Cap. Par.

 1   2, 4  |     Alexandrino grandem iam antea pecuniam credidit; nec interea locupletare
 2   2, 4  |     egenti et roganti hic infelix pecuniam credidit, nec tum primum;
 3   2, 5a |  processit longius nec suam solum pecuniam credidit sed etiam amicorum,
 4   7, 16 |         si quis ob rem iudicandam pecuniam cepisset' aperte equites
 5   8, 21 |         gloriam, sive, ut tu vis, pecuniam quaesivit, sibi, <non Rabirio
 6   9, 25 |          quod suam, quod amicorum pecuniam regi crediderit cum tanto
 7   9, 25 |          idem> illud, temere hunc pecuniam regi credidisse, suas fortunas
 8  11, 30 |       exoritur. ait enim, Gabinio pecuniam Postumus <cum> cogeret,
 9  11, 31 |        onere tributorum ad tantam pecuniam cogendam mille talentum
10  11, 31 |        solet is dicere in eum qui pecuniam <redegit> qui in illum cuius
11  12, 34 |      verbo excitabantur; negabant pecuniam Gabinio datam. recitabatur
12  12, 34 |           ad se scripsisse nullam pecuniam Gabinio nisi in rem militarem
13  13, 38a|         est, sed qui maximam regi pecuniam credidit. ergo is Gabinio
14  13, 38a|      itane? age, cedo, cum is qui pecuniam Postumo debuit non huic,
15  17, 45 | crudelitati satis fiat: 'occultat pecuniam Postumus, latent regiae