1-expen | exper-praed | praef-xvii
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1001 6, 13 | censerent ut tribuni, ut praefecti, ut scribae, ut comites
1002 7, 19a| fuerit, qui nec tribunus nec praefectus nec ex Italia comes nec
1003 11, 32a| testium recitatis, quasi praeiudicata res ad has causas deferri
1004 15, 42 | sed magnis excitata sunt praemiis ac memoria hominum sempiterna.
1005 13, 37 | quid tam perversum, <tam> praeposterum dici aut excogitari potest?~
1006 16, 44 | bonitatem, inusitatam claris ac praepotentibus viris, non modo <non> aspernari
1007 17, 47 | detulisti. tu comitibus, tu praesidio, tu etiam tanto pondere
1008 6, 13 | cognita. nam cum optimo et praestantissimo consule, Cn. Pompeio, de
1009 12, 35 | cognoscimus. illinc omnes praestigiae, illinc, inquam, omnes fallaciae,
1010 17, 47 | fidem quam <tibi dedi> praestiti, Postume, reddam etiam lacrimas
1011 16, 43 | nec illius animi aciem praestringit splendor sui nominis, nec
1012 15, 41 | exstitisset, nos hunc Postumum iam pridem in foro non haberemus. ille
1013 13, 37 | pervenisse ad aliquem in illo primo iudicio planum factum sit,
1014 2, 3 | huius pater, C. Curtius, princeps ordinis equestris, fortissimus
1015 15, 41 | potest praeter hoc simulacrum pristinae dignitatis quod Caesar solus
1016 | prius
1017 4, 9 | testium dictis aut tabulis privatorum aut rationibus civitatum.~
1018 9, 23 | corpus admota vita esse privatum.~24.
1019 | pro
1020 15, 41 | esse <se> facile possit probare.~42.
1021 2, 3 | magnitudinem animi non tam homines probassent, nisi in eodem benignitas
1022 1, 1 | ponderemus et, cui bene quid processerit, multum illum providisse,
1023 2, 5a | dando autem et credendo processit longius nec suam solum pecuniam
1024 7, 16 | ad posteritatis memoriam prodita;~17.
1025 11, 32a| testibus, et quidem non productis, sed dictis testium recitatis,
1026 8, 21 | viri, auctoritatem a senatu profectam et consilio certo et spe
1027 8, 20 | Postumi impulsu Gabinium profectum Alexandream, si defensioni
1028 3, 6 | Cn. Pompei, cum ille Roma profectus esset, tamen non debuit
1029 15, 42 | expugnare urbis, aciem hostium profligare, hanc vim frigorum hiemumque
1030 17, 45 | locupletavit, qui nihil profudisti, nihil ullam in libidinem
1031 12, 33 | libertas carissima fuisset meam proiecissem. <nec,> quam diu inimicissimus
1032 8, 21 | milia talentum Gabinio esse promissa. auctor videlicet perblandus
1033 1, 2 | cum sit hoc generi hominum prope natura datum ut, <si> qua
1034 10, 28 | iudices, haec una ratio a rege proposita Postumo est servandae pecuniae,
1035 15, 42 | maioribus quasi theatris propositae et paene populares. castris
1036 13, 37 | pecunia pervenerit *non suis propriis iudiciis in reum facti*
1037 6, 15 | dum potestis, dum licet, providete ne duriorem vobis condicionem
1038 1, 1 | processerit, multum illum providisse, cui secus, nihil sensisse
1039 7, 16 | curulis, fasces, imperia, provinciae, sacerdotia, triumphi, denique
1040 2, 4 | credidit populis; in pluribus provinciis eius versata res est; dedit
1041 12, 33 | me scilicet maxime, sed proxime illum quoque fefellissem.~
1042 10, 27 | virtutis, antiquitatis, prudentiae, consularis homo soccos
1043 16, 43 | monumentis celebratur, sed prudentium iudicio expenditur. equitem
1044 2, 4 | expresserat. pulsus interea regno Ptolomaeus dolosis consiliis, ut dixit
1045 9, 23 | vocitatus est, et ex re publica Atheniensi, quam optime
1046 4, 9 | novorum iudiciorum in rem publicam inducimus? erat enim haec
1047 2, 3 | fortissimus et maximus publicanus, cuius in negotiis gerendis
1048 2, 4 | contraxit, magnas partis habuit publicorum; credidit populis; in pluribus
1049 2, 3 | Fuit enim pueris nobis huius pater, C. Curtius,
1050 10, 27 | celeberrimo oppido, in tunica pulla saepe <vidi, ibidem multi>
1051 2, 4 | consuetudinem expresserat. pulsus interea regno Ptolomaeus
1052 2, 4 | absens; nec temere se credere putabat, quod erat nemini dubium
1053 8, 20 | refertum fore praedonum putaret; lege etiam id sibi licuisse
1054 7, 18 | concurrendum ad curiam putaretis; si lex ferretur, convolaretis
1055 12, 33 | nam si me invitum putas, ne Cn. Pompei animum offenderem,
1056 6, 15 | mihi credite, longius quam putatis. ~
1057 10, 27 | sed tempori adsignandum putavit; Postumo crimen vestitus
1058 14, 40 | potuit parari. cataplus ille Puteolanus, sermo illius temporis,
1059 14, 40 | est,delatae naves Postumi Puteolos sunt, auditae visaeque merces.
