Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Marcus Tullius Cicero
Pro Ligario

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


1-isti | itali-ualet | ubi-xii

     Pars, Caput
501 XI | totumque agrum Sabinum, florem Italiae ac robur rei publicae, proponere,— 502 VII | erat una causa; tardius iter fecit; itaque in Africam 503 IV | quisquam egit isto modo. Ipse iubebat occidi; nullo postulante, 504 VI | probari posset; nunc melior ea iudicanda est quam etiam di adiuuerunt. 505 III | magna, nulla ui coactus, iudicio ac uoluntate ad ea arma 506 VI | exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem tuam? 507 XI | te moueri maxime quorum iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[ 508 IX | praecipuum Tuberonis quod iusto cum imperio ex senatus consulto 509 IV | 10] IV. Quid autem aliud egimus, 510 IX | 26] IX. Sed uide, quaeso, Caesar, 511 XI | pro alicuius salute multi laborarent, causas apud te rogantium 512 XI | sed quam illius, pro quo laboraret. Itaque tribuis tu quidem 513 XI | faciunt, moueant te horum lacrimae, moueat germanitas; ualeat 514 XI | non dubito quid existimes, lacrimas squaloremque ipsius et fili 515 V | domi] petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, non tam 516 IX | animum ad quem ueneratis, languidiore, credo, studio in causa 517 X | Ignoscite, iudices, errauit, lapsus est, non putauit, si umquam 518 I | inimici inuestigatum est quod latebat, confitendum est, opinor, 519 III | Pharsalica gladius agebat? Cuius latus ille mucro petebat? Qui 520 IX | primis eam uirtutem solere laudari. Quae fuit igitur umquam 521 VIII | esse Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~ 522 III | perferente concessos fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui, 523 IV | Caesar, tuae clementiae laus est, eorum ipsorum ad crudelitatem 524 II | suis maluisset? Cum ipsa legatio plena desideri ac sollicitudinis 525 I | Considio profectus est; qua in legatione et ciuibus et sociis ita 526 VII | tamen Ligarium senatus idem legauerat. Atque ille eo tempore paruit 527 V | Si in tanta tua fortuna lenitas tanta non esset, quam tu 528 IV | externi sunt isti mores, aut leuium Graecorum, aut immanium 529 VIII | licentiae nobis, Caesar, tua liberalitas det uel potius audaciae. 530 XI | uideantur interdum, qui tua liberalitate fruantur, quam tu ipse, 531 III | non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae tuae mihi 532 I | conseruati, cum a te non liberationem culpae sed errati ueniam 533 VIII | VIII. Vide quid licentiae nobis, Caesar, tua liberalitas 534 | licet 535 VII | Minime uero; neque enim licuit aliter uestro generi, nomini, 536 XI | capite nos agere; aut tres Ligarii retinendi tibi in ciuitate 537 XII | perspicere posses concordiam Ligariorum, omnis fratres tecum iudicares 538 III | reddidit, qui ad me ex Aegypto litteras misit ut essem idem qui 539 II | omnium laude, praedicatione, litteris monumentisque decorandam! 540 IX | certe praecipue, qui in eum locum uenisses, ubi tibi esset 541 X | non erit, cum mihi apud te locus sit etiam pro altero deprecandi? 542 XII | uelis seruare quam plurimos. Longiorem orationem causa forsitan 543 V | obtines—intellego quid loquar—, acerbissimo luctu redundaret 544 XII | quam aut me aut quemquam loqui tecum, finem iam faciam; 545 V | quid loquar—, acerbissimo luctu redundaret ista uictoria. 546 III | quam non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae 547 II | monumentisque decorandam! M. Cicero apud te defendit 548 IX | secutus esset uideretur; in Macedoniam ad Cn. Pompei castra uenit, 549 XI | animaduerte horum omnium maestitiam et dolorem; huius T. Brocchi, 550 III | Caesar, gesto etiam ex parte magna, nulla ui coactus, iudicio 551 XII | Nihil habet nec fortuna tua maius quam ut possis, nec natura 552 VI | proprium et uerum nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam 553 VII | uoluisse quam aliquem se maluisse. Atque is tamen aliquis 554 VII | sumus. Scio Tuberonem domi manere uoluisse; sed ita quidam 555 III | tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi? Quid cupiebas, 556 XI | Brocchorum domum, hunc L. Marcium, C. Caesetium, L. Corfidium, 557 VI | uero, Caesar, tua in me maxima merita tanta certe non uiderentur, 558 | meam 559 I | concursum est. Atque ille non mediocri cupiditate