1-isti | itali-ualet | ubi-xii
Pars, Caput
501 XI | totumque agrum Sabinum, florem Italiae ac robur rei publicae, proponere,—
502 VII | erat una causa; tardius iter fecit; itaque in Africam
503 IV | quisquam egit isto modo. Ipse iubebat occidi; nullo postulante,
504 VI | probari posset; nunc melior ea iudicanda est quam etiam di adiuuerunt.
505 III | magna, nulla ui coactus, iudicio ac uoluntate ad ea arma
506 VI | exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem tuam?
507 XI | te moueri maxime quorum iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[
508 IX | praecipuum Tuberonis quod iusto cum imperio ex senatus consulto
509 IV | 10] IV. Quid autem aliud egimus,
510 IX | 26] IX. Sed uide, quaeso, Caesar,
511 XI | pro alicuius salute multi laborarent, causas apud te rogantium
512 XI | sed quam illius, pro quo laboraret. Itaque tribuis tu quidem
513 XI | faciunt, moueant te horum lacrimae, moueat germanitas; ualeat
514 XI | non dubito quid existimes, lacrimas squaloremque ipsius et fili
515 V | domi] petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, non tam
516 IX | animum ad quem ueneratis, languidiore, credo, studio in causa
517 X | Ignoscite, iudices, errauit, lapsus est, non putauit, si umquam
518 I | inimici inuestigatum est quod latebat, confitendum est, opinor,
519 III | Pharsalica gladius agebat? Cuius latus ille mucro petebat? Qui
520 IX | primis eam uirtutem solere laudari. Quae fuit igitur umquam
521 VIII | esse Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~
522 III | perferente concessos fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui,
523 IV | Caesar, tuae clementiae laus est, eorum ipsorum ad crudelitatem
524 II | suis maluisset? Cum ipsa legatio plena desideri ac sollicitudinis
525 I | Considio profectus est; qua in legatione et ciuibus et sociis ita
526 VII | tamen Ligarium senatus idem legauerat. Atque ille eo tempore paruit
527 V | Si in tanta tua fortuna lenitas tanta non esset, quam tu
528 IV | externi sunt isti mores, aut leuium Graecorum, aut immanium
529 VIII | licentiae nobis, Caesar, tua liberalitas det uel potius audaciae.
530 XI | uideantur interdum, qui tua liberalitate fruantur, quam tu ipse,
531 III | non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae tuae mihi
532 I | conseruati, cum a te non liberationem culpae sed errati ueniam
533 VIII | VIII. Vide quid licentiae nobis, Caesar, tua liberalitas
534 | licet
535 VII | Minime uero; neque enim licuit aliter uestro generi, nomini,
536 XI | capite nos agere; aut tres Ligarii retinendi tibi in ciuitate
537 XII | perspicere posses concordiam Ligariorum, omnis fratres tecum iudicares
538 III | reddidit, qui ad me ex Aegypto litteras misit ut essem idem qui
539 II | omnium laude, praedicatione, litteris monumentisque decorandam!
540 IX | certe praecipue, qui in eum locum uenisses, ubi tibi esset
541 X | non erit, cum mihi apud te locus sit etiam pro altero deprecandi?
542 XII | uelis seruare quam plurimos. Longiorem orationem causa forsitan
543 V | obtines—intellego quid loquar—, acerbissimo luctu redundaret
544 XII | quam aut me aut quemquam loqui tecum, finem iam faciam;
545 V | quid loquar—, acerbissimo luctu redundaret ista uictoria.
546 III | quam non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae
547 II | monumentisque decorandam! M. Cicero apud te defendit
548 IX | secutus esset uideretur; in Macedoniam ad Cn. Pompei castra uenit,
549 XI | animaduerte horum omnium maestitiam et dolorem; huius T. Brocchi,
550 III | Caesar, gesto etiam ex parte magna, nulla ui coactus, iudicio
551 XII | Nihil habet nec fortuna tua maius quam ut possis, nec natura
552 VI | proprium et uerum nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam
553 VII | uoluisse quam aliquem se maluisse. Atque is tamen aliquis
554 VII | sumus. Scio Tuberonem domi manere uoluisse; sed ita quidam
555 III | tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi? Quid cupiebas,
556 XI | Brocchorum domum, hunc L. Marcium, C. Caesetium, L. Corfidium,
557 VI | uero, Caesar, tua in me maxima merita tanta certe non uiderentur,
558 | meam
559 I | concursum est. Atque ille non mediocri cupiditate adripuit imperium,
560 V | non postulo" inquies. Ita mehercule existimo, Tubero. Noui enim
561 VI | quod probari posset; nunc melior ea iudicanda est quam etiam
562 IV | habet aut, ut ego dico, meliorem quam tu, aut, ut tu uis,
563 XII | tuam. Sed parum est me hoc meminisse, spero etiam te, qui obliuisci
564 XII | omnibus negotiis interessem, memoria teneo qualis T. Ligarius
565 V | refellere et coarguere nostrum mendacium; et si esset alicuius, eius
566 III | armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi?
567 VI | uidetur et improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo mirari
568 | meo