1060 11, 29b| ac> liberi, vituperandos putes. nemo nostrum ignorat, etiam
1061 8, 21 | exoraret, HS bis miliens et quadringentiens <ne> magno opere contemneret.
1062 | quaedam
1063 15, 41 | huius amicorum excepit unus, quaeque multi homines necessarii
1064 8, 22 | regis commiserit. verum si quaerimus, stulte. quid enim stultius
1065 5, 11 | debetis. si enim quid liceat quaeritis, potestis tollere e civitate
1066 14, 38b| habuisset umquam, tamen, si quaesisset, cur se dissimularet habere
1067 17, 46 | opitulari debebat invidia quaesita est.~47.
1068 4, 9 | repetundis, iudex sedi, praetor quaesivi, defendi plurimos; nulla
1069 7, 16 | novam in equestrem ordinem quaestionem ferenti: 'si quis ob rem
1070 | quale
1071 | quamvis
1072 13, 37 | aut tantum ex eius bonis quanta summa litium fuisset populus
1073 17, 45 | addici velit? sed miserum me, quanto hoc dixi cum dolore! hem,
1074 8, 22 | coegit perferre, pertulit. quarum omnium rerum una reprehensio
1075 | quatenus
1076 3, 6 | hoc imperio esset, sed ei quicum foedus feriri in Capitolio
1077 | Quicumque
1078 | quidam
1079 7, 17 | disputabant—'sed hanc vitam quietam atque otiosam secuti sumus;
1080 2, 4 | quod erat nemini dubium quin is in regnum restitueretur
1081 | quisque
1082 8, 19b| adflictum violare non debeo. Quocum me si ante Cn. Pompei auctoritas
1083 7, 19a| familiaris Gabini fuit, quonam se modo defendent posthac
1084 10, 26b| nobilis adulescentis et quosdam etiam senatores summo loco
1085 | quot
1086 | quotiens
1087 8, 21 | pecuniam quaesivit, sibi, <non Rabirio quaesivit; Rabirius enim>
1088 1, 1 | quis est, iudices, qui C. Rabirium, quod fortunas suas, fundatas
1089 8, 21 | non Rabirio quaesivit; Rabirius enim> non Gabini comes vel
1090 7, 18 | amittetis? moneo ne faciatis. rapientur homines in haec iudicia
1091 10, 28 | Alexandream, iudices, haec una ratio a rege proposita Postumo
1092 1, 2 | inanem spem sive inconsultam rationem sive, ut gravissimo verbo
1093 4, 10a| solebant; sin eius temporis recentem invidiam pertimuerant, respondebant
1094 13, 37 | summa litium fuisset populus recepisset, quamvis magna ad Postumum
1095 8, 19b| enim ex tantis inimicitiis receptum in gratiam summo studio
1096 12, 34 | pecuniam Gabinio datam. recitabatur identidem Pompei testimonium
1097 6, 14 | monere ut, cum lex aliqua recitaretur, primum versum attenderet.
1098 5, 11 | quae in iudicio Gabiniano recitatae non sunt. quo teste? A quo
1099 11, 32a| productis, sed dictis testium recitatis, quasi praeiudicata res
1100 12, 32b| causa defendendi Gabini fuit reconciliatio gratiae. neque me vero paenitet
1101 17, 48 | aliud niil orat nisi ut rectis oculis hanc urbem sibi intueri
1102 16, 44 | amiserit quod posse non speret recuperari. ~
1103 10, 28 | videbatur, sed erat nulla omnino recusatio; molestum etiam nomen ipsum,
1104 17, 47 | dedi> praestiti, Postume, reddam etiam lacrimas quas debeo;
1105 13, 38a| Gabinio dedit qui non huic reddidit. itane? age, cedo, cum is
1106 17, 46 | petitur ab eo cui sua non redditur. nam in eum cui misericordia
1107 11, 31 | dicere in eum qui pecuniam <redegit> qui in illum cuius nomine
1108 8, 20 | contra illud iudicatum. redeo igitur ad crimen et accusationem
1109 12, 33 | dedissem iniuriam. nam non redeundo in gratiam cum inimico non
1110 13, 37 | sit, id hoc genere iudici redigi solere. nunc vero quid agitur?
