1-dicio | dicit-loque | luci-sagun | salus-zmyrn
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1502 3, 11 | ille, ille vir, cui patriae salus dulcior quam conspectus
1503 18, 59 | principes fuerunt conservandae salutis aut dignitatis meae diligitis
1504 12, 37 | Romanus suam maiestatem esse salvam velit. Quod si iam ita esset,
1505 12, 35 | quod publica religione sanciri potuit, id abest; populus
1506 3, 12 | cum quidam apud eos qui sancte graviterque vixisset testimonium
1507 12, 36 | cuius maiestas foederis sanctione defenditur. In quo erat
1508 12, 33 | plebesve sanxit; deinde sanctiones sacrandae sunt aut genere
1509 14, 50 | novem Gaditanos? Quid? vir sanctissimus et summa religione ac modestia,
1510 8, 25 | suis decretis legibusve sanxissent ne quis suorum civium castra
1511 12, 33 | nisi quod populus plebesve sanxit; deinde sanctiones sacrandae
1512 18, 60 | defui. Sed contentio tam diu sapiens est quam diu aut proficit
1513 12, 34 | vinculo religionis teneretur, sapientes homines et publici iuris
1514 6, 19a| peto, iudices, ne de vestra sapientia atque de vestra humanitate
1515 16, 54b| principes viri ac gravissimi et sapientissimi cives hanc Latinis, id est
1516 15, 52 | imperatorum summorum et sapientissimorum hominum, clarissimorum virorum,
1517 15, 52 | Romani, dabo sanctissimum et sapientissimum iudicium etiam senatus.
1518 7, 24 | stipendiarios ex Africa, Sicilia, Sardinia, ceteris provinciis multos
1519 13, 41 | Quod si Afris, si Sardis, si Hispanis agris stipendioque
1520 14, 48 | essent deductae, qua lege Saturninus C. Mario tulerat ut in singulas
1521 14, 45 | gesserunt. Etenim si Q. Scaevola ille augur, cum de iure
1522 4, 14 | praesis, facere aliquid quod scias non licere, quam omnino
1523 16, 55 | voluerunt, ut deos immortalis scientia peregrina et externa, mente
1524 4, 15a| praestabilem <eius> esse scientiam in foederibus, pactionibus,
1525 7, 24 | publicae nostrae fuissent, scimus civitate esse donatos; servos
1526 14, 46 | sanctissimum atque aequissimum sciret esse. Potest igitur, iudices,
1527 13, 42 | verbo, si tum fit fundus cum scita ac iussa nostra sua sententia
1528 9, 27 | civitatis velit: ut, si Gaditani sciverint nominatim de aliquo cive
1529 10, 29 | non liceat? Equidem longe secus sentio. Nam cum ex omnibus
1530 13, 43 | adfecerit, controversias sedarit, iura ipsorum permissu statuerit,
1531 3, 13 | Quae est enim ora, quae sedes, qui locus in quo non exstent
1532 | semel
1533 5, 16 | invidiam, res eius gestae sempiterni nominis gloria niterentur.
1534 18, 61 | decem legatos decrevit, lege Sempronia succedendum non censuit.
1535 16, 54b| senatoris calamitate neque senatori neque bono cuiquam nimis
1536 16, 54b| nemo adsequi posset nisi ex senatoris calamitate neque senatori
1537 7, 22 | imperatoribus nostris, si senatui, si populo Romano non licebit
1538 19, 65 | civitate donarunt; deinde senatum qui hoc iudicavit, populum
1539 13, 39 | duxerunt, et hoc foedere Catuli senatusque auctoritate se nobiscum
1540 6, 18 | hunc vitae statum usque ad senectutem obtinere debet, et si omnes
1541 13, 39 | publicae ~ii ab omni studio sensuque Poenorum mentis suas ad
1542 18, 61 | succedendum non censuit. Harum ego sententiarum et princeps et auctor fui,
1543 18, 60 | defendas quod esse optimum sentias, et fortium virorum et magnorum
1544 13, 43 | quis est tam demens quin sentiat ius hoc Gaditanis esse retinendum,
1545 19, 64 | inveterata quicquam novi sentiatis.~65.
