1-dicio | dicit-loque | luci-sagun | salus-zmyrn
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 1 | Caput I~1.
2 3, 9 | aut optando cogitaverunt?~10.
3 3, 10 | rei publicae, nonne vobis?~11.
4 3, 11 | diligentia perpendemus?~12.
5 3, 12 | Cn. Pompeius dubitabimus?~13.
6 4 | Caput IV~14.
7 4, 14 | scire <se> profiteantur?~15a.
8 5 | Caput V~15b.
9 5, 15b| annos quingentos fuisset,~16.
10 6 | Caput VI~17.
11 6, 17 | operam ac munus putetis.~18.
12 6, 18 | eius adiutura videatur.~19a.
13 7 | Caput VII~19b.
14 1, 1 | certe satis esse facturum.~2.
15 7, 19b| in hanc civitatem venire.~20.
16 7, 20 | aut beneficio uterentur.~21.
17 7, 21 | nostro, non suo iure fiant.~22.
18 7, 22 | temporibus carendum nobis erit.~23.
19 7, 23 | praemiis adfici possit?~24.
20 8 | Caput VIII~25.
21 8, 25 | paterna virtute privari.~26.
22 9 | Caput IX~27.
23 9, 27 | civis Gaditanus possit esse.~28.
24 10 | Caput X~29.
25 1, 2 | causa et crimine ornatius:~3.
26 10, 29 | ceteris concessum est.~30a.
27 11 | Caput XI~30b.
28 11, 30b| civitate donare possimus.~31.
29 12 | Caput XII~32.
30 12, 32 | iudicio publico reppulerunt.~33.
31 12, 33 | dicere sacrosanctum fuisse?~34.
32 12, 34 | potest religione obligari.~35.
33 12, 35 | ille in foedere inferior.~36.
34 12, 36 | quidem certe non convenit.~37.
35 13 | Caput XIII~38.
36 13, 38 | potestatem nullam haberemus.~39.
37 1, 3 | et victoriis conquievit?~4.
38 13, 39 | terminos esse voluerunt.~40.
39 13, 40 | ascensus etiam ad civitatem.~41.
40 13, 41 | senatus consulta fecerunt.~42.
41 13, 42 | periculi deprecatores?~43.
42 13, 43 | defensorem commodorum suorum.~44.
43 14 | Caput XIV~45.
44 14, 45 | imperatores nostros anteferre?~46.
45 14, 46 | Mari factum condemnetur?~47.
46 14, 47 | praemia virtutis tribuerentur.~48.
47 14, 48 | ipsa sublata valere debere.~49.
48 2 | Caput II~5.
49 14, 49 | vivat auctoritas immortalis.~50.
50 14, 50 | parcus in largienda civitate?~51.
51 15 | Caput XV~52.
52 15, 52 | mutandae ius impediretur.~53.
53 15, 53 | civis Romanus est factus?~54a.
54 16 | Caput XVI~54b.
55 16, 54b| ex re praemium civitatis?~55.
56 17 | Caput XVII~56.
57 17, 56 | tamquam tutelas pervenire.~57a.
58 18 | Caput XVIII~57b.
59 18, 57b| hoc malo dente carpunt.~58.
60 18, 58 | absente meos sublevavit.~59.
61 2, 5 | extremum belli tempus fuisse.~6.
62 18, 59 | iniusta contentione avocabat.~60.
63 18, 60 | proficit, non obest civitati.~61.
64 18, 61 | publicae tempestate moderari.~62.
65 19 | Caput XIX~63.
66 19, 63 | talis viros profuturum.~64.
67 19, 64 | quicquam novi sentiatis.~65.
68 2, 6 | rebus crimen est ullum.~7.
69 2, 7 | vobis, iudices, repudianda.~8a.
70 3 | Caput III~8b.
71 3, 8b | etiam decuisse fateamur?~9.
72 5, 15b| infringere. Etenim si Pompeius abhinc annos quingentos fuisset,~
73 18, 58 | consolatione, -- omnis me absente meos sublevavit.~59.
74 12, 37 | Et simul absurda res est caveri foedere ut
75 6, 17 | oratio omnibus ornamentis abundavit, ad dicendum reliquit. Sed
76 19, 65 | praemio in iudicium vocetur. Accedat etiam illud, ut statuatis
77 8, 26 | nostrorum bellorum pericula accedere, an, quae nos eorum civibus
78 3, 12 | est, iurandi causa ad aras accederet, una voce omnis iudices
79 9, 28 | Rutilio Zmyrnae vidimus accidisse, ut earum civitatum fierent
80 14, 48 | disertus homo L. Antistius accusaret, non dixit fundum Spoletinum
81 14, 49 | habet similitudinis ista accusatio; sed tamen tanta auctoritas
82 16, 54b| cum praesertim genus ipsum accusationis et nomen <et> eius modi
83 13, 42 | voluntatis suae quam cum etiam accusatorem huius multa et poena notavit?