569 VI | Caesar, tua in me maxima merita tanta certe non uiderentur,
570 VI | autem tu de re publica bene meritus esses, cum tot sceleratos
571 VII | Tuberone; domi una eruditi, militiae contubernales, post adfines,
572 XI | requirebamus, his non nulli etiam minabantur. Conserua igitur tuis suos
573 II | nullum ad bellum, sed ne ad minimam quidem suspicionem belli;
574 VII | noluit. Reprehendo igitur? Minime uero; neque enim licuit
575 VI | mentis occupauisse, ut nemo mirari debeat humana consilia diuina
576 VIII | quo senatus eum sorsque miserat, tibi patrem suum traditurum
577 V | fratris salute obsecrantium misereat!" nonne omnem humanitatem
578 V | Caesarem nolle, aliud est nolle misereri. Tum diceres: "Caesar, caue
579 I | ignoratione tua ad hominis miseri salutem abuterer. Sed quoniam
580 V | foro oppugnari et in tali miseria multorum perfugium misericordiae
581 V | nolint te esse in alios misericordem! ~[16] Quod si probare Caesari
582 V | non fuisse, si honesto et misericordi mendacio saluti ciui calamitoso
583 XII | admirabilior nec gratior misericordia est. ~[38] Homines enim
584 I | controuersia omnis oratio ad misericordiam tuam conferenda est, qua
585 VI | superata. ~[18] Liceat esse miseros—quamquam hoc uictore esse
586 III | ad me ex Aegypto litteras misit ut essem idem qui fuissem,
587 | modum
588 II | praedicatione, litteris monumentisque decorandam! M. Cicero apud
589 VII | consulto, cum ipse non adesset, morbo etiam impediretur; statuerat
590 IV | nemo; externi sunt isti mores, aut leuium Graecorum, aut
591 IV | dictatorem qui omnis quos oderat morte multabat, quisquam egit
592 V | est igitur alia praeter mortem? Si enim est in exsilio,
593 VI | parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, liceat multis aliis carere.
594 XI | si cum dolore faciunt, moueant te horum lacrimae, moueat
595 XI | moueant te horum lacrimae, moueat germanitas; ualeat tua uox
596 XI | quam preces, ab eisque te moueri maxime quorum iustissimum
597 III | agebat? Cuius latus ille mucro petebat? Qui sensus erat
598 IV | omnis quos oderat morte multabat, quisquam egit isto modo.
599 X | 30] Causas, Caesar, egi multas, equidem tecum, dum te in
600 I | quod ad priuatum clamore multitudinis imperitae, nullo publico
601 V | Hoc uero multo acerbius multoque durius. Quodne nos [domi]
602 V | oppugnari et in tali miseria multorum perfugium misericordiae
603 XI | Romanos, qui adsunt ueste mutata, non solum notos tibi, uerum
604 VII | arcem omnium prouinciarum, natam ad bellum contra hanc urbem
605 X | te pro Ligario petunt tui necessarii.
606 VI | debeat humana consilia diuina necessitate esse superata. ~[18] Liceat
607 II | habuit non turpem, remansio necessitatem etiam honestam. Ergo haec
608 II | restitit, si est criminosum, necessitatis crimen est, non uoluntatis.
609 VII | Haec ego noui propter omnis necessitudines, quae mihi sunt cum L. Tuberone;
610 IV | Ligarius condemnetur, sed ut necetur. Hoc egit ciuis Romanus
611 I | confiteri. Itaque quo me uertam necio. Paratus enim ueneram, cum
612 XII | Equidem, cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo
613 I | cupiens, nullo se implicari negotio passus est. Interim P. Attius
614 I | Ligarius, qui omne tale negotium fugeret, paulum aduentu
615 V | multi qui cum a te ignosci nemini uellent, impedirent clementiam
616 IX | splendor, ingenium, quae nequaquam fuerunt, hoc certe praecipuum
617 IX | constantia? constantiam dico? nescio an melius patientiam possim
618 III | cupiebas, quid optabas? Nimis urgeo; commoueri uidetur
619 XII | Fac igitur quod de homine nobilissimo et clarissimo fecisti nuper
620 IX | cum Varo fuissent, honos, nobilitas, splendor, ingenium, quae
621 V | quibus ipsis ignouisti, nolint te esse in alios misericordem! ~[
622 VII | paruistis cum paruit nemo qui noluit. Reprehendo igitur? Minime
623 V | noui patrem, noui domum nomenque uestrum; studia generis
624 VI | Tubero? Cur? Isto enim nomine illa adhuc causa caruit.
625 VII | licuit aliter uestro generi, nomini, familiae, disciplinae.
626 | nonne
627 XI | rei publicae, proponere,—nosti optime homines—; animaduerte
628 | nostrae
629 | nostram
630 | nostri
631 V | plurimarum artium atque optimarum nota mihi sunt. ~[13] Itaque
632 XI | ueste mutata, non solum notos tibi, uerum etiam probatos
633 XII | prope aequalitate fraterna nouerit, qui hoc non sentiat quiduis
634 I | 1] I. Nouum crimen, C. Caesar, et ante
635 | nulli
636 III | se putauit dare, si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[
637 III | ipso C. Pansa mihi hunc nuntium perferente concessos fascis
638 | nuper
639 | O
640 XII | meminisse, spero etiam te, qui obliuisci nihil soles nisi iniurias,—
641 III | tuae mihi apud te dicenti oboriatur. Quantum potero, uoce contendam,
642 V | fratrum pro fratris salute obsecrantium misereat!" nonne omnem humanitatem