adripuit imperium, 560 V | non postulo" inquies. Ita mehercule existimo, Tubero. Noui enim 561 VI | quod probari posset; nunc melior ea iudicanda est quam etiam 562 IV | habet aut, ut ego dico, meliorem quam tu, aut, ut tu uis, 563 XII | tuam. Sed parum est me hoc meminisse, spero etiam te, qui obliuisci 564 XII | omnibus negotiis interessem, memoria teneo qualis T. Ligarius 565 V | refellere et coarguere nostrum mendacium; et si esset alicuius, eius 566 III | armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi? 567 VI | uidetur et improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo mirari 568 | meo 569 VI | Caesar, tua in me maxima merita tanta certe non uiderentur, 570 VI | autem tu de re publica bene meritus esses, cum tot sceleratos 571 VII | Tuberone; domi una eruditi, militiae contubernales, post adfines, 572 XI | requirebamus, his non nulli etiam minabantur. Conserua igitur tuis suos 573 II | nullum ad bellum, sed ne ad minimam quidem suspicionem belli; 574 VII | noluit. Reprehendo igitur? Minime uero; neque enim licuit 575 VI | mentis occupauisse, ut nemo mirari debeat humana consilia diuina 576 VIII | quo senatus eum sorsque miserat, tibi patrem suum traditurum 577 V | fratris salute obsecrantium misereat!" nonne omnem humanitatem 578 V | Caesarem nolle, aliud est nolle misereri. Tum diceres: "Caesar, caue 579 I | ignoratione tua ad hominis miseri salutem abuterer. Sed quoniam 580 V | foro oppugnari et in tali miseria multorum perfugium misericordiae 581 V | nolint te esse in alios misericordem! ~[16] Quod si probare Caesari 582 V | non fuisse, si honesto et misericordi mendacio saluti ciui calamitoso 583 XII | admirabilior nec gratior misericordia est. ~[38] Homines enim 584 I | controuersia omnis oratio ad misericordiam tuam conferenda est, qua 585 VI | superata. ~[18] Liceat esse miseros—quamquam hoc uictore esse 586 III | ad me ex Aegypto litteras misit ut essem idem qui fuissem, 587 | modum 588 II | praedicatione, litteris monumentisque decorandam! M. Cicero apud 589 VII | consulto, cum ipse non adesset, morbo etiam impediretur; statuerat 590 IV | nemo; externi sunt isti mores, aut leuium Graecorum, aut 591 IV | dictatorem qui omnis quos oderat morte multabat, quisquam egit 592 V | est igitur alia praeter mortem? Si enim est in exsilio, 593 VI | parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, liceat multis aliis carere. 594 XI | si cum dolore faciunt, moueant te horum lacrimae, moueat 595 XI | moueant te horum lacrimae, moueat germanitas; ualeat tua uox 596 XI | quam preces, ab eisque te moueri maxime quorum iustissimum 597 III | agebat? Cuius latus ille mucro petebat? Qui sensus erat 598 IV | omnis quos oderat morte multabat, quisquam egit isto modo. 599 X | 30] Causas, Caesar, egi multas, equidem tecum, dum te in 600 I | quod ad priuatum clamore multitudinis imperitae, nullo publico 601 V | Hoc uero multo acerbius multoque durius. Quodne nos [domi] 602 V | oppugnari et in tali miseria multorum perfugium misericordiae 603 XI | Romanos, qui adsunt ueste mutata, non solum notos tibi, uerum 604 VII | arcem omnium prouinciarum, natam ad bellum contra hanc urbem 605 X | te pro Ligario petunt tui necessarii. 606 VI | debeat humana consilia diuina necessitate esse superata. ~[18] Liceat 607 II | habuit non turpem, remansio necessitatem etiam honestam. Ergo haec 608 II | restitit, si est criminosum, necessitatis crimen est, non uoluntatis. 609 VII | Haec ego noui propter omnis necessitudines, quae mihi sunt cum L. Tuberone; 610 IV | Ligarius condemnetur, sed ut necetur. Hoc egit ciuis Romanus 611 I | confiteri. Itaque quo me uertam necio. Paratus enim ueneram, cum 612 XII | Equidem, cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo 613 I | cupiens, nullo se implicari negotio passus est. Interim P. Attius 614 I | Ligarius, qui omne tale negotium fugeret, paulum aduentu 615 V | multi qui cum a te ignosci nemini uellent, impedirent clementiam 616 IX | splendor, ingenium, quae nequaquam fuerunt, hoc certe praecipuum 617 IX | constantia? constantiam dico? nescio an melius patientiam possim 618 III | cupiebas, quid optabas? Nimis urgeo; commoueri uidetur 619 XII | Fac igitur quod de homine nobilissimo et clarissimo fecisti nuper 620 IX | cum Varo fuissent, honos, nobilitas, splendor, ingenium, quae 621 V | quibus ipsis ignouisti, nolint te esse in alios misericordem! ~[ 622 VII | paruistis cum paruit nemo qui noluit. Reprehendo igitur? Minime 623 V | noui patrem, noui domum nomenque uestrum; studia generis 624 VI | Tubero? Cur? Isto enim nomine illa adhuc causa caruit. 