Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Marcus Tullius Cicero
Pro Ligario

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


1-isti | itali-ualet | ubi-xii

     Pars, Caput
1 I | 1] I. Nouum crimen, C. Caesar, 2 IV | 10] IV. Quid autem aliud egimus, 3 IV | aut, ut tu uis, parem. ~[11] Haec admirabilia, sed prodigi 4 IV | qua caret, sed uita uis. ~[12] At istud ne apud eum quidem 5 V | optimarum nota mihi sunt. ~[13] Itaque certo scio uos non 6 V | supplicum uoce prohibebis? ~[14] Si, cum hoc domi faceremus, 7 V | misericordiae tollere! ~[15] Dicam plane, Caesar, quod 8 V | in alios misericordem! ~[16] Quod si probare Caesari 9 VI | 17] VI. Ac primus aditus et 10 VI | necessitate esse superata. ~[18] Liceat esse miseros—quamquam 11 VI | bonis ciuibus conueniret? ~[19] Mihi uero, Caesar, tua 12 I | ueniam impetrauissent. ~[2] Habes igitur, Tubero, quod 13 VII | 20] VII. Sed ut omittam communem 14 VII | in aliis reprehendatis. ~[21] Tuberonis sors coniecta 15 VII | uiri uel potius paruit. ~[22] Vna est profectus cum iis 16 VII | fascis certe habebat. ~[23] Sed quoque modo se illud 17 VIII | esset etiam adprobata. ~[24] Sed iam hoc totum omitto, 18 VIII | prohibiti summa cum iniuria. ~[25] Quo modo id tulistis? Acceptae 19 IX | 26] IX. Sed uide, quaeso, Caesar, 20 IX | periculum possit depellere. ~[27] Vt enim cetera paria Tuberoni 21 IX | erat reiectus iniuria. ~[28] Quid? Cum ista res nihil 22 X | 29] X. Haec ego non dicerem, 23 I | eius integritas et fides. ~[3] Bellum subito exarsit quod 24 X | uel misericordiae tuae ~[30] Causas, Caesar, egi multas, 25 X | opem qui spem dedisti. ~[31] An sperandi de Ligario 26 XI | uideas dolorem in petendo. ~[32] In Q. Ligario conseruando 27 XI | ipsius et fili uides. ~[33] Quid de fratribus dicam? 28 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere 29 XII | saluos esse uoluisti. ~[35] Sed ierit ad bellum, dissenserit 30 XII | reminiscentem, recordari. ~[36] Hic igitur T. Ligarius, 31 XII | publicae condonaueris. ~[37] Fac igitur quod de homine 32 XII | gratior misericordia est. ~[38] Homines enim ad deos nulla 33 II | 4] II. Adhuc, C. Caesar, Q. 34 II | praepositus Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post 35 II | distractus a fratribus? ~[6] Nullum igitur habes, Caesar, 36 III | populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto bello, Caesar, 37 III | spoliatam ornamentis dedisset. ~[8] Vide, quaeso, Tubero, ut, 38 III | aliquem fructum redundare. ~[9] Sed hoc quaero: quis putat 39 VI | studiis a communi utilitate aberrantibus. Principium dignitas erat 40 IX | eratis, animi uero a causa abhorrebant; an, ut fit in ciuilibus 41 V | Caesar, utetur, suam citius abiciet humanitatem quam extorquebit 42 XII | tecum fuerunt, tempestate abreptus est unus, qui si consilio 43 XII | tantum te admonebo, si illi absenti salutem dederis, praesentibus 44 I | ad hominis miseri salutem abuterer. Sed quoniam diligentia 45 XII | ad deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus dando. 46 I | profecisset, prouinciam accepit inuitus; cui sic praefuit 47 VIII | 25] Quo modo id tulistis? Acceptae iniuriae querelam ad quem 48 IV | fatentem. Non est satis; accusas eum qui causam habet aut, 49 IV | Non habet eam uim ista accusatio ut Q. Ligarius condemnetur, 50 I | igitur, Tubero, quod est accusatori maxime optandum, confitentem 51 VIII | Caesarem querela, cum eum accusetis a quo queramini prohibitos 52 V | intellego quid loquar—, acerbissimo luctu redundaret ista uictoria. 53 V | ignoscatur? Hoc uero multo acerbius multoque durius. Quodne 54 X | oppressus, in eo ipso non acerbus, totus animo et studio tuus". 55 III | ille, Tubero, destrictus in acie Pharsalica gladius agebat? 56 IX | erat enim amentis, cum aciem uideres, pacem cogitare. 