84 15, 54a| adsequi non licebat? An accusatori maiores nostri maiora praemia
85 15, 52 | nemo umquam est de civitate accusatus, quod aut populus fundus
86 19, 64 | immortalis, iudices, hunc illi acerbum nuntium velle perferri,
87 14, 48 | hanc civitatis donationem acerrima de civitate quaestio Licinia
88 2, 5 | Carthagine esse obsessum, acerrimis illis proeliis et maximis,
89 4, 14 | qui in> Hispania bellum acerrimum et maximum gesserat quo
90 13, 40 | procul ab illorum moenibus acre et magnum bellum gerentem
91 2, 7 | igitur? Re vera nullius, actione accusatoris eius unius qui
92 1, 4 | fuerim, et praedicatorem et actorem. ~
93 19, 63 | familiarissimis eius est adaequatus. In praetura, in consulatu
94 13, 38 | esse cautum praeter pacem; additum esse etiam illud, ut maiestatem
95 2, 7 | unius qui donavit; qui si adductus gratia minus idoneum hominem
96 10, 30a| si illam civitatem essent adepti, hanc se perdidisse nisi
97 2, 6 | non sunt in eius facto qui adeptus est, sed in eius qui dedit.
98 3, 9 | abest huic homini quod, si adesset, iure haec ei tribui et
99 14, 50 | Saguntinum? Quid? hic qui adest, a quo haec quae ego nunc
100 13, 43 | esset in Hispania praetor, adfecerit, controversias sedarit,
101 2, 7 | idoneum hominem praemio adfecisset, quin etiam si virum bonum
102 18, 61 | victorem exercitum stipendio adfecit, imperatori decem legatos
103 7, 23 | huius civitatis praemiis adfici possit?~24.
104 13, 44 | quamquam nullo incommodo adficiantur, si liceat eorum civis virtutis
105 6, 18 | et industria poena sunt adficiendi, non gravior L. Cornelio
106 14, 49 | fuit ut non per L. Crassum, adfinem suum, hominem incredibili
107 6, 18 | Ac prius quam adgrediar ad ius causamque Corneli,
108 6, 17 | recusante placuit ambobus adhiberi hunc a me quasi perpoliendi
109 15, 54a| lingua et ingenio patefieri aditus ad civitatem potuit, manu
110 6, 19a| hominis ipsius ornamenta adiumento causae potius quam impedimento
111 12, 35 | sit. Quid id ad civitatem? Adiunctum illud etiam est, quod non
112 6, 18 | aequitas vestra pudorem eius adiutura videatur.~19a.
113 1, 2 | animorum, sed perspicua admiratione declarari videbatur. Nihil
114 13, 44 | non ignorantis, iudices, admonebo, quo de iure hoc iudicium
115 17, 57a| praetextam togam consequuntur. Et adoptatio Theophani agitata est, per
116 19, 65 | qui iussit, iudices qui adprobarunt. Tum etiam illud cogitate,
117 9, 27 | mutare non potest, modo adsciscatur ab ea civitate cuius esse
118 11, 30b| interdictum sit ne quem adsciscere civem aut civitate donare
119 7, 20 | populus Romanus aliquid, si id adscivissent socii populi ac Latini,
120 7, 20 | qui hanc poenam foederibus adscribat, ut omnium praemiorum beneficiorumque
121 10, 30a| Lacedaemonios, ceteros undique adscribi multarumque esse eosdem
122 18, 62 | ipsis, non cum comitatu adsectatoribusque confligant. Illam enim fortasse
123 18, 61 | firmiores. Reprendo neminem, sed adsentior non omnibus; neque esse
124 18, 61 | pristinae putavi potius adsentiri quam praesentibus rei publicae
125 2, 6 | publicam nostram, labor, adsiduitas, dimicatio, virtus digna
126 14, 45 | Aquilium consulebamus, quod adsiduus usus uni rei deditus et
127 17, 56 | parte orationis summa arte adspergi videbatis; tum pecuniam
128 16, 55 | voluerunt; quae cum essent adsumpta de Graecia, et per Graecas
129 13, 43 | consequantur. Itaque et adsunt principes civitatis et defendunt
130 19, 63 | valere debeat? Cognovit adulescens; placuit homini prudentissimo;
131 5, 16 | is vir a quo senatus adulescentulo atque equite Romano saepe
132 18, 60 | Et erit aequa lex et nobis, iudices, atque
133 3, 9 | maximorum, cuius plerique aequales minus saepe castra viderunt
134 14, 46 | foederum sanctissimum atque aequissimum sciret esse. Potest igitur,
135 6, 18 | virtutem L. Corneli quam aequitas vestra pudorem eius adiutura
136 18, 61 | novo: idem in angustiis aerari victorem exercitum stipendio
137 2, 6 | concedis, et ab ineunte aetate relictis rebus suis omnibus
138 1, 3 | a pueritia usque ad hanc aetatem a continuis bellis et victoriis
139 12, 35 | in foedere nisi ut pia et aeterna pax sit. Quid id ad civitatem?