643 XII | Romano gratissimus fuit, noli obsecro dubitare, C. Caesar, similem
644 VII | contra hanc urbem gerendum, obtinere uoluisse quam aliquem se
645 V | per te, per te, inquam, obtines—intellego quid loquar—,
646 I | Varus, qui praetor Africam obtinuerat, Vticam uenit; ad eum statim
647 VIII | Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~
648 VI | uictoriam probet in qua occiderit nemo nisi armatus? ~
649 VI | nobis, de illis loquor qui occiderunt—fuerint cupidi, fuerint
650 IV | isto modo. Ipse iubebat occidi; nullo postulante, praemiis
651 VII | itaque in Africam uenit iam occupatam. Hinc in Ligarium crimen
652 X | uideor in causa Ligari esse occupatus, num de eius facto dicere?
653 VI | improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo mirari debeat humana
654 II | tibi de alio audienti de se occurrat, reformidat.
655 III | armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi? Quid
656 IV | dictatorem qui omnis quos oderat morte multabat, quisquam
657 IV | sanguinem incitari solent odio. Nam quid agis aliud? Vt
658 VIII | totum omitto, non ultra offendam tuas patientissimas auris
659 II | certe animum tuum non debet offendere. Num igitur remansio? Multo
660 I | integrum iam non esset, omissaque controuersia omnis oratio
661 VII | 20] VII. Sed ut omittam communem causam, ueniamus
662 VIII | 24] Sed iam hoc totum omitto, non ultra offendam tuas
663 | omne
664 | omnino
665 X | si plurimi, tu idem fer opem qui spem dedisti. ~[31]
666 VII | publicae sanctissimum nomen opponebant ut, etiam si aliter sentiret,
667 X | relictus in pace, bello oppressus, in eo ipso non acerbus,
668 V | petimus id a te in foro oppugnari et in tali miseria multorum
669 III | animi? Quid cupiebas, quid optabas? Nimis urgeo; commoueri
670 I | quod est accusatori maxime optandum, confitentem reum, sed tamen
671 XI | Quoduis exsilium his est optatius quam patria, quam domus,
672 V | plurimarum artium atque optimarum nota mihi sunt. ~[13] Itaque
673 XI | publicae, proponere,—nosti optime homines—; animaduerte horum
674 XII | his dederis, tris fratres optimos et integerrimos non solum
675 XII | etiam a fratribus; hi te orant tui. Equidem, cum tuis omnibus
676 XI | esset necessarius is qui te oraret, sed quam illius, pro quo
677 X | deprecandi? Quamquam nec in hac oratione spes est posita causae nec
678 XII | quam plurimos. Longiorem orationem causa forsitan postulet,
679 VII | Hinc in Ligarium crimen oritur uel ira potius. Nam si crimen
680 III | si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[8] Vide, quaeso,
681 IX | quaeso, Caesar, constantiam ornatissimi uiri, L. Tuberonis, quam
682 X | ueniam peto, ut ignoscatur oro". Si nemo impetrauit, adroganter;
683 II | pace profectus in prouincia pacatissima ita se gessit ut ei pacem
684 IX | uincendi studio tenebamur. Pacis equidem semper auctor fui,
685 X | aut Caesarem benefici sui paeniteret. Nunc quaero utrum uestras
686 X | loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; ad clementiam tuam confugio,
687 I | ante audierunt geri quam parari. Quo audito partim cupiditate
688 I | Itaque quo me uertam necio. Paratus enim ueneram, cum tu id
689 IV | quam tu, aut, ut tu uis, parem. ~[11] Haec admirabilia,
690 VII | ille eo tempore paruit cum parere senatui necesse erat, uos
691 IX | depellere. ~[27] Vt enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent,
692 VI | sceleris uero crimine, furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo,
693 IX | quisque fecisset, ut a quibus partibus in dissensione ciuili non
694 IX | crudelitate reiectus, ad eas ipsas partis rediret? Magni cuiusdam
695 VII | senatui necesse erat, uos tum paruistis cum paruit nemo qui noluit.
696 IX | constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere. Quotus enim
697 VIII | non ultra offendam tuas patientissimas auris quam ne Tubero quod
698 IV | etiam tuam sed multo magis patris tui prudentiam desidero,
699 I | omne tale negotium fugeret, paulum aduentu Vari conquieuit. ~
700 VIII | estis in prouincia uestra pedem ponere, et prohibiti summa
701 XI | patria, quam domus, quam di penates uno illo exsulante. Si fraterne,
702 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere posses concordiam
703 IX | uenisses, ubi tibi esset pereundum nisi uicisses; quamquam,
704 III | Pansa mihi hunc nuntium perferente concessos fascis laureatos
705 V | in tali miseria multorum perfugium misericordiae tollere! ~[
706 V | esset in tanto discrimine et periculo ciuis refellere et coarguere
707 IX | contumelia, nulla uis, nullum periculum possit depellere. ~[27]
708 X | iniurias an rei publicae persequamini? Si rei publicae, quid de
709 X | de uestra in illa causa perseuerantia respondebitis? Si uestras,
710 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere posses concordiam Ligariorum,