1111 12, 33 | per eum reductus insidiose redissem, me scilicet maxime, sed
1112 3, 6 | populi Romani, sed ei cuius reditum consuli commendatum <a>
1113 17, 47 | excitare multos <in patriam> reductos testis liberalitatis tuae,
1114 12, 33 | violabam Pompeium; si per eum reductus insidiose redissem, me scilicet
1115 5, 11 | causa quae iudicata est redundat Postumus, sed est adreptus
1116 8, 19b| auctoritas in gratiam non reduxisset, nunc iam ipsius fortuna
1117 6, 13 | de hac ipsa quaestione referente existerent non nullae, sed
1118 14, 40 | unam, non pluris, auris refersit istis sermonibus. ~
1119 14, 40 | quibus cum multae naves refertae fuissent, naulum non potuit
1120 8, 20 | Archelai timeret, quod mare refertum fore praedonum putaret;
1121 17, 48 | bonitatis ipsius invidiam reformido. nam indicat tot hominum
1122 16, 44 | modo <non> aspernari ac refutare sed complecti etiam et augere
1123 8, 22 | quidem in custodia etiam fuit regia et <vis> vitae eius adlata
1124 2, 4 | res est; dedit se etiam regibus; huic ipsi Alexandrino grandem
1125 10, 28 | enim nomine utitur qui ea regit—esset constitutus. odiosum
1126 3, 6 | magnificentiam apparatus comitatumque regium suppeditata pecunia a Postumo
1127 8, 22 | At dioecetes fuit regius. et quidem in custodia etiam
1128 2, 4 | credidit, nec tum primum; nam regnanti crediderat absens; nec temere
1129 11, 29b| sumus, consuetudinem regiam. regum autem sunt haec imperia: '
1130 16, 44 | suos, memoriam amicitiae reliquis virtutibus omnibus antepono.
1131 11, 31 | neque enim fuit Gabini remittere tantum de suo nec regis
1132 14, 38b| copiosa patrimonia accepisset remque praeterea bonis et honestis
1133 13, 36 | subsellia, quibus superciliis renuentes huic decem milium crimini!
1134 8, 21 | auctor videlicet perblandus reperiendus fuit qui hominem, ut tu
1135 1, 1 | libidinique commiserit, reprehendendum putet, ascribat ad iudicium
1136 8, 22 | quarum omnium rerum una reprehensio est quod regnum intrarit,
1137 1, 2 | putet, ego eius opinioni non repugno; illud tamen deprecor ut,
1138 15, 41 | tanta fortuna sua ut alienam respicere magnum sit, <et in> tanta
1139 4, 10a| recentem invidiam pertimuerant, respondebant postea. quod cum fecissent,
1140 6, 13 | tamen, cum odium nostri restingueretis, huic ordini ignem novum
1141 7, 16 | cepisset' aperte equites Romani restiterunt. quid? hoc licere volebant?
1142 6, 13 | ipsi et senatus frequens restitit, et, quamquam tum propter
1143 16, 44 | fortiter ferat aut facile restituat; amicissimum hominem si
1144 2, 4 | dubium quin is in regnum restitueretur a senatu populoque Romano.~
1145 13, 36 | eamque causam idem iudices retineantur qui fuerint de reo, ut eis
1146 9, 26a| fortunae abiciendae, si togam retinuisset. ~
1147 12, 34 | omittamus; ad Alexandrinos istos revertamur. quod habent os, quam audaciam!
1148 3, 5b | Supplex erat rex, multa rogabat, omnia pollicebatur, ut
1149 2, 4 | Romam venit. cui egenti et roganti hic infelix pecuniam credidit,
1150 11, 29b| dicto pare' et 'praeter rogitatum si plus' et illae minae: ~'…
1151 9, 26a| sumendum Alexandreae ut ei Romae togato esse liceret, aut
1152 2, 4 | Sibylla, sensit Postumus, Romam venit. cui egenti et roganti
1153 10, 26b| voluptatis non modo <notos> civis Romanos, sed et nobilis adulescentis
1154 5, 11 | est adreptus unus eques Romanus de pecuniis repetundis reus.