140 14, 49 | et clarissimi viri nomen aeternum. Sit hoc discrimen inter
141 7, 24 | servis. Nam stipendiarios ex Africa, Sicilia, Sardinia, ceteris
142 14, 47 | ignarum belli fuisse; se P. Africani discipulum ac militem, se
143 14, 51 | Hasdrubalem ex bello illo Africano et Mamertinos Ovios et quosdam
144 13, 41 | Quod si Afris, si Sardis, si Hispanis
145 3, 10 | iudices, ita quaeri ut id agatur, licueritne ei facere quod
146 3, 8b | Hic ego nunc cuncter sic agere, iudices, non esse fas dubitari
147 1, 3 | facultatem, si hanc causam ageret, maior esse ubertas, varietas,
148 17, 57a| Et adoptatio Theophani agitata est, per quam Cornelius
149 13, 41 | si Sardis, si Hispanis agris stipendioque multatis virtute
150 13, 39 | quorum moenia, delubra, agros ut Hercules itinerum ac
151 15, 53 | quidem nuper in columna ahenea meminimus post rostra incisum
152 2, 8a | vero quid dicitur? Quid ait accusator? Fecisse Pompeium
153 3, 12 | Athenis aiunt, cum quidam apud eos qui
154 14, 50 | Marius>? Quid? Heracliensem Alexam P. Crassus, vir amplissimus,
155 | alia
156 | aliae
157 | aliam
158 | alias
159 8, 26 | hostium telis obiecerint, pro aliena re publica quemquam fore
160 8, 25 | animos fortissimorum virorum, alienigenarum nos hominum studiis atque
161 17, 56 | aliqui sermones hominum alienis bonis maerentium etiam ad
162 17, 56 | emptionibus ea solere saepe ad alienos homines, saepe ad infimos,
163 | aliis
164 | alio
165 | aliquando
166 | aliquem
167 | aliqui
168 | aliud
169 12, 36 | maiestas conservari iubetur, de altero siletur, certe ille populus
170 17, 57a| hic adsecutus est legis de ambitu praemio minus invidioso
171 6, 17 | quoniam me recusante placuit ambobus adhiberi hunc a me quasi
172 1, 1 | hoc pono, me omnibus qui amici fuerint saluti et dignitati
173 14, 47 | ex coniunctissima atque amicissima civitate fortissimum quemque
174 13, 44 | illam fidelissimam atque amicissimam nobis civitatem, simul et
175 1, 1 | eloquentissimis; si studia, ab amicissimis et cum beneficiis cum L.
176 9, 28 | fierent cives, <cum> hanc ante amittere non potuissent quam hoc
177 13, 43 | principes civitatis et defendunt amore ut suum civem, testimonio
178 3, 10 | senatus populusque Romanus amplissimae dignitatis praemia dedit
179 1, 1 | patronorum in iudiciis valent, ab amplissimis viris L. Corneli causa defensa
180 18, 61 | et genere supplicationum amplissimo ornavit et numero dierum
181 13, 42 | ad vestrum iudicium civis amplissimos legavit testis huius iuris,
182 13, 43 | iter <in> perpetuum ad hoc amplissimum praemium civitatis, et magno
183 14, 50 | Heracliensem Alexam P. Crassus, vir amplissimus, ex ea civitate quacum prope
184 18, 61 | numero dierum novo: idem in angustiis aerari victorem exercitum
185 3, 13 | tum vero humanitatis, cum animi tum consili impressa vestigia?
186 1, 2 | opinione tacita vestrorum animorum, sed perspicua admiratione
187 15, 54a| manu et virtute non potuit? Anne de nobis trahere spolia
188 14, 46 | Is igitur Iguvinatem M. Annium Appium, fortissimum virum <
189 13, 40 | Romanum, quem in caritate annonae, ut saepe ante fecerant,
190 5, 15b| Etenim si Pompeius abhinc annos quingentos fuisset,~16.
191 14, 45 | peritissimis imperatores nostros anteferre?~46.
192 7, 21 | sui libertatem civitati anteferret. Postremo haec vis est istius
193 19, 64 | populi, si socii, si illi antiqui Latini, videte ne utilius
194 7, 20 | interpretem iuris, auctorem antiquitatis, correctorem atque emendatorem
195 14, 48 | Quem cum disertus homo L. Antistius accusaret, non dixit fundum
196 17, 56 | Intellego, iudices, in causa aperta minimeque dubia multo et
197 14, 46 | igitur Iguvinatem M. Annium Appium, fortissimum virum <summa>
198 14, 48 | solere, -- sed cum lege Apuleia coloniae non essent deductae,
199 14, 45 | praediatores reiciebat, si nos de aqua nostra Tusculana M. Tugionem
200 14, 45 | Tugionem potius quam C. Aquilium consulebamus, quod adsiduus
201 3, 12 | Graecorum est, iurandi causa ad aras accederet, una voce omnis
202 13, 41 | leges impositas a nobis esse arbitrabuntur. Atque hanc, iudices, non
203 13, 39 | nobiscum coniunctissimos esse arbitrati sunt; quorum moenia, delubra,
204 13, 44 | Ac ne ipsi Gaditani arbitrentur, quamquam nullo incommodo
205 13, 39 | Marciani semper omni sanctiorem arce duxerunt, et hoc foedere
206 14, 49 | vox, si ille imperatorius ardor oculorum, si recentes triumphi,
207 10, 30a| in numero iudicum atque Areopagitarum, certa tribu, certo numero,
208 14, 50 | putatur? Quid? Massiliensem Aristonem <L.> Sulla? Quid? quoniam
209 8, 25 | adiutoribus tuis <usi civibus> armis subegimus atque in dicionem
210 17, 56 | omni parte orationis summa arte adspergi videbatis; tum
211 14, 45 | rei deditus et ingenium et artem saepe vincit, quis dubitet
212 4, 15a| omni genere ac varietate artium, etiam illarum quae sine
213 13, 40 | locus, sit his gradibus ascensus etiam ad civitatem.~41.