625 VII | licuit aliter uestro generi, nomini, familiae, disciplinae. 626 | nonne 627 XI | rei publicae, proponere,—nosti optime homines—; animaduerte 628 | nostrae 629 | nostram 630 | nostri 631 V | plurimarum artium atque optimarum nota mihi sunt. ~[13] Itaque 632 XI | ueste mutata, non solum notos tibi, uerum etiam probatos 633 XII | prope aequalitate fraterna nouerit, qui hoc non sentiat quiduis 634 I | 1] I. Nouum crimen, C. Caesar, et ante 635 | nulli 636 III | se putauit dare, si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[ 637 III | ipso C. Pansa mihi hunc nuntium perferente concessos fascis 638 | nuper 639 | O 640 XII | meminisse, spero etiam te, qui obliuisci nihil soles nisi iniurias,— 641 III | tuae mihi apud te dicenti oboriatur. Quantum potero, uoce contendam, 642 V | fratrum pro fratris salute obsecrantium misereat!" nonne omnem humanitatem 643 XII | Romano gratissimus fuit, noli obsecro dubitare, C. Caesar, similem 644 VII | contra hanc urbem gerendum, obtinere uoluisse quam aliquem se 645 V | per te, per te, inquam, obtines—intellego quid loquar—, 646 I | Varus, qui praetor Africam obtinuerat, Vticam uenit; ad eum statim 647 VIII | Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~ 648 VI | uictoriam probet in qua occiderit nemo nisi armatus? ~ 649 VI | nobis, de illis loquor qui occideruntfuerint cupidi, fuerint 650 IV | isto modo. Ipse iubebat occidi; nullo postulante, praemiis 651 VII | itaque in Africam uenit iam occupatam. Hinc in Ligarium crimen 652 X | uideor in causa Ligari esse occupatus, num de eius facto dicere? 653 VI | improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo mirari debeat humana 654 II | tibi de alio audienti de se occurrat, reformidat. 655 III | armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, manus, ardor animi? Quid 656 IV | dictatorem qui omnis quos oderat morte multabat, quisquam 657 IV | sanguinem incitari solent odio. Nam quid agis aliud? Vt 658 VIII | totum omitto, non ultra offendam tuas patientissimas auris 659 II | certe animum tuum non debet offendere. Num igitur remansio? Multo 660 I | integrum iam non esset, omissaque controuersia omnis oratio 661 VII | 20] VII. Sed ut omittam communem causam, ueniamus 662 VIII | 24] Sed iam hoc totum omitto, non ultra offendam tuas 663 | omne 664 | omnino 665 X | si plurimi, tu idem fer opem qui spem dedisti. ~[31] 666 VII | publicae sanctissimum nomen opponebant ut, etiam si aliter sentiret, 667 X | relictus in pace, bello oppressus, in eo ipso non acerbus, 668 V | petimus id a te in foro oppugnari et in tali miseria multorum 669 III | animi? Quid cupiebas, quid optabas? Nimis urgeo; commoueri 670 I | quod est accusatori maxime optandum, confitentem reum, sed tamen 671 XI | Quoduis exsilium his est optatius quam patria, quam domus, 672 V | plurimarum artium atque optimarum nota mihi sunt. ~[13] Itaque 673 XI | publicae, proponere,—nosti optime homines—; animaduerte horum 674 XII | his dederis, tris fratres optimos et integerrimos non solum 675 XII | etiam a fratribus; hi te orant tui. Equidem, cum tuis omnibus 676 XI | esset necessarius is qui te oraret, sed quam illius, pro quo 677 X | deprecandi? Quamquam nec in hac oratione spes est posita causae nec 678 XII | quam plurimos. Longiorem orationem causa forsitan postulet, 679 VII | Hinc in Ligarium crimen oritur uel ira potius. Nam si crimen 680 III | si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[8] Vide, quaeso, 681 IX | quaeso, Caesar, constantiam ornatissimi uiri, L. Tuberonis, quam 682 X | ueniam peto, ut ignoscatur oro". Si nemo impetrauit, adroganter; 683 II | pace profectus in prouincia pacatissima ita se gessit ut ei pacem 684 IX | uincendi studio tenebamur. Pacis equidem semper auctor fui, 685 X | aut Caesarem benefici sui paeniteret. Nunc quaero utrum uestras 686 X | loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; ad clementiam tuam confugio, 687 I | ante audierunt geri quam parari. Quo audito partim cupiditate 688 I | Itaque quo me uertam necio. Paratus enim ueneram, cum tu id 689 IV | quam tu, aut, ut tu uis, parem. ~[11] Haec admirabilia, 690 VII | ille eo tempore paruit cum parere senatui necesse erat, uos 691 IX | depellere. ~[27] Vt enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent, 692 VI | sceleris uero crimine, furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, 693 IX | quisque fecisset, ut a quibus partibus in dissensione ciuili non 694 IX | crudelitate reiectus, ad eas ipsas partis rediret? Magni cuiusdam 695 VII | senatui necesse erat, uos tum paruistis cum paruit nemo qui noluit. 