57 IV | ipsorum ad crudelitatem te acuet oratio? Atque in hac causa 58 VII | senatus consulto, cum ipse non adesset, morbo etiam impediretur; 59 VI | uel quidnam noui sceleris adferret. Scelus tu illud uocas, 60 VII | militiae contubernales, post adfines, in omni uita familiares; 61 VI | 17] VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis 62 VI | iudicanda est quam etiam di adiuuerunt. Cognita uero clementia 63 II | prodo meam. O clementiam admirabilem atque omnium laude, praedicatione, 64 IV | tu uis, parem. ~[11] Haec admirabilia, sed prodigi simile est 65 XII | uirtutibus tuis plurimis nec admirabilior nec gratior misericordia 66 VI | dicere. Non dubito quin admiratus sis, uel quod nullo de alio [ 67 XII | finem iam faciam; tantum te admonebo, si illi absenti salutem 68 XII | salutem petit. Quam huius admonitus officio cum utrisque his 69 VIII | grata fuisset, esset etiam adprobata. ~[24] Sed iam hoc totum 70 I | non mediocri cupiditate adripuit imperium, si illud imperium 71 X | oro". Si nemo impetrauit, adroganter; si plurimi, tu idem fer 72 XI | omnis equites Romanos, qui adsunt ueste mutata, non solum 73 V | petere sanguinem. Sed parum adtenditis. Res enim eo spectat ut 74 I | negotium fugeret, paulum aduentu Vari conquieuit. ~ 75 II | Tertium tempus, quod post aduentum Vari in Africa restitit, 76 XI | dicere audiebamus nos omnis aduersarios putare nisi qui nobiscum 77 III | urgeo; commoueri uidetur adulescens. Ad me reuertar; isdem in 78 III | delector, uel quod laudem adulescentis propinqui existimo etiam 79 III | publicae reddidit, qui ad me ex Aegypto litteras misit ut essem 80 XII | paene conflatum in hac prope aequalitate fraterna nouerit, qui hoc 81 II | quendam fratrum amorem, hic aequo animo esse potuit belli 82 II | a prouincia praepositus Africae est. ~[5] Tertium tempus, 83 VII | uoluisse; sed ita quidam agebant, ita rei publicae sanctissimum 84 VI | pacem esse cupiebas, idne agebas ut tibi cum sceleratis, 85 III | acie Pharsalica gladius agebat? Cuius latus ille mucro 86 XI | putare, de unius capite nos agere; aut tres Ligarii retinendi 87 IV | incitari solent odio. Nam quid agis aliud? Vt Romae ne sit, 88 XI | tibi probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae 89 | alia 90 VIII | potentissimus, inimicus huic causae, aliena uoluntas conuentus firmi 91 II | adhuc in Q. Ligario signum alienae a te uoluntatis; cuius ego 92 II | concordissimis fratribus, cum alienis esse quam cum suis maluisset? 93 | alios 94 | aliquam 95 | aliquis 96 IV | crudelitas ab hoc eodem aliquot annis post, quem tu nunc 97 | aliunde 98 X | apud te locus sit etiam pro altero deprecandi? Quamquam nec 99 IX | sed tum sero; erat enim amentis, cum aciem uideres, pacem 100 II | incredibilem quendam fratrum amorem, hic aequo animo esse potuit 101 VII | posset. Cessit auctoritati amplissimi uiri uel potius paruit. ~[ 102 V | exsilio, sicuti est, quid amplius postulatis? An ne ignoscatur? 103 IV | crudelitas ab hoc eodem aliquot annis post, quem tu nunc crudelem 104 IX | dubito quin hanc salutem anteponas illi uictoriae. ~ 105 VI | causa caruit. Alii errorem appellant, alii timorem; qui durius, 106 XII | Quare cum utilius esse arbitrer te ipsum quam aut me aut 107 VII | magnum est uos Africam, arcem omnium prouinciarum, natam 108 III | tua mens, oculi, manus, ardor animi? Quid cupiebas, quid 109 IV | modo a te agi maluisset. Arguis fatentem. Non est satis; 110 III | Ad me reuertar; isdem in armis fui. ~ 111 III | petebat? Qui sensus erat armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, 112 V | humanitatis, doctrinae, plurimarum artium atque optimarum nota mihi 113 | At 114 II | Vticae quam Romae, cum P. Attio quam cum concordissimis 115 I | negotio passus est. Interim P. Attius Varus, qui praetor Africam 116 IX | tenebamur. Pacis equidem semper auctor fui, sed tum sero; erat 117 VIII | detulistis? Nempe ad eum cuius auctoritatem secuti in societatem belli 118 VII | sustinere non posset. Cessit auctoritati amplissimi uiri uel potius 119 VIII | liberalitas det uel potius audaciae. Si responderit Tubero Africam, 120 III | facto non dubitem, de Ligari audeam dicere. Atque haec propterea 121 XI | quae uicit. Te enim dicere audiebamus nos omnis aduersarios putare 122 II | extimescit, nec quid tibi de alio audienti de se occurrat, reformidat. 