214 14, 49 | triumphi, si praesens valuit aspectus, valeat auctoritas, valeant
215 7, 22 | praesidio periculosis atque asperis temporibus carendum nobis
216 10, 30a| Graecis civitatibus videmus Atheniensis, Rhodios, Lacedaemonios,
217 14, 47 | eruditum, se, si tanta bella attigisset quanta gessit <et> confecit,
218 18, 61 | sententiarum et princeps et auctor fui, neque me dissensioni
219 12, 35 | foedus, quod populus Romanus auctore senatu, commendatione et
220 12, 34 | opinionem vetustatis, contra auctoritatem senatus dicere. Duris enim
221 1, 1 | Si auctoritates patronorum in iudiciis valent,
222 1, 1 | sunt igitur meae partes? Auctoritatis tantae quantam vos in me
223 15, 53 | Audebo etiam hoc contendere, numquam
224 12, 33 | umquam iusserit, quicquam audes dicere sacrosanctum fuisse?~
225 19, 64 | vestris oppressum sententiis audiat. Miseremini eius qui non
226 14, 51 | fecit quod C. Marium fecisse audierat, fecit quod P. Crassum,
227 5, 16 | foedus factum diceretur, quis audiret? Nemo profecto; mors enim
228 5, 16 | niterentur. Cuius igitur audita virtus dubitationi locum
229 11, 31 | etiam hostibus recipiendis augeri hanc civitatem oportere;
230 14, 45 | Etenim si Q. Scaevola ille augur, cum de iure praediatorio
231 8, 25 | id iure ferremus, minui auxilia populi Romani, debilitari
232 8, 25 | discrimen inferret, Gaditanorum auxiliis, cum vellemus, uti nobis
233 7, 23 | exortus qui nostros duces auxilio laboris, commeatus periculo
234 5, 16 | Romano saepe communi saluti auxilium expetisset, cuius res gestae
235 11, 31 | imperium et populi Romani nomen auxit, quod princeps ille creator
236 14, 50 | perpolita, M. Crassus, non Aveniensem foederatum civitate donavit,
237 3, 11 | removeret oculos <et> se totum averteret, ne forte, quod ille in
238 18, 59 | atque iniusta contentione avocabat.~60.
239 18, 60 | eos maioribus discordiis avocarem. Etenim contendere de re
240 13, 43 | statuerit, inveteratam quandam barbariam ex Gaditanorum moribus disciplinaque
241 12, 32 | nullorum item ex Gallia barbarorum, quorum in foederibus exceptum
242 15, 54a| nostri maiora praemia quam bellatori esse voluerunt?
243 3, 9 | terrarum, tot victorias bellicas quot sunt in rerum natura
244 14, 45 | foederum, quos peritissimos bellici iuris, quos diligentissimos
245 14, 47 | stipendiis, se legationibus bellicis eruditum, se, si tanta bella
246 1, 4 | sui facti, sui iudici, sui benefici voluit me esse, ut apud
247 13, 43 | civitatem huius rogatu studia et beneficia contulerit. Multa praetereo
248 7, 20 | adscribat, ut omnium praemiorum beneficiorumque nostrorum expertis faciat
249 12, 36 | verbum interpretaretur. Comes benigni, faciles, suaves homines
250 13, 43 | laetandum huius L. Corneli benivolentiam erga suos remanere Gadibus,
251 11, 30b| discidio, neque tam fide benivolentiaque coniunctam, ex qua nobis
252 16, 54b| calamitate neque senatori neque bono cuiquam nimis iucundum esse
253 6, 18 | deprecandae malivolentiae causa breviter commemorandum videtur. Si
254 13, 40 | memoria et gloria, Scipiones, Brutos, Horatios, Cassios, Metellos,
255 15, 53 | ornatissimi viri, damnato T. Caelio, quo modo ex eadem civitate
256 9, 28 | C. Catoni Tarracone, Q. Caepioni, P. Rutilio Zmyrnae vidimus
257 16, 55 | nostri religione confici caerimoniaque voluerunt; quae cum essent
258 18, 61 | convellere malumus quam tueri? C. Caesarem senatus et genere supplicationum
259 19, 63 | quam ad minimam fraudem Caesaris familiaritas valere debeat?
260 14, 50 | bello maximis gestis P. Caesium, equitem Romanum, virum
261 19, 65 | amicitias clarorum virorum calamitati hominibus an ornamento esse
262 12, 32 | si neque Poenorum iura calles (reliqueras enim civitatem
263 16, 55 | nominatim ad populum de Calliphana Veliense, ut ea civis Romana
264 14, 46 | Camertium civitate donavit,> cum Camertinum <foedus omnium> foederum
265 1, 4 | sed ex cuiusquam oratione capere possitis. Sed mos est gerundus
266 7, 22 | atque asperis temporibus carendum nobis erit.~23.
