Cap., Par.

 1   1, 2  |       Quae fuerit hesterno die Cn. Pompei gravitas in dicendo,
 2   1, 4  |       deesse possum, sed etiam Cn. Pompeio, qui sui facti,
 3   2, 5  |        causae ut, quod fecisse Cn. Pompeium constet, id omnes
 4   2, 6  |     igitur est ob eas causas a Cn. Pompeio civitate. Id accusator
 5   3, 8b |        fas dubitari quin, quod Cn. Pompeium fecisse constet,
 6   3, 11 |    falsum esset videretur: nos Cn. Pompei decretum, iudices,
 7   3, 12 |      conservanda qualis fuerit Cn. Pompeius dubitabimus?~13.
 8   3, 13 |   Romani excellens dignitas! O Cn. Pompei sic late longeque
 9   3, 13 | tetrarchae, tyranni, -- testes Cn. Pompei non solum virtutis
10   4, 14 |    gestu accusator: inscientem Cn. Pompeium fecisse significat,
11   4, 14 |    tenebat? Id igitur quisquam Cn. Pompeium ignorasse dicere
12   4, 15a|     otio non facile discuntur, Cn. Pompeius excellat, singularem
13   4, 15a|        in umbra atque otio, ea Cn. Pompeium neque cum requiesceret
14   6, 17 |        vobis explicavit, neque Cn. Pompeius, cuius oratio
15   7, 19b|        ea lege quam L. Gellius Cn. Cornelius ex senatus sententia
16   7, 19b|      cives Romani sint ii quos Cn. Pompeius de consili sententia
17   9, 28 |       Neque enim sine causa de Cn. Publicio Menandro, libertino
18  12, 34 |     imperi subito in Hispania, Cn. et P. Scipiones, exstincti
19  13, 38 |      populos fieri non solere; Cn. Pompeium de consili sententia
20  13, 40 |   Metellos, et hunc praesentem Cn. Pompeium, quem procul ab
21  14, 50 |                          Quid? Cn. Pompeius pater rebus Italico
22  14, 51 |                         Hic tu Cn. Pompei beneficium vel potius
23  18, 59 |       quos quidem hesterno die Cn. Pompeius copiosa oratione
24  19, 64 |    iure disceptat. Quod ius si Cn. Pompeius ignoravit, si
25  19, 64 |    Crassus, si Q. Metellus, si Cn. Pompeius pater, si L. Sulla,
26  19, 65 |      Corneli, sed de beneficio Cn. Pompei iudicaturos.~