711 VI | fuerint irati, fuerint pertinaces; sceleris uero crimine,
712 VI | spem, cupiditatem, odium, pertinaciam; qui grauissime, temeritatem;
713 III | Cuius latus ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum
714 XI | iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[32] In Q. Ligario conseruando
715 V | Itaque certo scio uos non petere sanguinem. Sed parum adtenditis.
716 XII | supplex fratris salutem petit. Quam huius admonitus officio
717 X | confugio, delicti ueniam peto, ut ignoscatur oro". Si
718 X | studiis qui a te pro Ligario petunt tui necessarii.
719 III | Tubero, destrictus in acie Pharsalica gladius agebat? Cuius latus
720 XI | exsulante. Si fraterne, si pie, si cum dolore faciunt,
721 V | misericordiae tollere! ~[15] Dicam plane, Caesar, quod sentio. Si
722 II | maluisset? Cum ipsa legatio plena desideri ac sollicitudinis
723 V | humanitatis, doctrinae, plurimarum artium atque optimarum nota
724 XII | nulla de uirtutibus tuis plurimis nec admirabilior nec gratior
725 XII | quam ut uelis seruare quam plurimos. Longiorem orationem causa
726 XI | ut dixi, causas ualere plus quam preces, ab eisque te
727 V | Res enim eo spectat ut ea poena in qua adhuc Q. Ligarius
728 IX | uideretur; in Macedoniam ad Cn. Pompei castra uenit, in eam ipsam
729 VI | furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, liceat multis aliis
730 VIII | uenissetis; uenistis ad Pompeium. Quae est ergo apud Caesarem
731 VII | uerborum tamen ipsorum pondus sustinere non posset. Cessit
732 VIII | in prouincia uestra pedem ponere, et prohibiti summa cum
733 XII | quaerere. Nihil est tam populare quam bonitas, nulla de uirtutibus
734 III | imperator in toto imperio populi Romani unus esset, esse
735 III | uoce contendam, ut hoc populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto
736 X | in hac oratione spes est posita causae nec in eorum studiis
737 XII | Quod si penitus perspicere posses concordiam Ligariorum, omnis
738 IX | nescio an melius patientiam possim dicere. Quotus enim istud
739 XII | fortuna tua maius quam ut possis, nec natura melius quam
740 IX | nulla uis, nullum periculum possit depellere. ~[27] Vt enim
741 XI | considera, quod soles; possum fortissimos uiros Sabinos
742 VI | quamquam hoc uictore esse non possumus; sed non loquor de nobis,
743 X | non putauit, si umquam posthac...". Ad parentem sic agi
744 IV | Ipse iubebat occidi; nullo postulante, praemiis inuitabat; quae
745 VI | VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis haec, ut opinor,
746 V | sicuti est, quid amplius postulatis? An ne ignoscatur? Hoc uero
747 XII | orationem causa forsitan postulet, tua certe natura breuiorem.
748 V | V. "Ego uero istud non postulo" inquies. Ita mehercule
749 VIII | maxime infensam, in qua rex potentissimus, inimicus huic causae, aliena
750 VII | in Africam non uenire? "Poteramusne", inquies, "cum senatus
751 III | dicenti oboriatur. Quantum potero, uoce contendam, ut hoc
752 I | scires neque audire aliunde potuisses, ut ignoratione tua ad hominis
753 IX | uincere uolebamus: tu certe praecipue, qui in eum locum uenisses,
754 IX | nequaquam fuerunt, hoc certe praecipuum Tuberonis quod iusto cum
755 II | admirabilem atque omnium laude, praedicatione, litteris monumentisque
756 I | quemquam alium prouinciae praefecisset. Itaque Ligarius, cum diu
757 I | accepit inuitus; cui sic praefuit in pace ut et ciuibus et
758 IV | occidi; nullo postulante, praemiis inuitabat; quae tamen crudelitas
759 II | efflagitatus a prouincia praepositus Africae est. ~[5] Tertium
760 XII | absenti salutem dederis, praesentibus te his daturum. ~
761 I | confitendum est, opinor, praesertim cum meus necessarius Pansa
762 I | fuisse, idque C. Pansa, praestanti uir ingenio, fretus fortasse
763 I | Interim P. Attius Varus, qui praetor Africam obtinuerat, Vticam
764 XI | causas ualere plus quam preces, ab eisque te moueri maxime
765 V | Quodne nos [domi] petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes,
