 12, 33 | Lentulo consulibus lata est, in quo aliquid sacrosanctum
74 12, 34 | fulmina nostri imperi subito in Hispania, Cn. et P. Scipiones,
75 12, 35 | ex ipso foedere Gaditanum in civitatem nostram recipi
76 12, 35 | liceret? Nihil est enim aliud in foedere nisi ut pia et aeterna
77 12, 35 | etiam est, quod non est in omnibus foederibus: Maiestatem
78 12, 35 | habet hanc vim, ut sit ille in foedere inferior.~36.
79 12, 36 | conservanto,' quo magis in legibus quam in foederibus
80 12, 36 | quo magis in legibus quam in foederibus uti solemus,
81 12, 36 | siletur, certe ille populus in superiore condicione causaque
82 12, 36 | foederis sanctione defenditur. In quo erat accusatoris interpretatio
83 13, 38 | videretur; si esset, tamen in foedere nihil esse cautum
84 13, 38 | adiutoribus illorum civibus uti in bellis nobis non liceret
85 13, 40 | ipsum populum Romanum, quem in caritate annonae, ut saepe
86 13, 40 | eximia virtute fuerit, sit in nostris castris, sit in
87 13, 40 | in nostris castris, sit in imperatorum praetoriis,
88 13, 40 | denique inter signa atque in acie locus, sit his gradibus
89 13, 41 | crearetur . . . gravissima autem in istum civem suum Gaditani
90 13, 43 | ne saeptum sit iis iter <in> perpetuum ad hoc amplissimum
91 13, 43 | et facultatem commendandi in hac civitate versari? Quis
92 13, 43 | istum C. Caesar, cum esset in Hispania praetor, adfecerit,
93 13, 43 | disciplinaque delerit, summa in eam civitatem huius rogatu
94 13, 44 | eorum civis virtutis causa in nostram civitatem venire,
95 14, 45 | iuris, quos diligentissimos in exquirendis condicionibus
96 14, 48 | esset civitate donatus, in iudicium est vocatus? Nam
97 14, 48 | causam ex colonia Latina in primis firma et inlustri.
98 14, 48 | Saturninus C. Mario tulerat ut in singulas colonias ternos
99 14, 49 | sed tamen tanta auctoritas in C. Mario fuit ut non per
100 14, 49 | qui imperatoribus nostris in bello, in acie, in exercitu
101 14, 49 | imperatoribus nostris in bello, in acie, in exercitu dilectum
102 14, 49 | nostris in bello, in acie, in exercitu dilectum virtutis,
103 14, 49 | qui sociis, qui foederatis in defendenda re publica nostra
104 14, 50 | praestans, tum vel nimium parcus in largienda civitate?~51.
105 14, 51 | facere viderat? Neque vero id in uno Cornelio fecit; nam
106 14, 51 | propugnatores huius imperi possent in hanc civitatem venire, et
107 15, 52 | causa destiterunt. Multi in civitatem recepti ex liberis
108 15, 53 | rebus interpositum atque in maximis causis re ipsa atque
109 15, 53 | ignorat? quod quidem nuper in columna ahenea meminimus
110 16, 54b| dubitandum fuit quin, quo in genere iudicum praemia rata
111 16, 54b| iudicum praemia rata essent, in eodem iudicia imperatorum
112 17, 56 | Intellego, iudices, in causa aperta minimeque dubia
113 17, 56 | vestras auris permanarent et in iudicio ipso redundarent,
114 17, 56 | redundarent, idcirco illa in omni parte orationis summa
115 17, 57a| Obiectum est etiam quod in tribum Clustuminam pervenerit;
116 18, 57b| More hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis
117 18, 57b| invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant: non
118 18, 58 | non concessit? Versatus in intima familiaritate hominis
119 18, 58 | familiaritate hominis potentissimi, in maximis nostris malis atque
120 18, 58 | sive rei publicae fatum, ut in me unum omnis illa inclinatio
121 18, 58 | Non modo non exsultavit in ruinis nostris vestrisque
122 18, 60 | auctoritas satis apud illos in hac re ponderis haberet,
123 18, 61 | numero dierum novo: idem in angustiis aerari victorem
124 18, 61 | aliis videtur: sunt fortasse in sententia firmiores. Reprendo
125 18, 62 | quibus infinitum sit odium in quos semel susceptum sit,
126 19, 63 | placuit homini prudentissimo; in summa amicorum copia cum
127 19, 63 | familiarissimis eius est adaequatus. In praetura, in consulatu praefectum
128 19, 63 | adaequatus. In praetura, in consulatu praefectum fabrum
129 19, 64 | abest longissime, atque in iis est nunc locis quae
130 19, 64 | videtis, nolite committere ut in re tam inveterata quicquam
131 19, 65 | sed de virtutis praemio in iudicium vocetur. Accedat
132 19, 65 | Postremo illud, iudices, fixum in animis vestris tenetote,
133 19, 65 | animis vestris tenetote, vos in hac causa non de maleficio
|