123 I | qui erant in Africa ante audierunt geri quam parari. Quo audito 124 I | neque per te scires neque audire aliunde potuisses, ut ignoratione 125 I | audierunt geri quam parari. Quo audito partim cupiditate inconsiderata, 126 I | Caesar, et ante hanc diem non auditum propinquus meus ad te Q. 127 VI | ex te quisquam, Caesar, audiuit, aut tua quid aliud arma 128 VIII | offendam tuas patientissimas auris quam ne Tubero quod numquam 129 I | familiaritate ea quae est ei tecum, ausus est confiteri. Itaque quo 130 IV | fratribus, ne cum hoc T. Broccho auunculo, ne cum eius filio consobrino 131 IV | Graecorum, aut immanium barbarorum qui usque ad sanguinem incitari 132 XI | quidem tuis ita multa ut mihi beatiores illi uideantur interdum, 133 IX | an, ut fit in ciuilibus bellis, nec in uobis magis quam 134 VI | modo autem tu de re publica bene meritus esses, cum tot sceleratos 135 X | constantiae uestrae aut Caesarem benefici sui paeniteret. Nunc quaero 136 VI | cum sceleratis, an ut cum bonis ciuibus conueniret? ~[19] 137 XII | Nihil est tam populare quam bonitas, nulla de uirtutibus tuis 138 XII | ut tui eum studiosum et bonum uirum iudicares, nunc a 139 XII | postulet, tua certe natura breuiorem. Quare cum utilius esse 140 XI | maestitiam et dolorem; huius T. Brocchi, de quo non dubito quid 141 IV | fratribus, ne cum hoc T. Broccho auunculo, ne cum eius filio 142 XI | hunc splendorem omnem, hanc Brocchorum domum, hunc L. Marcium, 143 I | cupiditate inconsiderata, partim caeco quodam timore primo salutis, 144 VII | sumus"? Quid, si essetis? Caesarine eam tradituri fuistis, an 145 VIII | belli ueneratis. Quod si Caesaris causa in prouinciam ueniebatis, 146 XI | domum, hunc L. Marcium, C. Caesetium, L. Corfidium, hos omnis 147 VI | quaeritur, fatalis quaedam calamitas incidisse uidetur et improuidas 148 V | misericordi mendacio saluti ciui calamitoso esse uellemus, tamen hominis 149 XI | Caesar, putare, de unius capite nos agere; aut tres Ligarii 150 IV | Vt Romae ne sit, ut domo careat? Ne cum optimis fratribus, 151 II | honestam. Ergo haec duo tempora carent crimine, unum cum est legatus 152 XII | populo, cuius uoluntatem carissimam semper habuisti, et si ille 153 VI | nomine illa adhuc causa caruit. Alii errorem appellant, 154 IX | Macedoniam ad Cn. Pompei castra uenit, in eam ipsam causam 155 V | mihi sunt. ~[13] Itaque certo scio uos non petere sanguinem. 156 VII | pondus sustinere non posset. Cessit auctoritati amplissimi uiri 157 II | monumentisque decorandam! M. Cicero apud te defendit alium in 158 V | C. Caesar, utetur, suam citius abiciet humanitatem quam 159 V | misericordi mendacio saluti ciui calamitoso esse uellemus, 160 VI | bellum, nec hostile odium sed ciuile discidium, utrisque cupientibus 161 IX | partibus in dissensione ciuili non esset receptus, essetque 162 IX | abhorrebant; an, ut fit in ciuilibus bellis, nec in uobis magis 163 V | tu repente irruisses, et clamare coepisses: "C. Caesar, caue 164 I | potuit, quod ad priuatum clamore multitudinis imperitae, 165 XII | de homine nobilissimo et clarissimo fecisti nuper in curia, 166 VI | adiuuerunt. Cognita uero clementia tua quis non eam uictoriam 167 III | ex parte magna, nulla ui coactus, iudicio ac uoluntate ad 168 V | periculo ciuis refellere et coarguere nostrum mendacium; et si 169 V | repente irruisses, et clamare coepisses: "C. Caesar, caue ignoscas, 170 IX | cum aciem uideres, pacem cogitare. Omnes, inquam, uincere 171 II | fuisse, nec tuas tacitas cogitationes extimescit, nec quid tibi 172 III | uel propter propinquam cognationem, uel quod eius ingenio studiisque 173 VI | quam etiam di adiuuerunt. Cognita uero clementia tua quis 174 XI | XI. Vidi enim et cognoui quid maxime spectares cum 175 IX | non commemorarem nisi a te cognouissem in primis eam uirtutem solere 176 X | quaere; taceo, ne haec quidem colligo quae fortasse ualerent etiam 177 VIII | Atque in hoc quidem uel com mendacio, si uultis, gloriemini 178 IX | probarem ut probo, tamen non commemorarem nisi a te cognouissem in 179 III | quid optabas? Nimis urgeo; commoueri uidetur adulescens. Ad me 180 IX | Quid? Cum ista res nihil commouisset eius animum ad quem ueneratis, 181 VII | 20] VII. Sed ut omittam communem causam, ueniamus ad nostram. 182 VI | consiliis partim studiis a communi utilitate aberrantibus. 