Cap., Par.

 1   1, 2  | declarari videbatur. Nihil enim umquam audivi quod mihi de iure
 2   3, 9  |    religio in eo, an diligentia umquam requisita est? Quem provinciae
 3   3, 9  |      viderunt, sed aut sperando umquam aut optando cogitaverunt?~
 4  10, 30a|      nostri moris ac iuris nemo umquam, qui hanc civitatem retinere
 5  12, 33 |         confirmas? Nihil omnino umquam de isto foedere ad populum,
 6  12, 33 |       cum populus Romanus nihil umquam iusserit, quicquam audes
 7  15, 52 |   populis [liberati] sunt: nemo umquam est de civitate accusatus,
 8  18, 58 |       huic quidem ipsi quis est umquam inventus inimicus aut quis
 9  18, 58 |        atque discordiis neminem umquam alterius rationis ac partis
10  18, 60 |       semper putavi, neque huic umquam labori officio muneri defui.