1-isti | itali-ualet | ubi-xii
Pars, Caput
1001 | ubi
1002 XII | nec natura melius quam ut uelis seruare quam plurimos. Longiorem
1003 VI | Tuberonis haec, ut opinor, fuit, uelle se de Q. Ligario scelere
1004 V | saluti ciui calamitoso esse uellemus, tamen hominis non esset
1005 I | uertam necio. Paratus enim ueneram, cum tu id neque per te
1006 IX | consulto in prouinciam suam uenerat. Hinc prohibitus non ad
1007 VII | omittam communem causam, ueniamus ad nostram. Vtrum tandem
1008 VIII | Caesaris causa in prouinciam ueniebatis, ad eum profecto exclusi
1009 VII | an uobis in Africam non uenire? "Poteramusne", inquies, "
1010 IX | praecipue, qui in eum locum uenisses, ubi tibi esset pereundum
1011 VIII | profecto exclusi prouincia uenissetis; uenistis ad Pompeium. Quae
1012 VIII | exclusi prouincia uenissetis; uenistis ad Pompeium. Quae est ergo
1013 VIII | facere interfuit, grauissimis uerbis eius consilium reprehendere.
1014 VII | etiam si aliter sentiret, uerborum tamen ipsorum pondus sustinere
1015 XI | dicta sunt a te, sic hoc uerissimum reperiatur. ~
1016 I | confiteri. Itaque quo me uertam necio. Paratus enim ueneram,
1017 XI | equites Romanos, qui adsunt ueste mutata, non solum notos
1018 X | ne erretis qui Caesarem uestris inimicis iratum fore putetis,
1019 V | patrem, noui domum nomenque uestrum; studia generis ac familiae
1020 III | etiam ex parte magna, nulla ui coactus, iudicio ac uoluntate
1021 IX | tibi esset pereundum nisi uicisses; quamquam, ut nunc se res
1022 XI | ualeat tua uox illa, quae uicit. Te enim dicere audiebamus
1023 V | esse uellent, cum etiam de uictis reperiantur! Quam multi
1024 VI | esse miseros—quamquam hoc uictore esse non possumus; sed non
1025 V | acerbissimo luctu redundaret ista uictoria. Quam multi enim essent
1026 VI | clementia tua quis non eam uictoriam probet in qua occiderit
1027 V | Quam multi enim essent de uictoribus qui te crudelem esse uellent,
1028 IX | 26] IX. Sed uide, quaeso, Caesar, constantiam
1029 VIII | facturi fueritis dubitem, cum uideam quid feceritis? Prohibiti
1030 V | adhuc Q. Ligarius sit non uideamini esse contenti. Quae est
1031 XI | multa ut mihi beatiores illi uideantur interdum, qui tua liberalitate
1032 XI | maxime quorum iustissimum uideas dolorem in petendo. ~[32]
1033 VIII | cogitauit facturus fuisse uideatur. Veniebatis igitur in Africam,
1034 XI | tam multa concedas; sed uideo tamen apud te, ut dixi,
1035 X | ignouerit suis. Itaque num tibi uideor in causa Ligari esse occupatus,
1036 VI | maxima merita tanta certe non uiderentur, si me ut sceleratum a te
1037 IX | enim amentis, cum aciem uideres, pacem cogitare. Omnes,
1038 IX | illam quam secutus esset uideretur; in Macedoniam ad Cn. Pompei
1039 IV | hoc causae quod esset non uiderit; nam si uidisset, quouis
1040 XI | squaloremque ipsius et fili uides. ~[33] Quid de fratribus
1041 X | respondebitis? Si uestras, uidete ne erretis qui Caesarem
1042 IV | esset non uiderit; nam si uidisset, quouis profecto quam isto
1043 III | sciret, tamen me ante quam uidit rei publicae reddidit, qui
1044 IV | quod dicam. Non habet eam uim ista accusatio ut Q. Ligarius
1045 IX | in reliquis? Omnes enim uincendi studio tenebamur. Pacis