183 XI | ipse, qui illis tam multa concedas; sed uideo tamen apud te, 184 VII | disciplinae. Sed hoc non concedo ut quibus rebus gloriemini 185 XII | probatissimis fratribus. Vt concessisti illum senatui, sic da hunc 186 III | hunc nuntium perferente concessos fascis laureatos tenui, 187 XII | penitus perspicere posses concordiam Ligariorum, omnis fratres 188 II | Romae, cum P. Attio quam cum concordissimis fratribus, cum alienis esse 189 I | Vticam uenit; ad eum statim concursum est. Atque ille non mediocri 190 IX | aliquam in regionem, ne condemnare causam illam quam secutus 191 IV | accusatio ut Q. Ligarius condemnetur, sed ut necetur. Hoc egit 192 XII | sed etiam rei publicae condonaueris. ~[37] Fac igitur quod de 193 I | oratio ad misericordiam tuam conferenda est, qua plurimi sunt conseruati, 194 I | prius de uestro delicto confiteamini necesse est quam Ligari 195 VIII | prohibiti estis, ego tamen confitebor culpam esse Ligari qui uos 196 I | inuestigatum est quod latebat, confitendum est, opinor, praesertim 197 I | est ei tecum, ausus est confiteri. Itaque quo me uertam necio. 198 II | non fuisse in qua se ipsum confitetur fuisse, nec tuas tacitas 199 XII | consensum conspirantem et paene conflatum in hac prope aequalitate 200 X | paenitet; ad clementiam tuam confugio, delicti ueniam peto, ut 201 III | contra ipsum Caesarem est congressus armatus. Quid enim tuus 202 VII | reprehendatis. ~[21] Tuberonis sors coniecta est ex senatus consulto, 203 I | fugeret, paulum aduentu Vari conquieuit. ~ 204 XII | fuerunt? Quis est qui horum consensum conspirantem et paene conflatum 205 XI | nulli etiam minabantur. Conserua igitur tuis suos ut, quem 206 XI | petendo. ~[32] In Q. Ligario conseruando multis tu quidem gratum 207 I | conferenda est, qua plurimi sunt conseruati, cum a te non liberationem 208 VI | si me ut sceleratum a te conseruatum putarem. Quo modo autem 209 XI | necessariis tuis, sed hoc, quaeso, considera, quod soles; possum fortissimos 210 I | suspicio, legatus in Africam C. Considio profectus est; qua in legatione 211 I | se probauit ut decedens Considius prouincia satis facere hominibus 212 VI | nemo mirari debeat humana consilia diuina necessitate esse 213 VI | publicam saluam, sed partim consiliis partim studiis a communi 214 VIII | grauissimis uerbis eius consilium reprehendere. Non enim si 215 IV | auunculo, ne cum eius filio consobrino suo, ne nobiscum uiuat, 216 XII | est qui horum consensum conspirantem et paene conflatum in hac 217 IX | umquam in ullo homine tanta constantia? constantiam dico? nescio 218 X | dicerem, Tubero, si aut uos constantiae uestrae aut Caesarem benefici 219 VII | inquies, "cum senatus consuisset?" Si me consulis, nullo 220 VII | senatus consuisset?" Si me consulis, nullo modo; sed tamen Ligarium 221 III | oboriatur. Quantum potero, uoce contendam, ut hoc populus Romanus 222 V | Ligarius sit non uideamini esse contenti. Quae est igitur alia praeter 223 I | iam non esset, omissaque controuersia omnis oratio ad misericordiam 224 VII | domi una eruditi, militiae contubernales, post adfines, in omni uita 225 IX | propositaque sententia nulla contumelia, nulla uis, nullum periculum 226 VI | arma uoluerunt nisi a te contumeliam propulsare? Quid egit tuus 227 VI | an ut cum bonis ciuibus conueniret? ~[19] Mihi uero, Caesar, 228 VIII | causae, aliena uoluntas conuentus firmi atque magni. Quaero, 229 XI | Marcium, C. Caesetium, L. Corfidium, hos omnis equites Romanos, 230 V | Tum diceres: "Caesar, caue credas; fuit in Africa, tulit arma 231 IX | ueneratis, languidiore, credo, studio in causa fuistis; 232 II | Africa restitit, si est criminosum, necessitatis crimen est, 233 IV | praemiis inuitabat; quae tamen crudelitas ab hoc eodem aliquot annis 234 IX | receptus, essetque etiam cum crudelitate reiectus, ad eas ipsas partis 235 IV | laus est, eorum ipsorum ad crudelitatem te acuet oratio? Atque in 236 | cui 237 IX | ipsas partis rediret? Magni cuiusdam animi atque eius uiri quem 238 II | Caesar, Q. Ligarius omni culpa uacat. Domo est egressus 239 I | cum a te non liberationem culpae sed errati ueniam impetrauissent. ~[ 240 VI | loquor qui occiderunt—fuerint cupidi, fuerint irati, fuerint 241 VI | timorem; qui durius, spem, cupiditatem, odium, pertinaciam; qui 242 I | spectans, ad suos redire cupiens, nullo se implicari negotio 243 VI | ciuile discidium, utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed 244 VI | tu illud uocas, Tubero? Cur? Isto enim nomine illa adhuc 245 XII | clarissimo fecisti nuper in curia, nunc idem in foro de optimis 246 XII | concessisti illum senatui, sic da hunc populo, cuius uoluntatem 247 XII | accedunt quam salutem hominibus dando. Nihil habet nec fortuna 248 III | denique salutem se putauit dare, si eam nullis spoliatam 249 XII | dederis, praesentibus te his daturum. ~ 250 VI | occupauisse, ut nemo mirari debeat humana consilia diuina necessitate 251 II | Profectio certe animum tuum non debet offendere. Num igitur remansio? 