766 IX | nisi a te cognouissem in primis eam uirtutem solere laudari.
767 I | partim caeco quodam timore primo salutis, post etiam studi
768 VI | 17] VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis
769 VI | utilitate aberrantibus. Principium dignitas erat paene par,
770 IV | Non tu hunc ergo patria priuare, qua caret, sed uita uis. ~[
771 I | imperium esse potuit, quod ad priuatum clamore multitudinis imperitae,
772 VIII | tantae laudis occacione priuauerit. ~
773 V | misericordem! ~[16] Quod si probare Caesari possemus in Africa
774 IX | Tuberonis, quam ego quamuis ipse probarem ut probo, tamen non commemorarem
775 VI | aliquid in utraque parte quod probari posset; nunc melior ea iudicanda
776 XII | et huic omni frequentiae probatissimis fratribus. Vt concessisti
777 XI | fortissimos uiros Sabinos tibi probatissimos totumque agrum Sabinum,
778 XI | notos tibi, uerum etiam probatos uiros? Atque his irascebamur,
779 I | ciuibus et sociis ita se probauit ut decedens Considius prouincia
780 VI | tua quis non eam uictoriam probet in qua occiderit nemo nisi
781 IX | quamuis ipse probarem ut probo, tamen non commemorarem
782 IV | 11] Haec admirabilia, sed prodigi simile est quod dicam. Non
783 II | quaeso, qua fide defendam; prodo meam. O clementiam admirabilem
784 I | cum diu recusans nihil profecisset, prouinciam accepit inuitus;
785 V | ad pedes supplicum uoce prohibebis? ~[14] Si, cum hoc domi
786 IV | omnibus quam caret? Italia prohibetur, exsulat. Non tu hunc ergo
787 VIII | accusetis a quo queramini prohibitos uos contra Caesarem gerere
788 III | prouincia esse uoluit et prohibitum se a Ligario queritur, et
789 IX | prouinciam suam uenerat. Hinc prohibitus non ad Caesarem, ne iratus,
790 XII | et paene conflatum in hac prope aequalitate fraterna nouerit,
791 III | gloriaeque faueo, uel propter propinquam cognationem, uel quod eius
792 III | quod laudem adulescentis propinqui existimo etiam ad me aliquem
793 I | ante hanc diem non auditum propinquus meus ad te Q. Tubero detulit,
794 XII | Homines enim ad deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus
795 XI | Italiae ac robur rei publicae, proponere,—nosti optime homines—;
796 IX | uiri quem de suscepta causa propositaque sententia nulla contumelia,
797 VI | nemo. Ac mihi quidem, si proprium et uerum nomen nostri mali
798 | propterea
799 VI | uoluerunt nisi a te contumeliam propulsare? Quid egit tuus inuictus
800 I | posset, si quemquam alium prouinciae praefecisset. Itaque Ligarius,
801 VII | uos Africam, arcem omnium prouinciarum, natam ad bellum contra
802 IV | sed multo magis patris tui prudentiam desidero, quod homo cum
803 VI | Quo modo autem tu de re publica bene meritus esses, cum
804 VI | utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed partim consiliis
805 I | multitudinis imperitae, nullo publico consilio deferebatur. Itaque
806 V | humanitati, id ne impetremus pugnabis et in nostrum fletum irrumpes
807 VI | sceleratum a te conseruatum putarem. Quo modo autem tu de re
808 III | 9] Sed hoc quaero: quis putat esse crimen fuisse in Africa?
809 III | laureatos tenui, quoad tenendos putaui, qui mihi tum denique salutem
810 X | uestris inimicis iratum fore putetis, cum ignouerit suis. Itaque
811 | quaedam
812 X | quibus in praesidiis fuerit quaere; taceo, ne haec quidem colligo
813 I | salutis, post etiam studi sui quaerebant aliquem ducem, cum Ligarius
814 XII | gloriae laudem quam saepissime quaerere. Nihil est tam populare
815 VI | uerum nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam calamitas
816 XII | teneo qualis T. Ligarius quaestor urbanus fuerit erga te et
817 XII | etiam de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[
818 XII | te aliquid de huius illo quaestorio officio, etiam de aliis
819 | qualis
820 IX | L. Tuberonis, quam ego quamuis ipse probarem ut probo,
821 | Quando
822 III | Vide quam non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae
823 V | omnem humanitatem exuisses? Quanto hoc durius, quod non domi
824 | Quantum
825 | Quare
826 II | fuisset propter incredibilem quendam fratrum amorem, hic aequo
827 VIII | cum eum accusetis a quo queramini prohibitos uos contra Caesarem
828 VIII | tulistis? Acceptae iniuriae querelam ad quem detulistis? Nempe
829 III | prohibitum se a Ligario queritur, et certe contra ipsum Caesarem
830 | quidam
831 VI | eadem causa fuisset, uel quidnam noui sceleris adferret.
832 | Quidquid
833 XII | nouerit, qui hoc non sentiat quiduis prius futurum fuisse quam
834 | quisque
835 | quoad
836 I | inconsiderata, partim caeco quodam timore primo salutis, post
837 V | acerbius multoque durius. Quodne nos [domi] petimus precibus
838 XI | ex ciuitate exterminandi. Quoduis exsilium his est optatius
839 | quoniam
840 | quoque
841 IX | patientiam possim dicere. Quotus enim istud quisque fecisset,
842 IV | uiderit; nam si uidisset, quouis profecto quam isto modo
843 X | tecum, dum te in foro tenuit ratio honorum tuorum, certe numquam
844 VII | hoc non concedo ut quibus rebus gloriemini in uobis easdem
845 VII | Tubero, uestra quid ualet: "Recepti in prouinciam non sumus"?
846 IX | dissensione ciuili non esset receptus, essetque etiam cum crudelitate
847 XII | quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[36] Hic igitur T. Ligarius,
848 I | Itaque Ligarius, cum diu recusans nihil profecisset, prouinciam
849 III | quam uidit rei publicae reddidit, qui ad me ex Aegypto litteras
850 I | domum spectans, ad suos redire cupiens, nullo se implicari
851 IX | reiectus, ad eas ipsas partis rediret? Magni cuiusdam animi atque
852 III | etiam ad me aliquem fructum redundare. ~[9] Sed hoc quaero: quis
853 V | loquar—, acerbissimo luctu redundaret ista uictoria. Quam multi
854 V | discrimine et periculo ciuis refellere et coarguere nostrum mendacium;
855 X | Quidquid dixi, ad unam summam referri uolo uel humanitatis uel
856 II | audienti de se occurrat, reformidat.
857 III | III. Vide quam non reformidem, quanta lux liberalitatis
858 IX | ne iners, non aliquam in regionem, ne condemnare causam illam
859 X | Legatus ante bellum profectus, relictus in pace, bello oppressus,
860 IX | nec in uobis magis quam in reliquis? Omnes enim uincendi studio
861 VI | discidium, utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed partim
862 XII | aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[36] Hic igitur
863 V | non frustra fecimus, tu repente irruisses, et clamare coepisses: "
864 V | uellent, cum etiam de uictis reperiantur! Quam multi qui cum a te
865 XI | a te, sic hoc uerissimum reperiatur. ~
866 VIII | grauissimis uerbis eius consilium reprehendere. Non enim si tibi ea res
867 VII | paruit nemo qui noluit. Reprehendo igitur? Minime uero; neque
868 XI | Atque his irascebamur, hos requirebamus, his non nulli etiam minabantur.
869 X | illa causa perseuerantia respondebitis? Si uestras, uidete ne erretis
870 VIII | uel potius audaciae. Si responderit Tubero Africam, quo senatus
871 II | aduentum Vari in Africa restitit, si est criminosum, necessitatis
872 VII | fuistis, an contra Caesarem retenturi?
873 XI | agere; aut tres Ligarii retinendi tibi in ciuitate sunt aut
874 III | uidetur adulescens. Ad me reuertar; isdem in armis fui. ~
875 I | maxime optandum, confitentem reum, sed tamen hoc confitentem
876 VIII | maxime infensam, in qua rex potentissimus, inimicus
877 XI | Sabinum, florem Italiae ac robur rei publicae, proponere,—
878 XI | laborarent, causas apud te rogantium gratiosiores esse quam uoltus
879 III | imperator in toto imperio populi Romani unus esset, esse alterum
880 XII | tibi gloriosissimus, populo Romano gratissimus fuit, noli obsecro
881 XI | Corfidium, hos omnis equites Romanos, qui adsunt ueste mutata,
882 XI | possum fortissimos uiros Sabinos tibi probatissimos totumque
883 XI | probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae ac robur
884 XII | illi gloriae laudem quam saepissime quaerere. Nihil est tam
