Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  32|            regnare coepit et avitae gloriae memor et quia proximum regnum,
 2      II,    1,   1|         quin Brutus idem qui tantum gloriae superbo exacto rege meruit
 3      II,    2,   7|         occubuisset: se superstitem gloriae suae ad crimen atque invidiam
 4      II,    4,  40|             adeo sine obtrectatione gloriae alienae vivebatur --; monumento
 5     III,    2,  14|            inde praecipuum quicquam gloriae domum invidiaeve ferret,
 6     III,    8,  62|        veteris perpetuaeque alterum gloriae, alterum nuper nova victoria
 7      IV,    2,  11|       Aebutius consules, quo maiori gloriae rerum domi forisque gestarum
 8      IV,    4,  24|            materia quaerendae bello gloriae adempta, in pace aliquid
 9       V,    5,  30|          privatim attineat, si suae gloriae sibi inter dimicationem
10       V,    5,  30|          cottidie se frui monumento gloriae suae et ante oculos habere
11      VI,    2,  11|             arcem depulerit; illius gloriae pars virilis apud omnes
12      VI,    3,  16|    invidiaeque magis triumphus quam gloriae fuit; quippe domi non militiae
13      VI,    3,  20|            in uno nomine et eximiae gloriae monumentum et poenae ultimae
14      VI,    4,  23|         Camillo cum vitae satis tum gloriae esse; quid attinere cum
15     VII,    1,   1|        postea vixit - titulo tantae gloriae fuit dignusque habitus quem
16     VII,    5, 29b|             victoria, praedae atque gloriae plus esset, Tifata, imminentes
17    VIII,    3,  16|   triumphavit et, ne Atilius expers gloriae esset, iussi ambo consules
18    VIII,    5,  30|           auctori eo factum ne suae gloriae fructum dictator caperet
19      IX,    4,  18|         quoque contra nomen Romanum gloriae favent dictitare solent,
20       X,    2,  13|         humanae res videatur. Et se gloriae seniorum succrevisse et
21       X,    3,  24|      meritum esse ut faveat Q. Fabi gloriae quae modo non sua contumelia
22     XXI,    2,  21|          iuvantibus bellum ingentis gloriae praedaeque futurum incipiamus."
23     XXI,    6,  53|        occasio in se unum vertendae gloriae, dum aeger collega erat.
24    XXII,    8,  60|           eos cum incolumitati, tum gloriae illorum per virtutem partae,
25   XXIII,    3, 24a|   Sempronium Gracchum magnam partem gloriae vertit comitiaque edixit,
26     XXV,    6,  39|          Marcii ducis est; et verae gloriae eius etiam miracula addunt
27     XXV,    6,  41|           ab obtrectantibus ducibus gloriae eius sub ipsam certaminis
28    XXVI,    3,  20|        vereri quam ne quis obstaret gloriae suae. successit inde Neroni
29   XXVII,    5, 20b|             astu magis quam virtute gloriae tamen esse, Fulvi senescere
30   XXVII,    8,  45|          metumque impellere animos. gloriae quidem ex re bene gesta
31  XXVIII,    8,  40|      quinque consulatibus tantumque gloriae belli domique partae vindicat
32  XXVIII,    8,  41|            esset ex quo victo nihil gloriae quaereretur, qui te in Italia
33  XXVIII,    8,  41|            simul cum bello materiam gloriae tuae isse ereptum videri
34  XXVIII,    8,  41|          paenitebit te, P. Corneli, gloriae tuae si hostem eum qui tot
35  XXVIII,    8,  43|       humanae spatium est cupiditas gloriae extendatur maximaque pars
36    XXIX,    5,  26|        quadam ingenti ad incrementa gloriae celebratus converterat animos,
37     XXX,    5,  30|           potes, si proelio vinces, gloriae adieceris, quantum <dempseris>,
38     XXX,    7,  40|      moderato viro et prudenti, qui gloriae eius certamen cum Scipione,
39     XXX,    7,  45|           hominum quam triumphantis gloriae Syphax est, Tiburi haud
40  XXXIII,    4,  33|          tum gaudium ex tam insigni gloriae fructu vires suppeditabat.
41   XXXIV,    6,  58|       Antiochum, sed quae impetrata gloriae sibi, non pudori sit. ad
42    XXXV,    5,  47| Philopoemenem principem aemulatione gloriae in bello Laconum infestum
43   XXXVI,    5,  34|              quod solos obtrectasse gloriae suae, cum liberaret Graeciam,
44   XXXVI,    5,  40|           quod ad se attineat, sibi gloriae in omnem vitam illo die
45  XXXVII,    5,  34|         magnitudo animi et satietas gloriae placabilem eum maxime faciebat,
46  XXXVII,    7,  54|             in amicum minuendae aut gloriae vestrae egregie vos fortuna
47 XXXVIII,    2,  17|         Magis vereor, ne parum inde gloriae, quam ne nimium belli sit.
48 XXXVIII,    6,  53|             fratrem consortem huius gloriae L. Scipio - ultra iuga Tauri
49      XL,    1,  15|            obicis mihi, et ea, quae gloriae esse debent, in crimen vertis.
50      XL,    1,  15|            sum: neutra res mihi nec gloriae nec crimini sit. ego si