1546 17, 56 | accusator incenderet, ut aliqui sermones hominum alienis bonis maerentium
1547 16, 54b| Quod si acerbissima lege Servilia principes viri ac gravissimi
1548 16, 54b| populos Latinos arbitramur aut Serviliae legi aut ceteris quibus
1549 7, 24 | hostibus, pateant saepe servis. Nam stipendiarios ex Africa,
1550 7, 24 | stipendiarios ex Africa, Sicilia, Sardinia, ceteris provinciis
1551 12, 32 | recipiat civitate? Nusquam. Ac sicubi esset, lex id Gellia et
1552 13, 40 | praetoriis, sit denique inter signa atque in acie locus, sit
1553 4, 14 | inscientem Cn. Pompeium fecisse significat, quasi vero levius sit,
1554 12, 36 | conservari iubetur, de altero siletur, certe ille populus in superiore
1555 19, 64 | populus Romanus, si qui de re simili iudicarunt, si foederati
1556 14, 49 | Nihil habet similitudinis ista accusatio; sed tamen
1557 | sin
1558 7, 19b| Pompeius de consili sententia singillatim civitate donaverit. Donatum
1559 14, 50 | ea civitate quacum prope singulare foedus Pyrrhi temporibus
1560 5, 16 | Romanus <honoribus> insignibus singularibusque decorasset, -- si nunc apud
1561 14, 48 | Saturninus C. Mario tulerat ut in singulas colonias ternos civis Romanos
1562 | sitis
1563 7, 23 | immortalis, quae est ista societas, quae amicitia, quod foedus,
1564 10, 29 | quaeque nobiscum maxime societate amicitia sponsione pactione
1565 7, 22 | praemiis elicere ex civitatibus sociorum atque amicorum fortissimum
1566 19, 63 | hic multorum illi laborum socius aliquando: est fortasse
1567 3, 13 | mutae regiones, imploro, et sola terrarum ultimarum; vos,
1568 12, 36 | legibus quam in foederibus uti solemus, imperantis est, non precantis.
1569 18, 58 | ruinis nostris vestrisque sordibus Cornelius, sed omni officio, --
1570 17, 56 | emisse de libertino homine, Soterico Marcio, ad Metellum pervenisse
1571 15, 53 | omnibus foedus esse ictum Sp. Cassio Postumo Cominio
1572 13, 39 | depulerunt; qui et veterem illam speciem foederis Marciani semper
1573 3, 12 | reclamasse. <Tum> Graeci homines spectati viri noluerunt religione
1574 14, 49 | defendenda re publica nostra spem praemiorum eripi vellet?
1575 3, 9 | non modo viderunt, sed aut sperando umquam aut optando cogitaverunt?~
1576 18, 59 | debitam gratiam refero, speroque, iudices, ut eos qui principes
1577 2, 6 | digna summo imperatore, spes pro periculis praemiorum;
1578 14, 48 | accusaret, non dixit fundum Spoletinum populum non esse factum, --
1579 14, 48 | iudicium est vocatus? Nam Spoletinus T. Matrinius, unus ex iis
1580 15, 54a| potuit? Anne de nobis trahere spolia foederatis licebat, de hostibus
1581 10, 29 | maxime societate amicitia sponsione pactione foedere est coniuncta,
1582 6, 19a| ipsam per se firmam esse et stabilem videritis, hominis ipsius
1583 7, 22 | permittendum esse videatur ut statuant ipsi non de nostris sed
1584 19, 65 | Accedat etiam illud, ut statuatis hoc iudicio utrum posthac
1585 13, 43 | sedarit, iura ipsorum permissu statuerit, inveteratam quandam barbariam
1586 8, 25 | foederatorum, condicionem statuis Gaditanis, tuis civibus,
1587 6, 18 | constitutus, hunc vitae statum usque ad senectutem obtinere
1588 7, 24 | coniunctissimos socios quae pateant stipendiariis, pateant hostibus, pateant
1589 7, 24 | pateant saepe servis. Nam stipendiarios ex Africa, Sicilia, Sardinia,
1590 14, 47 | discipulum ac militem, se stipendiis, se legationibus bellicis
1591 18, 61 | aerari victorem exercitum stipendio adfecit, imperatori decem
1592 13, 41 | Sardis, si Hispanis agris stipendioque multatis virtute adipisci
1593 | suae
1594 12, 36 | Comes benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur; '
1595 8, 25 | tuis <usi civibus> armis subegimus atque in dicionem nostram
1596 7, 22 | atque optimum quemque ad subeunda pro salute nostra pericula,
1597 14, 51 | pro qua pericula ac tela subierunt. Atque utinam qui ubique
1598 12, 34 | duo fulmina nostri imperi subito in Hispania, Cn. et P. Scipiones,
1599 14, 48 | negabat hoc beneficium re ipsa sublata valere debere.~49.