1046 IX | cogitare. Omnes, inquam, uincere uolebamus: tu certe praecipue,
1047 VII | familiares; magnum etiam uinculum quod isdem studiis semper
1048 IV | nunc crudelem esse uis, uindicata est.
1049 I | idque C. Pansa, praestanti uir ingenio, fretus fortasse
1050 XII | ipsos neque his tot, talibus uiris neque nobis necessariis
1051 IX | cognouissem in primis eam uirtutem solere laudari. Quae fuit
1052 XII | populare quam bonitas, nulla de uirtutibus tuis plurimis nec admirabilior
1053 V | generis ac familiae uestrae uirtutis, humanitatis, doctrinae,
1054 IV | consobrino suo, ne nobiscum uiuat, ne sit in patria? Num est,
1055 I | necesse est quam Ligari ullam culpam reprehendatis. Q.
1056 VIII | iam hoc totum omitto, non ultra offendam tuas patientissimas
1057 XI | Noli, Caesar, putare, de unius capite nos agere; aut tres
1058 XI | quam domus, quam di penates uno illo exsulante. Si fraterne,
1059 | unum
1060 VI | adferret. Scelus tu illud uocas, Tubero? Cur? Isto enim
1061 IX | Omnes, inquam, uincere uolebamus: tu certe praecipue, qui
1062 X | ad unam summam referri uolo uel humanitatis uel clementiae
1063 XI | rogantium gratiosiores esse quam uoltus neque te spectare quam tuus
1064 VI | aut tua quid aliud arma uoluerunt nisi a te contumeliam propulsare?
1065 VI | incolumi dignitate esse uoluisses? Secessionem tu illam existimauisti,
1066 XII | quos tu tamen saluos esse uoluisti. ~[35] Sed ierit ad bellum,
1067 III | in eadem prouincia esse uoluit et prohibitum se a Ligario
1068 VIII | inimicus huic causae, aliena uoluntas conuentus firmi atque magni.
1069 XII | qualis T. Ligarius quaestor urbanus fuerit erga te et dignitatem
1070 VII | natam ad bellum contra hanc urbem gerendum, obtinere uoluisse
1071 III | cupiebas, quid optabas? Nimis urgeo; commoueri uidetur adulescens.
1072 VII | quod isdem studiis semper usi sumus. Scio Tuberonem domi
1073 | usque
1074 V | qui apud te, C. Caesar, utetur, suam citius abiciet humanitatem
1075 VI | inuictus exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem
1076 VI | partim studiis a communi utilitate aberrantibus. Principium
1077 XII | natura breuiorem. Quare cum utilius esse arbitrer te ipsum quam
1078 | utraque
1079 | utrum
1080 VIII | quidem uel com mendacio, si uultis, gloriemini per me licet
1081 V | V. "Ego uero istud non postulo"
1082 VIII | facturus fuisse uideatur. Veniebatis igitur in Africam, in prouinciam
1083 VI | 17] VI. Ac primus aditus et postulatio
1084 XI | contra te non essent tuos. Videsne igitur hunc splendorem omnem,
1085 XI | XI. Vidi enim et cognoui quid maxime
1086 VII | 20] VII. Sed ut omittam communem
1087 VIII | VIII. Vide quid licentiae nobis,
1088 VII | uel potius paruit. ~[22] Vna est profectus cum iis quorum
1089 XII | fortunasque sequerentur? Voluntate igitur omnes tecum fuerunt,
1090 II | illinc ullo modo euadere, Vticae quam Romae, cum P. Attio
1091 I | praetor Africam obtinuerat, Vticam uenit; ad eum statim concursum
1092 VII | causam, ueniamus ad nostram. Vtrum tandem existimas facilius
1093 X | 29] X. Haec ego non dicerem, Tubero,
1094 XI | XI. Vidi enim et cognoui quid
1095 XII | 34] XII. Quod si penitus perspicere
|