Cap., Par.

 1   1, 2  |         Pompei gravitas in dicendo, iudices, quae facultas, quae copia,
 2   1, 4  |           esse, ut apud eosdem vos, iudices, nuper in alia causa fuerim,
 3   2, 7  |           modi reprehensio a vobis, iudices, repudianda.~8a.
 4   3, 8b |             nunc cuncter sic agere, iudices, non esse fas dubitari quin,
 5   3, 10 |          recusanti, huius de facto, iudices, ita quaeri ut id agatur,
 6   3, 11 |            nos Cn. Pompei decretum, iudices, de consili sententia pronuntiatum
 7   3, 12 |           accederet, una voce omnis iudices ne is iuraret reclamasse. <
 8   4, 15a|            Equidem contra existimo, iudices, cum in omni genere ac varietate
 9   5, 15b|               Atque, ut ego sentio, iudices, causa dicta est. Temporum
10   6, 17 |      oratione mea reliqua, sed vos, iudices, animis ac memoria tenetote.
11   6, 18 |           quisque loco nostrum est, iudices, natus, aut si, in qua fortuna
12   6, 19a|             vobis idcirco non peto, iudices, ne de vestra sapientia
13   7, 19b|                           Nascitur, iudices, causa Corneli ex ea lege
14   7, 20 |           liberorum. Sed totum hoc, iudices, in ea fuit positum semper
15   8, 26 |               Atqui nihil interest, iudices, utrum haec foederati iura
16   9, 27 |        civitatis ignorat, quod est, iudices, non solum in legibus publicis
17  11, 30b| disputationis atque orationis meae, iudices, pertinet ad commune ius
18  12, 34 |     infirmandum foedus Gaditanorum, iudices, pertinet; neque enim est
19  13, 41 |          arbitrabuntur. Atque hanc, iudices, non a me fingi orationem,
20  13, 44 |        simul et vos non ignorantis, iudices, admonebo, quo de iure hoc
21  14, 46 |         sciret esse. Potest igitur, iudices, L. Cornelius condemnari,
22  14, 49 |          probarit. Quis enim esset, iudices, qui imperatoribus nostris
23  15, 52 |             iudicium etiam senatus. Iudices cum prae se ferrent palamque
24  16, 55 |         comprobatum. Sacra Cereris, iudices, summa maiores nostri religione
25  17, 56 |                          Intellego, iudices, in causa aperta minimeque
26  18, 59 |           gratiam refero, speroque, iudices, ut eos qui principes fuerunt
27  18, 60 |            erit aequa lex et nobis, iudices, atque omnibus qui nostris
28  18, 62 |       hominum mentis nulla ratione, iudices, placare possumus, vestros
29  19, 64 |        nolite, per deos immortalis, iudices, hunc illi acerbum nuntium
30  19, 65 |                      Simul et illa, iudices, omnia ante oculos vestros
31  19, 65 |      iudicavit, populum qui iussit, iudices qui adprobarunt. Tum etiam
32  19, 65 |            malitis. Postremo illud, iudices, fixum in animis vestris