696 IX | constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere. Quotus enim 697 VIII | non ultra offendam tuas patientissimas auris quam ne Tubero quod 698 IV | etiam tuam sed multo magis patris tui prudentiam desidero, 699 I | omne tale negotium fugeret, paulum aduentu Vari conquieuit. ~ 700 VIII | estis in prouincia uestra pedem ponere, et prohibiti summa 701 XI | patria, quam domus, quam di penates uno illo exsulante. Si fraterne, 702 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere posses concordiam 703 IX | uenisses, ubi tibi esset pereundum nisi uicisses; quamquam, 704 III | Pansa mihi hunc nuntium perferente concessos fascis laureatos 705 V | in tali miseria multorum perfugium misericordiae tollere! ~[ 706 V | esset in tanto discrimine et periculo ciuis refellere et coarguere 707 IX | contumelia, nulla uis, nullum periculum possit depellere. ~[27] 708 X | iniurias an rei publicae persequamini? Si rei publicae, quid de 709 X | de uestra in illa causa perseuerantia respondebitis? Si uestras, 710 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere posses concordiam Ligariorum, 711 VI | fuerint irati, fuerint pertinaces; sceleris uero crimine, 712 VI | spem, cupiditatem, odium, pertinaciam; qui grauissime, temeritatem; 713 III | Cuius latus ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum 714 XI | iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[32] In Q. Ligario conseruando 715 V | Itaque certo scio uos non petere sanguinem. Sed parum adtenditis. 716 XII | supplex fratris salutem petit. Quam huius admonitus officio 717 X | confugio, delicti ueniam peto, ut ignoscatur oro". Si 718 X | studiis qui a te pro Ligario petunt tui necessarii. 719 III | Tubero, destrictus in acie Pharsalica gladius agebat? Cuius latus 720 XI | exsulante. Si fraterne, si pie, si cum dolore faciunt, 721 V | misericordiae tollere! ~[15] Dicam plane, Caesar, quod sentio. Si 722 II | maluisset? Cum ipsa legatio plena desideri ac sollicitudinis 723 V | humanitatis, doctrinae, plurimarum artium atque optimarum nota 724 XII | nulla de uirtutibus tuis plurimis nec admirabilior nec gratior 725 XII | quam ut uelis seruare quam plurimos. Longiorem orationem causa 726 XI | ut dixi, causas ualere plus quam preces, ab eisque te 727 V | Res enim eo spectat ut ea poena in qua adhuc Q. Ligarius 728 IX | uideretur; in Macedoniam ad Cn. Pompei castra uenit, in eam ipsam 729 VI | furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, liceat multis aliis 730 VIII | uenissetis; uenistis ad Pompeium. Quae est ergo apud Caesarem 731 VII | uerborum tamen ipsorum pondus sustinere non posset. Cessit 732 VIII | in prouincia uestra pedem ponere, et prohibiti summa cum 733 XII | quaerere. Nihil est tam populare quam bonitas, nulla de uirtutibus 734 III | imperator in toto imperio populi Romani unus esset, esse 735 III | uoce contendam, ut hoc populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto 736 X | in hac oratione spes est posita causae nec in eorum studiis 737 XII | Quod si penitus perspicere posses concordiam Ligariorum, omnis 738 IX | nescio an melius patientiam possim dicere. Quotus enim istud 739 XII | fortuna tua maius quam ut possis, nec natura melius quam 740 IX | nulla uis, nullum periculum possit depellere. ~[27] Vt enim 741 XI | considera, quod soles; possum fortissimos uiros Sabinos 742 VI | quamquam hoc uictore esse non possumus; sed non loquor de nobis, 743 X | non putauit, si umquam posthac...". Ad parentem sic agi 744 IV | Ipse iubebat occidi; nullo postulante, praemiis inuitabat; quae 745 VI | VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis haec, ut opinor, 746 V | sicuti est, quid amplius postulatis? An ne ignoscatur? Hoc uero 747 XII | orationem causa forsitan postulet, tua certe natura breuiorem. 