252 I | sociis ita se probauit ut decedens Considius prouincia satis 253 II | litteris monumentisque decorandam! M. Cicero apud te defendit 254 III | nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[8] Vide, quaeso, Tubero, 255 X | tu idem fer opem qui spem dedisti. ~[31] An sperandi de Ligario 256 II | animaduerte, quaeso, qua fide defendam; prodo meam. O clementiam 257 II | decorandam! M. Cicero apud te defendit alium in ea uoluntate non 258 I | nullo publico consilio deferebatur. Itaque Ligarius, qui omne 259 III | eius ingenio studiisque delector, uel quod laudem adulescentis 260 X | clementiam tuam confugio, delicti ueniam peto, ut ignoscatur 261 I | Itaque prius de uestro delicto confiteamini necesse est 262 | denique 263 XII | est. ~[38] Homines enim ad deos nulla re propius accedunt 264 IX | nullum periculum possit depellere. ~[27] Vt enim cetera paria 265 X | locus sit etiam pro altero deprecandi? Quamquam nec in hac oratione 266 II | Cum ipsa legatio plena desideri ac sollicitudinis fuisset 267 IV | magis patris tui prudentiam desidero, quod homo cum ingenio tum 268 III | enim tuus ille, Tubero, destrictus in acie Pharsalica gladius 269 VIII | Caesar, tua liberalitas det uel potius audaciae. Si 270 VIII | iniuriae querelam ad quem detulistis? Nempe ad eum cuius auctoritatem 271 I | propinquus meus ad te Q. Tubero detulit, Q. Ligarium in Africa fuisse, 272 X | testes, fictum crimen". Dic te, Caesar, de facto Ligari 273 VII | Varus imperium se habere dicebat; fascis certe habebat. ~[ 274 III | sapientiae tuae mihi apud te dicenti oboriatur. Quantum potero, 275 V | est nolle misereri. Tum diceres: "Caesar, caue credas; fuit 276 V | arma contra te!". Nunc quid dicis? "Caue ignoscas!" Haec nec 277 XI | quem ad modum cetera quae dicta sunt a te, sic hoc uerissimum 278 IV | istud ne apud eum quidem dictatorem qui omnis quos oderat morte 279 I | C. Caesar, et ante hanc diem non auditum propinquus meus 280 XII | semper habuisti, et si ille dies tibi gloriosissimus, populo 281 VI | aberrantibus. Principium dignitas erat paene par, non par 282 VI | tot sceleratos incolumi dignitate esse uoluisses? Secessionem 283 I | te, qua uirum omni laude dignum patrem tuum. Itaque prius 284 I | salutem abuterer. Sed quoniam diligentia inimici inuestigatum est 285 II | animo esse potuit belli discidio distractus a fratribus? ~[ 286 VI | hostile odium sed ciuile discidium, utrisque cupientibus rem 287 VII | generi, nomini, familiae, disciplinae. Sed hoc non concedo ut 288 V | hominis non esset in tanto discrimine et periculo ciuis refellere 289 XII | 35] Sed ierit ad bellum, dissenserit non a te solum, uerum etiam 290 IX | ut a quibus partibus in dissensione ciuili non esset receptus, 291 II | esse potuit belli discidio distractus a fratribus? ~[6] Nullum 292 I | praefecisset. Itaque Ligarius, cum diu recusans nihil profecisset, 293 XII | fuisse quam ut hi fratres diuersas sententias fortunasque sequerentur? 294 VI | mirari debeat humana consilia diuina necessitate esse superata. ~[ 295 XII | egit aliud—neque enim haec diuinabat—nisi ut tui eum studiosum 296 IV | homo cum ingenio tum etiam doctrina excellens genus hoc causae 297 V | uestrae uirtutis, humanitatis, doctrinae, plurimarum artium atque 298 XI | fraterne, si pie, si cum dolore faciunt, moueant te horum 299 XI | optatius quam patria, quam domus, quam di penates uno illo 300 VI | qui sequebantur; causa tum dubia, quod erat aliquid in utraque 301 VIII | suum traditurum fuisse, non dubitabo apud ipsum te, cuius id 302 I | studi sui quaerebant aliquem ducem, cum Ligarius domum spectans, 303 | dum 304 II | etiam honestam. Ergo haec duo tempora carent crimine, 305 | eas 306 VII | rebus gloriemini in uobis easdem in aliis reprehendatis. ~[ 307 II | legatus profectus, alterum cum efflagitatus a prouincia praepositus 308 X | tuae ~[30] Causas, Caesar, egi multas, equidem tecum, dum 309 IV | 10] IV. Quid autem aliud egimus, Tubero, nisi ut quod hic 310 II | omni culpa uacat. Domo est egressus non modo nullum ad bellum, 311 XI | ualere plus quam preces, ab eisque te moueri maxime quorum 312 | eodem 313 XI | L. Corfidium, hos omnis equites Romanos, qui adsunt ueste 314 | eratis 315 XII | quaestor urbanus fuerit erga te et dignitatem tuam. Sed 316 | erit 317 V | fuisset. Sed tamen aliud est errare Caesarem nolle, aliud est 318 I | liberationem culpae sed errati ueniam impetrauissent. ~[ 319 X | ego apud parentem loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; 320 X | modo: "Ignoscite, iudices, errauit, lapsus est, non putauit, 321 X | respondebitis? Si uestras, uidete ne erretis qui Caesarem uestris inimicis 322 VI | adhuc causa caruit. Alii errorem appellant, alii timorem; 323 VII | cum L. Tuberone; domi una eruditi, militiae contubernales, 324 III | Aegypto litteras misit ut essem idem qui fuissem, qui me, 325 VI | re publica bene meritus esses, cum tot sceleratos incolumi 326 VII | prouinciam non sumus"? Quid, si essetis? Caesarine eam tradituri 327 IX | ciuili non esset receptus, essetque etiam cum crudelitate reiectus, 328 II | potuisset illinc ullo modo euadere, Vticae quam Romae, cum 329 I | fides. ~[3] Bellum subito exarsit quod qui erant in Africa 330 III | ut hoc populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto bello, Caesar, 331 IV | ingenio tum etiam doctrina excellens genus hoc causae quod esset 332 VIII | ueniebatis, ad eum profecto exclusi prouincia uenissetis; uenistis 333 VII | etiam impediretur; statuerat excusari. Haec ego noui propter omnis 334 VI | Quid egit tuus inuictus exercitus, nisi uti suum ius tueretur 335 VII | Tubero, Ligario ex Africa exire, an uobis in Africam non 336 VII | ad nostram. Vtrum tandem existimas facilius fuisse, Tubero, 337 VI | uoluisses? Secessionem tu illam existimauisti, Caesar, initio, non bellum, 338 XI | de quo non dubito quid existimes, lacrimas squaloremque ipsius 339 II | ita se gessit ut ei pacem expediret. Profectio certe animum 340 V | praeter mortem? Si enim est in exsilio, sicuti est, quid amplius 341 XI | ciuitate exterminandi. Quoduis exsilium his est optatius quam patria, 342 XI | quam di penates uno illo exsulante. Si fraterne, si pie, si 343 IV | caret? Italia prohibetur, exsulat. Non tu hunc ergo patria 344 XI | sunt aut tres ex ciuitate exterminandi. Quoduis exsilium his est 345 IV | ciuis Romanus ante te nemo; externi sunt isti mores, aut leuium 346 II | tuas tacitas cogitationes extimescit, nec quid tibi de alio audienti 347 V | abiciet humanitatem quam extorquebit tuam. ~ 348 V | nonne omnem humanitatem exuisses? Quanto hoc durius, quod 349 XII | publicae condonaueris. ~[37] Fac igitur quod de homine nobilissimo 350 V | 14] Si, cum hoc domi faceremus, quod et fecimus et, ut 351 XII | quemquam loqui tecum, finem iam faciam; tantum te admonebo, si 352 XI | multis tu quidem gratum facies necessariis tuis, sed hoc, 353 VII | Vtrum tandem existimas facilius fuisse, Tubero, Ligario 354 XI | fraterne, si pie, si cum dolore faciunt, moueant te horum lacrimae, 355 VIII | Tubero quod numquam cogitauit facturus fuisse uideatur. Veniebatis 356 X | Non fecit, non cogitauit; falsi testes, fictum crimen". 357 VII | post adfines, in omni uita familiares; magnum etiam uinculum quod 358 I | ingenio, fretus fortasse familiaritate ea quae est ei tecum, ausus 359 VI | nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam calamitas incidisse 360 IV | te agi maluisset. Arguis fatentem. Non est satis; accusas 361 III | ego industriae gloriaeque faueo, uel propter propinquam 362 I | cum meus necessarius Pansa fecerit ut id integrum iam non esset, 363 VIII | dubitem, cum uideam quid feceritis? Prohibiti estis in prouincia 364 X | loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; ad clementiam 365 XII | nobilissimo et clarissimo fecisti nuper in curia, nunc idem 366 X | adroganter; si plurimi, tu idem fer opem qui spem dedisti. ~[ 367 X | cogitauit; falsi testes, fictum crimen". Dic te, Caesar, 368 II | animaduerte, quaeso, qua fide defendam; prodo meam. O 369 V | non tam nostrae causae fidentes quam huius humanitati, id 370 I | esset eius integritas et fides. ~[3] Bellum subito exarsit 371 XI | lacrimas squaloremque ipsius et fili uides. ~[33] Quid de fratribus 372 IV | Broccho auunculo, ne cum eius filio consobrino suo, ne nobiscum 373 XII | aut quemquam loqui tecum, finem iam faciam; tantum te admonebo, 374 VIII | aliena uoluntas conuentus firmi atque magni. Quaero, quid 375 IX | causa abhorrebant; an, ut fit in ciuilibus bellis, nec 