267 19, 64 | fabrum, ut hominem sibi carissimum, non ob ipsius aliquod delictum,
268 13, 40 | populum Romanum, quem in caritate annonae, ut saepe ante fecerant,
269 18, 59 | dignitatis meae diligitis et caros habetis, sic, quae ab hoc
270 18, 57b| inimico, sed hoc malo dente carpunt.~58.
271 2, 5 | numquam a Memmio discessisse, Carthagine esse obsessum, acerrimis
272 14, 51 | feriet, erit, inquit, mihi Carthaginiensis,~Quisquis erit. ~Cuius civitatis
273 12, 34 | praepotens terra marique Carthago nixa duabus Hispaniis huic
274 14, 45 | non numquam ad Furium et Cascellium praediatores reiciebat,
275 13, 40 | Scipiones, Brutos, Horatios, Cassios, Metellos, et hunc praesentem
276 3, 9 | reges, quem ultimae gentes castiorem, moderatiorem, sanctiorem
277 13, 40 | virtute fuerit, sit in nostris castris, sit in imperatorum praetoriis,
278 3, 9 | ingenium? quin etiam ipsi casus eventusque rerum non duces,
279 9, 28 | Q. Philippo Nuceriae, C. Catoni Tarracone, Q. Caepioni,
280 12, 34 | Gaditani, M. Lepido Q. Catulo consulibus a senatu de foedere
281 6, 18 | prius quam adgrediar ad ius causamque Corneli, quiddam de communi
282 12, 36 | in superiore condicione causaque ponitur cuius maiestas foederis
283 2, 6 | Donatus igitur est ob eas causas a Cn. Pompeio civitate.
284 13, 38 | tamen in foedere nihil esse cautum praeter pacem; additum esse
285 12, 37 | maiestate, nihil de illorum caveretur. Potestne igitur nostra
286 12, 37 | Et simul absurda res est caveri foedere ut maiestatem populi
287 12, 32 | quaedam foedera exstant, ut Cenomanorum, Insubrium, Helvetiorum,
288 18, 61 | Sempronia succedendum non censuit. Harum ego sententiarum
289 2, 5 | delituisse, non inrepsisse in censum dicitur: unum obicitur,
290 12, 34 | L. Marcius, primi pili centurio, cum Gaditanis foedus fecisse
291 16, 55 | populi comprobatum. Sacra Cereris, iudices, summa maiores
292 10, 30a| iudicum atque Areopagitarum, certa tribu, certo numero, cum
293 18, 59 | contendere iubebat, ab hoc impari certamine atque iniusta contentione
294 3, 9 | fortuna cum summa virtute certavit ut omnium iudicio plus homini
295 13, 42 | dignissimum iudicaret? Potuit certius interponere iudicium voluntatis
296 18, 62 | crudelitate coniunctam. Sed si certorum hominum mentis nulla ratione,
297 2, 5 | Gadibus, quod negat nemo. Cetera accusator fatetur, hunc
298 10, 29 | contineri videtur. Atqui ceterae civitates omnes non dubitarent
299 10, 29 | nostris civibus pateat ad ceteras iter civitates, tum vero,
300 10, 29 | nos iuris haberemus quod ceteri; sed nos non possumus et
301 13, 44 | inferius esse suum foedus quam ceterorum, consolabor et hos praesentis,
302 10, 30a| Rhodios, Lacedaemonios, ceteros undique adscribi multarumque
303 18, 57b| in conviviis rodunt, in circulis vellicant: non illo inimico,
304 3, 11 | dicente, cum ipsius tabulae circumferrentur inspiciendi nominis causa,
305 9, 27 | sciverint nominatim de aliquo cive Romano ut sit is civis Gaditanus,
306 8, 25 | sanxissent ne quis suorum civium castra imperatorum populi
307 5, 16 | gestae omnis gentis cum clarissima victoria terra marique peragrassent,
308 9, 28 | dicatione, quod in calamitate clarissimis viris Q. Maximo, C. Laenati,
309 15, 52 | sapientissimorum hominum, clarissimorum virorum, interpretationem
310 19, 65 | omnis etiam post mortem reos clarissimos illos viros qui foederatos
311 19, 65 | utrum posthac amicitias clarorum virorum calamitati hominibus
312 2, 5 | Metello, cum C. Memmio et in classe et in exercitu fuisse; ut
313 13, 39 | moenibus <hostem> excluserunt, classibus insecuti sunt, corporibus
314 17, 57a| est etiam quod in tribum Clustuminam pervenerit; quod hic adsecutus
315 11, 31 | quibus ex civitatibus nec coacti essent civitate mutari,
316 2, 5 | Memmiumque habere quaestorem coeperit, numquam a Memmio discessisse,
317 19, 65 | adprobarunt. Tum etiam illud cogitate, sic vivere ac vixisse Cornelium
318 14, 47 | Exsistat ergo ille vir parumper cogitatione vestra, quoniam re non potest,
319 3, 9 | sperando umquam aut optando cogitaverunt?~10.