748 V | V. "Ego uero istud non postulo" inquies. Ita mehercule 749 VIII | maxime infensam, in qua rex potentissimus, inimicus huic causae, aliena 750 VII | in Africam non uenire? "Poteramusne", inquies, "cum senatus 751 III | dicenti oboriatur. Quantum potero, uoce contendam, ut hoc 752 I | scires neque audire aliunde potuisses, ut ignoratione tua ad hominis 753 IX | uincere uolebamus: tu certe praecipue, qui in eum locum uenisses, 754 IX | nequaquam fuerunt, hoc certe praecipuum Tuberonis quod iusto cum 755 II | admirabilem atque omnium laude, praedicatione, litteris monumentisque 756 I | quemquam alium prouinciae praefecisset. Itaque Ligarius, cum diu 757 I | accepit inuitus; cui sic praefuit in pace ut et ciuibus et 758 IV | occidi; nullo postulante, praemiis inuitabat; quae tamen crudelitas 759 II | efflagitatus a prouincia praepositus Africae est. ~[5] Tertium 760 XII | absenti salutem dederis, praesentibus te his daturum. ~ 761 I | confitendum est, opinor, praesertim cum meus necessarius Pansa 762 I | fuisse, idque C. Pansa, praestanti uir ingenio, fretus fortasse 763 I | Interim P. Attius Varus, qui praetor Africam obtinuerat, Vticam 764 XI | causas ualere plus quam preces, ab eisque te moueri maxime 765 V | Quodne nos [domi] petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, 766 IX | nisi a te cognouissem in primis eam uirtutem solere laudari. 767 I | partim caeco quodam timore primo salutis, post etiam studi 768 VI | 17] VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis 769 VI | utilitate aberrantibus. Principium dignitas erat paene par, 770 IV | Non tu hunc ergo patria priuare, qua caret, sed uita uis. ~[ 771 I | imperium esse potuit, quod ad priuatum clamore multitudinis imperitae, 772 VIII | tantae laudis occacione priuauerit. ~ 773 V | misericordem! ~[16] Quod si probare Caesari possemus in Africa 774 IX | Tuberonis, quam ego quamuis ipse probarem ut probo, tamen non commemorarem 775 VI | aliquid in utraque parte quod probari posset; nunc melior ea iudicanda 776 XII | et huic omni frequentiae probatissimis fratribus. Vt concessisti 777 XI | fortissimos uiros Sabinos tibi probatissimos totumque agrum Sabinum, 778 XI | notos tibi, uerum etiam probatos uiros? Atque his irascebamur, 779 I | ciuibus et sociis ita se probauit ut decedens Considius prouincia 780 VI | tua quis non eam uictoriam probet in qua occiderit nemo nisi 781 IX | quamuis ipse probarem ut probo, tamen non commemorarem 782 IV | 11] Haec admirabilia, sed prodigi simile est quod dicam. Non 783 II | quaeso, qua fide defendam; prodo meam. O clementiam admirabilem 784 I | cum diu recusans nihil profecisset, prouinciam accepit inuitus; 785 V | ad pedes supplicum uoce prohibebis? ~[14] Si, cum hoc domi 786 IV | omnibus quam caret? Italia prohibetur, exsulat. Non tu hunc ergo 787 VIII | accusetis a quo queramini prohibitos uos contra Caesarem gerere 788 III | prouincia esse uoluit et prohibitum se a Ligario queritur, et 789 IX | prouinciam suam uenerat. Hinc prohibitus non ad Caesarem, ne iratus, 790 XII | et paene conflatum in hac prope aequalitate fraterna nouerit, 791 III | gloriaeque faueo, uel propter propinquam cognationem, uel quod eius 792 III | quod laudem adulescentis propinqui existimo etiam ad me aliquem 793 I | ante hanc diem non auditum propinquus meus ad te Q. Tubero detulit, 794 XII | Homines enim ad deos nulla re propius accedunt quam salutem hominibus 795 XI | Italiae ac robur rei publicae, proponere,—nosti optime homines—; 796 IX | uiri quem de suscepta causa propositaque sententia nulla contumelia, 797 VI | nemo. Ac mihi quidem, si proprium et uerum nomen nostri mali 798 | propterea 799 VI | uoluerunt nisi a te contumeliam propulsare? Quid egit tuus inuictus 800 I | posset, si quemquam alium prouinciae praefecisset. Itaque Ligarius, 801 VII | uos Africam, arcem omnium prouinciarum, natam ad bellum contra 802 IV | sed multo magis patris tui prudentiam desidero, quod homo cum 803 VI | Quo modo autem tu de re publica bene meritus esses, cum 804 VI | utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed partim consiliis 805 I | multitudinis imperitae, nullo publico consilio deferebatur. Itaque 806 V | humanitati, id ne impetremus pugnabis et in nostrum fletum irrumpes 807 VI | sceleratum a te conseruatum putarem. Quo modo autem tu de re 808 III | 9] Sed hoc quaero: quis putat esse crimen fuisse in Africa? 