1600 8, 26 | uteremur iis adiutoribus, sublatis virtutis praemiis, quam
1601 18, 58 | omnis me absente meos sublevavit.~59.
1602 14, 50 | haec quae ego nunc percurro subtilissime sunt omnia perpolita, M.
1603 1, 2 | audivi quod mihi de iure subtilius dici videretur, nihil memoria
1604 18, 61 | decrevit, lege Sempronia succedendum non censuit. Harum ego sententiarum
1605 1, 4 | perorandi locus. Etenim ei succedo orationi quae non praetervecta
1606 2, 5 | illis proeliis et maximis, Sucronensi et Turiensi, interfuisse,
1607 12, 35 | sententiis suis comprobat, idem suffragiis comprobasset, quid erat
1608 14, 51 | quod P. Crassum, quod L. Sullam, quod Q. Metellum, <quod
1609 15, 52 | Habetis imperatorum summorum et sapientissimorum hominum,
1610 13, 41 | laudatores ad hoc iudicium, summos homines ac nobilissimos,
1611 14, 51 | exterminari! Neque enim ille summus poeta noster Hannibalis
1612 | sumus
1613 13, 40 | ante fecerant, frumento suppeditato levarunt, se hoc ius esse
1614 18, 61 | Caesarem senatus et genere supplicationum amplissimo ornavit et numero
1615 18, 61 | nos luctum maeroremque suscepimus. Cur ea quae mutare non
1616 6, 17 | quam dicendi studio hanc suscepisse operam ac munus putetis.~
1617 15, 52 | iudicaturi, Mamertini publice suscepta causa destiterunt. Multi
1618 18, 62 | sit odium in quos semel susceptum sit, quos video esse non
1619 12, 32 | civitatem donandi dederat, sustulisset. 'Exceptum,' inquit, 'est
1620 3, 11 | ne forte, quod ille in tabulas publicas rettulisset, dubitasse
1621 1, 2 | quae copia, non opinione tacita vestrorum animorum, sed
1622 | talis
1623 1, 1 | meae partes? Auctoritatis tantae quantam vos in me esse voluistis,
1624 3, 10 | tanta est quanta in his tantis virtutibus ac laudibus esse
1625 | tantum
1626 9, 28 | Philippo Nuceriae, C. Catoni Tarracone, Q. Caepioni, P. Rutilio
1627 14, 51 | donentur pro qua pericula ac tela subierunt. Atque utinam
1628 18, 60 | amicis nostrorum inimicorum temperemus. Ac si mea auctoritas satis
1629 18, 61 | atque cursum ex rei publicae tempestate moderari.~62.
1630 13, 40 | pecuniaque iuverunt, et hoc tempore ipsum populum Romanum, quem
1631 1, 3 | potuit impertire huic studio temporis quantum ipse a pueritia
1632 5, 16 | terrarum nostro imperio teneri, quem populus Romanus <honoribus>
1633 3, 13 | communis imperi finibus terminetur! O nationes, urbes, populi,
1634 13, 39 | ac nominis populi Romani terminos esse voluerunt.~40.
1635 14, 48 | ut in singulas colonias ternos civis Romanos facere posset,
1636 13, 41 | fecisse publice dico. Proferam tesseram; legatos excito; laudatores
1637 7, 21 | nostros legem C. Furius de testamentis, tulit Q. Voconius de mulierum
1638 13, 40 | Testantur et mortuos nostros imperatores,
1639 12, 35 | potuit, quod imperatorum testimoniis, quod vetustate, quod Q.
1640 3, 12 | sancte graviterque vixisset testimonium publice dixisset et, ut
1641 13, 42 | civis amplissimos legavit testis huius iuris, vitae laudatores,
1642 3, 13 | nationes, urbes, populi, reges, tetrarchae, tyranni, -- testes Cn.