320 12, 32 | inspicere; ipsae enim te a cognitione sua iudicio publico reppulerunt.~
321 19, 63 | familiaritas valere debeat? Cognovit adulescens; placuit homini
322 14, 51 | noster Hannibalis illam magis cohortationem quam communem imperatoriam
323 14, 48 | donasset, dixit causam ex colonia Latina in primis firma et
324 14, 48 | sed cum lege Apuleia coloniae non essent deductae, qua
325 14, 48 | Mario tulerat ut in singulas colonias ternos civis Romanos facere
326 18, 58 | esse potuit? Quem bonum non coluit, cuius fortunae dignitatique
327 15, 53 | ignorat? quod quidem nuper in columna ahenea meminimus post rostra
328 12, 36 | verbum interpretaretur. Comes benigni, faciles, suaves
329 15, 53 | ictum Sp. Cassio Postumo Cominio consulibus quis ignorat?
330 18, 62 | cum ducibus ipsis, non cum comitatu adsectatoribusque confligant.
331 3, 9 | eventusque rerum non duces, sed comites eius consiliorum fuerunt:
332 13, 40 | et magnum bellum gerentem commeatu pecuniaque iuverunt, et
333 7, 23 | nostros duces auxilio laboris, commeatus periculo suo iuverit, qui
334 6, 18 | malivolentiae causa breviter commemorandum videtur. Si quo quisque
335 13, 43 | Gadibus, gratiam et facultatem commendandi in hac civitate versari?
336 12, 35 | Romanus auctore senatu, commendatione et iudicio vetustatis, voluntate
337 13, 43 | studio, cura, diligentia commendatior? Omitto quantis ornamentis
338 7, 23 | iuverit, qui cum hoste nostro comminus in acie saepe pugnarit,
339 19, 64 | constituendum videtis, nolite committere ut in re tam inveterata
340 7, 20 | esset constitutum aut aliquo commodo aut beneficio uterentur.~
341 14, 51 | magis cohortationem quam communem imperatoriam voluit esse: ~
342 7, 24 | cum periculis nostris sua communicare; in socios vero ipsos, et
343 11, 31 | maioribus nostris largitio et communicatio civitatis. Itaque et ex
344 10, 29 | coniuncta, ita mihi maxime communione beneficiorum praemiorum
345 3, 13 | eius gloriae domicilium communis imperi finibus terminetur!
346 18, 58 | unum omnis illa inclinatio communium temporum incumberet. Non
347 11, 31 | nominis a maioribus nostris comparata, ne quis nostrum plus quam
348 19, 63 | hominis probavit, fidem est complexus, officia observantiamque
349 1, 3 | omnis animo virtutes penitus comprehendisset omnia quae faceret <recte
350 12, 35 | comprobat, idem suffragiis comprobasset, quid erat cur ex ipso foedere
351 13, 39 | auctoritate, legatione ipsa comprobetur? qui a principio sui generis
352 14, 51 | iudicium et factum infirmare conaris, qui fecit quod C. Marium
353 2, 5 | constet, id omnes ei licuisse concedant. Nam verius nihil est quam
354 3, 9 | iure haec ei tribui et concedi putaremus? Ususne rerum?
355 2, 6 | honestissimo loco natum esse concedis, et ab ineunte aetate relictis
356 18, 58 | fortunae dignitatique non concessit? Versatus in intima familiaritate
357 10, 29 | cuiusvis praeterea, ceteris concessum est.~30a.
358 18, 61 | rei publicae temporibus et concordiae convenire. Non idem aliis
359 15, 53 | contendere, numquam esse condemnatum quem constaret ab imperatore
360 14, 46 | condemnari, ut non C. Mari factum condemnetur?~47.
361 8, 25 | foederum ac foederatorum, condicionem statuis Gaditanis, tuis
362 14, 47 | attigisset quanta gessit <et> confecit, si tot consulibus meruisset
363 3, 11 | recognoscemus, cum legibus conferemus, cum foederibus, omnia acerbissima
364 16, 55 | maiores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt;
365 18, 62 | vestros quidem animos certe confidimus non oratione nostra, sed
366 12, 33 | legis sacrosanctum esse confirmas? Nihil omnino umquam de
367 18, 62 | comitatu adsectatoribusque confligant. Illam enim fortasse pertinaciam
368 10, 29 | sponsione pactione foedere est coniuncta, ita mihi maxime communione
369 14, 47 | gerenda impediretur; a se ex coniunctissima atque amicissima civitate
370 1, 3 | continuis bellis et victoriis conquievit?~4.