1155 7, 18 | ferretur, convolaretis ad rostra. vos senatus liberos hac
1156 10, 27 | facilius certe P. Rutilium Rufum necessitatis excusatio defendet;
1157 1, 2 | multata, ne quid ad eas ruinas quibus hic oppressus est
1158 10, 27 | sermone. facilius certe P. Rutilium Rufum necessitatis excusatio
1159 10, 27 | mutatione vitavit. ergo ille P. Rutilius qui documentum fuit hominibus
1160 7, 16 | fasces, imperia, provinciae, sacerdotia, triumphi, denique imago
1161 4, 8b | quam in antiquis legibus et sanctius, inducatur sane etiam consuetudo
1162 9, 24 | quod <se> regi commiserit, sapienter factum esse videatur, si
1163 5, 12 | Ubi est igitur sapientia iudicis? in hoc, ut non
1164 5, 11 | consili res est, vestrae sapientiae; quid deceat vos, non quantum
1165 9, 23 | mediocriter docto, <in> quo videam sapientissimos homines esse lapsos? virum
1166 1, 1 | exstitisset in rege fides, nihil sapientius Postumo, quia fefellit rex,
1167 9, 24 | nihil posse dementius quam scientem in eum locum venire ubi
1168 1, 2 | gloria rei militaris Paulum Scipio ac maximus filii, sed etiam
1169 10, 27 | Sullam imperatorem. L. vero Scipionis, qui bellum in Asia gessit
1170 15, 41 | Verum autem, iudices, si scire voltis, nisi C. Caesaris
1171 6, 14 | magister equitum, ne laboraret; sciret nihil ad se pertinere; sin
1172 6, 15 | equites Romani, videte. scitis me ortum e vobis omnia semper
1173 6, 13 | tribuni, ut praefecti, ut scribae, ut comites omnes magistratuum
1174 12, 34 | testimonium regem ad se scripsisse nullam pecuniam Gabinio
1175 4, 8b | sicuti multa sunt severius scripta quam in antiquis legibus
1176 8, 21 | enim> non Gabini comes vel sectator nec ad Gabini, cuius id
1177 15, 41 | multi homines necessarii secundis Postumi rebus discripta
1178 11, 29b| et illae minae: ~'…si te secundo lumine hic offendero, ~moriere';
1179 1, 1 | multum illum providisse, cui secus, nihil sensisse dicamus.
1180 4, 9 | pecuniis repetundis, iudex sedi, praetor quaesivi, defendi
1181 5, 10b| idem in A. Gabinium iudices sedistis; num quis testis Postumum
1182 3, 7 | enim causa, quaecumque est, seiuncta a senatu est.~8a.
1183 3, 8a | Quod si item a Gabinio seiunctam ostendero, certe quod dicas
1184 7, 16 | amplissimus civitatis gradus, sella curulis, fasces, imperia,
1185 15, 42 | praemiis ac memoria hominum sempiterna. quo minus admirandum est
1186 12, 32b| paenitet mortalis inimicitias, sempiternas amicitias habere.~33.
1187 7, 17 | tu iudex <eques> quam ego senator.' 'ita est, sed tu istud
1188 7, 18 | aut lege senatoria non teneri.' hoc vos, equites
1189 3, 6 | non dicimus? quid ergo? senatumne defendam hoc loco, iudices?
1190 2, 4 | consiliis, ut dixit Sibylla, sensit Postumus, Romam venit. cui
1191 6, 13 | perpaucae tamen acerbae sententiae, quae quidem censerent ut
1192 1, 1 | etiam ipsius qui commisit sententiam; nec enim cuiquam eius consilium
1193 7, 18 | vobis nuntiaretur in senatu sententias dici ut his legibus teneremini,
1194 16, 44 | animi mei, ut volet quisque, sentiat; ego enim hanc in tantis
1195 10, 29a| Moreretur +,' inquies +; nam id sequitur. fecisset certe, si sine
1196 14, 40 | cataplus ille Puteolanus, sermo illius temporis, vectorumque
1197 9, 24 | tam semper stulti quam sero sapientis est, cum stultitia
1198 6, 15 | vestro quam ferre possitis. serpet hoc malum, mihi credite,
1199 10, 28 | rege proposita Postumo est servandae pecuniae, si curationem
1200 8, 22 | locum ubi parendum alteri et serviendum sit? ~
1201 4, 9 | Cornelia sed etiam ante in lege Servilia, per deos immortalis! quid
1202 10, 27 | is in quo spes fuit posse sese aliquando ad fortunas suas
1203 12, 35 | dicentibus? at, si verum tum severissima fronte dixerunt, nunc mentiuntur;
1204 3, 6 | illa exoptata iudiciorum severitas? corruptores nostri causam
1205 4, 8b | Iulia, sicuti multa sunt severius scripta quam in antiquis
1206 2, 4 | dolosis consiliis, ut dixit Sibylla, sensit Postumus, Romam
1207 9, 23 | Platonem, iniquitate Dionysi, Siciliae tyranni, cui se ille commiserat,
1208 | sicut
1209 4, 8b | hoc novum in lege Iulia, sicuti multa sunt severius scripta
1210 1, 2 | Decium filius. sint igitur similia, iudices, parva magnis. ~
1211 2, 4 | in paternae disciplinae similitudinem deductus est. multa gessit,
1212 | simul
1213 15, 41 | eripi potest praeter hoc simulacrum pristinae dignitatis quod
1214 12, 33 | veniam quam debui, quicquam simulate <feci>, ne cum mea perfidia
1215 6, 13 | ordini ignem novum subici non sivistis.~14.