809 III | laureatos tenui, quoad tenendos putaui, qui mihi tum denique salutem 810 X | uestris inimicis iratum fore putetis, cum ignouerit suis. Itaque 811 | quaedam 812 X | quibus in praesidiis fuerit quaere; taceo, ne haec quidem colligo 813 I | salutis, post etiam studi sui quaerebant aliquem ducem, cum Ligarius 814 XII | gloriae laudem quam saepissime quaerere. Nihil est tam populare 815 VI | uerum nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam calamitas 816 XII | teneo qualis T. Ligarius quaestor urbanus fuerit erga te et 817 XII | etiam de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[ 818 XII | te aliquid de huius illo quaestorio officio, etiam de aliis 819 | qualis 820 IX | L. Tuberonis, quam ego quamuis ipse probarem ut probo, 821 | Quando 822 III | Vide quam non reformidem, quanta lux liberalitatis et sapientiae 823 V | omnem humanitatem exuisses? Quanto hoc durius, quod non domi 824 | Quantum 825 | Quare 826 II | fuisset propter incredibilem quendam fratrum amorem, hic aequo 827 VIII | cum eum accusetis a quo queramini prohibitos uos contra Caesarem 828 VIII | tulistis? Acceptae iniuriae querelam ad quem detulistis? Nempe 829 III | prohibitum se a Ligario queritur, et certe contra ipsum Caesarem 830 | quidam 831 VI | eadem causa fuisset, uel quidnam noui sceleris adferret. 832 | Quidquid 833 XII | nouerit, qui hoc non sentiat quiduis prius futurum fuisse quam 834 | quisque 835 | quoad 836 I | inconsiderata, partim caeco quodam timore primo salutis, post 837 V | acerbius multoque durius. Quodne nos [domi] petimus precibus 838 XI | ex ciuitate exterminandi. Quoduis exsilium his est optatius 839 | quoniam 840 | quoque 841 IX | patientiam possim dicere. Quotus enim istud quisque fecisset, 842 IV | uiderit; nam si uidisset, quouis profecto quam isto modo 843 X | tecum, dum te in foro tenuit ratio honorum tuorum, certe numquam 844 VII | hoc non concedo ut quibus rebus gloriemini in uobis easdem 845 VII | Tubero, uestra quid ualet: "Recepti in prouinciam non sumus"? 846 IX | dissensione ciuili non esset receptus, essetque etiam cum crudelitate 847 XII | quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[36] Hic igitur T. Ligarius, 848 I | Itaque Ligarius, cum diu recusans nihil profecisset, prouinciam 849 III | quam uidit rei publicae reddidit, qui ad me ex Aegypto litteras 850 I | domum spectans, ad suos redire cupiens, nullo se implicari 851 IX | reiectus, ad eas ipsas partis rediret? Magni cuiusdam animi atque 852 III | etiam ad me aliquem fructum redundare. ~[9] Sed hoc quaero: quis 853 V | loquar—, acerbissimo luctu redundaret ista uictoria. Quam multi 854 V | discrimine et periculo ciuis refellere et coarguere nostrum mendacium; 855 X | Quidquid dixi, ad unam summam referri uolo uel humanitatis uel 856 II | audienti de se occurrat, reformidat. 857 III | III. Vide quam non reformidem, quanta lux liberalitatis 858 IX | ne iners, non aliquam in regionem, ne condemnare causam illam 859 X | Legatus ante bellum profectus, relictus in pace, bello oppressus, 860 IX | nec in uobis magis quam in reliquis? Omnes enim uincendi studio 861 VI | discidium, utrisque cupientibus rem publicam saluam, sed partim 862 XII | aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem, recordari. ~[36] Hic igitur 863 V | non frustra fecimus, tu repente irruisses, et clamare coepisses: " 864 V | uellent, cum etiam de uictis reperiantur! Quam multi qui cum a te 865 XI | a te, sic hoc uerissimum reperiatur. ~ 866 VIII | grauissimis uerbis eius consilium reprehendere. Non enim si tibi ea res 867 VII | paruit nemo qui noluit. Reprehendo igitur? Minime uero; neque 868 XI | Atque his irascebamur, hos requirebamus, his non nulli etiam minabantur. 869 X | illa causa perseuerantia respondebitis? Si uestras, uidete ne erretis 870 VIII | uel potius audaciae. Si responderit Tubero Africam, quo senatus 871 II | aduentum Vari in Africa restitit, si est criminosum, necessitatis 872 VII | fuistis, an contra Caesarem retenturi? 