371 12, 33 | neque legem neque poenam consecratam esse dico. De quibus igitur
372 12, 33 | eius qui contra fecerit consecratur. Quid habes igitur dicere
373 11, 31 | beneficio populi Romani consecuti, violatum foedus eorum videretur. ~
374 13, 43 | omnino aut certe facilius consequantur. Itaque et adsunt principes
375 12, 35 | erga rem publicam nostram consequi potuit, quod imperatorum
376 17, 57a| sententiam et praetextam togam consequuntur. Et adoptatio Theophani
377 3, 12 | religione et legum et foederum conservanda qualis fuerit Cn. Pompeius
378 18, 59 | eos qui principes fuerunt conservandae salutis aut dignitatis meae
379 13, 38 | maiestatem illi nostram conservare deberent, quae certe minueretur
380 17, 56 | quantacumque est, eius modi est ut conservata magis quam correpta esse
381 12, 37 | populi Romani 'communiter' conservent, id est ut populus Romanus
382 3, 9 | duces, sed comites eius consiliorum fuerunt: in quo uno ita
383 19, 63 | praefectum fabrum detulit; consilium hominis probavit, fidem
384 13, 44 | suum foedus quam ceterorum, consolabor et hos praesentis, viros
385 18, 58 | officio, -- lacrimis, opera, consolatione, -- omnis me absente meos
386 3, 11 | patriae salus dulcior quam conspectus fuit, qui de civitate decedere
387 14, 47 | quoniam re non potest, ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis
388 3, 13 | inaudita gravitate virtute constantia praeditum, foedera scientem
389 14, 46 | Quaeris aliquem graviorem, constantiorem, praestantiorem virtute,
390 15, 53 | numquam esse condemnatum quem constaret ab imperatore nostro civitate
391 8, 26 | utrum haec foederati iura constituant, ut ne cui liceat ex iis
392 19, 64 | iudicato vobis iure esse constituendum videtis, nolite committere
393 6, 18 | viris bonis atque fortibus constitui lex vitae et condicio videretur:
394 6, 18 | fortuna est nascendi initio constitutus, hunc vitae statum usque
395 3, 12 | quam veritate fidem esse constrictam: nos etiam in ipsa religione
396 6, 17 | de exemplis, de perpetua consuetudine civitatis nostrae renovabo
397 14, 47 | meruisset quotiens ipse consul fuit, omnia iura belli perdiscere
398 19, 63 | adaequatus. In praetura, in consulatu praefectum fabrum detulit;
399 14, 50 | Pyrrhi temporibus C. Fabricio consule ictum putatur? Quid? Massiliensem
400 14, 45 | potius quam C. Aquilium consulebamus, quod adsiduus usus uni
401 14, 45 | cum de iure praediatorio consuleretur, homo iuris peritissimus,
402 13, 41 | civem suum Gaditani senatus consulta fecerunt.~42.
403 14, 45 | homo iuris peritissimus, consultores suos non numquam ad Furium
404 18, 61 | Voluimus quaedam, contendimus, experti sumus: obtenta
405 18, 59 | certamine atque iniusta contentione avocabat.~60.
406 10, 29 | beneficiorum praemiorum civitatis contineri videtur. Atqui ceterae civitates
407 1, 3 | usque ad hanc aetatem a continuis bellis et victoriis conquievit?~
408 13, 43 | Hispania praetor, adfecerit, controversias sedarit, iura ipsorum permissu
409 13, 43 | rogatu studia et beneficia contulerit. Multa praetereo quae cotidie
410 9, 28 | relictis alias se in civitates contulerunt. ~
411 7, 24 | foederatos, iniuriosum et contumeliosum est iis praemiis et iis
412 18, 61 | quae mutare non possumus convellere malumus quam tueri? C. Caesarem
413 18, 61 | temporibus et concordiae convenire. Non idem aliis videtur:
414 12, 36 | communiter' quidem certe non convenit.~37.
415 18, 57b| More hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant:
416 6, 18 | amicitias et rei familiaris copias consecuta est, sed summam
417 13, 39 | sunt, corporibus opibus copiis depulerunt; qui et veterem
418 18, 59 | hesterno die Cn. Pompeius copiosa oratione et gravi secum,
419 15, 53 | dignitate, -- nepotes T. et C. Coponios nostis,- damnato C. Masone
420 15, 53 | modo ex eadem civitate T. Coponius, civis item summa virtute
421 12, 32 | esset, lex id Gellia et Cornelia, quae definite potestatem
422 13, 39 | classibus insecuti sunt, corporibus opibus copiis depulerunt;
423 7, 20 | auctorem antiquitatis, correctorem atque emendatorem nostrae
424 17, 56 | ut conservata magis quam correpta esse videatur; tum luxuriam,
425 15, 53 | fuisse. Quo modo igitur L. Cossinius Tiburs, pater huius equitis
426 13, 43 | contulerit. Multa praetereo quae cotidie labore huius et studio aut
427 17, 56 | Metelli fuisse meminerat et L. Crassi, Crassum emisse de libertino
428 1, 3 | procedere>. Quae enim in L. Crasso potuit, homine nato ad dicendi
429 13, 41 | ut huic ab illo periculum crearetur . . . gravissima autem in
430 11, 31 | auxit, quod princeps ille creator huius urbis, Romulus, foedere
431 18, 62 | iniquitatem omnes cum aliqua crudelitate coniunctam. Sed si certorum
432 1, 4 | non modo ex mea, sed ex cuiusquam oratione capere possitis.
433 10, 29 | huius esse civitatis et cuiusvis praeterea, ceteris concessum
434 | cumque
435 3, 8b | Hic ego nunc cuncter sic agere, iudices, non
436 13, 43 | civitas sit huius studio, cura, diligentia commendatior?
437 16, 55 | Graecia, et per Graecas curata sunt semper sacerdotes et
438 18, 61 | tamquam aliquod navigium atque cursum ex rei publicae tempestate
439 5, 16 | virtus dubitationi locum non daret, huius <visa> atque perspecta
440 7, 21 | civitas est sociis et Latinis data, qui fundi populi facti
441 16, 55 | ante civitatem Veliensibus datam de senatus sententia C.