1216 16, 43 | labentem excepit, corruere non sivit, fulsit et sustinuit re,
1217 10, 27 | prudentiae, consularis homo soccos habuit et pallium; nec vero
1218 12, 35 | doceant nos verum quo voltu soleant dicere. audiebamus Alexandream,
1219 13, 36 | locus quidem novo testi soleat esse ob eamque causam idem
1220 6, 14 | tandem estis acturi? Glaucia solebat, homo impurus, sed tamen
1221 13, 37 | hoc genere iudici redigi solere. nunc vero quid agitur?
1222 17, 46 | si> ita bona veneant ut solidum suum cuique solvatur. nihil
1223 7, 17 | esto simul etiam sollicitudo aliqua et legum et iudiciorum
1224 15, 41 | pristinae dignitatis quod Caesar solus tuetur et sustinet; quae
1225 4, 8b | populo universae <lites solutae>. iubet lex Iulia persequi
1226 7, 18 | populus numquam adligavit, soluti huc convenistis; ne constricti
1227 5, 12 | ipse sed totus etiam ordo solutus ac liber est. ~
1228 17, 46 | veneant ut solidum suum cuique solvatur. nihil iam aliud nisi fidem
1229 17, 45 | voluntate filius, natura sororis? tune ille in omnis tuos
1230 1, 2 | illam Postumi sive inanem spem sive inconsultam rationem
1231 9, 25 | mutari potest; in quo aequi sperasse Postumum dicunt, peccasse
1232 16, 44 | amiserit quod posse non speret recuperari. ~
1233 17, 47 | Sed iam, quoniam, <ut> spero, fidem quam <tibi dedi>
1234 10, 27 | vestitus adferet is in quo spes fuit posse sese aliquando
1235 16, 43 | animi aciem praestringit splendor sui nominis, nec mentis
1236 16, 44 | amicissimum hominem si honestate spoliatum audierit, nec sine magno
1237 4, 10a| appellati, si videbatur, statim contra dicere solebant;
1238 10, 27 | cum crepidis in Capitolio statuam videtis; quorum impunitas
1239 6, 15 | duriorem vobis condicionem statuatis ordinique vestro quam ferre
1240 1, 2 | hanc fere qui sint eius stirpis, quod sermone hominum ac
1241 8, 19b| receptum in gratiam summo studio defenderim, hunc adflictum
1242 16, 43 | Romanum veterem amicum suum studiosum, amantem, observantem sui
1243 9, 24 | quidem <non> tam semper stulti quam sero sapientis est,
1244 9, 24 | defendit, quae facit ut hoc stultissimum facinus, quod in regnum
1245 9, 24 | sed huius ipsius facti stultitiam alia iam superior stultitia
1246 8, 22 | quaerimus, stulte. quid enim stultius quam equitem Romanum ex
1247 | suarum
1248 6, 13 | huic ordini ignem novum subici non sivistis.~14.
1249 14, 40 | cursus atque ostentatio, tum subinvisum apud malivolos Postumi nomen
1250 13, 36 | hic modo nobiscum ad haec subsellia, quibus superciliis renuentes
1251 10, 26b| natos non in hortis aut suburbanis suis, sed Neapoli,~27.