873 XI | agere; aut tres Ligarii retinendi tibi in ciuitate sunt aut 874 III | uidetur adulescens. Ad me reuertar; isdem in armis fui. ~ 875 I | maxime optandum, confitentem reum, sed tamen hoc confitentem 876 VIII | maxime infensam, in qua rex potentissimus, inimicus 877 XI | Sabinum, florem Italiae ac robur rei publicae, proponere,— 878 XI | laborarent, causas apud te rogantium gratiosiores esse quam uoltus 879 III | imperator in toto imperio populi Romani unus esset, esse alterum 880 XII | tibi gloriosissimus, populo Romano gratissimus fuit, noli obsecro 881 XI | Corfidium, hos omnis equites Romanos, qui adsunt ueste mutata, 882 XI | possum fortissimos uiros Sabinos tibi probatissimos totumque 883 XI | probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae ac robur 884 XII | illi gloriae laudem quam saepissime quaerere. Nihil est tam 885 VI | cupientibus rem publicam saluam, sed partim consiliis partim 886 XII | eorum similis quos tu tamen saluos esse uoluisti. ~[35] Sed 887 V | et misericordi mendacio saluti ciui calamitoso esse uellemus, 888 I | caeco quodam timore primo salutis, post etiam studi sui quaerebant 889 VII | agebant, ita rei publicae sanctissimum nomen opponebant ut, etiam 890 III | quanta lux liberalitatis et sapientiae tuae mihi apud te dicenti 891 VI | idne agebas ut tibi cum sceleratis, an ut cum bonis ciuibus 892 VI | bene meritus esses, cum tot sceleratos incolumi dignitate esse 893 VI | non uiderentur, si me ut sceleratum a te conseruatum putarem. 894 VI | uelle se de Q. Ligario scelere dicere. Non dubito quin 895 I | cum tu id neque per te scires neque audire aliunde potuisses, 896 III | Nempe apud eum qui, cum hoc sciret, tamen me ante quam uidit 897 VI | dignitate esse uoluisses? Secessionem tu illam existimauisti, 898 VIII | ad eum cuius auctoritatem secuti in societatem belli ueneratis. 899 IX | condemnare causam illam quam secutus esset uideretur; in Macedoniam 900 III | ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum tuorum? Quae 901 XII | quam ut hi fratres diuersas sententias fortunasque sequerentur? 902 XII | fraterna nouerit, qui hoc non sentiat quiduis prius futurum fuisse 903 V | Dicam plane, Caesar, quod sentio. Si in tanta tua fortuna 904 VII | opponebant ut, etiam si aliter sentiret, uerborum tamen ipsorum 905 VI | non par fortasse eorum qui sequebantur; causa tum dubia, quod erat 906 XII | diuersas sententias fortunasque sequerentur? Voluntate igitur omnes 907 IX | semper auctor fui, sed tum sero; erat enim amentis, cum 908 XII | natura melius quam ut uelis seruare quam plurimos. Longiorem 909 | sibi 910 V | Si enim est in exsilio, sicuti est, quid amplius postulatis? 911 II | Caesar, adhuc in Q. Ligario signum alienae a te uoluntatis; 912 IV | admirabilia, sed prodigi simile est quod dicam. Non habet 913 XII | obsecro dubitare, C. Caesar, similem illi gloriae laudem quam 914 XII | id fecisset, esset eorum similis quos tu tamen saluos esse 915 | sis 916 VIII | cuius auctoritatem secuti in societatem belli ueneratis. Quod si 917 IV | usque ad sanguinem incitari solent odio. Nam quid agis aliud? 918 IX | cognouissem in primis eam uirtutem solere laudari. Quae fuit igitur 919 X | Ad parentem sic agi solet; ad iudices: "Non fecit, 920 II | legatio plena desideri ac sollicitudinis fuisset propter incredibilem 921 VII | reprehendatis. ~[21] Tuberonis sors coniecta est ex senatus 922 VIII | Africam, quo senatus eum sorsque miserat, tibi patrem suum 923 I | ducem, cum Ligarius domum spectans, ad suos redire cupiens, 924 XI | esse quam uoltus neque te spectare quam tuus esset necessarius 925 XI | enim et cognoui quid maxime spectares cum pro alicuius salute 926 V | adtenditis. Res enim eo spectat ut ea poena in qua adhuc 927 X | qui spem dedisti. ~[31] An sperandi de Ligario causa non erit, 928 X | Quamquam nec in hac oratione spes est posita causae nec in 929 IX | fuissent, honos, nobilitas, splendor, ingenium, quae nequaquam 930 XI | tuos. Videsne igitur hunc splendorem omnem, hanc Brocchorum domum, 931 III | putauit dare, si eam nullis spoliatam ornamentis dedisset. ~[8] 932 XI | quid existimes, lacrimas squaloremque ipsius et fili uides. ~[ 933 I | obtinuerat, Vticam uenit; ad eum statim concursum est. Atque ille 934 VII | morbo etiam impediretur; statuerat excusari. Haec ego noui 935 V | petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, non tam nostrae 936 I | primo salutis, post etiam studi sui quaerebant aliquem ducem, 937 V | domum nomenque uestrum; studia generis