1643 17, 57a| consequuntur. Et adoptatio Theophani agitata est, per quam Cornelius
1644 15, 53 | modo igitur L. Cossinius Tiburs, pater huius equitis Romani,
1645 17, 57a| sententiam et praetextam togam consequuntur. Et adoptatio
1646 6, 17 | integri neque M. Crassus, qui totam causam et pro facultate
1647 14, 45 | dubitet de foederibus et de toto iure pacis et belli omnibus
1648 | totus
1649 15, 54a| non potuit? Anne de nobis trahere spolia foederatis licebat,
1650 5, 16 | marique peragrassent, cuius tres triumphi testes essent totum
1651 10, 30a| atque Areopagitarum, certa tribu, certo numero, cum ignorarent,
1652 13, 38 | Romanum iussisse de civitate tribuenda; huic generi legum fundos
1653 13, 38 | nobis non liceret aut praemi tribuendi potestatem nullam haberemus.~
1654 12, 37 | beneficiorum virtutis causa tribuendorum potestatem imperatoribus
1655 14, 47 | Romano praemia virtutis tribuerentur.~48.
1656 3, 9 | iudicio plus homini quam deae tribueretur. An pudor, an integritas,
1657 8, 26 | eorum civibus virtutis causa tribuerimus, ea rata esse non possint;
1658 3, 9 | si adesset, iure haec ei tribui et concedi putaremus? Ususne
1659 17, 57a| Obiectum est etiam quod in tribum Clustuminam pervenerit;
1660 3, 9 | castra viderunt quam hic triumphavit, qui tot habet triumphos
1661 3, 9 | triumphavit, qui tot habet triumphos quot orae sunt partesque
1662 | tuam
1663 18, 61 | convellere malumus quam tueri? C. Caesarem senatus et
1664 14, 45 | aqua nostra Tusculana M. Tugionem potius quam C. Aquilium
1665 14, 48 | lege Saturninus C. Mario tulerat ut in singulas colonias
1666 7, 19b| Cornelius ex senatus sententia tulerunt; qua lege videmus <rite>
1667 16, 55 | ut ea civis Romana esset, tulisse. Num igitur aut fundos factos
1668 2, 5 | et maximis, Sucronensi et Turiensi, interfuisse, cum Pompeio
1669 3, 10 | fidem fecisse dicitur -- non turpe rei publicae, nonne vobis?~
1670 14, 45 | reiciebat, si nos de aqua nostra Tusculana M. Tugionem potius quam
1671 11, 31 | Itaque et ex Latio multi, ut Tusculani, ut Lanuvini, et ex ceteris
1672 17, 56 | maledicto notabatur; tum Tusculanum, quod Q. Metelli fuisse
1673 17, 56 | infimos, non legibus tamquam tutelas pervenire.~57a.
1674 3, 13 | populi, reges, tetrarchae, tyranni, -- testes Cn. Pompei non
1675 1, 3 | causam ageret, maior esse ubertas, varietas, copia quam fuit
1676 | ubique
1677 2, 6 | in iis rebus crimen est ullum.~7.
1678 3, 9 | populi, quem reges, quem ultimae gentes castiorem, moderatiorem,
1679 3, 13 | imploro, et sola terrarum ultimarum; vos, maria, portus, insulae,
1680 4, 15a| quae nos libri docent in umbra atque otio, ea Cn. Pompeium
1681 | una
1682 14, 45 | consulebamus, quod adsiduus usus uni rei deditus et ingenium
1683 11, 31 | ceteris generibus gentes universae in civitatem sunt receptae,
1684 11, 30b| foederum. Defendo enim rem universam, nullam esse gentem ex omni
1685 15, 52 | quaestioni praefuerunt, dabo universi populi Romani, dabo sanctissimum
1686 4, 15a| exterarum nationum, in universo denique belli iure atque
1687 | unus
1688 16, 55 | Valerium Flaccum, praetorem urbanum, nominatim ad populum de
1689 3, 13 | terminetur! O nationes, urbes, populi, reges, tetrarchae,
1690 11, 31 | princeps ille creator huius urbis, Romulus, foedere Sabino
1691 18, 59 | multi et potentes sunt, urgetur inimicis; quos quidem hesterno
1692 8, 25 | magnis adiutoribus tuis <usi civibus> armis subegimus
1693 7, 24 | imperatores perfugissent et magno usui rei publicae nostrae fuissent,
1694 3, 9 | tribui et concedi putaremus? Ususne rerum? qui pueritiae tempus
1695 8, 26 | possint; nihil enim magis uteremur iis adiutoribus, sublatis
1696 7, 20 | aliquo commodo aut beneficio uterentur.~21.