1252 17, 48 | eripuerat, nisi unius amici opes subvenissent. ~
1253 10, 27 | viderunt chlamydatum illum L. Sullam imperatorem. L. vero Scipionis,
1254 | sum
1255 9, 26a| modo poterat; aut pallium sumendum Alexandreae ut ei Romae
1256 3, 6 | ille qui accipiebat tum sumeret, quaerere. non enim latroni,
1257 10, 28 | poeta ille noster, ~ 'quae summas frangit infirmatque opes.' ~
1258 16, 44 | quod videtis hos quidem sumptos dies ad labefactandam illius
1259 3, 6 | coniuncta est. quamquam ad sumptum itineris, ad illam magnificentiam
1260 14, 39 | Alexandreae.' immo vero in superbissimo dominatu fuit; pertulit
1261 13, 36 | ad haec subsellia, quibus superciliis renuentes huic decem milium
1262 9, 24 | facti stultitiam alia iam superior stultitia defendit, quae
1263 3, 6 | apparatus comitatumque regium suppeditata pecunia a Postumo est, factaeque
1264 3, 5b | Supplex erat rex, multa rogabat,
1265 10, 28 | quasi dispensationem regiam suscepisset. id autem facere non poterat,
1266 9, 25 | periculo, hoc quidem semel suscepto atque contracto perpetienda <
1267 17, 45 | confidimus. sed ut omnium vel suspicioni vel malivolentiae vel crudelitati
1268 2, 4 | partis, augere <re>, fide sustentare. quid multa? cum magnitudine
1269 17, 47 | postulabat discessum illum sustentasti, tu numquam meis me absente
1270 15, 42 | nos vix huius urbis tectis sustinemus excipere, eis ipsis diebus
1271 15, 41 | Postumi rebus discripta sustinuerunt, nunc eius adflictis fortunis
1272 16, 43 | corruere non sivit, fulsit et sustinuit re, fortuna, fide, hodieque
1273 3, 6 | a Postumo est, factaeque syngraphae sunt in Albano Cn. Pompei,
1274 11, 31 | gravi onere tributorum ad tantam pecuniam cogendam mille
1275 15, 41 | potest ut tantus ille vir tanti ducat hunc, et adflictum
1276 | tantus
1277 15, 42 | quam nos vix huius urbis tectis sustinemus excipere, eis
1278 15, 42 | etiam ferae latibulis se tegant atque omnia bella iure gentium
1279 1, 2 | ut gravissimo verbo utar, temeritatem vituperandam putet, ego
1280 3, 6 | ordo; sed nec id agitur hoc tempore nec cum Postumi causa res
1281 10, 27 | vero id homini quisquam sed tempori adsignandum putavit; Postumo
1282 6, 13 | Romani, quorum ius iudicio temptatur, quam vos, senatores, quorum
1283 7, 18 | sententias dici ut his legibus teneremini, concurrendum ad curiam
1284 6, 13 | omnes magistratuum lege hac tenerentur, vos, vos inquam, ipsi et
1285 13, 37 | nunc vero quid agitur? ubi terrarum sumus? quid tam perversum, <
1286 12, 34 | inspectantibus in iudicio Gabini tertio quoque verbo excitabantur;
1287 5, 11 | recitatae non sunt. quo teste? A quo tum appellatus nusquam
1288 11, 31 | tantum pati suis. at erunt testes legati Alexandrini. ei nihil
1289 13, 36 | iudiciis ne locus quidem novo testi soleat esse ob eamque causam
1290 12, 34 | recitabatur identidem Pompei testimonium regem ad se scripsisse nullam
1291 6, 15 | denuntio, omnis homines deosque testor: dum potestis, dum licet,
1292 15, 42 | ceterae maioribus quasi theatris propositae et paene populares.
1293 5, 11 | nihil est quod quisquam timeat, si non pertimescat suam.~
1294 17, 48 | sed iam omnia timeo; bonitatis ipsius invidiam
1295 8, 20 | causa, quod classem Archelai timeret, quod mare refertum fore
1296 9, 26a| fortunae abiciendae, si togam retinuisset. ~
1297 9, 26a| Alexandreae ut ei Romae togato esse liceret, aut omnes
1298 10, 27 | esset, crudelitatem regis in togatos vestitus mutatione vitavit.