376 V | impetremus pugnabis et in nostrum fletum irrumpes et nos iacentis 377 XI | totumque agrum Sabinum, florem Italiae ac robur rei publicae, 378 X | uestris inimicis iratum fore putetis, cum ignouerit suis. 379 XII | Longiorem orationem causa forsitan postulet, tua certe natura 380 XI | considera, quod soles; possum fortissimos uiros Sabinos tibi probatissimos 381 XII | fratres diuersas sententias fortunasque sequerentur? Voluntate igitur 382 XII | in hac prope aequalitate fraterna nouerit, qui hoc non sentiat 383 XI | penates uno illo exsulante. Si fraterne, si pie, si cum dolore faciunt, 384 XII | de optimis et huic omni frequentiae probatissimis fratribus. 385 I | praestanti uir ingenio, fretus fortasse familiaritate ea 386 XI | interdum, qui tua liberalitate fruantur, quam tu ipse, qui illis 387 III | existimo etiam ad me aliquem fructum redundare. ~[9] Sed hoc 388 V | fecimus et, ut spero, non frustra fecimus, tu repente irruisses, 389 VIII | fuistis? Quamquam quid facturi fueritis dubitem, cum uideam quid 390 I | qui omne tale negotium fugeret, paulum aduentu Vari conquieuit. ~ 391 III | misit ut essem idem qui fuissem, qui me, cum ipse imperator 392 IX | paria Tuberoni cum Varo fuissent, honos, nobilitas, splendor, 393 VI | sceleris uero crimine, furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio 394 XII | non sentiat quiduis prius futurum fuisse quam ut hi fratres 395 XII | potuisset, in eadem sententia futurus fuerit in qua fratres fuerunt? 396 VII | enim licuit aliter uestro generi, nomini, familiae, disciplinae. 397 V | nomenque uestrum; studia generis ac familiae uestrae uirtutis, 398 IV | etiam doctrina excellens genus hoc causae quod esset non 399 VII | bellum contra hanc urbem gerendum, obtinere uoluisse quam 400 VIII | prohibitos uos contra Caesarem gerere bellum? Atque in hoc quidem 401 I | in Africa ante audierunt geri quam parari. Quo audito 402 XI | te horum lacrimae, moueat germanitas; ualeat tua uox illa, quae 403 II | prouincia pacatissima ita se gessit ut ei pacem expediret. Profectio 404 III | Suspecto bello, Caesar, gesto etiam ex parte magna, nulla 405 III | destrictus in acie Pharsalica gladius agebat? Cuius latus ille 406 XII | C. Caesar, similem illi gloriae laudem quam saepissime quaerere. 407 III | ignosceret; cuius ego industriae gloriaeque faueo, uel propter propinquam 408 XII | habuisti, et si ille dies tibi gloriosissimus, populo Romano gratissimus 409 IV | sunt isti mores, aut leuium Graecorum, aut immanium barbarorum 410 VIII | Non enim si tibi ea res grata fuisset, esset etiam adprobata. ~[ 411 XII | plurimis nec admirabilior nec gratior misericordia est. ~[38] 412 XI | causas apud te rogantium gratiosiores esse quam uoltus neque te 413 I | ut et ciuibus et sociis gratissima esset eius integritas et 414 XII | gloriosissimus, populo Romano gratissimus fuit, noli obsecro dubitare, 415 XI | conseruando multis tu quidem gratum facies necessariis tuis, 416 VI | odium, pertinaciam; qui grauissime, temeritatem; scelus praeter 417 VIII | id eum facere interfuit, grauissimis uerbis eius consilium reprehendere. 418 VII | habere dicebat; fascis certe habebat. ~[23] Sed quoque modo se 419 VII | fuit; Varus imperium se habere dicebat; fascis certe habebat. ~[ 420 XII | uoluntatem carissimam semper habuisti, et si ille dies tibi gloriosissimus, 421 II | Nam profectio uoluntatem habuit non turpem, remansio necessitatem 422 V | Haec nec hominis nec ad hominem uox est; qua qui apud te, 423 VI | incidisse uidetur et improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo 424 IV | prudentiam desidero, quod homo cum ingenio tum etiam doctrina 425 II | remansio necessitatem etiam honestam. Ergo haec duo tempora carent 426 V | Ligarium omnino non fuisse, si honesto et misericordi mendacio 427 X | te in foro tenuit ratio honorum tuorum, certe numquam hoc 428 IX | Tuberoni cum Varo fuissent, honos, nobilitas, splendor, ingenium, 429 VI | initio, non bellum, nec hostile odium sed ciuile discidium, 430 VI | occupauisse, ut nemo mirari debeat humana consilia diuina necessitate 431 V | causae fidentes quam huius humanitati, id ne impetremus pugnabis 432 | I 433 V | nostrum fletum irrumpes et nos iacentis ad pedes supplicum uoce 434 VI | cum pacem esse cupiebas, idne agebas ut tibi cum sceleratis, 435 I | Ligarium