1697 14, 51 | Mamertinos Ovios et quosdam Uticensis et Saguntinos Fabios civitate
1698 19, 64 | certo, de perspicuo, de utili, de probato, de iudicato
1699 18, 60 | familiaritatibus implicantur vehementer utilis, ut nostras inimicitias
1700 7, 22 | salute nostra pericula, summa utilitate ac maximo saepe praesidio
1701 19, 64 | antiqui Latini, videte ne utilius vobis et honestius sit illis
1702 | utinam
1703 5 | Caput V~15b.
1704 14, 49 | aspectus, valeat auctoritas, valeant res gestae, valeat memoria,
1705 1, 1 | auctoritates patronorum in iudiciis valent, ab amplissimis viris L.
1706 16, 54b| eodem iudicia imperatorum valerent? Num fundos igitur factos
1707 16, 55 | de senatus sententia C. Valerium Flaccum, praetorem urbanum,
1708 14, 49 | recentes triumphi, si praesens valuit aspectus, valeat auctoritas,
1709 1, 3 | ageret, maior esse ubertas, varietas, copia quam fuit in eo qui
1710 11, 31 | dissimilitudo enim civitatum varietatem iuris habeat necesse est, --
1711 18, 60 | familiaritatibus implicantur vehementer utilis, ut nostras inimicitias
1712 18, 58 | invident, ii sunt huic multo vehementius pertimescendi. Nam huic
1713 16, 55 | ad populum de Calliphana Veliense, ut ea civis Romana esset,
1714 16, 55 | proxime dico ante civitatem Veliensibus datam de senatus sententia
1715 8, 25 | Gaditanorum auxiliis, cum vellemus, uti nobis ut liceret, privatus
1716 18, 59 | oratione et gravi secum, si vellent, contendere iubebat, ab
1717 18, 57b| conviviis rodunt, in circulis vellicant: non illo inimico, sed hoc
1718 2, 5 | ut Pompeius in Hispaniam venerit Memmiumque habere quaestorem
1719 10, 29 | civitatis, -- ut iam ad foedus veniam, quod ad causam nihil pertinet:
1720 14, 48 | quaestio Licinia et Mucia lege venisset, num quis eorum, qui de
1721 17, 56 | ad Metellum pervenisse de Vennoni Vindici bonis non tenebat.
1722 2, 7 | putanda est. Cuius igitur? Re vera nullius, actione accusatoris
1723 12, 36 | priscum aliquod aut insolitum verbum interpretaretur. Comes benigni,
1724 13, 38 | Gaditani contra me dicerent, vere posse dici viderentur? Illis
1725 3, 12 | religione videri potius quam veritate fidem esse constrictam:
1726 2, 5 | licuisse concedant. Nam verius nihil est quam quod hesterno
1727 2, 6 | nostris cum imperatoribus esse versatum, nullius laboris, nullius
1728 18, 58 | dignitatique non concessit? Versatus in intima familiaritate
1729 4, 14 | cum in tanta re publica versere et maximis negotiis praesis,
1730 9, 28 | solum civitatis mutatione vertissent, sed etiam postliminio potest
1731 3, 11 | rettulisset, dubitasse quisquam verumne an falsum esset videretur:
1732 3, 13 | animi tum consili impressa vestigia? Hunc quisquam, incredibili
1733 2, 5 | gloriae, hoc proprium esse vestri offici, hoc satis esse causae
1734 18, 58 | exsultavit in ruinis nostris vestrisque sordibus Cornelius, sed
1735 1, 2 | copia, non opinione tacita vestrorum animorum, sed perspicua
1736 | vestrum
1737 16, 55 | sine dubio civitatum. Mitto vetera; proxime dico ante civitatem
1738 13, 39 | copiis depulerunt; qui et veterem illam speciem foederis Marciani
1739 6 | Caput VI~17.
1740 10, 29 | cum ex omnibus civitatibus via sit in nostram, cumque nostris
1741 18, 61 | idem in angustiis aerari victorem exercitum stipendio adfecit,
1742 3, 9 | partesque terrarum, tot victorias bellicas quot sunt in rerum
1743 1, 3 | aetatem a continuis bellis et victoriis conquievit?~4.