1299 5, 11 | liceat quaeritis, potestis tollere e civitate quem voltis;
1300 | tot
1301 4, 9 | sin hoc totidem verbis translatum caput
1302 9, 25 | quotiens eorum quippiam dices, totiens unum dices atque <idem>
1303 | totius
1304 5, 10b| num accusator? num denique toto illo in iudicio Postumi
1305 | totum
1306 | totus
1307 4, 9 | sin hoc totidem verbis translatum caput est quot fuit non
1308 15, 41 | miserrimis rebus huic tamen tribuenda maxima est; nisi vero hoc
1309 6, 13 | quae quidem censerent ut tribuni, ut praefecti, ut scribae,
1310 7, 16 | Potentissimo et nobilissimo tribuno pl., M. Druso, novam in
1311 7, 19a| Postumo fraudi fuerit, qui nec tribunus nec praefectus nec ex Italia
1312 11, 31 | convenit aut tam gravi onere tributorum ad tantam pecuniam cogendam
1313 7, 16 | provinciae, sacerdotia, triumphi, denique imago ipsa ad posteritatis
1314 | tua
1315 | tuam
1316 | tuas
1317 10, 28 | illud poterat nec munus tueri. ergo 'aderat vis' ut ait
1318 15, 41 | dignitatis quod Caesar solus tuetur et sustinet; quae quidem
1319 10, 27 | in celeberrimo oppido, in tunica pulla saepe <vidi, ibidem
1320 | tuo
1321 | tuos
1322 7, 16 | genus pecuniae capiendae turpe sed etiam nefarium esse
1323 16, 43 | observantem sui non libidine, non turpibus impensis cupiditatum atque
1324 9, 23 | iniquitate Dionysi, Siciliae tyranni, cui se ille commiserat,
1325 17, 45 | nihil profudisti, nihil ullam in libidinem contulisti?
1326 15, 41 | fortunis universa sustinet. Umbram equitis Romani et imaginem
1327 13, 36 | insulsitatem Graecorum; umeris gestum agebant tum temporis,
1328 | unam
1329 11, 30 | fecerit. si accessionem, undecim milia talentum ad Gabinium
1330 15, 41 | eius adflictis fortunis universa sustinet. Umbram equitis
1331 4, 8b | dati nec ex bonis populo universae <lites solutae>. iubet lex
1332 8, 22 | quam equitem Romanum ex hac urbe, huius, inquam, rei publicae
1333 17, 48 | nisi ut rectis oculis hanc urbem sibi intueri atque ut in
1334 1, 2 | imprudentia lapsos non erigere, urgere vero iacentis aut praecipitantis
1335 | usque
1336 17, 48 | nomen equitis Romani et usuram huius lucis et vestrum conspectum
1337 14, 39 | An, cum credebat inductus usuris, id agebat ut haberet quam
1338 1, 2 | sive, ut gravissimo verbo utar, temeritatem vituperandam
1339 10, 28 | dioecetes—hoc enim nomine utitur qui ea regit—esset constitutus.
1340 5 | Caput V~10b.
1341 2, 4 | ipsa duce, quae plurimum valet, et adsiduis domesticorum
1342 14, 40 | sermo illius temporis, vectorumque cursus atque ostentatio,
1343 12, 33 | defendisse causam, et illum et me vehementer ignoras. neque enim Pompeius
1344 1, 1 | enim cuiquam eius consilium vehementius quam ipsi displicet. quamquam
1345 3, 7 | in tanta infamia versari velis, neque ego id quod non agitur
1346 17, 45 | nummo sestertio sibi addici velit? sed miserum me, quanto
1347 14, 38b| tandem causae cur existimari vellet nihil habere?~39.
1348 3, 7 | fabricatus gladium est et vendidit, non is qui illo gladio
1349 17, 46 | condemnetur a vobis, <si> ita bona veneant ut solidum suum cuique solvatur.
1350 9, 24 | facinus, quod in regnum venerit, quod <se> regi commiserit,
1351 12, 33 | illius auctoritate eam dedi veniam quam debui, quicquam simulate <
1352 13, 37 | aliquem reum qui damnatus est <venisset>, pervenisse ad aliquem
1353 2, 4 | sensit Postumus, Romam venit. cui egenti et roganti hic
1354 10, 28 | nam ut ventum est Alexandream, iudices,
1355 4, 9 | sin hoc totidem verbis translatum caput est quot
1356 4, 10a| solebant qui aliquid de se verebantur, et, cum erant appellati,
1357 3, 7 | dedidisti, in tanta infamia versari velis, neque ego id quod
1358 9, 23 | periculis insidiisque esse versatum accepimus; Callisthenem,
1359 17, 47 | meo casu plurimas vidi. versatur ante oculos luctuosa nox
1360 6, 14 | aliqua recitaretur, primum versum attenderet. si esset dictator,
1361 17, 48 | intueri atque ut in hoc foro vestigium facere liceat, quod ipsum
1362 10, 28 | non hic imposuerat. oderat vestitum etiam illum, sed sine eo
1363 6, 15 | condicionem statuatis ordinique vestro quam ferre possitis. serpet
1364 | vestrum
1365 16, 43 | expenditur. equitem Romanum veterem amicum suum studiosum, amantem,
1366 4, 10a| fecissent, permulti saepe vicerunt. ~
1367 9, 23 | mediocriter docto, <in> quo videam sapientissimos homines esse
1368 1, 2 | ipsa fortuna crudelissime videat huius consilia esse multata,
1369 3, 6 | consuli commendatum <a> senatu videbat, nec ei regi qui alienus
1370 | videlicet
1371 12, 35 | quicquam est, iudices, quam videre hominum voltus. ~
1372 6, 14 | Quicumque post hanc legem, videret ne qua nova quaestione adligaretur.~
1373 2, 3 | instrumentum bonitati quaerere videretur.~4.