442 3, 9 | iudicio plus homini quam deae tribueretur. An pudor, an
443 1, 1 | plurimum video; ego quantum ei debeam, alio loco; principio orationis
444 19, 63 | Caesaris familiaritas valere debeat? Cognovit adulescens; placuit
445 13, 38 | illi nostram conservare deberent, quae certe minueretur si
446 2, 5 | re publica videtur, hoc deberi huius excellentis viri praestantissimae
447 8, 25 | minui auxilia populi Romani, debilitari animos fortissimorum virorum,
448 18, 59 | principio dixi, iustam et debitam gratiam refero, speroque,
449 3, 11 | conspectus fuit, qui de civitate decedere quam de sententia maluit --
450 18, 61 | stipendio adfecit, imperatori decem legatos decrevit, lege Sempronia
451 1, 2 | sed perspicua admiratione declarari videbatur. Nihil enim umquam
452 13, 41 | Gaditani iudicarint res ipsa declarat. Hospitium multis annis
453 5, 16 | insignibus singularibusque decorasset, -- si nunc apud nos id
454 8, 25 | liceat ipsis? Qui si suis decretis legibusve sanxissent ne
455 3, 11 | videretur: nos Cn. Pompei decretum, iudices, de consili sententia
456 18, 61 | imperatori decem legatos decrevit, lege Sempronia succedendum
457 3, 8b | solum licuisse sed etiam decuisse fateamur?~9.
458 12, 32 | Pompeio civitatem donandi dederat, sustulisset. 'Exceptum,'
459 13, 38 | sententia civitatem huic dedisse, nullum populi nostri iussum
460 1, 3 | litteris ac studiis doctrinae dediti quasi quiddam incredibile
461 14, 45 | quod adsiduus usus uni rei deditus et ingenium et artem saepe
462 14, 48 | Apuleia coloniae non essent deductae, qua lege Saturninus C.
463 1, 4 | eius periculis nullo modo deesse possum, sed etiam Cn. Pompeio,
464 18, 60 | contendere de re publica, cum id defendas quod esse optimum sentias,
465 14, 49 | sociis, qui foederatis in defendenda re publica nostra spem praemiorum
466 14, 49 | causam illam gravitate sua defenderit et probarit. Quis enim esset,
467 12, 36 | maiestas foederis sanctione defenditur. In quo erat accusatoris
468 1, 1 | amplissimis viris L. Corneli causa defensa est; si usus, a peritissimis;
469 14, 49 | si quisquam huius imperi defensor mori potest, vivat auctoritas
470 13, 43 | studio ut diligentissimum defensorem commodorum suorum.~44.
471 1, 1 | Nam ceteris a quibus est defensus hunc debere plurimum video;
472 12, 37 | potestatem imperatoribus nostris deferamus? ~
473 12, 32 | Gellia et Cornelia, quae definite potestatem Pompeio civitatem
474 19, 64 | gestis imperium populi Romani definiunt, nolite, per deos immortalis,
475 18, 60 | umquam labori officio muneri defui. Sed contentio tam diu sapiens
476 13, 42 | quoniam hoc magno opere delectare verbo, si tum fit fundus
477 14, 47 | fortissimum quemque esse delectum; neque Iguvinatium neque
478 13, 43 | Gaditanorum moribus disciplinaque delerit, summa in eam civitatem
479 2, 5 | omnibus dimicare ut nullius in delicti crimen vocaretur. Non enim
480 19, 64 | carissimum, non ob ipsius aliquod delictum, sed ob suam familiaritatem
481 16, 55 | monstraret et faceret ex Graecia deligerent, tamen sacra pro civibus
482 2, 5 | aliquo impudenti mendacio delituisse, non inrepsisse in censum
483 13, 39 | arbitrati sunt; quorum moenia, delubra, agros ut Hercules itinerum
484 13, 43 | Etenim quis est tam demens quin sentiat ius hoc Gaditanis
485 7, 20 | ut de nostro iure aliquid deminueretur, sed ut illi populi aut
486 18, 57b| illo inimico, sed hoc malo dente carpunt.~58.
487 6, 18 | condicione omnium nostrum deprecandae malivolentiae causa breviter
488 13, 39 | corporibus opibus copiis depulerunt; qui et veterem illam speciem
489 15, 52 | Mamertini publice suscepta causa destiterunt. Multi in civitatem recepti
490 12, 35 | ideo est Gaditanorum causa deterior; gravissimis enim et plurimis
491 19, 63 | consulatu praefectum fabrum detulit; consilium hominis probavit,
492 9, 28 | civitatis qui se alii civitati dicarit potest. Neque solum dicatione,
493 14, 47 | quoniam oculis non potestis; dicat se non imperitum foederis,
494 9, 28 | dicarit potest. Neque solum dicatione, quod in calamitate clarissimis
495 10, 30a| vellet, in aliam se civitatem dicavit. ~
496 12, 36 | indigna responsione, qui ita dicebat, 'comiter' esse 'communiter,'
497 6, 17 | ornamentis abundavit, ad dicendum reliquit. Sed quoniam me
498 3, 11 | maluit -- hoc igitur causam dicente, cum ipsius tabulae circumferrentur
499 13, 38 | tum, si Gaditani contra me dicerent, vere posse dici viderentur?
500 8, 25 | armis subegimus atque in dicionem nostram redegimus liceat,
|