1744 6, 19a| vestra humanitate dubitare videar: est autem petendum ne oderitis
1745 14, 48 | populum non esse factum, -- videbat enim populos de suo iure,
1746 17, 56 | orationis summa arte adspergi videbatis; tum pecuniam L. Corneli,
1747 1, 2 | perspicua admiratione declarari videbatur. Nihil enim umquam audivi
1748 14, 51 | auctorem patrem suum facere viderat? Neque vero id in uno Cornelio
1749 18, 60 | atque usu ipso iam perdoctum viderent, etiam ab illis eos maioribus
1750 13, 38 | dicerent, vere posse dici viderentur? Illis enim repetentibus
1751 3, 12 | viri noluerunt religione videri potius quam veritate fidem
1752 6, 19a| firmam esse et stabilem videritis, hominis ipsius ornamenta
1753 19, 64 | si illi antiqui Latini, videte ne utilius vobis et honestius
1754 10, 30a| civitatum. Quo errore ductos vidi egomet non nullos imperitos
1755 9, 28 | Caepioni, P. Rutilio Zmyrnae vidimus accidisse, ut earum civitatum
1756 7 | Caput VII~19b.
1757 8 | Caput VIII~25.
1758 12, 35 | conservanto. Id habet hanc vim, ut sit ille in foedere
1759 14, 45 | ingenium et artem saepe vincit, quis dubitet de foederibus
1760 12, 34 | ipsa quam aliquo publico vinculo religionis teneretur, sapientes
1761 17, 56 | Metellum pervenisse de Vennoni Vindici bonis non tenebat. Simul
1762 3, 13 | foedera scientem neglexisse violasse rupisse dicere audebit? ~
1763 6, 18 | intellego cur potius invidia violatura virtutem L. Corneli quam
1764 1, 3 | putabantur, ei qui omnis animo virtutes penitus comprehendisset
1765 5, 15b| quaedam macula atque labes, virtuti invidere, velle ipsum florem
1766 3, 10 | est quanta in his tantis virtutibus ac laudibus esse debet.
1767 7, 21 | anteferret. Postremo haec vis est istius et iuris et verbi,
1768 5, 16 | locum non daret, huius <visa> atque perspecta obtrectatorum
1769 8, 26 | nullis praemiis propositis vitam suam hostium telis obiecerint,
1770 5, 15b| Temporum magis ego nunc vitiis quam genere iudici plura
1771 19, 65 | quaestiones sint, non de vitiorum suorum poena, sed de virtutis
1772 14, 49 | imperi defensor mori potest, vivat auctoritas immortalis.~50.
1773 19, 65 | etiam illud cogitate, sic vivere ac vixisse Cornelium ut,
1774 14, 49 | civis atque fortis, ut illi vivi fruantur opibus suis, horum
1775 19, 65 | cogitate, sic vivere ac vixisse Cornelium ut, cum omnium
1776 3, 12 | eos qui sancte graviterque vixisset testimonium publice dixisset
1777 2, 5 | nullius in delicti crimen vocaretur. Non enim furatus esse civitatem,
1778 2, 6 | caput Corneli, factum Pompei vocatur. Hunc enim in ea civitate
1779 14, 48 | donatus, in iudicium est vocatus? Nam Spoletinus T. Matrinius,
1780 19, 65 | virtutis praemio in iudicium vocetur. Accedat etiam illud, ut
1781 7, 21 | de testamentis, tulit Q. Voconius de mulierum hereditatibus;
1782 11, 31 | receptae, ut Sabinorum, Volscorum, Hernicorum; quibus ex civitatibus
1783 18, 61 | Voluimus quaedam, contendimus, experti
1784 1, 1 | tantae quantam vos in me esse voluistis, usus mediocris, ingeni
1785 2, 6 | imperatoris factum condemnari volunt. Ergo in iudicium caput
1786 13, 42 | certius interponere iudicium voluntatis suae quam cum etiam accusatorem
1787 1, 4 | penitus insederit, ut plus voluptatis ex recordatione illius orationis
1788 14, 49 | Quod si vultus C. Mari, si vox, si ille imperatorius ardor
1789 3, 13 | Utrum enim inscientem vultis contra foedera fecisse an
1790 18, 58 | partis non re, non verbo, non vultu denique offendit. Fuit hoc
1791 14, 49 | praemiorum eripi vellet? Quod si vultus C. Mari, si vox, si ille
1792 10 | Caput X~29.
1793 11 | Caput XI~30b.
1794 12 | Caput XII~32.
1795 13 | Caput XIII~38.
1796 14 | Caput XIV~45.
1797 19 | Caput XIX~63.
1798 15 | Caput XV~52.
1799 16 | Caput XVI~54b.
1800 17 | Caput XVII~56.
1801 18 | Caput XVIII~57b.
1802 9, 28 | Q. Caepioni, P. Rutilio Zmyrnae vidimus accidisse, ut earum
|