in Africa fuisse, idque C. Pansa, praestanti uir 436 XII | esse uoluisti. ~[35] Sed ierit ad bellum, dissenserit non 437 I | audire aliunde potuisses, ut ignoratione tua ad hominis miseri salutem 438 III | cum de se eadem dicerem, ignosceret; cuius ego industriae gloriaeque 439 V | Quam multi qui cum a te ignosci nemini uellent, impedirent 440 X | certe numquam hoc modo: "Ignoscite, iudices, errauit, lapsus 441 X | iratum fore putetis, cum ignouerit suis. Itaque num tibi uideor 442 V | tuam, cum hi quibus ipsis ignouisti, nolint te esse in alios 443 II | 4] II. Adhuc, C. Caesar, Q. Ligarius 444 III | III. Vide quam non reformidem, 445 VII | 22] Vna est profectus cum iis quorum erat una causa; tardius 446 II | uoluntatis. An ille si potuisset illinc ullo modo euadere, Vticae 447 | illius 448 | illum 449 IV | aut leuium Graecorum, aut immanium barbarorum qui usque ad 450 V | ignosci nemini uellent, impedirent clementiam tuam, cum hi 451 VII | non adesset, morbo etiam impediretur; statuerat excusari. Haec 452 III | fuissem, qui me, cum ipse imperator in toto imperio populi Romani 453 I | priuatum clamore multitudinis imperitae, nullo publico consilio 454 I | culpae sed errati ueniam impetrauissent. ~[2] Habes igitur, Tubero, 455 X | ignoscatur oro". Si nemo impetrauit, adroganter; si plurimi, 456 V | huius humanitati, id ne impetremus pugnabis et in nostrum fletum 457 I | redire cupiens, nullo se implicari negotio passus est. Interim 458 VI | calamitas incidisse uidetur et improuidas hominum mentis occupauisse, 459 IV | possemus? Quorum igitur impunitas, Caesar, tuae clementiae 460 VI | fatalis quaedam calamitas incidisse uidetur et improuidas hominum 461 IV | barbarorum qui usque ad sanguinem incitari solent odio. Nam quid agis 462 VI | esses, cum tot sceleratos incolumi dignitate esse uoluisses? 463 I | audito partim cupiditate inconsiderata, partim caeco quodam timore 464 II | sollicitudinis fuisset propter incredibilem quendam fratrum amorem, 465 III | dicerem, ignosceret; cuius ego industriae gloriaeque faueo, uel propter 466 IX | ne iratus, non domum, ne iners, non aliquam in regionem, 467 VIII | omnibus huic uictoriae maxime infensam, in qua rex potentissimus, 468 XII | hoc est animi, quam etiam ingeni tui!—te aliquid de huius 469 IX | honos, nobilitas, splendor, ingenium, quae nequaquam fuerunt, 470 I | Sed quoniam diligentia inimici inuestigatum est quod latebat, 471 X | erretis qui Caesarem uestris inimicis iratum fore putetis, cum 472 VIII | in qua rex potentissimus, inimicus huic causae, aliena uoluntas 473 VI | illam existimauisti, Caesar, initio, non bellum, nec hostile 474 VIII | modo id tulistis? Acceptae iniuriae querelam ad quem detulistis? 475 XII | tris fratres optimos et integerrimos non solum sibi ipsos neque 476 I | sociis gratissima esset eius integritas et fides. ~[3] Bellum subito 477 I | necessarius Pansa fecerit ut id integrum iam non esset, omissaque 478 V | per te, inquam, obtines—intellego quid loquar—, acerbissimo 479 | interdum 480 XII | cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo qualis T. 481 VIII | te, cuius id eum facere interfuit, grauissimis uerbis eius 482 I | implicari negotio passus est. Interim P. Attius Varus, qui praetor 483 I | quoniam diligentia inimici inuestigatum est quod latebat, confitendum 484 VI | propulsare? Quid egit tuus inuictus exercitus, nisi uti suum 485 IV | nullo postulante, praemiis inuitabat; quae tamen crudelitas ab 486 I | profecisset, prouinciam accepit inuitus; cui sic praefuit in pace 487 | ipsa 488 | ipsam 489 IX | crudelitate reiectus, ad eas ipsas partis rediret? Magni cuiusdam 490 | ipsis 491 | ipsius 492 XII | integerrimos non solum sibi ipsos neque his tot, talibus uiris 493 VII | Ligarium crimen oritur uel ira potius. Nam si crimen est 494 XI | probatos uiros? Atque his irascebamur, hos requirebamus, his non 495 VI | fuerint cupidi, fuerint irati, fuerint pertinaces; sceleris 496 X | Caesarem uestris inimicis iratum fore putetis, cum ignouerit 497 IX | prohibitus non ad Caesarem, ne iratus, non domum, ne iners, non 498 V | frustra fecimus, tu repente irruisses, et clamare coepisses: " 499 V | pugnabis et in nostrum fletum irrumpes et nos iacentis ad pedes 500 | isti


1-isti | itali-ualet | ubi-xii

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License