ac familiae uestrae 938 III | cognationem, uel quod eius ingenio studiisque delector, uel quod laudem 939 XII | diuinabat—nisi ut tui eum studiosum et bonum uirum iudicares, 940 I | integritas et fides. ~[3] Bellum subito exarsit quod qui erant in 941 | sum 942 VIII | pedem ponere, et prohibiti summa cum iniuria. ~[25] Quo modo 943 X | Quidquid dixi, ad unam summam referri uolo uel humanitatis 944 III | profectus sum quae erant sumpta contra te. Apud quem igitur 945 | suo 946 VI | diuina necessitate esse superata. ~[18] Liceat esse miseros— 947 XII | uirum iudicares, nunc a te supplex fratris salutem petit. Quam 948 V | et nos iacentis ad pedes supplicum uoce prohibebis? ~[14] Si, 949 IX | atque eius uiri quem de suscepta causa propositaque sententia 950 III | populus Romanus exaudiat. ~[7] Suspecto bello, Caesar, gesto etiam 951 I | Ligarius, cum esset nulla belli suspicio, legatus in Africam C. Considio 952 II | sed ne ad minimam quidem suspicionem belli; legatus in pace profectus 953 VII | uerborum tamen ipsorum pondus sustinere non posset. Cessit auctoritati 954 X | praesidiis fuerit quaere; taceo, ne haec quidem colligo 955 II | confitetur fuisse, nec tuas tacitas cogitationes extimescit, 956 | tale 957 V | in foro oppugnari et in tali miseria multorum perfugium 958 XII | sibi ipsos neque his tot, talibus uiris neque nobis necessariis 959 | tandem 960 VIII | culpam esse Ligari qui uos tantae laudis occacione priuauerit. ~ 961 V | tamen hominis non esset in tanto discrimine et periculo ciuis 962 VII | iis quorum erat una causa; tardius iter fecit; itaque in Africam 963 X | parentem loquor: "Erraui, temere feci, paenitet; ad clementiam 964 VI | pertinaciam; qui grauissime, temeritatem; scelus praeter te adhuc 965 XII | igitur omnes tecum fuerunt, tempestate abreptus est unus, qui si 966 II | honestam. Ergo haec duo tempora carent crimine, unum cum 967 VII | legauerat. Atque ille eo tempore paruit cum parere senatui 968 II | Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post aduentum Vari 969 IX | Omnes enim uincendi studio tenebamur. Pacis equidem semper auctor 970 III | fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui, qui mihi tum denique 971 XII | negotiis interessem, memoria teneo qualis T. Ligarius quaestor 972 III | concessos fascis laureatos tenui, quoad tenendos putaui, 973 X | equidem tecum, dum te in foro tenuit ratio honorum tuorum, certe 974 II | praepositus Africae est. ~[5] Tertium tempus, quod post aduentum 975 X | fecit, non cogitauit; falsi testes, fictum crimen". Dic te, 976 I | inconsiderata, partim caeco quodam timore primo salutis, post etiam 977 VI | errorem appellant, alii timorem; qui durius, spem, cupiditatem, 978 V | perfugium misericordiae tollere! ~[15] Dicam plane, Caesar, 979 III | me, cum ipse imperator in toto imperio populi Romani unus 980 | totum 981 XI | Sabinos tibi probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae 982 | totus 983 VII | si essetis? Caesarine eam tradituri fuistis, an contra Caesarem 984 VIII | prouinciam fuisse Caesari tradituros. Etiam si a Varo et a quibusdam 985 VIII | miserat, tibi patrem suum traditurum fuisse, non dubitabo apud 986 XI | pro quo laboraret. Itaque tribuis tu quidem tuis ita multa 987 XII | cum utrisque his dederis, tris fratres optimos et integerrimos 988 VII | necessitudines, quae mihi sunt cum L. Tuberone; domi una eruditi, militiae 989 VII | studiis semper usi sumus. Scio Tuberonem domi manere uoluisse; sed 990 IX | 27] Vt enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent, honos, 991 VI | exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem tuam? Quid? 992 VIII | iniuria. ~[25] Quo modo id tulistis? Acceptae iniuriae querelam 993 V | credas; fuit in Africa, tulit arma contra te!". Nunc quid 994 | tuos 995 II | profectio uoluntatem habuit non turpem, remansio necessitatem etiam 996 II | Q. Ligarius omni culpa uacat. Domo est egressus non modo 997 XI | lacrimae, moueat germanitas; ualeat tua uox illa, quae uicit. 998 XI | apud te, ut dixi, causas ualere plus quam preces, ab eisque 999 X | quidem colligo quae fortasse ualerent etiam apud iudicem: "Legatus 1000 VII | querela, Tubero, uestra quid ualet: "Recepti in prouinciam


1-isti | itali-ualet | ubi-xii

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License