885 VI | cupientibus rem publicam saluam, sed partim consiliis partim
886 XII | eorum similis quos tu tamen saluos esse uoluisti. ~[35] Sed
887 V | et misericordi mendacio saluti ciui calamitoso esse uellemus,
888 I | caeco quodam timore primo salutis, post etiam studi sui quaerebant
889 VII | agebant, ita rei publicae sanctissimum nomen opponebant ut, etiam
890 III | quanta lux liberalitatis et sapientiae tuae mihi apud te dicenti
891 VI | idne agebas ut tibi cum sceleratis, an ut cum bonis ciuibus
892 VI | bene meritus esses, cum tot sceleratos incolumi dignitate esse
893 VI | non uiderentur, si me ut sceleratum a te conseruatum putarem.
894 VI | uelle se de Q. Ligario scelere dicere. Non dubito quin
895 I | cum tu id neque per te scires neque audire aliunde potuisses,
896 III | Nempe apud eum qui, cum hoc sciret, tamen me ante quam uidit
897 VI | dignitate esse uoluisses? Secessionem tu illam existimauisti,
898 VIII | ad eum cuius auctoritatem secuti in societatem belli ueneratis.
899 IX | condemnare causam illam quam secutus esset uideretur; in Macedoniam
900 III | ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum tuorum? Quae
901 XII | quam ut hi fratres diuersas sententias fortunasque sequerentur?
902 XII | fraterna nouerit, qui hoc non sentiat quiduis prius futurum fuisse
903 V | Dicam plane, Caesar, quod sentio. Si in tanta tua fortuna
904 VII | opponebant ut, etiam si aliter sentiret, uerborum tamen ipsorum
905 VI | non par fortasse eorum qui sequebantur; causa tum dubia, quod erat
906 XII | diuersas sententias fortunasque sequerentur? Voluntate igitur omnes
907 IX | semper auctor fui, sed tum sero; erat enim amentis, cum
908 XII | natura melius quam ut uelis seruare quam plurimos. Longiorem
909 | sibi
910 V | Si enim est in exsilio, sicuti est, quid amplius postulatis?
911 II | Caesar, adhuc in Q. Ligario signum alienae a te uoluntatis;
912 IV | admirabilia, sed prodigi simile est quod dicam. Non habet
913 XII | obsecro dubitare, C. Caesar, similem illi gloriae laudem quam
914 XII | id fecisset, esset eorum similis quos tu tamen saluos esse
915 | sis
916 VIII | cuius auctoritatem secuti in societatem belli ueneratis. Quod si
917 IV | usque ad sanguinem incitari solent odio. Nam quid agis aliud?
918 IX | cognouissem in primis eam uirtutem solere laudari. Quae fuit igitur
919 X | Ad parentem sic agi solet; ad iudices: "Non fecit,
920 II | legatio plena desideri ac sollicitudinis fuisset propter incredibilem
921 VII | reprehendatis. ~[21] Tuberonis sors coniecta est ex senatus
922 VIII | Africam, quo senatus eum sorsque miserat, tibi patrem suum
923 I | ducem, cum Ligarius domum spectans, ad suos redire cupiens,
924 XI | esse quam uoltus neque te spectare quam tuus esset necessarius
925 XI | enim et cognoui quid maxime spectares cum pro alicuius salute
926 V | adtenditis. Res enim eo spectat ut ea poena in qua adhuc
927 X | qui spem dedisti. ~[31] An sperandi de Ligario causa non erit,
928 X | Quamquam nec in hac oratione spes est posita causae nec in
929 IX | fuissent, honos, nobilitas, splendor, ingenium, quae nequaquam
930 XI | tuos. Videsne igitur hunc splendorem omnem, hanc Brocchorum domum,
931 III | putauit dare, si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[8]
932 XI | quid existimes, lacrimas squaloremque ipsius et fili uides. ~[
933 I | obtinuerat, Vticam uenit; ad eum statim concursum est. Atque ille
934 VII | morbo etiam impediretur; statuerat excusari. Haec ego noui
935 V | petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, non tam nostrae
936 I | primo salutis, post etiam studi sui quaerebant aliquem ducem,
937 V | domum nomenque uestrum; studia generis ac familiae uestrae
938 III | cognationem, uel quod eius ingenio studiisque delector, uel quod laudem
939 XII | diuinabat—nisi ut tui eum studiosum et bonum uirum iudicares,
940 I | integritas et fides. ~[3] Bellum subito exarsit quod qui erant in
941 | sum
942 VIII | pedem ponere, et prohibiti summa cum iniuria. ~[25] Quo modo