1374 10, 27 | saepe <vidi, ibidem multi> viderunt chlamydatum illum L. Sullam
1375 6, 15 | Nunc vos, equites Romani, videte. scitis me ortum e vobis
1376 14, 39 | pertulit ipse custodiam, vidit in vinclis familiaris suos,
1377 7 | Caput VII~16.
1378 8 | Caput VIII~19b.
1379 15, 42 | hostium profligare, hanc vim frigorum hiemumque quam
1380 14, 39 | ipse custodiam, vidit in vinclis familiaris suos, mors ob
1381 9, 25 | ut se aliquando ac suos vindicaret. itaque obicias licet quam
1382 12, 33 | gratiam cum inimico non violabam Pompeium; si per eum reductus
1383 8, 19b| defenderim, hunc adflictum violare non debeo. Quocum me si
1384 15, 41 | effici potest ut tantus ille vir tanti ducat hunc, et adflictum
1385 8, 21 | ad P. Lentuli, clarissimi viri, auctoritatem a senatu profectam
1386 16, 44 | claris ac praepotentibus viris, non modo <non> aspernari
1387 17, 48 | iudices, ut huic optimo viro, quo nemo melior umquam
1388 15, 41 | nisi vero hoc mediocri virtute effici potest ut tantus
1389 16, 44 | memoriam amicitiae reliquis virtutibus omnibus antepono. quam quidem
1390 10, 27 | documentum fuit hominibus nostris virtutis, antiquitatis, prudentiae,
1391 9, 23 | sapientissimos homines esse lapsos? virum unum totius Graeciae facile
1392 14, 40 | Postumi Puteolos sunt, auditae visaeque merces. fallaces quidem
1393 9, 23 | aspide ad corpus admota vita esse privatum.~24.
1394 10, 27 | togatos vestitus mutatione vitavit. ergo ille P. Rutilius qui
1395 14, 40 | e> chartis et linteis et vitro; quibus cum multae naves
1396 1, 2 | verbo utar, temeritatem vituperandam putet, ego eius opinioni
1397 11, 29b| coacti faciant <ac> liberi, vituperandos putes. nemo nostrum ignorat,
1398 15, 42 | frigorum hiemumque quam nos vix huius urbis tectis sustinemus
1399 17, 48 | debilitat intercluditque vocem. vos obsecro, iudices, ut
1400 8, 21 | Quid vociferabare? decem milia talentum Gabinio
1401 9, 23 | Demetrium, qui Phalereus vocitatus est, et ex re publica Atheniensi,
1402 7, 16 | restiterunt. quid? hoc licere volebant? minime; neque solum hoc
1403 9, 25 | itaque obicias licet quam voles saepe palliatum fuisse,
1404 16, 44 | De iudicio animi mei, ut volet quisque, sentiat; ego enim
1405 12, 35 | sunt, doceant nos verum quo voltu soleant dicere. audiebamus
1406 12, 35 | iudices, quam videre hominum voltus. ~
1407 17, 46 | oblivisci vestrae mansuetudinis volueritis, quicquam praeterea potestis
1408 12, 33 | sua causa quicquam facere voluisset invitum, neque ego cui omnium
1409 7, 18 | senatus liberos hac lege esse voluit, populus numquam adligavit,
1410 17, 45 | filius, C. Rabiri iudicio et voluntate filius, natura sororis?
1411 11, 29b| consilium ex necessitate nec voluntatem ex vi interpretari, nisi
1412 10, 26b| Deliciarum causa et voluptatis non modo <notos> civis Romanos,
1413 10 | Caput X~26b.
1414 11 | Caput XI~29b.
1415 12 | Caput XII~32b.
1416 13 | Caput XIII~36.
1417 14 | Caput XIV~38b.
1418 15 | Caput XV~41.
1419 16 | Caput XVI~43.
1420 17 | Caput XVII~45.
|