943 X | Quidquid dixi, ad unam summam referri uolo uel humanitatis
944 III | profectus sum quae erant sumpta contra te. Apud quem igitur
945 | suo
946 VI | diuina necessitate esse superata. ~[18] Liceat esse miseros—
947 XII | uirum iudicares, nunc a te supplex fratris salutem petit. Quam
948 V | et nos iacentis ad pedes supplicum uoce prohibebis? ~[14] Si,
949 IX | atque eius uiri quem de suscepta causa propositaque sententia
950 III | populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto bello, Caesar, gesto etiam
951 I | Ligarius, cum esset nulla belli suspicio, legatus in Africam C. Considio
952 II | sed ne ad minimam quidem suspicionem belli; legatus in pace profectus
953 VII | uerborum tamen ipsorum pondus sustinere non posset. Cessit auctoritati
954 X | praesidiis fuerit quaere; taceo, ne haec quidem colligo
955 II | confitetur fuisse, nec tuas tacitas cogitationes extimescit,
956 | tale
957 V | in foro oppugnari et in tali miseria multorum perfugium
958 XII | sibi ipsos neque his tot, talibus uiris neque nobis necessariis
959 | tandem
960 VIII | culpam esse Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~
961 V | tamen hominis non esset in tanto discrimine et periculo ciuis
962 VII | iis quorum erat una causa; tardius iter fecit; itaque in Africam
963 X | parentem loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; ad clementiam
964 VI | pertinaciam; qui grauissime, temeritatem; scelus praeter te adhuc
965 XII | igitur omnes tecum fuerunt, tempestate abreptus est unus, qui si
966 II | honestam. Ergo haec duo tempora carent crimine, unum cum
967 VII | legauerat. Atque ille eo tempore paruit cum parere senatui
968 II | Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post aduentum Vari
969 IX | Omnes enim uincendi studio tenebamur. Pacis equidem semper auctor
970 III | fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui, qui mihi tum denique
971 XII | negotiis interessem, memoria teneo qualis T. Ligarius quaestor
972 III | concessos fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui,
973 X | equidem tecum, dum te in foro tenuit ratio honorum tuorum, certe
974 II | praepositus Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post aduentum
975 X | fecit, non cogitauit; falsi testes, fictum crimen". Dic te,
976 I | inconsiderata, partim caeco quodam timore primo salutis, post etiam
977 VI | errorem appellant, alii timorem; qui durius, spem, cupiditatem,
978 V | perfugium misericordiae tollere! ~[15] Dicam plane, Caesar,
979 III | me, cum ipse imperator in toto imperio populi Romani unus
980 | totum
981 XI | Sabinos tibi probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae
982 | totus
983 VII | si essetis? Caesarine eam tradituri fuistis, an contra Caesarem
984 VIII | prouinciam fuisse Caesari tradituros. Etiam si a Varo et a quibusdam
985 VIII | miserat, tibi patrem suum traditurum fuisse, non dubitabo apud
986 XI | pro quo laboraret. Itaque tribuis tu quidem tuis ita multa
987 XII | cum utrisque his dederis, tris fratres optimos et integerrimos
988 VII | necessitudines, quae mihi sunt cum L. Tuberone; domi una eruditi, militiae
989 VII | studiis semper usi sumus. Scio Tuberonem domi manere uoluisse; sed
990 IX | 27] Vt enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent, honos,
991 VI | exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem tuam? Quid?
992 VIII | iniuria. ~[25] Quo modo id tulistis? Acceptae iniuriae querelam
993 V | credas; fuit in Africa, tulit arma contra te!". Nunc quid
994 | tuos
995 II | profectio uoluntatem habuit non turpem, remansio necessitatem etiam
996 II | Q. Ligarius omni culpa uacat. Domo est egressus non modo
997 XI | lacrimae, moueat germanitas; ualeat tua uox illa, quae uicit.
998 XI | apud te, ut dixi, causas ualere plus quam preces, ab eisque
999 X | quidem colligo quae fortasse ualerent etiam apud iudicem: "Legatus
1000 VII | querela, Tubero, uestra quid ualet: "Recepti in prouinciam
|